20 seconden

Het lukt onze asielzoekrt bijna nooit meer omdat we er in getraint zijn.
Nooit de honden alleen in het huis laten als er eten in de keuken staat.

Daarnet toch weer even verrast door zijn techniek.
Pizza is klaar, ik zit te eten..
Honden beginnen te blaffen dus ik kijk naar buiten.
Blijkbaar heeft onze asielzoekrt 1 van onze katten klem gezet op het erf.kan geen kant uit.
Maar door ervaring met die kleine nageltjes houdt hij tegenwoordig netjes afstand...en tja, schijnt ze dan bewusteloos te willen blaffen lijkt het wel.
Ik zet m'n bord neer, en loop naar buiten om de kat uit z'n positie te bevrijden.
Onze Landseer huppelt nog een beetje vrolijk achter de kat aan, en ik kijk nog even naar de schapen die altijd mee beginnen te bléééren als de honden beginnen te blaffen..
Ik ben...nou....zeg 20 seconden buiten geweest, kom weer binnen terwijl onze asielzoekert binnen op de grond met van die echte Newfy ogen naar me ligt te kijken...zo schuin omhoog..
Met van dat oogwit.....je zou er verliefd op worden zo lief als hij op zo'n moment kan kij....
&& ^#!( )$#%.... m'n halve pizza..
20 hele seconden .
Met het stoom uit je oren loop je naar de keuken, alle hongeragressie die omhoog borrelt slik je terug..
Dan maar een boterham..
Opeens vanuit de woonkamer een onheilspellend geluid..en ja hoor...
Al struikelend (met boterham in m'n handen want dat lukt hem deze maand niet nog een keer) probeer ik de voordeur open te gooien..
Te laat...al lopend naar de voordeur besluit onze asielzoekrt dat de actie van daarnet echt niet kon (of tenminste...z'n maag dacht er zo over).
En besluit hij de halve pizza terug te geven....vanaf de bank.......tot de voordeur.

Vloer is weer blinkend schoon, en baasje heeft absoluut geen honger meer..

Ik weet niet of er hier al meer records zijn langs gekomen op HP.?
Maar de 20 seconden is hier toch zeker een record voor een halve pizza.

Neen, hier nooit verdwijnend eten. Sasha blijft overal af, al staat het vlees van de BBQ op mondhoogte, dan nog niet. Enkel als er iets op de grond valt vind ze dat ze recht op heeft, en tegenwoordig vraagt ze dan nog toestemming of ze het mag eten.
Onlangs had ze een botje van een ribbeke gevonden. Wellicht door de kauwen of de katten uit een andere tuin uit de composthoop gejat en in onze tuin laten vallen. Sasha had dat dus gevonden, trots komt ze er mee aanlopen, mijn man ziet het, zegt 'af' en ze laat het prompt vallen. De verdere avond, wij waren zelf aan het eten, is er af gebleven. Ze hield het wel van een afstand in de gaten. Na ons eten botje opgeruimd, 'brave hond' en een haar eigen eten gegeven.

10 seconden voor een papieren zakdoekje

Hahahaha...., en elke keer lukt het ze weer 


Hier is de langneus de ware kampioen pikken.
Ik ging laatst uit eten, dus manlief ging koken voor zoon en zichzelf.
Terwijl ik naar boven liep om me om te kleden riep ik nog naar hem...., denk aan Aysa !!

Ik stond nog niet in de badkamer of ik hoor mijn man serieuze verwensingen uitslaan naar 'zijn hond' (op dat soort momenten ben ik altijd blij dat hij met haar aan kwam zetten ).
Hij had een heerlijke salade gemaakt, met alles wat hij in de koelkast kon vinden wat enigszins in een salade paste...., van rauwe ham tot augurkjes, gekookt ei, enz......
Toen hij naar de garage liep om de frituurpan aan te zetten (50 meter heen en terug..., hooguit) en terug liep naar zijn ware kunststuk, kwam hij tot de ontstellende conclusie dat de hele schaal leeg was...., en Aysa ondertussen braaf op haar kleed lag te kijken wat er nou toch aan de hand was om zoveel drukte over te maken 

Dus een salade waar rustig 4 personen van hadden kunnen eten was weg binnen een wandeling van 50 meter heen en terug '...., en ze heeft er helemaal niets van terug gegeven 

' H ' onze ier die pakte alles wat te eten was, was ook groot genoeg kon overal makkelijk bij  

Maar deze roedel ... nee kan een zak chips ed op tafel laten. Hoewel nu met Nanook weet ik het niet helemaal zeker eens uit proberen. 

