Ik kan het niet loslaten..

Vanmiddag kwam ik op ikzoekbaas.nl Bella/Blacky tegen. Bella/Blacky is een bastaard teef van 16 (!!!) jaar oud die niet meer opgehaald is door haar baasje. Het asiel in Almelo zoekt met spoed een huisje voor haar, voornamelijk omdat ze denken dat ze niet lang meer zal gaan.

Ik kijk dagelijkse op ikzoekbaas.nl, en kan dingen normaal goed van me afzetten, maar toen ik haar koppie zag dacht ik meteen: "Dat is Punk in een andere kleur.."



Toen ik haar vanmiddag zag zat ik al te huilen, en nu lig ik in bed en ik kan haar niet uit mijn hoofd krijgen. Het idee dat ik hier in een heerlijk zacht, warm bed lig, en zij op hoge leeftijd in een koude, stressvolle kennel. Ik vind het zo ontzettend sneu, het breekt mijn hart. Dusdanig dat ik het asiel gemaild heb met de vraag of ze medicatie krijgt en zo. Want als ze dat niet krijgt.. dan is het misschien financieel heus wel haalbaar om haar erbij te nemen? 

Het meest onverstandige idee OOIT, aangezien mijn woonsituatie niet stabiel is, ik zelf nauwelijks rond kan komen van mijn uitkering, Cosmic volop in training is, Punk zélf hoogbejaard is, maar.. maar.. Pff, nu zit ik weer te huilen. Arme Bella/Blacky.. Ik weet niet waarom ze me zo raakt, maar dat doet ze wel.. Misschien omdat ze me aan Punk doet denken..

Wat een ontzettend lief koppie...

Spijtig dat ze op 16 jarige leeftijd nog in een kennel terechtkomt...

kan je jezelf niet aanbieden als tijdelijk opvanggezin tot er een baasje naar voren komt? intussen zit ze dan toch bij jou en niet in het asiel. sommige asielen komen dan ook tussen in de kosten of geven eten als het kan.

Ik weet 't niet, ik weet dat het asiel waar ik werkte dat niet deed, alleen als het écht hard nodig was met eigen vrijwilligers. Een hond in een gastgezin wordt moeilijker geplaatst, als mensen in een asiel rondlopen willen ze de hond meteen kunnen ontmoeten en evt. meenemen. Daarbij zit ze in Almelo en woon ik in Tilburg, niet echt om de hoek.. Ik heb in mijn mail geschreven dat ik wil bijdrage aan een oplossing voor Bella/Blacky, hoe dan ook, dus ik wacht hun antwoord maar even af..

och meiske toch, ik snap je helemaal.
Nyx zijn broertje bleef in het asiel achter toen we Nyx daar weg haalde. Het asiel deed ze niet samen weg, omdat ze niet samen zouden kunnen omdat ze gescheiden hebben geleefd. Ik heb vaak buikpijn gehad als ik aan hem dacht en was dol gelukkig toen ik een maand of 2 terug hoorde dat hij een huisje had gekregen.

Als jij denkt bella/blacky erbij te kunnen hebben en echt iets voor haar kan beteken (zonder jezelf in de nesten te werken) zeg ik: doen!

Ach zie dat koppie dan... ik kan goed begrijpen dat het je niet los laat. Ik kijk zelf ook dagelijks op ikzoekbaas.nl , en twee weken geleden ben ik nog wezen kijken bij het asiel in Almelo toen zat Bella er nog niet. Het doet mij ook altijd wel zeer hoor dat zulke bejaarde honden nog in het asiel zitten, ze hebben bijna geen rust die ze juist heel hard nodig zijn op die leeftijd.. die honden daar blaffen echt de hele dagen door. Maar je moet ook aan jezelf denken, je kan zelf nauwelijks rond komen met je uitkering. Denk niet dat het echt verstandig is alhoewel ik heel goed snap dat je deze hond niet uit je hoofd kunt krijgen, dat koppie ook op de foto... heb zelf ook een zwak voor oudere honden. Ik ben wel benieuwd naar hun antwoord..

