Anafylactische shock

 Ook mijn hondje, twinkel n border terriër van 9 jaar heeft 2 weken geleden n anafylactische shock gehad!! Ze is er gelukkig goed bovenop gekomen, maar ik heb er een trauma aan overgehouden, geloof ik!! Heb geen rustig moment meer!! We weten niet waar ze allergisch voor is. De da zegt dat n wespensteek het meest aannemelijke is, maar zeker weten we het niet!! Ik was met haar buiten voor n wandeling, ik was zo' n 100 m. van huis toen ze n raar keelgeluid maakte, 3 passen liep op de stoep omviel en er van afrolde en in de goot bleef liggen. Het ging zo snel!! Ik heb haar snel opgetild en ze liet haar hoofdje hangen, ik dacht echt dat ze dood ging!!
Heel snel naar huis gerend en mijn dochter gebeld, want mijn man had de auto mee naar zijn werk!!! Mijn dochter was er heel snel en zei: mam nu heel snel, ze heeft al n blauwe tong!! Maar we wisten bij god niet wat er aan de hand was!!! Het was zaterdag, maar gelukkig was onze da er en konden we terecht. We hebben gevlogen en twinkel werd hoe langer hoe slapper en heel apatisch. Ik dacht elk moment blaast ze haar laatste adem uit!!!
De da constateerde gelijk wat er aan de hand was en heeft verschillende injecties gegeven'. Heel langzaam zagen we haar weer opknappen!!! Konden wel janken van blijdschap!!!
Heb van mijn fijne dierenarts n ampul en verpakte injectienaald gekregen, en moet direct zelf injecteren als het nog eens gebeurt. Want n volgende keer gaat naar het schijnt nog sneller!! Heb zelf nooit geleerd injecties te geven en vind dit dus wel wat eng, bang dat ik verkeerd spuit!! Maar het is tenminste iets!! Liever had ik een epipen, dat is eenvoudiger. Heeft er iemand ervaring met epipennen voor dieren. Helma

nee geen ervaring, maar oefenen op een sinaasappel ? niet met de pen natuurlijk maar je zou eens kunnen vragen aan je dierenarts of je mag en kan oefenen, wel zo fijn als het weer gebeurt.

ook mijn Bamse heeft in het ziekenhuis gelegen toendertijd toen ze 9 maanden oud was, gebeten door vele wespen, niet een nee vele, ze werd onwel na 20 minuten, en moest daar in het ziekenhuis aan het infuus, erboven opgekomen, maar drie maanden rest verschijnselen gehad. waggelend lopen, ze had overal wespensteken, in haar hoofd wangen, hals en poten. ook ik had er ongeveer tien, maar ik had nergens geen last van ja zwellingen meer niet, we liepen gewoon op het gras. een maaier was er net overheen gegaan, en wij liepen daar net, een hittegolf, wespen maken niet snel een nest in de grond.

ze is er boven op gekomen, maar nog steeds angst voor wespen, ik.

gelukkig was je er op tijd bij, mijn arts vertelde me, dat ze geen antistoffen bij zich had, en dat als er weer geprikt wordt, dat ze toch antistoffen bij zich heeft, wel hoop ik dat het nimmer meer gebeurt , als de tijd van de wespen is, gaat ze naar binnen.

Ik reageer eerst zelf even op mijn bericht.
Ik zie dat ik het onder leuke verhalen heb gezet!!!
Ik zit net op dit forum en heb nog niet helemaal in de gaten hoe en wat!!
Eigenlijk is het  helemaal niet zo'n leuk verhaal, al is het dan gelukkig wel goed afgelopen!!!
En zou het wellicht in een andere rubriek thuishoren, sorry daarvoor!!! Helma

Bah dat is schrikken zeg!!! Ik heb geen ervaring met epipennen voor dieren wel voor mensen (ikzelf) maar daar heb je weinig aan.. Heeft de dierenarts het je niet eenkeer voorgedaan of goed uitgelegd? Moet je in de spier prikken of onder de huid? Denk maar zo! Je kan maar heel moeilijk verkkeerd prikken. En als die er zo aan toe is, is het maar goed dat je het hebt

Bah, wat is dat eng!!! Toevallig zat ik er vanmorgen nog over na te denken.. Ik heb het zelf namelijk eens een keer meegemaakt, maar gelukkig niet heel ernstig. Het kon met pillen opgelost worden. Sindsdien heb ik altijd die pillen met me mee.

