Niet meer herkennen

Hallo allemaal,

Onze Djuna is nu 7 maanden bij ons en het gaat echt super goed. Ik kan ondertussen behoorlijk wat uurtjes weg en ze trekt bijna helemaal niet meer. Gelukkig want nu ik hoogzwanger ben zou ik dat niet zo tof meer vinden haha.
Maarrrrr sinds een paar weken is er wel iets anders boven water gekomen waar ik niet zo goed mijn vinger op kan leggen.
Het begon met blaffen tegen vreemde mensen die ons tegemoet komen lopen op straat.
Pure onzekerheid, want als ik de flex lang laat toonde ze vlucht gedrag. In de eerste instantie dacht ik dat wel wellicht te maken heeft/had met mijn op het eind lopende zwangerschap en dat ze mijn energie voelde maar afgelopen zondag vierde ik mijn verjaardag met familie en vrienden. Allemaal bekende die ze echt wel heel vaak ziet. Eigenlijk was er heel de dag niets aan de hand.

Ze lag zoals altijd aan mijn schoonbroer zijn voeten te slapen en werd wakker toen hij op stond om ff iets uit de keuken te pakken. Toen hij terug kwam vertoonde Djuna ineens het 'buiten gedrag' verwilderde blik in ogen, vluchten en blaffen alsof ze mijn schoonbroer even niet meer herkende. Het was maar heel eventjes en toen pikte ze zijn geur weer op en was het goed.
Een uur later gebeurde precies hetzelfde dit keer met mijn moeder en weer even later gebeurde het met mij.

Het lijkt echt alsof ze je gewoon even niet herkent en van je schrikt. Ogen verwijd, nek haren overeind, vluchten en blaffen. Pas als ze je geur weer oppikt is het goed en komt ze heel onderdanig naar je toe Labrador style (je weet wel, kont schuddend)

Volgende week moet ze haar entingen krijgen dus zal ik het zeker even melden bij de DA. Maar misschien herkent iemand hier dit gedrag? Djuna is nu 1,5 jaar en woont sinds december bij ons. Daarvoor is ze van huisje naar huisje gegaan en we hebben geen weet van haar geschiedenis. Ook nooit iets mee gedaan eigenlijk, gewoon begonnen met haar te behandelen als een pup.

Alle tips/gedachten zijn welkom, alvast bedankt.

Jeetje wat vervelend maar ook fijn te lezen dat andere dingen al zover door ontwikkelt zijn!
Mijn eerste ding wat in mijn hoofd schiet... ziet en/of hoort ze wel goed?

Hoe ging de benadering... recht van voren op haar aflopen?... met of zonder geluid enz?

@Sally

Ik moet eerlijk zeggen dat ik eerder geen reden heb gehad om te denken dat ze niet goed hoort of ziet. Ze is echt een werk hond en reageert direct op je commando. Ik werk met stem en hand commando dus : zit met vinger omhoog en af met vinger omlaag.
Ik heb daar dit aan moeten leren toen ze 11 maanden was en ze had het met 1 week helemaal door.

Maar het zou inderdaad wel een verklaring kunnen zijn voor haar reactie.
Bij mijn schoonbroer lag Djuna nog steeds bij zijn stoel toen hij terug naar buiten kwam. Zonder verder geluid of aandacht op Djuna want hij keek mij aan.

Bij mijn moeder was het binnen, die kwam van de toilet af en liep van Djuna weg naar de keuken en was ook geluidsloos,

Bij mij was het ook binnen, ik liep wel haar kant in maar lette niet op haar want was aan het klagen tegen mijn vriend over de vreselijke hitte.

je zou ook nog kunnen denken aan iets neurologisch?

Succes! Raar zeg!

Daar moest ik idd ook aan denken vandaar dat ik dacht aan of hij op dat moment wel goed zou zien/horen... bij een neurologisch probleem kan dat nog wel eens geval zijn... Kan ineens op komen en even later weer "normaal" zijn....

Bots hij ook wel eens tegen dingen aan, wat er dan als een beetje lomp, uit kan zien? Zonder dat hij bijv druk of enthousiast is ... in een dolle bui zit?
Of zijn dit echt de situaties die enkel met menselijk contact gelinkt kunnen worden?

Ik dacht eerst misschien aan iets van dementie. Maar ik lees nu dat je hond pas 1,5 is. Ik heb geen idee of zoiets bijvoorbeeld ook voor kan komen bij jonge honden (net als bijv. alzheimer ook al voor kan komen bij jonge personen)? Ik zou gewoon even bellen met je dierenarts, misschien hebben zij nog ideeen?

@Patricia & Sally

Ja, ik zit nu zelf ook allemaal te denken of ik andere 'tekenen' heb opgemerkt maar eerlijk gezegd nee,
Djuna is wel lomp, ze glijd nogal eens uit en stoot zichzelf wel meerdere malen op dezelfde dingen maar dat is altijd als ze samen met onze Buffy aan het spelen is.
Verder heb ik het echt puur alleen op straat gehad en afgelopen zondag.

Maar.. natuurlijk hebben we er nooit eerder op gelet, dus ik ga haar nu echt wel beter in de gaten houden en maandag gaan we dan naar de DA en laat ik hem haar toch even na kijken.