Schooien....

Schooien..... Ik zie zoveel honden die dat doen. 
Max doet het niet, vanaf pup af aan meteen laten zien dat, dat niet mag.

Max wacht ook netjes bij zijn eten, totdat we toe maar zeggen.
En blijft binnen een straal van 1m liggen als wij aan het eten zijn....

Max kwijlt wel heel erg als hij in de keuken ligt, al die lekkere geurtjes...

Hoe zit dat met jullie hondenbeestjes? Schooien zij wel of niet?

Nee en daar ben ik heel blij mij! Niks zo irritant als een schooiende hond.. Nouri heeft ook nooit iets uit de hand gekregen als wij zaten te eten..

Wat mij betreft is schooien altijd aangeleerd

max heeft het wel .. maar die deed het al als hij bij ons kwam hard al aangewerkt, maar mijn ouders blijven hem eten geven als we bij hun zijn dus ja..

tobie niet & snoopy niet, die kijken je wel met hun meest verteterdende blik aan.. maar blaffen ofzo doen ze niet..

charlie springt op tafel en komt bij je liggen, maar pakt nieks of bedeld niet..

bandit bedeld ook niet.. die stuur ik naar zijn plaats en die blijft daar

Echt schooien is het niet. Maar hij kijkt zo van een afstandje "mmm wat ben jij aan het eten?" Maar dichterbij komt hij niet. En hij wacht ook altijd braaf tot wij zeggen kom maar.

Ik word ook gek van schooiende honden. Zeker als ze mee op schoot zitten als je aan het eten bent. Of dat ze eten van een vork krijgen e.d. En ja hoor ik ken zulke mensen Bah !

Bedelen mag, eisen niet en ik weet het,ik heb het ze zelf aangeleerd maar ik heb er dan ook geen last van. Wil wel dat ze ophouden als ik zeg dat het klaar is, en ook dat gaat aardig goed.

Tja, ik kan zo genieten van samen een appeltje eten

Precies hetzelfde hier

Dat zou ik ook wel willen, maar helaas kwijlt Max dan echt zeeën.... Niet zo lekker als iemand rustig een appeltje wil eten, want als hij de geur ruikt gaat hij al kwijlen...

De onze begint te kwijlen als ik iets voor zijn neus leg en hij moet er af blijven tot ik zeg dat hij het mag pakken Dit hebben we toevallig ontdekt want ik wou laten zien hoe flink Luca was. Tot hij begon te kwijlen

Poes Puk deed het wel. Beker melk, verse makreel, nachtrust thee: als ze de kans kreeg jatte ze het gewoon
Heb ik ook wel een beetje (boel...) zelf in de hand gehad hoor, want bij mijn vriend deed ze het nooit.

Mellow doet het niet, al wil ze nog wel eens stiekem (ja, net of ik het niet zie... ) d'r neus richting mijn bord bewegen haha.
Ze kan ook gewoon naast me liggen, ik kan chips eten, brood, hooguit gaat die neus even omhoog 'hee, wat ruik ik', soms iets té dicht bij en dan gaat ze weer gewoon verder met was écht belangrijke is: slapen

In de keuken wil ze nog wel eens wat kwijlen, als ik met haar eten bezig ben. Maar dan zit ze altijd keurig op het kleedje, duikt ook niet gelijk op d'r bak af als ik 'm neerzet.

Ze weet ook dat ze niks krijgt. Alleen banaan en een stukje rauwe wortel (van die snackworteltjes), dat is het enige wat ze krijgt als wij het ook eten en dat weet ze héél goed. Ik hoef maar een banaan van de tros te trekken en ze is klaarwakker, bek aflikken

Wat dat betreft is ze wel netjes opgevoed, nu de rest nog

Ja en nee. Soms komt Sam een kijkje nemen, maar een 'moven en af' is dan voldoende om hem iig op afstand te houden. Maar goed, dan schooit 'ie eigenlijk nog, want hij blijft kijken. Maar voor ons acceptabel.

Bij anderen probeert 'ie het wel trouwens, je weet immers nooit of het lukt, als je maar lief genoeg kijkt...?

Haha same here... Bij een ander probeert hij het toch altijd even...

Pepper schooide niet tot mijn moeder besloot dat het wel leuk was haar in een restaurant een frietje te geven...
Heb het haar bij mij nu wel afgeleerd maar bij mijn moeder schooit ze nu dus nog steeds, het is een jaar geleden gebeurt. Ze ergert zich er mateloos aan, eigen schuld dikke bult denk ik dan. Leer het Pepper uiteraard wel weer af, maar dat één hapje zo veel impact kan hebben....
Het eten stelen zal ze niet doen, maar heel duidelijk naar je staren.

