Duke gschrokken van andere hond en weggelopen, gelukkig terecht!

Wat me nu toch overkomt Mijn hart klopt nog in mijn keel en ik zit nog te trillen!!

Ik ga vanmorgen Duke uitlaten, en lekkere wandeling van een uur door onze wijk. Loop ik langs een klein flatgebouwtje met terrasjes op de begane grond. Komt er ineens een grote zwarte Labrador op ons afgestormd. Ik weet me nog net staande te houden (ben wat minder goed ter been). Duke schiet in paniek, want hij is als de dood voor grote zwarte honden. Hij weet zich los te rukken en zet het op een lopen. Komt de eigenaar van de Labrador naar buiten en rent 50 meter achter Duke aan. Vervolgens stopt hij en zegt: "Ik weet niet waar hij gebleven is, maar als hij in de buurt woont, vindt hij de weg naar huis wel! Aju! Ik zo snel als ik kon (niet zo snel, helaas ) de weg naar huis terug gelopen. Gelukkig zag ik Duke na een tijdje naast een boom zitten, met de riem om de boom heen, en de zoon van de boer aan de overkant ernaast, met zijn fiets Hij had Duke met riem zien lopen, en was zo lief om even over te steken en hem vast te leggen

Ik kan nauwelijks uitdrukken hoe opgelucht ik was! Duke weet vast de weg naar huis wel, maar is soms heel fel op auto's en moest 2x een drukke weg oversteken. Ik was dus als de dood dat hij onder een auto zou komen

Gelukkig is het goed afgelopen. Maar ik verbaas me wel over de reactie van die man, dat hij het na 50 meter opgeeft en gewoon naar huis gaat. Ik zou in zijn plaats helpen zoeken als een hond door mijn toedoen de benen neemt. Daarentegen was de zoon van de boer een topper

Duke en ik zitten nu heerlijk in de tuin bij te komen van alle stress. Genoeg meegemaakt voor vandaag

Zo, dat zal zeker schrikken zijn geweest! Wel heel fijn dat het goed is afgelopen!

En lang leve boeren zonen

dat zal zeker schrikken zijn geweest
en goed dat het goed is afgelopen!!!!!!

Gelukkig is het goed afgelopen zeg! En goed dat die zoon van die boer jouw lieve Duke heeft zien lopen.
Hopelijk zal hij volgende keer niet op voorhand zo reageren als je voorbij dat huis loopt (want ze onthouden alles zo goed, die rakkertjes)

Fijn dat ie weer lekker thuis is kan me voorstellen dat je schrikt

Is dat even schrikken! Gelukkige is hij goed en wel thuis  Ik zou nu aan de overkant van dat terras gaan wandelen want ik vrees dat de andere hond er nog vaak gaat zitten!

Volgens mij was die man op visite. Het zijn bejaarden flatjes, en die man zag er niet bejaard uit. Schatte hem midden 40. Maar inderdaad had ik zelf ook bedacht dat ik maar langs de andere kant van de flat ga lopen, zodat ik niet meer langs de terrasjes hoef!

jeetje wat een avondtuur! Gelukkig goed gekomen, rust nou maar goed uit!

Hmmm jullie ook al een aanvaring met een zwarte labrador, zou het in de lucht zitten? wij helaas gisteren ook.

Ben blij te horen dat duke weer terecht is en niets mankeert.

Bij jullie hopelijk ook goed afgelopen?

Poeh, dat is schrikken! Wat een vervelende reactie van die man Als mijn hond een andere hond zo had laten schrikken dat die weg zou vluchten, was ik toch ook net even langer doorgegaan met zoeken denk ik! Gelukkig zijn er ook mensen die zich wel inzetten, en is Duke weer terecht

Gellukig dat hij weer veilig thuis is! En ik kan me je schrik goed voorstellen. Hoe vaak hoor/lees je niet dat goed opgevoede en onder appél(weet niet waar het goede leesteken/accent op de pc zit) staande honden alsnog het dodelijk slachtoffer van een verkeersongeluk zijn.

Hier dik een week geleden ook een kleine aanvaring met zo'n snuggere hondeneigenaar. Ik liep met Ten één vd vaste wandelroutes door de wijk en we waren net bij de eerste grote groenestrook waar hij op zijn gemak mag snuffelen, wat hij op dat moment dus ook deed. Kwamen er uit een tuin verderop een Keeshondje en Staffie gehold. Het Keesje maakte rechtsomkeer en de Staff kwam met volle vaart op ons afgestormd. Ik had mijn hart in mijn keel want we hadden afgelopen jaar al een nare aanvaring met een andere Staff.

Ik heb de riem gelijk uit mijn handen laten vallen en ben zo nonchalant mogenlijk een paar stappen verderop gaan staan. Uiteindelijk ging de ontmoeting goed en taaide de Staff al snel af en ging Ten door met waarmee hij bezig was. Intussen was de eigenaresse op haar dooie gemakje gearriveerd en zei ik tegen haar dat ze haar honden beter in de gaten moest houden. Dat ik Ten had losgelaten zodat ook hij een eerlijke kans had goed te communiceren en er evt. vandoor te gaan als dat zijn keus was. Maar dat ik dat behoorlijk risicovol vond amper 10 meter van een kruising. Zegt ze doodleuk met haar engelengezichtje (had ze echt!): "Ja, dan was het mijn fout geweest als hij onder een auto was gelopen!".......

Ja, foutje, bedankt!!

pffffffffff wat een stress.
Hoe kon het dat Duke los schoot?
Gelukkig goed afgelopen.
Mijn Kooiker was ook eens weggelopen. In geen velden of wegen meer te zien. Moest een zeer drukke afrit van de snelweg over om thuis te komen en langs vrij drukke wegen lopen.
Ik ging helemaal van de kaart naar huis om mijn fiets te pakken om hem te zoeken; zat mijn Kooiker bij de voordeur te wachten. Wat een opluchting!!

Doordat die Labrador tegen mij op liep verloor ik mijn evenwicht. Op dat moment trok Duke heel hard en liet ik de riem los. Het ging zo snel en onverwachts, het was gebeurd voor ik er erg in had!

Gelukkig liep het bij jullie ook goed af! Ik had ook het idee dat Duke naar huis zou lopen, want hij weet de weg naar huis wel. En als hij in paniek raakt is het meest logische dat hij naar huis wil, de veilige haven. Maar ik was heel bang voor een ongeluk... Gelukkig is het goed afgelopen.

Oef, dat is schrikken! Gelukkig dat je hem nog snel teruggevonden hebt.

Vroeger, toen hij nog een halsband droeg, durfde Charlie ook al eens te ontsnappen uit angst voor een andere hond. Gelukkig rende hij nooit ver weg. Ik mag er niet aan denken dat ik hem echt eens kwijt zou zijn.

Heel begrijpelijk! Ik was ook niet vriendelijk tegen die man toen hij terug naar huis liep. Ik riep: "Straks krijgt mijn hond een ongeluk, u wordt bedankt!" Maar hij was niet onder de indruk