Maar wat ze wel doen is mij helpen met  name het schoonmaken van sokken die her en der rond slingeren maar ze doen dat dan zo goed .... je vind geen sok meer terug of nog net een klein stukje waaruit je kan herkennen dat het ooit een sok geweest is.

Een tijd én een stilterecord hier...  Met de hele woonkamer vol met gasten. (woonkamer en keuken zitten in één ruimte) En mensen die continue op en neer liepen in de keuken. Is het onze golden toch gelukt om een heel stokbrood (! ) te doen laten verdwijnen ala Hans Kazan. (zo'n grote van de bakker niet een kleinere afbakvariant).

Niemand wat gemerkt, wat gehoord of gezien. Het lag er net een halve minuut of zo op de aanrecht en toen was het foetsie. Kleine kruimeltjes waren het enige bewijs dat het er gelegen had. Hij moet vast ergens hebben zitten grinniken in een hoekje. En de mensen gaven elkaar de schuld dat het stokbrood niet lag waar het zou moeten liggen, namelijk klaar om te snijden op de broodplank.  "Maar waar heb je het dan gelaten?" "In de keuken dat zeg ik toch! Kun je niet uit je doppen kijken.." Later kwamen we pas tot de conclusie toen we al een poosje na het stokbrood hadden gezocht.

Hij heeft nog wel eens iets proberen te stelen maar we hebben het hem kunnen afleren. De lieve schat heeft zelfs van de salontafel nooit meer iets gestolen. (Dat vind ik toch de ultieme test).

Tja onze golden kon er wat van.... want toen wij tot de conclusie kwamen stond hij bij oma te schooien alsof hij nooit in de keuken geweest was.

Hahaha Landseer
sorry, maar ik zie het helemaal voor me!

Héél lang geleden met Yordi...
Lekker braadstuk klaargemaakt, alles staat op tafel (in de woonkamer naast de keuken, want de keuken was te klein om daar te eten)
Yordi lag te slapen in zijn mand.
We schuiven aan tafel voor een gezellige tête à tête.
Ik was iets vergeten in de keuken en sta op, mijn man besluit om nog vlug een flesje wijn uit de koelkast te halen...
Hoelang? 15 seconden? Misschien iets meer.
We schuiven terug aan tafel en dan ... "staat het vlees nog in de keuken?" Vraagt mijn man.
Euh, nee hoor het ligt hier...euh lag hier
Een braadstuk van meer dan een halve kilo foetsie!
We dachten alletwee hetzelfde en keken richting Yordi, die staarde ons heel onschuldig aan en moest dan nog even zijn lip aflikken, hij was de enige in huis dus ja de schuldige
Op dat moment zou je door de grond zakken, maar achteraf hebben we er nog vaak om gelachen.

Hahaha! Nou, daar ging je pizza dan!

Pepijns record is denk ik ook zo'n 20 seconden, maar dan voor een kapsalon döner. Daar moet ik wel bij vermelden dat hij in die 20 seconden óók nog eens op de eettafel heeft weten te springen. En dat is toch best een extra gouden sticker waard als je een teckel bent..

Kareltje is niet zo snel, maar bleek wel goed te kunnen mikken: hij is vanaf de ene leuning van de bank met wijd open gesperde bek récht in mijn bord babi pangang gesprongen die op mijn schoot stond terwijl ik aan de andere kant van de bank zat. De babi pangang zat toen in Karel ipv in mijn bord...

geweldig.... alleen die terug gegeven PIZZA , zal bedorven zijn ? hahahahah

ook even..... had een kom vla voor me neer gezet en moest ook even naar de keuken, kwam terug, leeg, maar ik ben dus niet zo als jij...

