Ok, ik ben er klaar mee en dat ben ik niet zo snel.
De tranen staan in mijn ogen en ook dat is niets voor mij.
Ik geef niet zo snel op, maar dit is één grote frustratie aan het worden.
Het is zeker mijn eerste hond niet, maar dit slaat alles.
Heb wel eens meer te doen gehad met wat problemen, maar dit slaat alles.
Vanaf het begin dat ik Jessie heb is er eigenlijk altijd wel wat geweest.
Eerst werd ze niet zindelijk en plaste ze zodra ik de kamer uit was.
Hier heb ik hulp voor gezocht.
Uiteindelijk, na 7 maanden is ze zindelijk geworden.
Er waren toen al meer problemen maar daar kon ik wel wat mee.
Ze was bang in het donker bijv. maar reageerde soms ook heel angstig op
de meest vreemde dingen.
Veel tips gekregen van de gedragstherapeut, dus gaan maar.
Maar er is na vanavond ineens iets gesnapt...dit trek ik niet meer.
Voor de problemen die ik oplos, komen er weer een paar in de plaats.
Eerst viel ze zomaar uit naar auto's, dit is voorbij gelukkig.
Nu wordt dit steeds erger, ze valt niet alleen uit naar honden en fietsers, maar ook
naar mensen.
Ook naar de katten die ik heb.
Ik corrigeer dit natuurlijk meteen, maar ze reageert gewoon niet.
Kleine dingen als tegen het aanrecht op springen...ze lijkt er echt gewoon
niet op te reageren?
Betrap haar op heterdaad maar nee hoor ze doet het gewoon weer.
Ze eet poep, rolt door poep heen, het liefst een verse.
Dat doet ze ook gewoon als ik haar aan de riem heb...en ze is razend snel!
Laat zich vallen en het leed is geschiet en je ziet het niet altijd op tijd.
Als ik haar loslaat, wat ik nu dus ook niet graag meer doe, draait ze na een tijdje los te
zijn geweest compleet door. Ze gaat als een gek rondjes rennen en springt
tegen me aan. Bijt me in mijn arm enz enz.
Binnen, dat is het gekke, is ze best gehoorzaam in bepaalde dingen.
Als ik zeg plaats, gaat ze meteen, als ik zeg af...geen probleem, blijf, ook geen probleem.
Ze reageert op, ik ga douchen...dan gaat ze meteen in haar bench.
Ze springt nog steeds tegen mensen op, ook daar ben ik al heel lang mee bezig.
Maar nee hoor, gewoon blijven doen!
Ze barst van de energie, maar het vervelende is dat ik daar nu niet zo heel veel mee kan.
Loslopen kan nu niet, want alle drollen die ze ziet eet ze op en de angst dat
ze een fietser ziet er ervan door gaat?
een kat?
Als ze los gaat, gaat ze los en is ze niet bereikbaar meer.
sorry, maar zit er even doorheen, misschien dat één van jullie nog een tip heeft?
Ik ga zoiezo morgen maar weer eens bellen met die therapeut, want dit gaat van kwaad tot
erger.
Ik loop op mijn tenen en vind het niet leuk meer om lekker een eind met haar te gaan lopen.
Ontloop iedere hond, mens, kat, kinderwagens en kinderen.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ben er ineens zo klaar mee!" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik denk dat je een heerlijke puber in huis hebt
Toen Dribbel in de puberteit kwam wist ik het ook even niet meer.. Ze deed alsof ze niets geleerd had en was een ongeleid projectiel...
Maar nu? Nu heb ik een wereld hond!
Kom op, je kunt het De aan houder wint!
Ik denk-weet zeker- dat je gewoon een hele gevoelige hond hebt en zelf ook wat gevoelig bent,en jullie zo samen de 'ongelukkigheid' in stand houden..
Voor al die angst klachten,dat gaat goed komen,maak je niet al te veel zorgen en begeleid haar er door heen alsof je een kind door zijn angsten begeleid,met rust/liefde/kalmte/veiligheid.