De angst zal even moeten afzwakken.

Ik zou idd even aan je da vragen of je mag oefenen. Ik heb bijvoorbeeld geleerd hoe ik mijn kat moet injecteren voor de jaarlijkse entingen toen ik die nog gaf (geef ik niet meer) omdat mijn kat absoluut onhandelbaar was bij de da, maar ik het thuis zo kon geven.

Als je het 1x gedaan hebt, is het niet eng meer  Alleen de toestand van je hond zal eng blijven wanneer het weer gebeurd.

Hou in de gaten dat je medicijnen niet over de datum raken, schrijf desnoods een paar dagen voor het einde van de datum in je agenda dat je nieuwe moet halen. Als dat pas over een paar jaar is, schrijf dan aan het eind van je agenda de datum zodat je het in je nieuwe agenda kunt schrijven.

Moet je het spuitje in de bloedbaan, spieren of onder de huid geven? Als het onder de huid moet is het nog redelijk makkelijk. Je maakt een tentje van de huid, steekt de naald er diep genoeg in, laat het tentje los zodat je kan zien dat je er niet helemaal door zit (dus dat je niet door allebei de stukken huid zit) en dan spuiten maar.
Als het in de bloedbaan of spieren moet kan ik je helaas geen "kunstje" leren.

Spieren is ook echt niet moeilijk vaak zelfs nog makkelijker dan in de huid.. Kun je hem er gewoon recht inzetten. Ik doe dat meestal in de rug net naast de ruggengraat (daar voel je hem goed zitten) maar het kan ook in de bilspier

Onderhuids gewoon een huidplooi maken en in 1 x doorprikken (niet rustig door de huid gaan want dat maakt het pijnlijker.

in de spieren, de huid strak trekken, prikken en steeds controleren of je bloed terugkrijgt, zo niet mag je het inspuiten

in de bloedbaan lijkt mij te moeilijk voor iemand dat nog nooit een inspuiting heeft gegeven
.

De heeft me wel gewezen hoe het moet, in de bil zit een bot, daar moet ik mijn vinder opleggen en dan daar onder spuiten , zodat ik niet in net bot spuit!! Maar blijf het eng vinden, en dacht dus denk dus dat n epipen simpeler is!! Ik heb nu in elk geval iets en als het moet dan moet het en moet ik mijn a angst opzij zetten!!! De vloeistof die ik neb gekregen zou 4 maanden goed zijn, heb het dus al op de kalender genoteerd dat we op tijd nieuw halen!!

Op zich maakt het weinig uit hoor.. Met een epipen moet je net zo goed zelf de juiste plek kiezen. Hij prikt dan wel vanzelf maar het lastigste is toch wel de goede plek, maar als je dat een keer gedaan hebt zul je zien dat het meevalt. Maar ik hoop dat je het nooit hoeft te doen natuurlijk!!!

Ik probeer het ook niet zomaar hoor ( het lijkt alsof je me in elk topic afkraakt trouwens..) ik ben paraveterinair

Ik kraak je naar mijn weten niet in elk topic af. Sterker nog: ik reageer op teksten en niet op namen  Ik weet dus niet op wie ik wel of niet reageer.

