Verlatingsangst

Ik hoop met dit topic wat tips en ervaringen te krijgen van methodes die mensen hebben toegepast om dit probleem te verhelpen.

Mijn Malthezer van bijna 6 jaar heeft het laatste jaar verlatingsangst ontwikkeld.

Voorheen kon hij prima alleen thuis zijn en hebben we dit ook opgebouwd als pup zijnde. Dat ging eigenlijk perfect.

2 jaar geleden kreeg ik Shasta erbij (border collie). Toen Shasta 9 maanden was ben ik met hem een cursus gaan volgen. En toen is de angst om in de steek gelaten te worden bij Dhani (malthezer) begonnen.

Waar Dhani prima 7 uur alleen kon zijn (dit moest vaak ivm werk) kon hij het nu helemaal niet meer.
Hij begon met eerst een half uur janken en toen was het stil. Dit vertelde mijn buurvrouw mij toen.

Ik dacht dat dit allemaal gewenning was dat ik 1 keer in de week met Shasta 2 uurtjes weg was. Aangezien hij normaal heel goed alleen kon zijn.
Ik hoorde daarna een hele tijd niets meer van de buren dat hij gejankt had. Heb nog omliggende buren gevraagd of ze last hadden van Dhani maar dat was niet het geval.

Toen Shasta en ik de EG cursus afgerond hadden hebben we een half jaar niet kunnen trainen ivm een enkel blessure. Dus Dhani was dat half jaar niet veel helemaal alleen geweest.

In februari was ik begonnen met de nieuwe behendigheid met Shasta. Dus moest Dhani weer 1 keer in de week 2 uurtjes alleen thuis blijven. Wat in het begin eigenlijk best heel goed ging dacht ik. Na wederom buren vragen hadden ze weer geen last van hem. Na enkele weken krijg ik een boze buurman aan de deur dat hij zo'n last heeft van Dhani zijn geblaf.

Pas toen kwam ik er eigenlijk achter dat het de spuitgaten uit begon te lopen.
En vanaf dat moment begon ik ook andere dingen aan hem te zien. Hij begon bijvoorbeeld al te jammeren als ik de auto uit stapte om vervolgens om de auto heen te lopen om ze eruit te halen. Ik zag ineens de paniek in zijn ogen. Dat hij zo bang was dat ik hem in de steek zou laten.
En sinds 2 weken is hij ook begonnen met net zo lang wachten met naar boven gaan tot ik de voordeur dicht heb. Zodat hij bevestiging heeft dat ik er wel aan kom en niet weg ga.

Afgelopen Zondag had ik hem samen met Shasta mee genomen naar een behendigheids wedstrijd. Ik dacht hem daar wel een plezier mee te doen. genoeg afleiding voor hem en lekker mee met vrouwtje. Maar niets bleek minder waar helaas. Hij raakte volledig in paniek als ik even bij de tent weg ging. Gillen en shaken. Hijgen al een stoomtrein. grote ogen van paniek. Zag ik als ik terug kwam en zag dat hij zichzelf naar buiten had gewerkt door onder de tent door te kruipen.

Dat was voor mij echt de druppel! En buiten het feit dat het voor mij frustrerend is, is het voor hem natuurlijk hartstikke sneu..
Hier MOET iets gebeuren!
Dat had natuurlijk al veel eerder gemoeten Dat realiseer ik mij heel goed. Maar ik wist gewoon niet hoe.

Dhani is een hondje die eigenlijk als pup zijnde al hele dagen achter mij aan hobbelt. Hij slaapt al bijna 6 jaar bij mij op bed. En als ik naar het toilet ga dan ligt hij voor de deur.
Nu realiseer ik mij dat ik daar heel fout in ben geweest. Maar ik zag het probleem er niet van. Want hij kon prima alleen zijn. Dat kan hij overigens nog steeds wel. Maar wel samen met Shasta en wel thuis in ons eigen huis.

