Wij willen zo graag een hond, maar zitten zo te twijfelen

Hallo iedereen, dit is mijn eerste bericht hier met mijn eigen account.

Mijn vriend en ik willen heel graag een  pup aanschaffen. Ander halfjaar geleden heb ik afscheid moeten nemen van mijn dierbare Westie. Ik heb hier lang om gerouwd en denk nog iedere dag aan hem.  Toch wil ik graag opnieuw mijn liefde  geven aan een hond. Wij zitten er nu al een halfjaar over na te denken, maar twijfelen erg vanwege de verantwoordelijkheid. Mijn vriend heeft een fulltime baan en ik ga binnenkort weer naar school (Colleges volgen). Echter ben ik vaak thuis en heb ik genoeg  tijd om voor de hond te zorgen. Verder is het financiële aspect van een hond er nog. Hondenbelasting, voer, verzorging en uiteraard verzekering. 
Nou werk ik parttime en mijn vriend fulltime,  dus dat zal geen probleem zijn. (denk ik)

Tot slot hebben wij een relatie van 1 jaar en 1 maand, onze relatie is sterk.. Maar ja als dit uit gaat... Wie krijgt de hond?
Hebben jullie nog advies of tips om deze onzekerheid weg te halen? Wij denken iedere dag aan het gezelschap van een hondje. Ik heb vandaag zelfs servetten gekocht omdat er een westie opstaat.

hallo en welkom hier,

dat vind ik een moeilijke,
tijd genoeg voor een hond, financieel zal het ook wel lukken
dan blijft er alleen nog maar jullie relatie over

1 jaar is nog maar pril maar er zijn ook genoeg relatie die na 10 jaar nog uit mekaar gaan, dus
ik vind dat nu niet echt een struikelblok, de hond zal altijd meer aan 1 baasje trekken, en waar gaan jullie wonen moesten jullie uit mekaar gaan, dat zijn allemaal dingen die invloed kunnen hebben op jullie beslissing

maar dat zou mij niet tegen houden
ga lekker kijken welk ras bij jullie post
zoek een goed fokker en dan zal binnen dit en 1 jaar er een lief pupje bij jullie wonen 

mijn vriend en ik waren nog geen jaar samen toen we Nyx uit het asiel haalde.
ik heb em betaald en op papier is hij van mij (daarnaast ben ik de gene die er geld insteekt) en hoe zeer we beiden ook van Nyx houden, mocht het stuk lopen tussen mijn vriend en mij, dan gaat Nyx met mij mee.
maar eigenlijk zijn wij daar nooit zo mee bezig geweest, waarom zou je? als je altijd van t slechtste uitgaat, hoef je je huis niet meer uit.

Verder vind ik het financieel mee vallen (als je tenminste niet regelmatig thuis komt met een nieuw tuigje of een lading nieuwe koekjes o.i.d.)

Welkom op het forum
Ik kan me je/jullie wens helemaal in denken...
Onzekerheid weg nemen, nee Dat kan ik niet. Het is altijd onzeker, zoals het hele leven.

Tips ja dat misschien wel....
Zet alle voors en tegen op papier, leg het papiertje een paar dagen weg en kijk en dan nog eens naar...  zijn de voors en tegens nog hetzelfde? Wat heeft de over de hand? Wat zegt je gevoel? Als daar uit komt dat er een nieuw hondje welkom is bij jullie, kun je de volgende stap gaan maken....

Voorbereiding ...
Wil je een pup of een herplaatser
Welk ras past bij jullie?
Ga kijken via de rasverenging of er (in je omgeving) en waar goede/ verantwoorde fokkers zijn / of misschien een geschikte herplaatser wordt aangeboden
Ga kennis maken met de fokker(s) (ook al heeft die misschien op dat moment geen pups)
Kijk naar wat voor karakter je wilt/ je aanspreekt en bijv reutje of teefje enz... of misschien heb je wel een bepaalde voorkeur voor een bepaalde teef/reu/bloedlijn die een fokker heeft en soms moet je dan wachten tot er een nestje komt....

