Waarom negeert mijn hond mij?

Ik kan me trouwens wel goed voorstellen dat je het lastig vind, omdat ze aan de ene kant heel onzeker is en jij haar daarin wilt ondersteunen en aan de andere kant gewoon maling heeft aan je als ze losloopt.

Best een lastig punt hoor.

Ja absoluut. Wat iemand gisteren ook zei, en wat me wel bij gebleven is, is dat het eigenlijk ontzettend knap is dat Cosmic in haar eentje zo ver het bos in durft. Dit deed ze in het begin niet, en ik ervaar dit als negatief (want in het begin kon ze zo goed los en nu loopt ze weg) maar eigenlijk is het een héél goed teken. Ze heeft dusdanig veel vertrouwen in me dat ze er vanuit gaat dat ik wel wacht of haar kom zoeken, haha! En dusdanig veel zelfvertrouwen dat ze dat op eigen houtje durft te gaan doen. Zo kun je het natuurlijk ook zien..

En verstoppertje spelen?

Reageert ze ook niet op. Ik sta dan (LANG) achter een boom terwijl ze het hele bos verkend  Als ze me per ongeluk tegen komt is ze dan wel blij om me te zien, om er vervolgens weer als een malle vandoor te gaan.

Edit: Bovendien is het vaak moeilijk om écht verstoppertje te doen, omdat ik Punk vaak bij heb en die CONSTANT blaft. Dan is het niet zo moeilijk om ons te vinden 

Geduld heel veel geduld zeker niks herhalen.
Jessy flikt het ook nog steeds als ze los loopt, Jessy hier werkt dan ook niet altijd, ik ga dan gewoon lekker op het gras zitten met mijn telefoon en naar een paar minuten staat Jessy dan naast me, dan krijgt ze een aai over de bol en sta ik weer op.
De eerste keren bleef ze rond rennen maar het word steeds korter soms hoef ik niet eens te gaan zitten kan ik gewoon even naar de lucht of vooruit starend wachten.

Daarnaast heb ik iets aangeleerd wat ik eigenlijk niet wilde maar het werkt wel super.
SNOEPIE! Maakt niet uit wat ze doet als ik snoepie zeg wil ik dat ze naar me toe komt en krijgt ze ook echt een snoepje. Dat heb ik eerst getraind door gewoon binnen snoepie te zeggen en dan een snoepje te geven, buiten aan de lijn als ze snuffelde snoepie zodra ze opkeek hand in mijn zak en dan kwam ze ook gelijk voor me zitten om het snoepje aan te pakken. En veel snoepjes wisselen, als ze altijd dezelfde snoepjes krijgen dan verliest het interesse, maar als ze elke keer een ander snoepje krijgen verliest het ook interesse, bij Jessy dan, ik loop 2 dagen met long 1 dag met kalkoenfilet, 2 dagen met hertenvlees, 1 dag met long etc etc. 

En vooral eerst even diep inademen langzaam uitademen en vrolijk blijven.

Dan zou je het toch in de snoepjes moeten zoeken. Mss iets wat ze anders nooit krijgt en heeel erg ruikt/stinkt? Of iets wat ze juist super lekker vind?

Mss helpt het om thuis speur spelletjes te doen zodat ze daar onderweg minder intresse voor heeft.

In huis verstop ik ook regelmatig wat lekkers, en we doen ook hondenpuzzels (waarbij ze ook haar neus moet gebruiken om de snoepjes te vinden). Hetgene wat heel erg stinkt en wat ze heel lekker vindt, is de gedroogde vis, haar exclusieve "hier-kom"-snoepje..

Het is natuurlijk altijd lastig om iets over een hond te zeggen die je niet kent en nog nooit gezien hebt. Maar kan het zijn dat Cosmic inderdaad heel onzeker is en daardoor het gevoel heeft dat ze de touwtjes in handen moet houden? Stress krijgen als jij haar negeert kan ik niet echt bij, als jij haar negeert is dat juist stressverminderend over het algemeen. Aandacht levert vaak meer stress op voor een onzekere, angstige hond dan negeren. Daarom negeert een sociaal vaardige hond ook een andere hond die bang is. 