Maar hoe ga ik dit aanpakken? Ik heb op internet al verschillende dingen gelezen. Zoals hem verbannen van de slaapkamer. Hij zou niet meer bij me mogen slapen. Maar dan heb ik Shasta nog die bloed nerveus word als ik zijn plaats verplaats. Dan kan hij echt compleet van het padje raken.

Ik heb gelezen dat je een hond met verlatingsangst in de bench moet doen. Maar Dhani wilde als pup al niet in de bench. Dus dat zie ik ook niet zo zitten.

Zijn er mensen die mij tips en trucs kunnen geven? Ervaringen kunnen delen? Ik zit even met mijn handen in m'n haren.

Ik wil het graag eerst zelf proberen op te lossen met de nodige trainingen, voor ik een GT in handen neem. Dit ivm hoge kosten die mij te veel zijn op het moment

Alvast bedankt!

mooi uitgelegt meis, hoop dat je veel goede en positiefe reacties gaat krijgen en er wat mee kan

Ik zou ze beide gewoon bij je laten slapen,dat is normaal(niet persé op bed ,maar wel in dezelfde ruimte)

En ik zou iets gaan doen met het jou de godganse dag achter na lopen zoals met het naar het toilet gaan,in dat soort dingen moet je hem zelfstandiger maken.
Gewoon terug sturen/begeleiden naar zijn mandje,in het begin zul je misschien 10 keer terug moeten lopen,maar zoals je zelf kan lezen in je verhaal,hij vindt geen rust.
Ik weet niet of je dat doet,maar doe ook niet zomaar tussendoor even een knuffel(of 20 per dag),een aai,weer die naam zeggen enz.Zelf ook niet te veel steeds naar hem kijken,dat merken ze ook en dan gaan ze dat ook bij jou doen.

En belonen als hij zijn mandje instapt met wat lekkers,strooi ook vaak wat lekkers in dat mandje,zodat hij er graag in zit/ligt,gaat koppelen aan iets fijns.

Dankjewel voor je reactie.
Dus hun nachtelijke slaapplaats gewoon aanhouden?

Ik wil proberen om steeds als ik weg ga de deur achter me te sluiten. Maar dat zou nog wel een gewoonte switch moeten worden. Ik woon hier nu 6 jaar en ik heb al 6 jaar alle deuren open staan.
Het naar de plaats sturen kan ik ook gaan proberen idd.

Het dik gedrukte is eigenlijk wat ik totaal niet doe. En daar schaam ik mij best wel voor. Ik zeg wel vaak tegen mezelf dat ik Dhani wel vaak vergeet. Omdat hij eigenlijk niet veel aandacht vraagt zo op de dag. Hij ligt wel de hele dag naast me. Aan mijn voeten. Maar echt veel knuffels krijgt hij eigenlijk niet. Ons knuffel momentje is savonds op bed voor we slapen gaan. En smorgens als we wakker worden.

Ik volg

Up

up

Een bench hoeft niet perse. Je kan ook een traphekje ergens plaatsen of een ren.

Je mag leren dat er een gezonde afstand mag zijn. En die is er nu niet. Er zijn verschillende manieren om dit te bereiken.

O.a. riem omdoen en je hond ergens vastzetten dan zelf er eerst bij gaan zitten en als je hond rustig is dan een klein stukje verder gaan. Regelmatig de rust gaan belonen zodat je hond weet wat je van hem verlangd.

Gaat dit goed dan kun je verder gaan lopen en door een deur heen. Flipt hij dan? Dan weer terug zonder iets te zeggen en langzamer opbouwen. Flipt hij niet? Dan belonen en weer weg gaan.

Gaat dit goed dan zonder riem dit trainen en gaat je hond niet meteen achter je aan dan dit weer belonen met voer of alleen met stem. Steeds wisselen qua tempo en kijk goed wat je hond aankan!!!!

Ik laat dit zo mijn cursisten ook wel trainen maar blijf goed objectief kijken of je hond de volgende stap aan kan.