Als je hiermee aan de slag gaat, blijf vooral je gevoel volgen, ga niet over 1 nacht ijs enz.... blijft je enthousiasme of wordt het misschien nog groter of minder. Neem vooral rustig de tijd om een geschikt hondje te zoeken.

Bespreek eventueel vooraf al met je partner wat te doen mocht de relatie om wat voor reden stuk lopen. Laat het eventueel vast leggen (op wie zijn naam bijv het hondje komt te staan)... maar het zal dan ook van de situatie mogelijk afhangen met wie het hondje mee gaat.... lastig om nu al bij stil te staan en vooraf al helemaal uit te stippelen. Maar als het jou rust geeft? Dan is daar misschien al samen over te praten.

Je weet gewoon nooit vooraf hoe het leven loopt en je kan niet alles indekken voor de toekomst..... maar als alles voor jou klopt, zou ik zeggen volg je gevoel.

ik lees dat je college´s gaat volgen, maar ook dat je parttime werkt? vervalt het werken dan als je weer naar school gaat?

het is gewoon even goed nadenken. Misschien hebben jullie vrienden dat jullie ff een weekje kunnen oppassen als jullie straks allebei weer in het ritme zitten. Dan merk je dan wel hoeveel tijd je daadwerkelijk over houdt voor de hond

bedenk wel goed dat een pup alles moet leren. Dus ook het alleen zijn. Als je er eentje aanschaft zal je zeker een aantal weken nodig hebben om te leren wennen en zindelijk maken etc. Zijn er ook mensen in jullie omgeving waar de hond af en toe naar toe kan?

verder lees ik dat je erg veel liefde geeft aan een hondje, dus dat gaat helemaal goed komen

Bedankt voor jullie snelle reacties! 

Ik werk thuis, dus mijn parttime baantje zal geen probleem zijn voor de hond. (handig om dit erbij te vermelden) Daarnaast kunnen de ouders van mijn vriend vaak op de hond passen. 

Verder zijn wij beide hondenmensen, mijn ouders hebben twee honden (waarbij één is overleden en de andere is nu 13,5 jaar oud). Vorig jaar heb ik praktisch de pup van mijn zus moeten opvoeden. (Ik was vaak thuis) Mijn vriend en zijn familie hebben ook honden gehad. Dus de opvoeding van een pup zal geen probleem zijn voor ons. 

Wij zijn al aan het oriënteren naar een Westie pup/fokker. Op marktplaats zie ik vaak broodfokkers en dat wil ik niet. De pup van mijn zus komt ook bij een broodfokker vandaan en ik merk toch erg het verschil. De pup heeft veel problemen gehad qua zindelijkheid. Mijn vorige hond (die overleden is) kwam van een hobbyist met stamboom. Echt een geweldige, lief hondje. Hij was ook zo mooi voor zijn ras. Graag zou ik weer een pup halen bij een hobbyist of anders bij een fokker die aangesloten is bij whwt club.

Ik denk dat wij nog erg onzeker zijn vanwege het onzekere en de verantwoordelijkheid.

Eerst was ik onzeker om gaan samen te wonen.
Zelfstandig op eigen benen zou ik dat financieel wel aankunnen.
10 jaar later was ik onzeker om een eigen huis te kopen weer dezelfde reden.
Nu nog eens 4 jaar geleden was ik onzeker of ik wel genoeg tijd had om aan een hond te beginnen. 
Maar ondertussen eind deze maand 17 jaar samen.
Een eigen huis , paard , en hond . Jaja alles komt op zijn pootjes terecht.

Ik was 10 jaar samen, we waren 4 jaar samen toen ik mijn 1e engelse Cocker meenam naar huis toen hij gedumpt ging worden, en 6 jaar later was het over en uit, maar de honden (ondertussen 2 engelse cockers en chihuahua en de katten bleven bij mij, zonder discussie .... Hoe dan ook je kan niet alles voorzien, had ik toen alles geweten ... de honden gingen er zijn hoor .....