Het zou uit mijn ervaring logischer klinken dat het plassen na jouw negeren een vorm van protest is of van het opnieuw zichzelf verzekeren door haar vertrouwde geur achter te laten. Dat zou op zich logisch zijn. Ze vertrouwt het niet en het enige dat ze vertrouwd is zichzelf. Door haar eigen geur te verspreiden verhoogd ze het gevoel van veiligheid. Maar het kan dus ook prima een vorm van protest zijn of zelfs een combinatie van protest en geruststelling van haar eigen vertrouwensgevoel. 

Ik zou juist niet toestaan dat ze voor je uit loopt met de staart omhoog want dat kan prima valse schijn zijn. Ze doet zich heel stoer voor maar als het er op aan komt is ze hardstikke bang en onzeker. Voor jou ligt daar de taak om haar terug te halen achter jou. Jij loopt voorop want jij bent niet bang en je kunt de verantwoordelijkheid om voorop te lopen aan. Zij niet. Je moet haar als het ware tegen zichzelf beschermen. Zelf contact zoeken met vreemden is prima, maar ook dat kun je toch beter zelf in de hand houden. Ze geeft aan dat ze al zoveel durf heeft dat ze dat doet, dan kun je dat ook in vaste banen gaan leiden door bijvoorbeeld iemand die ze kent te betrekken in de training. Ze wil die persoon begroeten maar jij zorgt er rustig en kalm voor dat ze achter je blijft. Pas als ze kalm is zeg je 'toe maar' en mag ze naar die persoon toe. Als ze dat ritme door krijgt bij een vertrouwd persoon, kun je het ook toepassen op een voor haar onbekend persoon. Want dan weet ze ook, de baas vertrouwt het en dus vertrouw ik het. 

Je moet het ook niet zien als 'de baas spelen over haar' want zo is het niet. Zie het als dat jij een betrouwbare persoon bent waar ze op kan bouwen en vertrouwen. Want dat heeft ze echt nodig denk ik.

Het rustig begroeten zijn we mee bezig, ze moet inderdaad netjes naast mij lopen, en mij aankijken, tot het moment waarop ik zeg dat ze iemand mag gaan begroeten. Dit gaat al best netjes, maar uit zichzelf doet ze het nog niet, ik moet haar echt verbaal en moet snoep stimuleren om haar aandacht bij mij te houden. Maar dat geeft niet, ze is ook een "work-in-progress", om het maar even subtiel uit te drukken

Wat jij zegt klopt wel, en ik heb hier nooit over nagedacht. Het is valse schijn. Want zodra er iets engs aan komt (grote andere hond, grasmaaier, o.i.d.) zit mevrouw met haar staart tussen haar benen achter me. Goed dat je me hier op wijst, ik ga hier beter op letten en toch zorgen dat ík de leiding tijdens de wandelingen neem. Dit is overigens ook iets wat Punk nooit gedaan heeft, Punk sjokt al acht jaar achter me aan, met haar neus in mijn knieholte. Als ik soms abrupt stop heb ik een natte neus tegen mijn achterbeen, haha.

Ik had het meer over de regels via de "roedelmethode". Ik vind dat ik als eerst door een deur gaan, de hond pas laten eten op commando, de hond uit de slaapkamer houden, en zo.. ik vind dat.. niet mijn ding. Deels omdat ik niet denk dat het werkt, omdat ik niet denk dat mijn hond de hele dag bezig is met "boven mij proberen te staan", en deels omdat ik het zelf niet prettig vind om zulke eisen aan mijn honden te stellen en zulke beperkingen aan ze te geven. Ook omdat ik het zélf fijn vindt als mijn honden goed eten (misschien een resultaat van het feit dat Punk NIET goed eet) en als mijn honden bij mij in de kamer slapen (dan voel ik me geborgen en veilig).

Die roedelregels zijn handvaten he . Een hond is niet de hele dag bezig om hogerop te komen. Maar door die regels toe te passen communiceer je op een begrijpbare basis voor de hond. Voor jou maakt het niet uit of Cosmic (ik noem maar iets hoor) in het midden van de kamer ligt. Maar voor Cosmic is dat een hoge positie omdat ze dan alles in de gaten kan houden. En daardoor word ze dus ook weer gesterkt in een hoge positie, wat je juist niet wilt want ze kan niet met die verantwoordelijkheid omgaan. Het is ook niet zo dat je die regels heel je leven moet volgen. Als de verhoudingen weer goed zitten kun je ook weer privileges geven. Maar zolang de verhoudingen niet goed zijn hebben privileges eerder een negatieve dan positieve uitwerking op het gedrag. 