Ze hebben nog niet geantwoord. Bellen vind ik weer een te grote stap, omdat ik haar eigenlijk niets te bieden heb en ik het eigenlijk gewoon los moet laten..

Aah wat n lieverd Ik vind het altijd sneu als een oud hondje in het asiel terecht komt.

Een tijd terug is bij ons in het asiel een duitse dog van 8 jaar gestorven, ik heb er dagen niet van geslapen als ik eraan denk dat het laatste wat ze meemaken die enge koude kennel is

Pfff hou op.. Anders zit ik zometeen in de auto naar Almelo.. 

Mailtje terug van het asiel met de vraag of ik eventjes wil bellen zodat ze dingen mondeling toe kunnen lichten.

Wat een koppie!
Ik denk dat ik ook zou gaan twijfelen.. Kan er helaas echt even geen bij hebben, net een drukke boxer erbij, anders had ik haar misschien wel opgehaald..
Ben benieuwd wat het asiel te vertellen heeft..

Ik durf niet zo goed te bellen.. Mailen was al een stap die ik eigenlijk al niet had moeten maken. Hoe moeilijk ook, ik had (net zoals vele anderen) gewoon door moeten klikken en er niet bij stil moeten staan. Dat is nu de keuze die ik moet moeten..

Ga ik bellen, en kijken of ik überhaupt IETS voor haar kan doen..

Of ga ik niet bellen, kijk ik nooit meer naar haar foto, verban ik uit mijn hoofd dat zij in het asiel zit en daar waarschijnlijk dood zal gaan (zeker met de temperaturen van de komende week in acht genomen), en steek ik mijn kop in 't zand?

Gevoel en verstand, die zijn bij mij regelmatig in tweestrijd. Mijn gevoel zegt, ga haar vandaag nog ophalen. Eet zelf maar een keertje extra een snee brood en een kommetje soep, dan is het best haalbaar. En mijn verstand zegt, drie honden is te veel, financieel is het lastig, dit doen geeft mij alleen maar ellende en verdriet.

Maar.. Is het mijn ellende en verdriet niet waard, als dat betekend dat zij niet in een asiel hoeft te eindigen? Waarom voel IK me hier zo schuldig over, en haar eigenaar blijkbaar niet?

Ik zou even bellen en dan ook gelijk je zorgen uitspreken. Je kunt dan het 1 en ander horen en het asiel kan ook laten weten of zij met je mee willen denken en misschien een plan kunnen maken. Nu zit je sowieso in tweestrijd en eerlijk.. Ik denk dat je deze hond niet zomaar uit je hoofd kan krijgen. Dan is het denk ik beter om even te bellen zodat je zeker weet wat wel/niet mogelijk is. Als het dan niet mogelijk is kan je het makkelijker uit je hoofd zetten dan wanneer je helemaal niets weet.

Vraag is: waar word jij gelukkig van? Bella nog een goed laatste jaar geven en dan maar op jezelf beknibbelen? Of je verstand laten spreken en je over een jaar nog steeds afvragen of je het wel goed hebt gedaan?

Het probleem is dat ik hier maar tot januari kan blijven en nog geen andere woonruimte heb gevonden.. Ik zou dan, in het beste geval, terug naar mijn moeder moeten. En daar is, vooralsnog, alleen Punk welkom. Ik zou dan dus zelfs al een probleem hebben met Cosmic, nóg een "probleem" erbij nemen is geen goed plan.. Then again, ze is 16, hoe groot is de kans dat ze januari nog haalt.. Pff.

kan je dan geen afspraak maken met het asiel? dat ze dan kosteloos terug kan als het nodig is. Of dat je inderdaad als opvang dient en dat er ondertussen wordt gezocht naar een "blijvend" huisje. Normaal gesproken zou ik denken dat er niet teveel heen en weer verhuist moet worden, maar met zo'n oudje is elke dag in een huis leven beter dan in het asiel.
Maar je moet er zelf natuurlijk wel achter staan en als het niet mogelijk is moet je het ook zeker niet doen. Het is triest, maar je kunt niet alles redden helaas :( Ik wil ook zeker niet met mijn berichten jouw het gevoel geven dat je het perse moet doen.