Wanhoop niet,hoe meer je wanhoopt ,hoe je hond dat weer voelt,overneemt en zich daar naar gaat gedragen.
Het is linkt heel suf,maar het begint echt bij ons,de mens,hoe stabieler/kalmer jij bent hoe meer die hond door heeft dat ze op jou wel kan leunen.
Ook het snelle doordraaien als je haar los laat en vervolgens het happen in je armen is overprikkeld gedrag.Dit is echt een gevoelig hondje.
En ook niet te vergeten in een lastige periode van haar leven,ze heeft toch nog een hoop te leren,hormonen,op groeien,al die prikkels buiten die ze moeilijk vindt en ook eng en/of onzeker van wordt.
Ik zou haar meer rust gaan geven,meer denkspellen,laten zoeken door het huis of buiten aan een lange lijn,snuffelen /zoeken /lekkers vinden en opeten kalmeert een hond,maakt goede hormonen aan in de hersenen.
Kortere wandelingen,liever voor haar 5 korte wandelingen dan 2 lange bijvoorbeeld,dan kan ze beter die prikkels verwerken en goed bijslapen.
Het aanrecht dingetje...daar heeft ze dan succes gehad..en dat hoeft maar 1 keer te gebeuren en dan weten ze waar het te halen valt.
Nooit meer iets op het aanrecht laten staan,deur dicht,gaan leren dat ze niet voorbij de drempel mag,kost ook tijd en inspanning hoor,maar ook al moet je haar 100 keer weg sturen uit de keuken ,gewoon doen,en zodra ze in de gang staat of buiten het keuken gebied:belonen.
Zo hopelijk krijg je weer wat energie van deze lap tekst.
ik ben het helemaal eens met Soraya.
Verder wil ik je feliciteren wat je over hebt voor je hond, velen doen je het niet na.
maar vergeet niet.... je hebt een puber in huis, behandel ze zoals je deed zoals ze een puppy was. vergeet niet te genieten van haar streken
Je hebt een heerlijke leerhond in huis. Je mag andere kennis gaan aanboren.
Wat doe je bv. tegen het opspringen?
En hoevaak en hoe lang wandel je? Hoeveel rust krijgt je hond?
Het is altijd een tegenvaller als je al honden hebt gehad en dat eigenlijk goed ging, en je er dan een treft die een lastpak is. Dat doet je zelfvertrouwen geen goed, en op een gegeven moment als er geen vooruitgang in zit, dan zit je er doorheen.
Zet alle training even op een nulpunt en ga wat zoekspelletjes doen in huis. Daar worden ze ook moe van en er ligt dan even geen druk op bij jullie. Dan kun jij even bij komen, relativeren en er uiteindelijk weer tegenaan.
Het is niet erg dat je na maanden "vechten" even een dipje hebt. Gewoon even laten gaan, en dan verder.
Het is sowieso goed om 't even van je af te schrijven, dat schept weer 'n beetje ruimte in je hoofd en in je hart.
Ja, zoals ik 't lees is 't flink pubergedrag... dan is tot 10 tellen vaak niet genoeg hè
maar wat er al gezegd wordt, het is net of je weer 'n pup in huis hebt alleen 'n beetje groter, sterker en eigenwijzer. Aan jou de taak nog net iets eigenwijzer te zijn, veel en diep adem te halen en weer opnieuw beginnen.
Zo te horen hebben jullie samen al heel veel doorstaan dus dit kunnen jullie ook!!
Zijn er losloop plekken in de buurt waar ze echt even los kan, even alle energie kwijt kan en waar jij heerlijk even kan genieten van de natuur en de rust om je heen?
Heel veel succes samen!!
Het is een echte puber, zelfs mijn kinderen hebben daar niet zoveel last van gehad als zij'
Er zit een behoorlijke kop op, eigenwijs geval is het.
Nee helaas zijn er geen los loop gebieden hier, wel eentje, maar daar kopen zoveel mensen en honden, dan wordt het alles behalve relaxed lopen.
