Radeloos! Mijn bejaarde Newfy kan opeens niet meer lopen. 
Hallo allemaal.
Mijn newfoundlandermaatje Bandit is inmiddels 11,5 jaar oud. Nog nooit ziek geweest in zijn hele leven. Het is een reu van 70 kg, geen overgewicht. Hij had de laatste jaren regelmatig hevige jeuk en sinds 2 jaar krijgt hij een onderhoudsdosis prednison van 20 mg om de dag.
Afgelopen zondag liep ik met hem aangelijnd in het Leeuwarder Bos en vond ik hem net iets minder enthousiast dan ik van hem gewend was. Al vrij snel begon hij te sjokken. Daarna begon zijn kop tijdens het lopen mee te zwaaien van links naar recht. Dit werd steeds erger en hij zijn kop zwaaide steeds verder heen en weer naar zijn flanken, ook werd zijn gehijg heviger. Zijn voorpoten zwabberden alle kanten uit en het leek dus een zwalkende gang.
Op een gegeven ogenblik ging hij er uitgeput bij liggen. Hij kon gewoon niet meer. Daarna was het weer een stukje lopen, weer liggen uitrusten, stukje lopen, uitrusten en zo hebben we uiteindelijk de auto bereikt.
Thuis gekomen hem laten drinken en uitrusten. Lopen, staan of zitten lukte hem alleen nog met grote moeite. Hij lag alleen maar te hijgen met zijn ogen open. Wel was zijn blik alert en eten en drinken deed ie ook gewoon. Bij de dierenarts pijnstillers (Rimadyl) opgehaald en afgewacht. Volgens de dierenarts is de oorzaak ouderdom, net als bij mensen, zou hij aan de rollator moeten. Zijn hart en longen zijn goed en de kleur van zijn slijmvliezen ook. De dierenarts
Hij is weer wat opgeknapt, en kan binnenshuis weer een beetje lopen. Zijn gang blijft onzeker en hij ligt dan ook voornamelijk. Hij is alert en heeft interesse in alles, dus qua gedrag is hij onveranderd en hij is niet suf, zijn ogen draaien niet, hij houdt zijn kop niet scheef. Ik ben er zeker van dat de oorzaak niet neurologisch is. Hij kan nog steeds gemakkelijk overeind komen, is niet stram, en gaat ook gemakkelijk weer liggen. Hij ligt het liefst, en lopen, staan of zitten houdt hij niet lang vol. Hij ligt dus voornamelijk met zijn ogen open en blijft continu hijgen ondanks de Rimadyl. Volgens mij zit het probleem in de voorhand, DA dacht eerder aan achterhand en noemde artrose, omdat dit vaak voorkomt bij oude en grote honden.
Waarschijnlijk zal ik hem op zeer korte termijn moeten laten inslapen gezien zijn leeftijd en vermoedelijke pijn, maar ik wil het niet overhaasten. Zo'n beslissing neem ik niet na een paar dagen. Ik denk dat zijn lichaam op is, maar zijn geest nog niet. Toch had ik verwacht dat ik nog jaren van hem zou genieten. Ik hoop dat iemand bovenstaande symptomen herkent en mij advies kan geven.
Je hond en jullie hebben veel geluk gehad dat Bandit nog nooit ziek is geweest tot nu toe. Dat is op zich al een wonder. Heel jammer dat hij nu verschijnselen van op leeftijd te zijn en waarschijnlijk artrose heeft. Als ik het goed begrijp zijn er geen foto's gemaakt om de artrose vast te stellen.
Gezien zijn leeftijd en nu toch heftige verschijnselen, zou ik van hem genieten zolang dit kan en hem eeuwige rust gunnen, zodra jij ziet of vindt, dat het echt niet meer langer kan. Probeer hem in ieder geval ernstig lijden te besparen. Lopen, staan en zitten zijn toch elementaire houdingen en het leventje van Bandit zou wel hondwaardig moeten blijven.