Volgens mij zijn Punk en Cosmic twee uitersten, of niet?  Punk is heel anders, die volgt jou gewoon. Cosmic is juist de andere kant op dus die heeft ook een andere 'opvoeding' nodig. 

Fijn dat het al beter gaat met onbekende personen ontmoeten! Al zou ik zelf de snoepjes weglaten . Dan laat je haar alleen daar op focussen en niet op jou. Ik werkte vroeger ook met lekkers bij Dobber en ik heb dat van de ene op de andere dag laten vallen. En daar ben ik nu heel blij mee . Je creeert een hond die luistert omdat jij dat vraagt, niet omdat er snoepjes tegenover staan. En op dat moment is het heel handig om een snoepje bij de hand te hebben maar op langere termijn zorgen juist die snoepjes ervoor dat je een signaal afgeeft dat Cosmic op de snoepjes moet letten ipv op jou en je commando's. Als ik bij wijze van spreken een snoepje aan zou bieden zou ze het ook aanpakken, als ze dat snoepje maar kreeg. Dobber was ook zo maar ik had daar op een gegeven moment genoeg van eigenlijk. Ik wilde dat Dobber luisterde omdat ik het vroeg en niet omdat ik een snoepje had. Anders heb je geen 'eigen hond', maar een 'communiehond' .

Wat het snoepjes-idee betreft vind ik dat je gelijk hebt. Maar er is een verschil tussen een snoepje gebruiken als "omkoping" en een snoepje gebruiken als "beloning", vind ik. Ik leid Cosmic niet af doe een snoepje voor haar neus te houden. Ik laat haar niet volgen door haar achter een snoepje aan te laten lopen, en ik laat haar niet zitten door een snoepje boven haar te houden. Ze doet dat op mijn stemcommando. Doet ze dat goed, dán krijgt ze een klik + snoepje. Op de hondenschool werd ons uitgelegd dat je, als je snoepjes gebruikt als omkoping, je inderdaad een hond krijgt die niet op jou let maar op je snoepjes. Ik beloon Cosmic ook alleen als ze naar mijn ogen kijkt, niet als ze naar mijn hand of een zakje snoepjes kijkt. Maar ik moet wel zeggen dat als ik Cosmic drie kunstjes laat doen, en ze wordt drie keer niet beloond (omdat ik geen snoepjes bij hem of zo), ze het de vierde keer niet meer doet. Zo slim is ze dan weer wel. Maar ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik géén idee heb hoe ik het haar anders moet laten doen. Ik ben mét snoep niet eens interessant genoeg, laat staan zonder!

En ik snap je punt, m.b.t. de roedelmethode. Soms denk ik dat ik niet geschikt ben voor honden, haha, want ik ben echt typetje "ga jij maar lekker liggen waar je wil". Echter stimuleer ik ze wel om op hun eigen plaats te gaan liggen, iets te kluiven e.d. krijgen ze alleen op hun eigen plaats.

Punk en Cosmic zijn inderdaad twee uitersten.. Punk gaat geen vijf meter bij me vandaan, en als ze ergens aan snuffelt en ik roep komt ze direct aangelopen. Punk is enorm vocaal, ze "moppert" de hele dag en blaft veel, Cosmic heeft pas recentelijk uitgevonden dat ze geluid kan produceren. Cosmic is heel lichamelijk ingesteld, ze wil graag lichamelijk contact, zowel met mij als met Punk. Als Punk bij mij in bed wil, ligt ze op de andere helft van het bed. Als Cosmic bij mij in bed wil, ligt ze tegen mij aan, liefst tussen mijn benen (zodat ik de hele nacht niet meer kan bewegen), of gewoon compleet over mij heen. Ook kroop ze regelmatig tegen Punk aan, dan had Punk echt zoiets van, moet dit nou? Langs de fiets? Punk vond het vroeger heerlijk, Cosmic vindt het een nachtmerrie. Punk ging toen ik haar kreeg ook achter beestjes aan, één keer streng "nee" en het is nooit meer gebeurd. Yep.. Echt een verschil van dag en nacht, maar misschien is dat juist wel goed.. Punk is zo'n ontzettend bijzondere hond, dat ze absoluut nooit te "vervangen" o.i.d. zou zijn, dus iets heel anders is juist wel leuk. En een uitdaging, en dat is precies wat ik wilde. Ik wilde een hond die een uitdaging vormde, waar ik dingen mee kon ondernemen. Tja, dát heb ik gekregen.. en in het vervolg heb ik niet zo'n grote mond meer!