Helmer krijgt dus echt helemaal niets aan tafel, heeft mijn moeder nu wel geleerd.
Hij probeert het dus wel te pakken en gaat ook blaffen, daarom gaat hij in de bench tijdens etenstijd.

Ik wil het geen schooien noemen wat Bobby doet, maar van een afstand gluren en soms kwijlen erbij.
Hij kijkt dan tja echt hongerig en soms de andere kant op maar zodra er een kruimel valt is hij paraat.
Waneer ik al de kast induik om voor mezelf een koekje te pakken is hij pang wakker en paraat, al krijgt hij niks.

Max wordt ook gelijk wakker als ik naar de keuken ga...

Wij hadden een bull die we tijdens ons eten nooit wat gaven maar toch in de buurt leggen en het stroomde er zo maar uit,liep dan altijd met een doek om het af te doen,ik zelf had er geen probleem mee maar als er bezoek kwam vonden ze dit echt smerig.
Toen flow kwam als kleine pup leerde we haar in de bench te gaan als wij gingen eten,zo hadden we eventjes de tijd om zonder rond te kijken op het gemak te eten.
Nu is het zo dat als ze de borden hoort komen ze al naar de bench loopt en daar blijft tot we zeggen,kom maar,we zijn klaar.
Ze weet niet wat schooieren is.

zodra ze merken dat ze toch niets krijgen gaan ze elders liggen . maar als ik fruit aan het eten ben tsjah . forget it . ze durft het niet te pakken hoor. maar leg wel haar hoofd op mijn arm . om me vervolgens met puppie oogjes aan te kijken als ze me aankijkt.

Herkenbaar, haha.

't is familie van Spot !!

Nee hier wordt niet geschooit, in het begin toen we lucky hadden werd hij ontzettend angstig als we aan tafel gingen en kroop in een hoekje weg. Dit vonden we zo vreemd. Zodra we klaar waren met eten was het angstige weg en kwam de vrolijke lucky weer tevoorschijn uit het hoekje. Nu is onze theorie dat hij weggetrapt is bij een restaurant (of net wat) waar hij om eten schooide. Lucky komt van de straat dus dit is een logisch iets...

Dus klinkt heel raar maar ik wou natuurlijk niet dat hij bang is, elke keer als we gingen eten. Dus elke keer als we gingen eten, krijgt hij iets van ons als we klaar waren en nog aan tafel zaten. Hij gaat nog wel steeds direct zijn mand in of buiten liggen maar niet meer bang. Nu is het afwachtend tot hij wat krijgt en dat vind ik prima.

ja hier is missy een schooier ! haha :p maar ik vind het niet zo erg we zijn dat zo gewoon zeg maar , maar het is niet erg , ze blijft gewoon kijken in je ogen van " mag ik , mag ik? " en dan geef ikk korrels , maar nee hoor dan trekt ze haar neus op tot als het baasje toegeeft tis haar gegunt!

en ja als er nog vlees of iets op tafel ligt , en wij kijken even niet geef ik je 10 seconden haha niets meer te bespeuren!
ach ja =)

Nee, ik vind dat heerlijk.
Wij kunnen barbecueën, hapjes en toastjes eten etc. Het maakt niet uit.
Santa trekt zijn eigen plan. Gaat gewoon ergens liggen.
De eerste paar weken legde hij hier zijn kop op tafel, tussen de pannen, onder je arm door met die snuit, achteraf knap dat ik nooit heb gelachen.
Wij hebben hem nooit wat gegeven, en ik zal dat nooit doen.

Wat hij wel doet/deed, en da's onze eigen schuld, is nadat wij gegeten hebben meelopen naar de keuken als wij aanstalten maken de tafel afruimen.
Omdat ie soms een overgebleven lepeltje erwtjes of zo kreeg.
De slimmerd.
Nu moet hij dus blijven liggen als we afruimen, en dat was na een paar dagen weer gewoontegedrag.
O ja, het geluid van een ei dat je tikt om te pellen zal hem altijd naar je toe lokken, maar hij gaat ook weer weg zodra hij in de gaten heeft dat dat niet voor hem is.

Dat van het ei, is zeer herkenbaar! Alleen Max gooit dan de kwijl-sluizen open

Santa doet dat als hij moet wachten op eten, drup drup.
Ik heb hier ooit ergens geschreven dat ik er over ben uitgegleden, zo vies, en pijnlijk want ik klapte op mijn knie.....