Daar had ik ook al aan gedacht.. Het zou zoveel makkelijker zijn als ze hier om de hoek zou zitten, maar ze zit op 2 uur rijden van me vandaan. Haar even ophalen en eventueel terug brengen zou dus best een opgave zijn. Bovendien denk ik dat er binnen een aantal maanden geen blijvend huisje voor zo'n hond gevonden kan worden, en veel langer zal ze niet meer mee gaan, denk ik?

Gewoon bellen joh.. Kunt toch altijd informeren!!! Echt doen!!
Als je je situatie uitlegd, en je emoties om deze hond weten ze wat je te bieden hebt.
Als ze dan zeggen dat ze jou niet als opvang/eigenaar willen is het duidelijk toch! En anders.. Ik denk altijd maar zo: Alles komt zoals het komt en uiteindelijk lossen zich problemen vaak vanzelf op.
Ik heb de financien ook niet vaak op orde, maar toch een tweede hond genomen terwijl ik dat weet. Ik eet liever zelf het goedkoopst van het goedkoopst (bijvoorbeeld iedere dag patat) maar wel een leuke hond erbij . Komt nog eens bij dat als zon hond geen speciaal voer nodig heeft dat je dan ook niet het duurste voer hoeft te voeren. In het asiel krijgen ze ook sponsorvoer toch

Nee dat zou je denken ja.. maargoed.. wij hebben ook zo'n oudje en daarvan hadden we ook verwacht dat ze het niet zo lang meer zou volhouden, maar ze verbaast ons nog elk jaar heerlijk natuurlijk.

maar wat ik hiermee wil zegggen is dat je het beste wel een plan kunt maken voor als ze in januari toch nog wel leeft. Dat je dan niet met een groot probleem zou zitten.

Mja, een soort.. back-up maken.. voor haar.. hmm..

Bellen staat natuurlijk vrij.. toch? 

Er zijn genoeg mensen die een ruim huis hebben, genoeg geld, die zich hier blijkbaar niet druk om maken. Dat maakt mij zo boos. Dat ik, terwijl ik de middelen niet heb om haar te adopteren, me hier wél druk om zit te maken. Waarom ben ik niet zo iemand met een groot huis en genoeg geld?  (misschien maar beter, anders had ik 12 bejaarde hondjes in huis)

Ik herken je gevoel heel sterk. Kan ook echt wakker liggen van al die stakkers in een asiel...

Pff....moeilijk zulke beslissingen...

ach ja.. iedereen heeft wel wat. Hopelijk kom je tot een "voor jou" goed besluit. Je zit zo wel in een vreselijk dilemma. en dat allemaal door dat je zo'n geweldig groot hart voor dieren hebt

Bellen kan je altijd.

En wie weet.. Even heel cru hoor, dat als jij jouw situatie verteld dat ze wel meteen zeggen dat het niet verstandig is.
Dan heb je dus heel cru een afwijzing, maar is het misschien daarna wel makkelijker van je af te zetten.

Ik kijk al express niet meer op de sites, anders is bij mij straks ook mijn tuin een grote opvang voor sneue staffords

Op hun Facebook hebben ze een stukje geplaatst over Bella.

Ik ga lezen! Ik heb gebeld maar degene die over de honden ging was niet beschikbaar, ik mag later terugbellen.