Een tijdje terug ging ik veel naar het bos in Hilversum, maar helaas heb ik sinds kort geen auto meer. Die komt er wel weer maar voorlopig zit het er even niet in.
Kon daar soms uren lopen, zalig! Hond moe, vrouwtje moe, ja dat mis ik echt.
We hebben al veel achter de rug samen, ik hoop dan ook echt dat het zijn vruchten af gaat werpen in de toekomst.
Ik denk ook echt wel dat het goed gaat komen, alleen heb je wel eens van die dagen dat je het even niet meer ziet zitten en dat had ik vandaag.
Pff er valt nu even wat van me af...muts die ik ben, zit nu weer met tranen in
mijn ogen.
Ze zitten gewoon even heel hoog
Fijn dat jullie zo snel reageren...dank, dat had ik even nodig.
@Roosje
Ik doe mijn best en hoop ook echt dat ik er over een tijdje zo over denk en
met een lach op terug kijk. Ze heeft ook zeker hele leuke dingen, gelukkig maar.
@Soraya
Ja je hebt gelijk het is een kringetje waar ik nu in zit, zij reageert waarschijnlijk op mijn onrust, irritatie en stress.
Maar moet dit nu gaan doorbreken, hoe?
Hoe ga je beginnen met zoekspelletjes? Hoe leer je dat?
En zijn er meer van dat soort spelletjes?
Het aanrecht, tja ze heeft wel eens succes gehad, probeer natuurlijk om niets te laten liggen maar soms ligt er wel eens wat en dan hap weg.
@ Lien, sta ook echt te kijken van mezelf Het zijn ook echt net je kinderen. Voor mij is er dan ook geen andere optie, want herplaatsen, asiel?? Hm dat kan ik niet. Zeg het wel eens, zo van rugzakje mee, bakje erin, flos mee en dekentje en gaat vrouwtje je zo wegbrengen...zie ik het helemaal voor me, droopie oogjes van d'r. Nee dat kan ik niet.
Maar vanavond zakte de moed me echt in mijn schoenen, bah.
Dan is de lol er even zo onzettend vanaf!
@Esther
Ik zeg eh en dan laag en dan beloon ik haar als ze dat dan ook doet.
@Wilma
Ja echt wel, ik heb echt wel eens problemen gehad maar die waren dan ook vrij makkelijk
af te leren. Maar dit is wel even wat anders, hardnekkig gevalletje
Ik denk dat ik er wel goed aan doe, zoals jij zegt om op dit moment even een soort van rustpauze in te lassen. Moet eerst even wat doorbreken, want anders kom ik in een kringetje waar ik niet meer uit kom.
Super jullie antwoorden, had ik even nodig! en tips zijn welkom!
Ik ken het.. Hier ook een puber al vanaf zijn 6 maanden en nu met zijn 15 maanden nog altijd goed bezig... We gaan langzaam de goede kant op en ik zeg maar zo: Elke stap vooruit, is er weer 1 in de goede richting..
Dat happen/bijten in de armen komt me heel bekend voor... Dat is nog een groot obstakel bij Max... Als hij gefrustreerd raakt, of zó enthousiast is dat hij niet meer weet wat hij met zichzelf aan moet, dan begint hij te happen.... En opspringen is hier "op eigen risico". Als ze Max aandacht geven, dan springt hij op. Wanneer Max genegeerd word, dan doet hij verder ook niks... Staat ook voor aan de deur Dus de mensen hebben het voor het kiezen!
Het komt allemaal wel goed, pubers zijn nou eenmaal vervelend en de ene net iets erger dan de ander!
Ja de ene puber of de ander, wat een verschil kan dat zijn !
Zeg ook altijd tegen mensen om haar te negeren, maar tja dan toch hè.
Heel vervelend zoiets!
Ik wil gewoon dat ze het afleert, want ze doet het vervolgens buiten ook.
Laatst was er hier iemand die ik van tevoren gezegd had haar te negeren.
Ging hij over haar heen gebogen tegen haar praten...gevolg, haar overeind, blaffen.