ging aan mezelf twijfelen, had ik het al opgegeten ? ik keek naar Bamse, en zag in haar mondhoeken de vla zitten, bewijs voldoende, maar stond stom verbaasd, zomaar opgegeten. en ik keek in haar ogen, en die blonken van plezier, ze jat nimmer, vandaar mijn verbaasdheid. hahahaha

nee niet binnensmond gevloekt, gegrijnst dat wel, hahahaha

enne mijn hond heeft het met smaak opgegeten Landseer. de jouwe die die PIZZA op had, was volgens de newfy toch echt VIES.

hahahahahahahahahahha... eet smakelijk 

denk wel dat je asielzoekert 2x vaker genoten heeft van je pizza dan jij zelf zou hebben gedaan....

always look on the bright side of life 

..waldo met zijn kennel syndroom had binnen 30 seconde geruisloos beleg van mijn brood gejat  in zijn eerste dagen hier.
stond op mijn bureau...
zo'n angstige hond die niks snapt...maar jatten kan hij als geen ander..

Wat een heerlijke verhalen trouwens... vind ze altijd grappig om te lezen.

Grotere honden doen het trouwens vaker stiekem heb ik het idee. Onze westie die pakt het juist als je het ziet (of ze geeft daar niets om dat kan ook nog). En dan meteen heel onverwacht en snel. Heel andere tactiek...  Ze heeft b.v. wel eens een bbq-worstje van een vork afgetrokken bij m'n oom toen die niet oplette...  

Komt misschien ook omdat ze als kleine hond niet zo snel ergens bij kan.

Jep, hier ook. Sara de Herder durfde alleen iets te pakken als we er niet waren en we hadden wat laten staan, als we dan terug kwamen was het weg en keek ze heel schuldig  Terwijl Kobus naast je komt zitten om "aangehaald te worden" (jaja) en vervolgens een plak salami tussen je brood vandaan trekt en er héél hard mee naar z'n mand rent om 'm op te eten Of hij springt op tafel als ik even naar de wc ben, om aan m'n pizza te beginnen en blijft vervolgens doodleuk zitten om 'm op te eten als ik terug ben... Alsof het maar normaal is

Aha...genoeg snelheidsrecords zo te lezen..
Toch eigenlijk vreselijk knap hoe ze het voor elkaar krijgen.
Ik bedoel.
Zal niet zeggen dat het een voor opgezet plan zou zijn.
Maar je krijgt wel zo je bedenkingen.

Toen hij hier net een week in huis was had hij ook die trucjes.
Piepen bij de deur als we zaten te eten.
'ow, hij moet naar buiten, blij dat hij dat zo goed aangeeft...heerlijk..".
Bord op tafel zetten, en terwijl ik de deur opendoet, schiet hij direct achter me langs naar het bord..

En dan schijnen er nog mensen te zijn die durven te beweren dat beesten niet echt in actie, reactie denken...
Yee, right!..

Ja, en dat zwarte monster zit nu buiten voor het raam met weer die verschrikkelijke ogen...
Met een uitdrukking.."ik heb honger".
Ben bang dat hij vandaag even geen eten meer krijgt.
Helaas....het baasje heeft na het opruimen ook nog steeds honger, enkel moet ik er nog even niet aan denken.
Nee, de pizza was niet meer voor consumptie geschikt..

en wat krijg jij nu?...lekker portie barf of kvv?
...veel voedzamer...dus ze hebben het beste met je voor

whahaha wat een slimmerd,

 wel goed voor "de lijn"

ik weet niet of Lola zoiets kan bedenken, tot nu toe niet, wel als ik nog een restje op mijn bord heb liggen vindt zij dat zij dit wel kan hebben en laat dat duidelijk merken door een patsepoot en oogbeweging van mij naar het bord 

Vroeger toen Saffira aan het puberen was, was ze een meester in van die verdwijntrucjes.. De biefstuk van mijn vader zijn bord, een hele pan balletjes! En ja, dat was ook in luttele seconden, mijn moeder had het op tafel gezet, draait zich om om de rest van het eten te nemen of om ons  aan tafel te roepen.. en toen was het magisch verdwenen! Ze schrokt het gewoon binnen.

