honden en hun hechting aan de mens als roedelgenoot (of zoiets, vertaalt wat lastig)

Ik zet het maar even hierbij, maar zou ook bij puppy kunnen, ik kwam dit artikel tegen: 
oi/10.1371/journal.pone.0065296" target="_blank">http://www.plosone.org/article/infooi/10.1371/journal.pone.0065296

(via deze blog: http://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/dogs-as-family-people-as-packs

Kort de strekking van de studie: honden hebben een emotionele binding met hun eigenaar en dat heeft invloed op hoe goed / slecht ze een bepaalde taak uitvoeren. Honden presteren beter als hun eigenaar erbij is.

En... Wat is de discussie? Dat weten we toch al?

klopt. Mireille, Bamse is er het bewijs er voor, echt.

vrijdag moest Bamse lopen, om te laten zien hoe ze liep. ik voelde dat het niet lekker liep, maar ze liet het niet zien, vertelde de neuroloog dat ze voor MIJ goed wilde lopen, voor mij doet ze alles.

de neuroloog .... ga maar naar binnen en laat Bamse maar hier, klopte , ze kreupelde zonder mij, wil zeggen dat de band tussen baas zo is dat een hond gewoon alles voor een baas wil doen als de band er is, dat wil zeggen dat een hond/baas goed functioneerd, zijn ze zonder baas, dan is dat veel en veel minder. toch?

ik heb de linken niet bekeken, ik heb geen pc waardoor ik snel de linken kan opzoeken en bekijken, maar de laatste regel van je gelezen te hebben dacht ik dat het hierover gaat, Baas/hond functie.

Ik merk het bij kito ook. Als ik zie hoe gek hij soms met bart doet en dat bart het te  ver vind gaan. En hij dan tot de orde moet geroepen worden door hem . Het lukt hem niet altijd even goed. Ik moet maar 1 keer kito kom hier op een normale manier te zeggen en dan zit. Hoppa daar zit hij dan voorbeeldig.

Ook doe ik bij kito slapen wanneer bart een stapje in de wereld zet . Dan maak ik beneden een bed op de grond voor mij gewoon omdat het wel eens leuk is om een slaapparty te houden. Voor kito een hele uitdaging . Je merkt subtiel dat het een dominante hond zal worden (is) ik lig dan op de grond en dat is voor hem een makkelijke prooi natuurlijk. Maar hij doet dan toch zijn best om mij niet te bespringen. Vanochtend kwam hij mij voor het eerst om 8 uur uit mijn bed zetten. Met alle puppy kuren die daarbij horen.
Het allerleukste is dan toch dat hij zo groot hij al is (52 cm) helemaal in mijn armen komt liggen. S'nachts dan schuifelt hij lekker tegen je aan met een diepe zucht. Onze band zit goed. Op deze manier hebben wij ook onze 1 ste nacht door gebracht. Maar dan wel met zijn 3 en . Wanneer hij wakker werd en niet wist waar hij was dan legde ik mijn hand op zijn poot en dan liet hij een diepe zucht.

Ik weet het uit eigen ervaring. Wat in het artikel staat klopt als een bus. De weinige keren dat mijn honden uit logeren gaan kan ik opmaken uit de verhalen dat ze beslist anders zijn als thuis. Ook als ze bij mensen zijn die ze super leuk vinden. Soms lijkt het zelfs dat ze een ander leuker vinden dan ons. Wanneer wij er weer zijn gaat alles weer zoals het altijd al gaat! Wel leuk om het bevestigd te zien in een grondig onderzoek. Maar ik zie mijn honden als beste vrienden. Niet als kinderen of familieleden.

Het leuke vind ik, dat dit artikel poogt de vraag te beantwoorden; hoe zien onze honden ons en de auteurs concluderen 'als een vorm van familie'

Ik vind het heel interressant alhoewel ik dus niet aan een emotionele binding twijwel tussen hond en mens.

maar........

de test die ervoor gebruikt wordt, vind ik wat minder solide om het maar zo te noemen.

Als ik gemakshalve naar mijn eigen kerels kijk zal Ten, die helemaal niet voer-gedreven is, zich bezig houden met de blinddoek. Die begrijpt niet waarom die om zit en zal dat feit veel belangrijker vinden als het speeltje waar voer uit te scoren is en zich zeer weinig tot niet daarmee bezig houden. Die twijfelt er niet aan dat hij uiteindelijk (thuis) zijn portie toch wel krijgt. Dus ook geheel alleen gelaten in een vreemde ruimte zal hij het speeltje vrijwel zeker links laten liggen.

