Hoe "straf" jij, zonder te corrigeren?

Als Max iets doet wat niet mag, probeer ik hem in 1e instantie te negeren, zoals bedelen bij het eten.
Als Max op de poten van de triptrap stoel kluift, zeg ik 'foei', of als hij ergens in hapt.

Max reageert ontzettend goed op 'foei'.

Lucky is heel erg gevoelig voor een boze ondertoon in de stem. Als ik en mijn vriend woorden hebben kruipt hij al in zijn mand met de oren plat naar achter. Als ik een oppashondje corrigeer door NEE! Te roepen voelt hij zich aangesproken en gaat dan ook met platte oren naar zn mand. Dus als hij iets doet wat niet mag, gebruik ik mijn lichaamstaal en vraag alleen maar wat doe je nou? Dat is vaak voldoenden. Luisterd hij dan nog niet is de ferme nee! Wel op zijn plek. Rn daarna komt ie slijmen haha

Klinkt als iets waarvan je niet wilt dat het escaleert, misschien een andere manier bedenken om hem op z'n plaats te krijgen? De confrontatie die je nu aangaat is namelijk niet echt nodig en ook niet jofel voor de relatie

.

Meestal is hier een duidelijke nee/foei voldoende.
Als Joekie echt te ver gaat negeer ik hem of laat ik hem ergens op een plek, waar niemand zit, liggen en dan moet hij echt blijven.
Dat weet hij ook.

Bij correctie roep ik hun naam, dan weten ze al dat ze fout zijn door de intonatie, daarna negeer ik ze compleet.
Daar straf ik die van mij het beste mee.

Onze hond heeft ook baknijd en ben er vanmiddag weer mee aan de slag gegaan. Ik heb haar voerbak gevuld, die zet ik neer ze krijgt pas toestemming van mij als ze niet meer gefixeerd is. Dan zeg ik 'toemaar'. zodra ze gaat eten ga ik met me hand in vuisthouding in de voerbak (ze bijt mij namelijk niet maar gromt alleen) en duw tegen haar neus aan. Dit houdt ik vol tot zij uitwijkt en weer volledig gaat zitten of liggen. Pas dan beloon ik haar met brokjes uit mijn hand. Vanmiddag ging ik in de keuken zitten met de voerbak tussen me benen en voerde ik haar uit m'n hand en gaf haar ook toestemming om van zo dichtbij te komen eten. Toen ik mijn hand er toen indeed ging ze gelijk naar achter' Dit herhaal ik nu dagelijks en bouw het rustig af.

Dan moet Max op de gang
2 hele lange, bijna niet uit te houden, minuten  

Gaat ie daarna nog door? Gaat ie mét de "foei lijn" op de gang....
Vaak is de boodschap dan wel door...


Als Max hapt? Dan praat ik mezelf rustig, Max wordt dan automatisch ook rustig en is het zo over

Niet aanvallend bedoeld hoor, maar zou het kunnen dat je hond zo doet - juist omdat je haar zo stoort tijdens het eten?
Heb je al eens geprobeerd je hond te leren dat jij haar NIET stoort tijdens het eten en dat ze haar eten dus ook niet hoeft te verdedigen?
Ik heb Mikey nog nooit gestoord. In het begin ging ze sneller eten als ik even langs liep. (Toch bang dat ik het af zou pakken, beetje voernijd vanuit het nest)
Het langslopen heb ik gewoon herhaald en heel langzaam iets dichter bij gaan staan. Nooit het eten afgepakt.
Toen ze eenmaal had geleerd dat ik er gewoon kon staan en dat ik het niet afpakte of haar stoorde heb ik een enkele keer iets lekkers in de bak toegevoegd.

Nu stoor ik haar nog steeds niet. Maar mocht er ooit wat zijn kan ik het voer gewoon wegnemen of erbij, omdat ze weet dat ik geen gevaar ben

In de hondenwereld is het zo dat wat je hebt, mag je verdedigen. Dus het is on-honds dat wij mensen vinden zomaar bij het eten te mogen.

Misschien is het voor jou ook een idee om eens helemaal je hond met rust te laten en vertrouwen op te bouwen dat jij geen gevaar bent voor haar eetmoment?

Gr. Alexandra

ik ben het helemaal met je eens, door Lola met rust te laten heb ik juist haar baknijd afgeleerd

Ik zeg altijd "denkt eraan he!" En dan doe ik zo lekker belerend met mijn wijsvinger en een strenge blik 
Ik heb hem één keer een tik op de billen gegeven (zoals je dat bij een vervelende kleuter zou doen), toen hij een keer in de puberteit het in z'n hoofd haalde om een pannenkoek van mijn bord te grissen, dat nota bene op mijn schoot lag(!), en er snel vandoor ging. Ik dacht, wat krijgen we nou?! Terwijl meneer de aftocht blies, kon ik nog net bij z'n billen en kreeg hij van mij dat extra zetje. Kom nou zeg, ben je nou helemaal betoeterd?