Wat is dat toch met mensen soms?
Dat Jessie niet naar mij luistert op het moment, oke, maar dat mensen gewoon negeren wat je ze van tevoren verteld...grr en dat zijn dan toch echt geen pubers!
Deze mensen, daar zul je altijd last van houden... Max is op vakantie verkeerd benaderd door een donkergetinte man. Gevolg ervan dan donker getinte mensen Max niet kunnen aaien tenzij ze er een kwartier voor uittrekken....
Heb je toevallig 'n clicker in huis?
Ik had er zelf nog nooit eerder mee gewerkt maar mijn Kiva kan ook behoorlijk hieperdepieper worden als er iets lekkers in de buurt is of als hij met 'n piepje of balletje aan 't spelen is en doordat ik met nogal hoge stem beloon werd hij daar alleen nog maar enthousiaster van waardoor hij door mij voorbij ging aan wat nu eigenlijk de bedoeling was.
Met de clicker kon ik er voor hem en voor mij wat makkelijker rust in brengen en dat is voor beide heel prettig.
Je klinkt in ieder geval al 'n beetje beter en dat is helemaal fijn!!
En de tranen... laat maar lekker lopen hoor!! Is goed voor je om even los te laten en te ontspannen dus geeft helemaal niks.
Hoop dat jullie beide lekker slapen vannacht en morgen weer met frisse moed verder kunnen
Nee ik heb geen clicker, maar weet wel iemand waarvan ik er misschien even één kan lenen.
Zij heeft er meer, dus kan het vragen.
Het is inderdaad zo dat ze heel erg (over) enthousiast reageert op iets lekkers, of mijn stem.
Ga het zeker uitproberen!
Ga nu zeker naar bed en val denk ik als een blok in slaap.
Ben nu een stuk rustiger, fijn dat ik op het forum even mijn verhaal kwijt kan en nog fijner dat er zo lief gereageerd wordt!
Burnout??
Honden zijn geweldige spiegels van ons eigen menselijk zelf.
Als jij al helemaal in je stress-toppunt zit (wat vaak is met een brunout) dat willen honden vaak niet luisteren.
Mijn advies voor direct en radicaal aanpak is door je hond even uit logeren te sturen.
Al is het maar voor een middag.
Stuur je hond diverse keren per week even weg.....
Een paar uurtjes bij familie..bij een hondenoppas....of vrienden die dol zijn op je hond.
Neem even een paar uur rust.
Mensen met kinderen die er even helemaal doorheen zitten doen dit ook,
Sturen even de kinderen een paar uur uit op bezoek bij opa&oma of andere familie.
Doe hetzelfde....stuur je hond even weg op een adres waar jij je veilig mee voelt.
Doe dan even nieuwe energie op....haal diep adem....en ga verder.
Je zit echt aan het einde van je latijn.
Door even rust te nemen, doe je weer nieuwe energie op en kan je je hond weer goed steunen.
Je puber is erg aanwezig....HALLOO!!!!! HIER BEN IK !!!!!!!!!!!!!!
Niks mis mee, dit is typisch pubergedrag....maar natuurlijk is elke hond weer anders.
Ze is te HYPER HYPER HYPER HYPER HYPER HYPER!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(Sorry normaal gebruik ik niet zoveel leestekens, maar ik moet even iets duidelijk maken)
Je hond heeft teveel puber-energie.
Zijn er toevallig teefjes loops in de buurt?
ANders kan je gemische castratie overwegen omdat dit tijdelijk is.
Maar zonder alternatief valt altijd afleiding.
Alle energie kwijt in de vorm van spelen, rennen, apporteren, lekker zichzelf zijn, waar het op neer komt is de hond goed moe krijgen.
Je hond is erg aanwezig en energievol.
Daar is niks mis mee.
Ik zou je het advies willen geven om het natuurlijk thempo van je hond te blijven volgen.
Maar om ook je hond goed uit te dagen.
Je hebt een waterhond....(retriever)...maak er gebruik van en ga vaak een balletje gooien met je hond in het water.