Loco doet alles voor voer en die zal het een worst wezen als hij ergens alleen gelaten wordt met een voer dispencer. Als het moet 'ramt hij dat ding aan gort' om alles eruit te krijgen. Daarna speurt hij de hele omgeving op het gemak af om te zien of hij niks gemist heeft waarna hij lekker gaat liggen uitbuiken wachtend op ons. Bij de blinddoek zal hij even zijn aandacht tussen ons met blinddoek en voer dispencer verdelen maar uiteindelijk gretig voor het voer gaan.

Dus dan zou Loco minder gehecht zijn aan mij/ons en dat is niet zo.

voer....... Bamse is niet groot gebracht met voer, beloningen werden een aai een por en knuffel, schouderklop of lekker door elkaar rammelen.

wat ze zou doen als er een bal met voer ligt, brokjes of wat dan ook ? zou het niet weten, dat zou ik uit moeten proberen, maar bijna zeker te weten dat ze er op af gaat. jammer dat ik dat niet eens kan uitproberen, hahahaha

en is het dan zo dat ze erop afgaat ? en de brokjes grondig inspecteert en opeet dat dan de band minder is ? als dat zo is ? nee geloof ik dan niets van.

de nieuwsgierig wint het toch , en dan is er zomaar iets wat opgegeten kan worden, zou het best willen uitproberen, hahaha, Bamse is zeer gehecht aan mij, we vormen echt een band, maar deze verleiding als ik er niet ben ? hahahahah , ga ik toch eens uitproberen.

Murphy heeft een bal waar je snoepjes/brokjes in kunt doen, die hij moet rollen, en dan af en toe valt er een brokje/snoepje uit. Hij gaat altijd direct aan de gang als ik het aan hem geef.

Maar als bezig is, en ik ga naar de winkel ofzo, dan wacht hij dat ik terug ben, begroet me vol enthousiasme en gaat snel weer verder rollen

Ook zijn voedsel wil hij niet eten als hij alleen is, dan is zijn bakje nog vol als ik terug kom, dus moet altijd wachten totdat hij heeft gegeten, duurt niet zo lang, dus geen groot probleem wanneer ik me verslaap :P

Als mijn moeder hier is, of Murphy naar toe gaat, dan precies hetzelfde gedrag. Maar als iemand anders, wie dan ook op hem past, negeert hij alles, kijkt af en toe uit het raam, houdt steeds de deur in de gaten, en loopt zelfs weg als ze hem aandacht willen geven. Ook lopen wil hij dan niet, trekt steeds terug richting huis.

Verscheidene mensen geprobeerd, maar blijft hetzelfde.

Interessant! Ik ga het morgen eens uitgebreid doorlezen

Ik begrijp wel wat je bedoelt en ik leg het zelf waarschijnlijk wat minder snugger uit. Want het ging me idd niet om het verschil tussen mijn beide honden op de manier van 'wie is meer gehecht aan mij/ons'.

Misschien is het duidelijker als ik gewoon zeg dat het aan de motivatie van de hond ligt voor hetgene wat hem aangeboden wordt (tot evt. nader onderzoek). Ik denk dus dat je naar aanleiding daarvan bij een en dezelfde hond wel eens hele andere uitkomsten kunt krijgen. Vandaar ook mijn eerste opmerking over de betreffende test.

Altijd intressant zoiets, denk wel dat zoiets heel gecompliceerd in elkaar zit en van vele factoren afhangt hoe een hond reageert op testjes.
Met de eindconclusie ben ik het zeker eens  '

Zelf zie ik Lola geloof ik nog het meest als een dierbare huisgenote die ik onder mijn verantwoording heb.

leuk experiment, maar wetenschappelijk rammelt het nogal

waarom zijn de data niet blind geanalyseerd? waarom spreken ze bij de resultaten over een "highly significant effect"? zo zijn er nog een aantal bezwaren, waardoor een betrouwbare conclusie aan dit experiment verbinden onmogelijk wordt

...en zo kun je het natuurlijk ook kort maar krachtig verwoorden!