Het is vreselijk moeilijk en ik wens je veel wijsheid en sterkte om uiteindelijk de moeilijke beslissing te nemen.
Denk je dat het nut heeft om een andere dierenarts er na te laten kijken. Zoals ik het lees denk ik aan long, hart problemen. (vocht achter de longen)
Maar ik ben geen dierenarts.
In ieder geval sterkte met alles.
Ik zou ook meer willen weten in jouw geval en de hond laten onderzoeken, wie weet komt er iets uit waarbij hij toch nog even mee kan. Als hij nog o alert is en de moed niet opgegeven heeft.....
Wat ik dus lees zijn zijn hart en longen nog goed en wat ik zo zie en herken van onze newf Tuur heeft het toch meer met ouderdom te maken en met artrose.
Tuur mankeerde eerder ook nooit iets, op problemen met urineleider na maar dat was op zich niks ernstigs.
Ook zijn lopen ging lastiger en werden het kortere wandelingen, maar ook dat ging op laatst niet meer. Ook meer hijgen laatste tijd, tongelen tekenen van .... maar dan toch weer een opleving zelf de bank op gaan.
Maar deze week was hij op. Het mee optillen om te gaan staan ging al bijna niet meer dat was voor ons het sein van .... nu moeten we hem laten gaan.
Enige wat ik kan zeggen is kijk naar je hond hoe doet hij enzo zolang hij zelf nog kan opstaan geen uitingen van pijn heeft, maar ja ... een hond geeft dat ook niet snel aan maar men zei eerder tegen mij ... je weet wanneer het tijd is en idd ..... vorige week had ik dat gevoel nog niet voor de 100% maar deze week wel.
Sterkte maar wat een mooie leeftijd heeft je beer.
Hoed voor je af, Jeanine. Dat je nu zo kunt reageren op deze topic, het moet je toch erg aan je knuffelbeer doen denken. Alle respect voor je
Dank jullie wel voor jullie reaktie.
De dierenarts heeft zijn longen en hart beluisterd en daarbij geen onregelmatigheden geconstateerd. Ik ga er dus vanuit dat hij niet kortademig is.
2 Weken geleden heb ik nog een wandeling gemaakt met hem van enkele uren. Wel aangelijnd en stapvoets, maar dit ging probleemloos. Ondertussen mocht ie af en toe nog wat sloten in duiken, had ie zichtbaar plezier in. En maandag kon ie plotseling in huis niet eens zijn waterbak meer halen, heb die dus maar tussen zijn poten ingezet.
Dinsdag knapte hij wat op van de Rimadyl en smiddags 10 minuutjes met hem gelopen. Dit koste zichtbaar veel moeite. Aan de andere kant, aandachtig snuffelen, interesse in zaken om hem heen, andere reu afsnauwen, met 4 poten driftig vegen (markeren), en hij tilt nog steeds zijn poot op als echte reu. Woensdag stond meneer startklaar om uitgelaten te worden, 400 meter met hem gelopen, waarvan hij de laatste 20 meter naar huis niet meer haalde, hij ging er weer bij liggen. Rest van de dag bleef hij erg hijgen, leek dus op een terugval. 's Nachts slaapt hij diep en hijgt dan niet.
Donderdag niet met hem gewandeld. Dus alleen binnenshuis en in tuin heeft hij wat beweging gehad.
Nu (vrijdag) ligt hij ontspannen op zijn zij naast me op de grond, echter wel weer met zijn ogen open. Hij hijgt nu niet. Afwachten of hij nog reageert op de rust en rimadyl. Ik heb nog wel preventief een zak JD voer van Hills besteld. Gezien de acute toestand, denk ik zelf meer aan atritis.
Hoe dan ook ik denk dat het einde in zicht is en dat het onvermijdelijk is om die moeilijke keuze te maken om hem in te laten slapen.