Vooral op warme dagen is dit een goede manier om af te koelen.
Je hond is HIER HIER HIER!!!!!
Je komt er wel, maar heeft inderdaad extreem veel tijd nodig.
Jessie is een teefje, maar ik weet het, naam enzo..maar ze is er echt één.'
Logeren is een probleem, dat heb ik al eens uitgeprobeerd.
Een paar maanden geleden heb ik na een val, 6 weken in het gips gezeten.
Geen doen natuurlijk met Jessie, dus had iemand aangeboden haar de eerste tijd in huis te nemen. Toen ik haar na 10 dagen terug kreeg leek ze wel ziek.
Energie was weg, lusteloos, haast depressief.
Die kennis van me vertelde toen dat ze bij hun ook zo ontzettend rustig was..nah ja dat is niets voor haar.
Dat heeft twee weken geduurd, toen kwam ze weer een beetje bij.
Mijn dochter wilde toen na een paar weken Jessie meenemen omdat ik nog steeds weinig kon.
Omdat het de vorige keer zo mis ging heb ik aangegeven dat dan eerst een dagje uit te proberen. Toen zij de bench wilde pakken, dook Jessie in elkaar en kroop letterlijk over de grond.
Bench heeft ze toen bij mij gelaten en Jessie zonder meegenomen.
Ze heeft daar toen de hele boel onder geplast, dus dat ging niet, helaas.
Verder twijfel ik een beetje aan haar kruising.
Ze weegt nu 18 kilo en zou 3/4 Labrador zijn en 1/4 Mechelse Herder.
Die Mechelse Herder geloof ik wel, heb de moeder gezien en die leek zeker op een kruising
Labrador/Mechelse Herder.
Maar ik hoor ook veel van mensen dat ze lijkt op een Border Collie.
Haar zus en broer, die ik toen nog gezien heb, hadden langer haar.
Verder heb je helemaal gelijk, ze is echt hyper hyper hyper, van 's morgens vroeg tot
's avonds laat.
Ik zou eigenlijk wat met haar moeten gaan doen, behendigheid zou hartstikke leuk zijn voor haar, alleen lukt dat niet met mijn knieën.
Moet eigenlijk geopereerd worden maar dat heb ik uitgesteld vanwege deze clown. '
Het water is ze één keer in gegaan, met 4 maanden!
Ze zwom doodleuk en heel makkelijk weer naar de kant en durft sinds die keer niet meer.
Wil dat zeker gaan oefenen, maar nu met die verhalen over blauwalg?? Ik wacht er wel even mee.
Mijn honden zijn gelukkig niet snel naar elkaar dood gegaan.
Donna is nog niet zo lang geleden, ruim een jaar nu.
Ook een sodemieter hoor, maar makkelijker dan Jessie.
De doggen, zijn zeker clowns, fantastische honden!
Er komt er zeker weer een keer één.
Gelukkig heb ik daar wat luisteren betreft weinig problemen mee gehad.
Alleen was de Harlekijn, Iris wat angstig, maar daar heb ik met hulp wat aan kunnen doen.
Ik lees nu pas je profiel en zie dat je in korte tijd veel honden verloren heb.
Maar ook dat je houd van clownshonden.
Deense Doggen zijn echte clowns.
Retrievers kunnen ook goede clowns zijn.
Je bent grappemakers gewend..en waarschijnljk heb je er nu eentje die een loopje met je neemt.
Mijn advies zijn zijn om geen loopje meer met jezelf te laten nemen.
Laat zien dat het serieus is en lach er inwendig ook niet om
Maar hoe je het ook aanpakt..in verloop der tijd komt het wel goed.
Kan me wel voorstellen dat het een goed gevoel geeft om het van je af te schrijven... Je gevoelens te delen met anderen.
Jessie voelt natuurlijk ook goed aan hoe jij je voelt.
Zoals al gezegd, je hebt waarschijnlijk een heerlijke puber in huis en wat doen pubers... grenzen verkennen en verleggen... Jij bent dan degene die de grenzen duidelijk moet gaan aangeven.