Haha Heerlijk om te lezen, waarschijnlijk iets minder om mee te maken

Mikey kan er ook wat van. Als ik haar betrap kunnen er binnen 1 seconden toch nog net snel 4 happen in gepropt worden voor dat ze stopt

Onze vorige hond, een golden, was veel subtieler.
Ik ging een keer naar de wc en liet me bord met eten even staan. Doordat ik alleen was stond de deur gewoon op een kier en ik kon in de weerspiegeling van de glazen kast zien dat Kelly stiekem aan het snoepen was van mijn bord. Maar ik zei nog niks. Toen ik doortrekte hoorde ze dat en ging heel snel en stil weer op haar mat liggen.
(Ze had ook geen idee dat ik alles had gezien)
Toen ik weer binnen kwam lag er een hond superlief op dr matje te liggen en had ik ineens een stuk minder
Maar het was zo slim en schattig dat ik er ook niet boos om kon worden

Gr. Alexandra

Als je dat soort dingen ziet, dan weet je dat de hond heel goed begrijpt hoe het allemaal werkt..
Het is bijna aandoenlijk.hahahaha..
(als je achteraf niet zo'n honger zou hebben).

Haha, geweldig!

Wel een ander record: Sam heeft hier laatst drie kwartier de tijd gehad om een pak mergpijpen weg te werken. Ik had lekker een mergpijpje weg gesmikkeld en dacht, oh ja even snel een boodschapje doen. Liep in de winkel en bedacht me dat ik het pak op tafel had laten liggen... (laat altijd alles slingeren, als ik er bij ben, hoef ik nl. niets op te ruimen, dan pakt 'ie het toch niet, maar nu...?) Was dus benieuwd wat ik aan zou treffen bij thuiskomst. Wat ik aan trof, verraste me: pak mergpijpen lag nog onaangeroerd op tafel en Sam lag snurkend op de bank, de sul.

Eén keer heeft 'ie iets van tafel gepikt, had ik een kluifje neergelegd. Had m'n kont nog niet gekeerd en ik hoorde hem al kauwen. Dik kwijlspoor over de tafel. Zal wel gedacht hebben: dat is toch écht voor mij!

hahaha.... komt wel heel bekend voor....

Als wij hier etentjes voor de hele familie hebben (in complete toestand 16 man) dan maak ik altijd 17 borden... want geheid dat als ik aan het op-serveren ben minstens 1 bord door de honden te grazen genomen is (jawel... ze kunnen bij het aanrecht).... mochten ze met z'n 2-en aanvallen dan schik ik het 2e bord eventjes wat anders... en die is dan voor mij.... de enige die het ooit doorheeft is mijn moeder... en dan knipogen we eventjes... en Tess en Bonny?.... die gaan dan als de onschuld zelve heel ver van de eettafel liggen... 

ach... als ik hond was zou ik het ook doen 

Heerlijk verhaal om te lezen!

Ik kan hele stukken vlees op het randje van de koelkast laten liggen, en dan 10 minuten elders in het huis zijn.

Maar onze whippet... die vrat bij het passeren van kantoorpersoneel die met een boterhammetje in de hand een lunchwandeling maakte zo het bammetje uit de hand. Hap, slik, weg. Schrik, verbijstering, en dan niet eens een vloek, maar vaak een lach.

hahaha wilma... maar jij kunt ook 23 tennisballen bij dobby neerleggen zonder dat er eentje in z'n bek zit... 

toch een heel bijzondere hond 

lukt mijn nog niet hoor met mijn 2 gremlins 

haha ik ken het... Lekker eitje aan het bakken. Ik heb een hoge bar tafel, dus honden komen er niet zomaar bij, en komen er ook niet op.

Ik had 2 boterhammen met worst belegt en 2 boterhammen deed ik ei en spek op. Bord midden op de tafel, ik draai me om doe 2 stappen naar t fornuis om de pan terug te zetten, draai terug en brood met worst weg.... Boris (die van Tamara toen hij nog bij mij zat) had 2 boterhammen gejat! Die tafel is zo'n 1,20 hoog! Boris was maar 8 maanden. En ik was geen 2 seconden weg! En hij heeft geen geluid gemaakt!

Ruim 25 jr geleden ging zus trouwen en deed etentje thuis. huiskamer verbouwd tot diner kamer en voorgerecht werd ingedekt. 

Boefje, nog een pup van een mnd op 4 / 5 groenedaeler wilde even controleren of het voorgerecht wel vers was en proefde van een drietal borden .... oepsie.

Wat een geweldige verhalen!