Wat maak jij het jezelf lastig pauline.... maar ik kan je gevoel ook zo in voelen...
Mijn eerste gedachten bij de foto was ook...kijk Punk nou in een ander kleurtje

Misschien klinkt dit even hard... maar hopelijk ken je me een beetje in middels dat ik dit niet hard bedoel.... Eerder dat ik het herken....
Maar wat ik me afvraag... waarom kwel je jezelf zo, door dagelijks rond te snuffelen wat er in een asiel zit (even los van deze situatie)... Je kent je situatie en eigenlijk ook je grens....die je voor jezelf hebt bepaald... en je weet als je gaat rond snuffelen dat je altijd de kans loopt, iets te zien wat je moeilijk los kunt laten....

Jij zit nu met de "pijn" over dit diertje, gaat twijfelen en nog meer twijfelen....verlegt je grenst in je hoofd.... maar hoe impulsief is die twijfel en wat drijft die twijfel?.... Eigenlijk twijfel je niet.... niet doen, is eigenlijk alles wat je schrijft... Het enige wat je aan het twijfelen brengt in, is je gevoel en die "pijn" van menselijke gedachten om het dier te willen helpen, omdat ze nu echt in een trieste situatie zit, waar ze mogelijk niet meer uitkomt. Waarom zoek je die pijn bewust op?  Je maakt het jezelf wel heel erg moeilijk...

Wat nu met deze situatie?
Als je het mij vraagt zeg ik dat het heel onverstandig is. Je hebt het nu al best zwaar en je weet dat er een kans bestaat waarop je het nog veel zwaarder krijgt.... Je hebt Punk en Cosmic... en wat als daar dit oudje er nog bij komt... hoe gaan ze op elkaar reageren....Cosmic is nu zindelijk maar blijft dan ook zo als er nog een hond bijkomt.. de situatie veranderd... en wat als dit oudje in noem maar iets onzindelijk is/wordt .... Met Winnie ging het ook best zwaar, oke zij had wel andere problemen bij zich... maar bedoel het meer als vergelijking met een nieuwe (3de) hond erbij....

Aan de andere kant.... Mocht deze hond verder goed gezond zijn en een beetje opgevoed is, kun jij haar nog wel een prachttijd geven... want ze zou bij jou alles krijgen wat ze nodig heeft....Niemand kan in de toekomst kijken en het is altijd een gok... voor hetzelfde geldt gaat het echt nog om een paar maanden voor deze dame, maar misschien is zij nog lang niet van plan om te gaan hemelen.... Misschien sterft ze een plotselinge dood maar misschien wordt het ook een aftakel traject van vele "kleine" kwaaltjes en hoever ga je dan..... ik bedoel dan met name ook op financieel gebied en met je mogelijke kans niet op tijd andere woonruimte te vinden wanneer de nood wel hoog is...Misschien zegt je moeder wel Punk en deze dame zijn welkom...

Ik kan je niet zeggen doen... of laten.... welke keuze je ook maakt.... ik wandelen even graag met jullie drieën of vieren of tienen... Het is niet aan mij.... om in jou schoenen te gaan staan en te oordelen....

Maar ik denk dat je vooral met het asiel eens moet praten... of het juist helemaal los moet laten...blijven piekeren en twijfelen is een enorme last ...

Wat goed dat je toch al gebelt hebt, anders had je er spijt van gekregen denk ik.
In ons asiel zit ook een rottweiler kruising van 11 nu, iedereen loopt haar maar voorbij omdat ze al oud is en niet meteen de prachtigste, maar haar karakter is oh zo mooi en als ik kon.. Had ik haar meteen gaan halen want zij verdient niet in het asiel te zitten en zeker niet om in het asiel te sterven, haar baasje was trouwens begin vorig jaar overleden dus er was geen andere keuze.

en alweer gebeld?

Ik heb niet meer gebeld, kreeg visite en ben daarna de duinen in gegaan met Punk en Cosmic en Sally en Ruby en Lex (da's een mond vol..). Ik ben haar wel flink aan het delen op Facebook, vooral in de oude-honden-groepen. Misschien bel ik morgen nog.. Ik zit momenteel te googlen naar of er opties zijn voor ouwe besjes als Bella..