Ik geloof niet dat er een snoepje voor omkopen is en een snoepje voor beloning. Beide keren verleg je de focus naar het snoepje als beloning. En Cosmic laat jou zelf al zien dat zij ook niet gek is want als je geen snoepjes gebruikt doet ze het gewoon niet meer. Dus ook al moet ze jou in de ogen kijken om een snoepje te krijgen, dan heb je nog steeds niet oprecht contact maar puur contact 'omdat ik dan iets lekkers krijg'. Daarom ben ik niet meer van de snoepjesmethode. Het verlegt de focus van jou naar het lekkers en waar dat lekkers vandaan komt maakt de hond niet uit. Het is hetzelfde met kinderen. Of je een kind nu een grote (ruim je kamer op) of kleine opdracht (pak dat even voor me) geeft, beide keren doen ze het om die snoepjes die ze daarna krijgen. Met snoepjes koop je geen band. 

Ook al ben je zonder snoep niet interessant, met snoep ben je het in feite ook niet. Je bent puur het doorgeefluikje maar het maakt Cosmic niet uit of jij het geeft of iemand anders... Ik zou gewoon de snoepjes laten staan en aan het trainen gaan. Echt die regels toch aan gaan houden want kennelijk zijn er toch dingen die je niet fijn vind en die zo ook niet opgelost worden. En dan gaat het niet om wat jij fijn vind, maar wat goed is voor Cosmic... En als het dan nodig is om een tijdje streng te zijn en duidelijkheid te bieden, niet alles meer te accepteren (zoals over je heen liggen of zich opdringen ) dan geeft dat alleen maar positiefs in jullie relatie. Ik kan er over mee spreken want ik had ook een Cosmicje in huis. Maar Cosmicje is geen mens... Cosmic is een hond en ze eist duidelijkheid van je. En jij bent haar baas, je bent verplicht haar die duidelijkheid te geven en daar zal ze het alleen maar beter op doen omdat jij ineens een stukje van haar taal spreekt. Denk niet 'wat zou ik fijn vinden en wat zou ik willen' maar geef Cosmic waar zij ook om vraagt door al haar ongehoorzame en onzekere gedrag. Een goede baas die duidelijk is in wat ze wil, wat mag en wat niet mag. Want dat wil ze in feite van je...

Ik probeer niet negatief te doen naar jou hoor, maar ik herken gewoon heel wat dingen uit mijn relatie met Dobber vroeger. En ik heb zoveel gehad aan die roedelregels en het mooiste van alles is nog, Dobber heeft er ook veel aan gehad. We hebben een band die veel beter is dan vroeger, ook ondanks dat er strenge regels bij gekomen waren in het begin. Juist een onzekere hond heeft die regels nodig om goed te kunnen functioneren en ik gun jou hetzelfde dat ik nu heb: een betere relatie met je hond. Ik heb dat gekregen door o.a. die regels en ik denk echt dat jij en Cosmic er ook veel baat bij kunnen hebben.

Sorry voor mijn onwetendheid, maar als ik haar drie keer niet beloon, en ze het de vierde keer niet meer doet, hoe krijg ik haar dan zo ver dat ze het zonder beloning gaat doen..? 

Ik wil toch nog graag iets toevoegen aan het snoepjesverhaal. Je zult het vast al doen maar ik zeg het toch.