Nog een tip : als ik mijn hond moet corrigeren of even ter order moet roepen, zeg ik nooit zijn naam. Zijn naam moet hij kunnen blijven associeren met iets leuk. En dat gaat heel goed.

ben ik mee eens. ze moeten hun naam als positief zien

Ja, maar als je meerdere honden hebt is dat een beetje lastig.

Bij becka zeg ik 'nee' , meen het (door mijn hele lijf zeg maar, dus straal dat ook uit) en geef haar iets om in te bijten en praat met hoge stem "goedzo" als ze het aanneemt.

Hier zijn het vooral het bijten in meubels, in m'n voet (alles om aandacht meestal) en buiten als ze met afval gaat spelen -kutstad-altijd troep hier op straat.... Dan neem ik het uit dr bek en begin meteen met hoge stem te praten. (beloning dat ze t loslaat en doorloopt) en dat werkt tot nu toe echt goed.

Ik moet mezelf soms wel 20 keer herhalen, maar ik blijf daarin heel consequent en dan snapt ze het op keer 21 ook wel. Als ze doorgaat met bijten en jengelen, geef ik dr een time out in de bench en dan slaapt ze altijd METEEN. Dan had ze t dus gewoon nodig dat ik dr "in bed bracht".

Ik heb een Mops, die moet je met zachte, herhalende, consequente hand korrigeren.

Ik doe veel met stem !

Ik vind onderwerp boeiend ,maar de titel heel grappig..

is de stelling niet andersom?

hoe corrigeer je zonder te "straffen"?

corrigeren duid op  oplossing bieden voor wijzigen van gedrag ,en het straffen is wat je niet wil...
alleen dat je punt duidelijk is dat de hond over de schreef gaat, en een andere oplossing moet kiezen..
Of zie ik iets over het hoofd...

Ja, dat bedacht ik me later ook eigenlijk van de titel!

' Ja, das wa moeilijk mss.  
.

Volgens mij is het officieel ook corrigeren, maar hier doet "nee" het goed hoor. Negeren heeft weinig zin als ze op het punt staat om haar neus in mijn avondeten te steken bijv :P Als er sprake is van agressie bij haar, dan is dat puur angst, dus dan heeft een correctie geen zin. We kunnen wel zeggen dat ze uit de buurt moet blijven van andere honden (als ze te dichtbij zou komen, zou ze uitvallen). Dus weer een gevalletje "Nee" of "ga terug". Maar zoiets zou ik ook niet negeren

Wat mij betreft zeg je het precies verkeerd om. Ik corrigeer wel maar straf niet. Een correctie is verkeerd gedrag verminderen. Straffen is, nou ja, precies dat... straffen.

Ik zou niet weten waarom ik zou moeten straffen, snapt de hond toch vrij weinig van. Corrigeren doe ik primair met mijn stem, heel soms versterk ik dat met lichaamstaal maar dat is vrij uitzonderlijk. Mijn stem is normaliter meer dan voldoende.

Het staat er misschien een beetje onhandig, vandaar het straffen tussenaanhalingstekens.
Ik ben het met je eens.
 Ik ben ook nieuwsgierig naar andersmans correctie. Niet fysiek.
Niet echt straf dus, maar kan het niet anders benoemen

Wat ik al zei, eigenlijk aleen maar met de stem. Ik het een (van nature) zware en luide stem. Als ik "uh" zeg dan reageren ze. Liever beloon in natuurlijk het juiste gedrag maar soms moet je wel even ingrijpen. Als ze dan het gedrag stoppen beloon ik ze ook meteen.

Heel zelden zet ik dat geluid bij met lichaamstaal. Op ze af stappen, keertje klappen in de handen of heel zelden een aanraking (geen tik, een aanraking). Misia is bijvoorbeeld vrij waaks. Als die echt onraad bespeurt moet ik haar soms gewoon even fysiek aanraken om haar uit die waakse staat te halen. hand op de rug en dan kijkt ze en is het ook meteen over.

buiten bij niet luisteren lijn ik ze  zonder commentaar aan.
verder een uitgesproken HE!
wat zo iets betekend als stop onmiddellijk met waar je nu mee bezig bent.
Dit trekt meteen aandacht, want ik gebruik commando's heel zuinig.
daarachter volgt een neutraal commando als aanwijzing..(bv laat de poes of op de stoep of what ever)

Hier heb ik genoeg aan bij mijn honden