Bandit liep, zat en rende tot vorige week altijd probleemloos. Alleen de afstanden werden de laatste tijd korter en hij sliep wat meer. Tijdens zijn borstelsessies moet ie af en toe rusten. Zelfs nu nog komt ie als een veertje overeind als ik hem roep. Ook het lopen zelf en in de auto stappen ging probleemloos. Bandit gedroeg zich tot vorige week af en toe nog steeds als een jong veulen, hij pakt dan mijn pantoffels, gaat daar mee op de loop, racet ermee door de kamer en springt ermee de lucht in en daagt mij uit voor trekspelletjes.
Twee dagen voor de boswandeling had ik het idee dat ie wat meer op de zelfde plaats bleef liggen en aan het begin van de boswandeling vond ik hem niet echt fit. Daarvoor was ie nog prima.
Dus wat ook de oorzaak mag zijn, dit is in enkele dagen volledig geescaleerd. Ik borstel hem nu liggend, geniet ie nog steeds van. Ontlasting en urine zijn nog steeds goed en hij drinkt en eet prima.
Tsja en verder onderzoek? Stel ze zouden iets vinden in vermoedelijk het ruggemerg of gewrichten: hij is te oud om nog geopereerd te worden en ik wil geen onnodig levensverlengende acties ondernemen.
Aan de andere kant zit ik nog steeds met het dilemma dat ik vorige week nog een kerngezonde hond had zonder problemen.
Het kan een zegen voor je hond zijn, dat hij maar een korte lijdensweg moet afleggen. Ik weet wel dat het afscheid dan zwaar is. Wij hebben onze poes zo moeten afgeven, op enkele dagen tijd groeide in haar bek een tumor, zodat ze niet meer kon eten of drinken. Dus dat was reeds na enkele dagen dat we afscheid moesten nemen. Maar weet dat het voor ons toch een troost is dat onze lieveling niet lang heeft moeten lijden. En weet dat het altijd, of het nu snel gaat of na enkele maanden, pijn doet het altijd. Ik wens je veel sterkte om de luiste beslissing op het juiste moment te nemen
Hoeveel tijd zat er tussen die dag van af en toe een sloot in duiken en dat je verandering begon te merken?
Onze teef heeft namelijk spondylose, en als zij niet te gek doet, merk ik vrij weinig tot niets aan haar, maar als zij, het hoeft maar twee keer, een sloot in duikt en met name weer op de kant komen, is het weer helemaal foute boel met haar rug. Ik zou denk ik toch foto's laten maken. In ieder geval sterkte en hoop dat er een oplossing komt, zodat je nog een tijdje van je grote beer mag genieten.
.Dank je en ja het doet zekers aan mijn grote beer denken heel herkenbaar. Hier ging het dan min of meer geleidelijk aan doch .... en het helpt ook wel beetje door erover te babbelen.
vanaf eind juni / begin juli ging het af en aan slechter met hem. Wij hebben er voor gekozen om geen verdere onderzoeken te doen om dat hem te besparen op die leeftijd. keken hoe doet hij het hoe loopt hij, eet en drinkt hij goed etc. totdat het niet meer ging en je weet het.
Maar ik geloof ook dat honden pas iets laten merken als het echt niet meer gaat. Ze willen je toch blijven pleasen zeg maar en op oudere leeftijd kan er opeens, of voor ons lijkt dat dan zo, iets aan de hand zijn.
Als je dus kijkt hoe hij er in jan. nog uitzag en deed en dan een paar maanden verder kijkt. Hoop dat het bij hem nog even gaat duren en nog lekker van hem kunt genieten, wij doen dat met onze herinneringen.
als ik je eerste berichtje lees, is het plotseling opgekomen, arthrose komt niet plotseling op, je beschrijft dat tie opeens wankelde en met zijn kop ging schudde naar allebei de kanten.
Tuurlijk is de leeftijd al heel wat maar een plotselinge achteruit gang duidt op wat anders.
de Rimidyl, dat zijn pijnstillers, genezen doet de hond er niet van. het hart longen alles blijkt goed te zijn, je zou dan toch zeggen, omdat het zo plotseling optrad dat het neurologisch is.
de wandelingen rustig aan, en niet te ver van huis af. bekijk het even per dag, zie je dat er weer een plotselinge achteruitgang is zoals je die beschreef dan zou ik even verder zoeken.