Max heeft echt draden aan zijn mond hangen dan  Het drupt nooit echt! Haha.

Ach, hij deed het vanaf dat hij kwam al. Dus ja, hoe leer je kwijlen in godsnaam af?
Ik vind het geen ramp.. Bezoek vaak wel, maar joh. Het is een hond.

Charlie durft wel schooien,.en ik moet bekennen dat hij vroeger dan ook wel eens iets kreeg.. Nu met al zijn voedselintoleranties krijgt hij niets meer. Behalve wanneer er fruit gegeten wordt, dan zou hij wel een stukje mogen, maar hij is niet gek op fruit, dus meestal schooit hij dan niet.

Ik hou niet van schooiende honden. Jet doet dit gelukkig niet en gaat lekker in haar mandje liggen. Alleen als ik fruit eet komt ze bij me zitten, want dan krijgt ze altijd wat. 

Bij opa en oma daarentegen schooit ze verschrikkelijk. Maar ze heeft ook altijd succes daar, even lief kijken en raak! 'Nee, nu is het op Jet' *puppyogen* 'Ah, oke. 1 stukje nog dan' 

Ja hier wordt wel geschooid hoor... En het is ook volledig onze eigen schuld! Ik moet zeggen dat het al gebeterd is hoor. Perdie schooit eigenlijk veel minder dan Orga. Ze kan wel zielig kijken maar zolang je niets geeft houdt ze nog wel een redelijke afstand en soms gaat ze zelfs in de zetel liggen.

Orga daarentegen... Dat is een ander verhaal  In het begin nam hij zo het eten van tafel! Hij pikte een broodje van tafel en kende werkelijk geen grens. Als je in de zetel iets aan het eten was kwam hij gewoon met zijn neus in je bord zitten. Gelukkig hadden we al vanaf dag 1 een hekje staan. Zo konden we toch gerust in de keuken eten zonder geschooi. Nu schooit hij nog wel maar hij houdt wel al meer afstand en steelt minder (bijna niets meer) van tafel. Dus we gaan de goeie kant uit

Ik heb Gucci verpest in het begin daar mee 
Maar heb hem nu wel geleerd .. zeg ik nee dan is het nee en dan gaat die meestal ergens anders liggen of hij gaat tegen me aan liggen slapen ..

Bedelen doen ze bij mij aan tafel nooit, ze hebben ook nog nooit wat van me gehad aan tafel dus proberen ze niet eens meer. Bij mijn man daarentegen standaard want die geeft wel eens vaker wat groenten weg. Mijzelf stoort het niet ook niet als ze zouden kwijlen omdat ik hun tijdens het eten ook helemaal niet aankijk. Mijn man vindt het weer niet altijd even fijn als ze aanhouden.....hoezo niet consequent?.....Dan is het aan mijn man om ze weg te sturen en daar wordt dan netjes naar geluisterd.

Loco schooit(lees: zoekt naar restjes)altijd in de keuken als een van ons daar bezig is en ook daar heb ik geen problemen mee zolang hij me niet voor de voeten loopt en bij het fornuis wegblijft. De enkele keren dat hij me nog voor de voeten loopt stuur ik hem naar de mand die in de keuken staat en dat vind hij ook best. Dan gaat hij vandaaruit schietgebedjes doen dat er iets uit de lucht gevallen komt.  Ten schooit nooit die weet dat hij toch niks eerder krijgt als ik van plan ben en blijft dus ook meestal niet id keuken rondhangen maar gaat op een andere plek zijn eigen ding doen.

Bij Loco kan ik niet onbemand eten achterlaten op de salontafel want dan is het hoogstwaarschijnlijk weg bij terugkomst. Zijn al een paar incidentjes geweest. Op het aanrecht of de eettafel waar hij uiteraard ook makkelijk bij kan (zou hij willen), kan ik wel eten laten staan als ik ook in huis ben. Betwijfel of hij het zou laten liggen bij afwezigheid. Ten pakt niks tenzij hij het aangerijkt krijgt maar dat heb ik hem als pup ook goed aangeleerd. Moet eerlijk zeggen dat we bij Loco daar minder intensief mee bezig zijn geweest en het ook een ongelooflijke lekkerbek is.

Haha, geweldig....

Ja, Max kijkt om de seconde dan naar de grond met de hoop dat ik iet heb laten vallen,