Ik zou zeker de basis blijven herhalen en natuurlijk goed belonen voor goed gedrag.
Misschien een idee om een mooie kaart te maken voor aan de voordeur voor als je bezoek krijgt, zoals de Jessie negeren als men binnenkomt i.v.m. opspringen, als Jessie in de mand ligt of de bench, dat men haar met rust laat...
Hopelijk gaat het vandaag met jullie allebei een heel stuk beter...
Ik kan me hè-le-maal voorstellen dat je het even helemaal gehad hebt...
Pooh heeft z'n periodes en momenten ook, dus een deel herken ik (maar van de hele poepobsessie zou ik kierewiet worden... Gelukkig heeft Pooh daar geen last van)
Het stuiteren tijdens het wandelen was met Pooh over toen hem een U-lead werd aangemeten op de hondenschool. Blijkbaar voelt dat zo anders dan een halsband dat je dan opnieuw kan leren wandelen.... Werkt voor mij heel goed...
De letterlijke arm om me heen van de hondenschoolhoudster ("het komt heus goed") deed ook veel.... (Want ja, hondjes reageren toch op je wanhoop)
Al met al veel sterkte!!
Hahaa ja die poepobsessie is echt om gek van te worden.
Zo vreselijk vies!
Was een keer met haar naar het bos, alles ging goed, tot we vlak bij de
auto waren.
Ze dook nog even over een dijkje, kwam na een paar keer roepen weer terug...helemaal onder de poep!!
En nee, geen oude drol, maar gewoon een verse drol.
Kon wel janken..
Heb haar toen met blaadjes en gras al kokhalsend zoveel mogelijk afgeveegd.
Gelukkig had ik nog oude kleding in de auto liggen en die heb ik toen
op de achterbank verspreid. Eenmaal thuis is ze uitgebreid gewassen.
Maar wat is dat smerig!!
Gisteren had ik dat ook weer, aan de riem.
Ze liet zich ineens vallen en dan ben je al te laat.
Die U lead is misschien wel een idee, ga straks kijken!
# loopt ietwat groen aan en legt haar boterham met kaas even aan de kant#
U-lead hebben ze iig bij Martin Gaus....
'
Heb al even gezocht, kan hem op internet bestellen zag ik.
ik zou ook willen zeggen: goed je zit er doorheen, dat is erg vervelend. maar misschien helpt het als je je richt op de dingen die in al die tijd AL WEL goed gaan...
schrijf ze desnoods op.
goed misschien zijn dat er minder als er nog slecht gaan, maar dat heb jij wel al met haar klaargespeeld ! en dat is super goed!
Het klinkt uit wat je schrijft dat je zelf ook niet meer zo in balans bent, met jezelf en met je hond. Ik denk dat je daarvoor zeker tips kunt krijgen !
doorzetten ! je bent al zover gekomen!
het van je afschrijven helpt al een heel eind, pik de dingen eruit die helpen bij jou.
heb geduld, je hond is nog heel erg jong, de ene hond pubert de ander daar zijn geen problemen mee. rustig aan.
en blijf schrijven hier, heus dat helpt al.
en je hebt al vele goede adviezen gehad.