Denk dat Roosje trouwens ook eerder bedoelde dat de TS dit niet zomaar moet doen, zonder een goed voorbeeld en begeleiding enzo erbij.
Vind het trouwens ook maar raar dat je da er maar vanuit gaat dat je wel weet hoe je een injectie moet geven. Ik zou het toch fijner vinden als het me eerst goed uitgelegd werd, en dan voorgedaan werd vooraleer ik het bij mijn eigen hond moet doen (en dan zeker in zo'n hectisch moment waar je al niet helder kan nadenken)

voor dieren niet, voor mensen wel. Met een epipen kan je moeilijk verkeerd prikken.

Mijn da is er ook niet vanuit gegaan, dat ik zomaar wist hoe te injeceren en hij heeft het me uitgelegd, maar des al niettemin vind ik het eng, maar zal wel handelen als het moet!!! Het moest wel in d'r bil heeft hij benadrukt. Ik heb gevraagd wat het risico is als ik verkeerd spuit. Ik zou n zenuw kunnen raken, waardoor ze n paar dagen mank zou lopen. Maar niks doen is veel erger!! Aldus mijn da.
Maar dacht echt dat epipen een betere optie was, maar begrijp dus n reactie dat dit niet zo is!!!

Het is altijd heel beangstigend als zoiets buiten gebeurt. Je bent daar toch redelijk kwetsbaar. Je -loopt- met de hond, dus als er iets gebeurt moet je eerst vervoer regelen. En dan heb jij nog een kleine hond, ik heb er een die ik niet even snel naar huis kan dragen.

Dobby heeft epilepsie en buiten ook al een paar aanvallen gekregen. Maar geloof me, die angst die zakt. Op een gegeven moment kun je weer naar buiten zonder hyper alert te zijn. Al blijf je schrikken bij gekke bewegingen en verdachte dingen.

Het je een epi-pen? Zo'n pen met epenefrine geloof ik wordt bij allergische reacties gegeven. Ook bij mensen met bijen allergiën.

Het enige verschil is dat je de naald er zelf in moet duwen. Ik hoop van niet maar mocht het nog een keer gebeuren dan doe je dat echt wel. Spieren zijn wel stevig dus schrik niet van de tegenstand.

Wat je zou kunnen doen is oefenen op een stuk spiervlees, bijvoorbeeld biefstuk. Dan weet je een beetje hoe het voelt. Je apotheek verkoopt lege spuiten en naalden per stuk. Afmeting van de spuit maakt niet uit, de naald koop je het liefst in dezelfde maat als die je hebt. Biefstuk kun je daarna gewoon opeten.

Daarnaar was ik nu net op zoek naar, naar zo'n epipen!!!
Ik woon aan de Belgische grens en heb dus een Belgische dierenarts een schat van een man en hartstikke deskundig. Maar het schijnt dat het in België heel moeilijk is wat betreft de epipen.
Echt heel erg en maar zeer kort houdbaar. Vandaar dat hij me iets uit zijn praktijk heeft meegegeven om te injecteren. Ook maar 4 maanden houdbaar, maar kost bijna niks!!

Goede goede tip van die lege spuiten en biefstuk!!!
Dank je!!!

Graag gedaan '

Een Epipen kost in Nederland zo'n 40 euro. Dat wat je nu hebt kost haast niets.

Je kan je dierenarts vragen of je een keer kan komen oefenen. Dan ken je onder begeleiding fysiologisch zoutoplossing spuiten.

Helma, als het voor het welzijn van je hond is, dan ben je op het 'moment supreme' echt wel daar om te helpen!

Het klinkt eng zo'n naald in huis te hebben voor noodgevallen, maar echt, je kunt het.

Ik heb geleerd te oefenen op appelsienen voor de intramusculaire injecties(in de spier), de onderhuidse geef je in een plooi die je maakt tussen duim en wijsvinger.(korte naald 90 graden, lange naald 45 graden)

Bij sommige levensreddende injecties maakt het niet veel uit ; dan is injecteren het belangrijkste.

succes