Ik heb een afspraak voor hem vanmiddag gemaakt bij een andere dierenarts, een orthopeed. Die zal hem in ieder geval voelen en betasten en er zal bloed afgenomen worden. Eventueel krijg ik zwaardere pijnstillers mee, voor het weekend. In overleg worden er begin volgende week rontgenfoto's gemaakt.
Ik hoop gewoon de goede beslissing te maken. Ik gun hem van harte eeuwige rust, maar hij straalt gewoon nog veels te veel levenslust uit, ook al kan hij bijna niet meer lopen.
Ik hou jullie op de hoogte.
Net terug van de orthopeed. Hij stelt dat het niet een aandoening is van het bewegingsapparaat, maar cardiomyopathie oftewel verzwakte hartspier. Hij vermoed ook ascites, oftewel vocht in de buikholte. Vocht achter de longen zal niet lang op zich laten wachten.
Maandagochtend om 8 uur wordt er een echo van het hart gemaakt en kan er eventueel besloten worden om hartmedicatie toe te gaan dienen, als dat nog zinvol is.
Bandit mag zich niet absoluut inspannen en moet rust houden. Ook moet hij koel blijven (dit weekend zal het weer warm worden). Ik ben er voor gewaarschuwd dat hij ieder moment een hartstilstand kan krijgen en dus zo kan omvallen.
De orthopeed was van mening dat bij iedere stap die Bandit zette, je kon zien dat alle energie uit hem wegvloeide. Na een dikke 20 meter lopen (om zijn gangwerk te beoordelen) ging zijn hart als een dolle tekeer.
Het wordt dus duimen dat hij het komende weekend nog zal halen. Maandagochtend hoop ik inzicht te hebben in de ernst van de hartkwaal. De hartmedicatie kan alleen nog maar verlichting bieden en geen genezing.
Ik hoop nog jaren van hem te kunnen genieten, maar als het nodig is zal ik maandag afscheid van hem nemen. Dit laat ik jullie natuurlijk nog weten.
Groetjes Helena en en een dikke poot van Bandit.
Hier heb ik overheen gelezen.
Ik hoop ook voor jullie dat je nog een hele poos van hem mag genieten. Sterkte en we duimen dat er goed nieuws komt. Je denkt vooral aan Bandit. Je zult zeker voelen wat je moet doen of niet.
Helena,
Goed dat die orthopeed niet alleen binnen zijn eigen specialisatie keek en hij kon zien dat het een groot hartprobleem betreft, waardoor er ook vocht in de buik zit.
Probeer nog op een rustige manier van Bandit's aanwezigheid te genieten en wees op alles voorbereid.
Dit ziet er zeer ernstig uit.
Veel sterkte weer.
De dierenarts heeft zijn longen en hart beluisterd en daarbij geen onregelmatigheden geconstateerd. Ik ga er dus vanuit dat hij niet kortademig is.
"
ging er van uit dat zijn longen en hart goed waren, nee dus, heel verstandig dat je een andere arts geraadpleegd hebt. hoop echt dat je nog kan genieten van je beer Helene. van het weekend wordt het warm, leg petflessen in de vriezer, en koel je hond daarmee, zodat tie het niet te warm zal hebben.
maandag weet je meer ? zal aan je denken .
.
Vrees echt voor het ergste.....er komt een rotperiode op je af. Maar water op de longen en in de buik....niet goed . Veel moed voor maandag.
Wat een verhaal zeg... Veel sterkte komende dagen. Ik hoop dat je nog even van je lieverd zult kunnen genieten..
Mee eens... Vooral ook omdat zijn gezondheid nog goed lijkt en hij kortgeleden nog weinig of geen symptomen had. Het kan natuurlijk snel gaan... Het kan toch ergens een gezwel zijn dat drukt op organen... Maar van gewoon meewandelen tot echt niet meer kunnen in zo'n korte tijd... ? Misschien is er wat anders aan de hand dan ouderdom... Iets wat te genezen of te verhelpen is.