Ik had al enorm veel ervaring in het trainen van (andermans "probleem") honden en ook altijd succes gehad, maar toen mijn puber bouvier zo begon te puberen was ik bang dat ik het nooit voor elkaar zou krijgen en haar zou verprutsen. Maar niets is dus minder waar: ze is echt een fantastische hond
Troost je, je bent niet de enige, Toen Kyra aan het puberen was was ze ook soms onuitstaanbaar en kon ik haar soms achter het behang plakken. ze sloopte alles wat maar op papier of plastic leek. Zelfs destijds mijn nieuwe bril van 300 euro die ik nog maar 2 weken had. Ze trok behang van de muur ze was gek op potloden en pennen en alles sleep ze mee naar buiten de tuin in. Ze had speeltjes genoeg hoor maar dat vondt mevr.niet interesant genoeg. Als ik weg ging en zij alleen thuis was kreeg ze de bijkeuken en ik had een traphekje tussen de keukendeur en de bij keuken ze kon met mooi weer de tuin in. blaffen doet ze gelukkig niet veel alleen als de bel gaat. Maar ze springt nog steeds tegen mensen op waar ik me mateloos aan irriteer ze is nou bijna zes jaar en het is een super hond geworden alleen dat springen tegen mensen op heb ik er nooit afgekregen. Ik woon gelukkig in een buurt waar bijna iedereen een hond heeft en de meeste hondeneigenaren vinden dat gelukkig geen probleem omdat het herkenbaar is. Ik kan wel tien keer zeggen Kyra laag maar heeft geen zin. En nu ze luistert perfect en dat komt bij jou hond ook wel goed ze is nou eenmaal aan het puberen en over een half jaar heb je een hele andere hond maar je moet wel consequent blijven jij moet de baas zijn over je hond en niet andersom. En bij sommige honden duurt het puberen wat langer dan bij een andere hond. Maar komt goed hoor tis nu ff stressen en in de pubertijd hebben ze soms echt hele trossen bananen in de oren. maar als je een half jaar a jaar verder bent heb je er een schat van een hond aan. Succes komt goed
Wat veel mensen doen als een hond springt, is hun handen omhoog houden. Zeg tegen iedereen om je heen dat ze hun handen op neus hoogte van de hond moeten houden, vaak is het springen dan over.
Hahahaha ik herken Ben in je verhaal.
Pas met 3 jaar zindelijk
Bang in t donker
Alleen buiten is Ben een ster.. hij kan namelijk loslopen doordat ie weet dat ik aanvallen of rollen afkeur.. maar rollen gebeurd soms nog en dan is Ben vies. Ben rolt trouwens t liefst in dooie dieren.
Wat je doet? Accepteren. Ben is zo gek op autos dat ie er naartoe gaat en als er n deur open gaat springr ie er zelfs in.. gek op autos.. oplossing, waar autos zijn aan de riem.
Niet toegeven aam t gedrag, jij bent de baas.. maar accepteer dat je hond zo is en zie haar niet als n probleem.
Bij Ben ia t gedrag trouwens rond zn 5e dusdanig omgeslagen dat t nu n heel mak hondje is. Gewoon wat dingen op hem aangepast. En t is mn beste vriendje.
Weet je, als je hond aan het puberen is en je niet meer ziet zitten en inderdaad wel kan janken en je, je afvraagt, waar ben ik in godsnaam aan begonnen, dan heb je bijna het keer punt bereikt
Tenminste dat was bij steeds zo.
Na een paar dagen tot een paar weken goed in een dip te hebben gezeten, heb ik tegen mijzelf gezegd, nu is het klaar en gaat alles gebeuren zoals ik het wil.
Toen kwam er duidelijk een ommekeer en vanaf toen is het alleen maar beter gegaan.
Jou lieverd, dweilt nu rond, tussen jou emoties, is de weg kwijt, heeft niet de duidelijke leiding die een kruising Mechel nodig heeft en geloof mij, heb zelf een mechel/border kruising, ontzettend slim zijn ze, kunnen vreselijk zielig kijken waardoor je gaat twijfelen en denkt hij/zij wordt bang van mij, niets is minder waar, het is gedrag dat leiding vraagt, duidelijkheid en leiding, geef de hond echt geen cm de leiding en echt even consequent doorbijten.
Heel veel sterkte, ik hoop dat het jou gaat lukken, zoals het mij ook gelukt is
fijn de puberteit, misschien is het een optie om haar tijdelijk even bij vrienden of kennissen te plaatsen, kun jij even lekker bijkomen en de verandering van omgeving kan ook voor jou hond iets positiefs op gaan leveren.
mocht je dit overwegen? zou ik wel zorgen dat ze tijdelijk gaat logeren bij mensen die ook een hond hebben dus weten hoe ze hiermee om moeten gaan.
succes verder
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ben er ineens zo klaar mee!" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?