Al denk ik wel dat 11,5 al een flinke leeftijd is voor een Newfy... .
De kennis van de DA of artsen in de dierenkliniek... Wat jou kanjer aangeeft... en wat jiou gevoelens erbi ziijn zullen je zeker op het juiste moment laten weten wat je moet doen. Net zoals jJeanine schrijft en meemaakte.
Sterkte en alle goeds gewenst.
Maandagochtend om 8 uur wordt er een echo van het hart gemaakt en kan er eventueel besloten worden om hartmedicatie toe te gaan dienen, als dat nog zinvol is.
Bandit mag zich niet absoluut inspannen en moet rust houden. Ook moet hij koel blijven (dit weekend zal het weer warm worden). Ik ben er voor gewaarschuwd dat hij ieder moment een hartstilstand kan krijgen en dus zo kan omvallen.
De orthopeed was van mening dat bij iedere stap die Bandit zette, je kon zien dat alle energie uit hem wegvloeide. Na een dikke 20 meter lopen (om zijn gangwerk te beoordelen) ging zijn hart als een dolle tekeer.
Het wordt dus duimen dat hij het komende weekend nog zal halen. Maandagochtend hoop ik inzicht te hebben in de ernst van de hartkwaal. De hartmedicatie kan alleen nog maar verlichting bieden en geen genezing.
Ik hoop nog jaren van hem te kunnen genieten, maar als het nodig is zal ik maandag afscheid van hem nemen. Dit laat ik jullie natuurlijk nog weten.
Groetjes Helena en en een dikke poot van Bandit. "
.Heel goed dat je nog een andere arts hebt geraadpleegd.
Het ziet er helaas niet zo mooi uit....
Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat jullie nog even samen mogen genieten..
Heel veel sterkte en ik hoop echt, dat je maandag toch nog met goed nieuws komt en dat je nog even nog wat langer van Bandit mag genieten.
Gaat het echt niet meer 
Onthoud de mooie jaren, die samen hebben mogen beleven.
Dank jullie wel voor jullie lieve reakties.
Bandit hijgt vanavond verschrikkelijk. Misschien dat hij op dit moment wel een enorme doodsstrijd voert. Ik leg vannacht in ieder geval weer een matras op de grond en ga naast hem slapen. Het is nu weer net zo erg als zondagnacht en maandagnacht en vraag me af of hij de ochtend nog zal halen.
Hij heeft de nacht gehaald. Is toch een taaie rakker. Hij ademt nu weer vrij rustig en ligt ontspannen. Gisterochtend ademde hij ook vrij normaal tot half 1, toen werd de ademhaling steeds sneller, dit werd steeds erger en gisteravond hijgde hij zo enorm dat zijn borstkas gewoon klapte bij iedere hijgbeweging. Uiteindelijk is hij in slaap gevallen en werd zijn ademhaling steeds rustiger.
Vannacht achterdeur en alle ramen open gehad. Is in huis nu 18 graden, hopelijk loopt de temp in huis niet te snel op.
Afwachten hoe het verder gaat.
Een van mijn vorige honden had dit ook op het laatst. Alleen als hij ging hijgen viel hij om en was hij even helemaal weg. Ik denk dat het een soort van lichte hartaanvallen waren. Ook liet hij dan zijn plas lopen. Als hij bijkwam wist hij nergens van en was het gewoon normaal.
Een tijdje medicatie geprobeerd. Maar de aanvallen gingen er niet van over....
Vooral als hij blij was als wij thuis kwamen of beneden kwamen dan kreeg hij zo'n aanval.
Ik zag ze aankomen en kon hem gelukkig opvangen dan.
Toen we besloten hadden hem in te laten slapen lag hij ineens dood in de kamer.
Echt niet leuk. De gedachte dat hij alleen was toen hij doodging..... Dan liever erbij kunnen zijn en laten inslapen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?