Wij leren cursisten op de hondenschool dat snoep en stembeloning bij elkaar horen. Er wordt bij het aanleren van een nieuwe oefening ALTIJD met stem + snoepje beloond. Gaat de oefening goed dan wordt de SNOEPbeloning afgebouwd en nog af en toe gegeven en de STEMbeloning blijft eeuwig.
Ik met bij het lesgeven ook dat veelmensen wel het snoepje als beloning erin houden maar de stembeloning veel te vaak vergeten! En dat handen al automatischnaar het voerzakje gaan als er ene commando komt. Dan leer je de hond niet op je stemcommando iets te doen maar op het feit dat je handen naar het snoepje gaan. Het is heel lastig afleren. Maar als je er goed bij stilstaat dat je commando aanleert met je handen steeds op andere plek hebt ( naast je, op je rug, in je zij) dan werkt het wel.

en vooral nooit je stembeloning vergeten.

Ik beloon ook met de stem, gevolgd door een koekje, inderdaad. En sinds kort zijn we begonnen met clickeren. Probleem is dat de commando's bij Cosmic dus nog niet goed genoeg gaan om het zonder koekje te doen, want dan weigert ze dus gewoon..  Wat ik wel tegenwoordig doe is het koekje nog niet in mijn hand nemen, maar het commando geven, wachten tot ze het doet, en dán pas in mijn voerzakje duiken.

Mooi gezegd Dobber!

Op je vingers fluiten kan je leren  Ik heb het ook geleerd van mijn vader, en fluit op mijn vingers als het nodig is.... En ik doe het hard ook, heb zelf vaak een piep in m'n oren daarna haha...


Ik zal een theorie bedenken hoe ik het je op afstand kan uitleggen :p hahaha

Haha, super! Ik ga ook even een tutorial op internet zoeken of zo. "Hoe fluit ik op mijn vingers!"..

dit is idd op you tube te vinden, zien is soms net wat makkelijker...al kan ik het nog steeds niet

Ik zit me hier echt helemáál kapot te lachen. Ik doe precies wat die jongen in het filmpje voor doet en er komt lucht en spuug uit, haha, maar geen geluid  Punk en Cosmic staan me hier zo aan te kijken van: Wat ben je NOU weer aan het doen? 

Cosmic kijkt dus nnu wel naar je. Misschien iets om toch te doen als je hem bij je wilt hebben??

Max had vroeger ook zo een korte periode in zijn pubertijd... 
Ik ben mij daninteressant gaan maken... niet meer met koekjes want die kwamen zijn oren uit maar met speelgoed...

Vind dit trouwens eens heel interessant onderwerp dus volg ik even mee

Hihi, het blijft een mysterie.. Waarom zijn graspollen interessanter dan snoepjes-dispensers..  Honden ervaren natuurlijk een heel groot gedeelte van de wereld door hun neus. Misschien moet ik stoppen met douchen, wellicht heeft ze aandacht voor me als ik meer stink

Haha je kan het eens proberen?  

Iemand op een ander forum had dat voorgesteld toen Cosmic hier net was. Om een week of twee niet te douchen, zodat ze aan mijn geur kon wennen..

Hielp het?

Ik heb het maar niet geprobeerd

Herkenbaar! Byr wéét dat hij moet komen als ik roep, maar beslist geheel zelfstandig of hij daaraan gehoor zal geven of niet, dit naargelang de omstandigheden.  Negeert me dus als hij niet komt.
Dus, advies van de hondenschool: aan de lange lijn en inhalen. Als hij komt na 1x roepen: koekje oid. Anders helaas geen pindakaas. Ik oefen los met hem als ik zeker weet dat hij geen andere 'belangrijkere' prikkels doorkrijgt.
Hij heeft dus nooit succes met zijn zelfstandige gedrag.

Hoi Pauline,

Ik kan er niets aan doen, maar zit dit met een grote glimlach te lezen allemaal. Dat komt omdat je zo voor me zie en dat komt weer door hoe je schrijft.

Ik blijf hier wel volgen, want mijn pup is ook van het soort van een grote mond en een klein hartje en als hij veel afleiding heeft van geuren, blaadjes, bijen, andere honden en weet ik veel wat, kan ik op mijn kop gaan staan, maar hij kijkt ECHT NIET NAAR MIJ.

Als je het fluiten geleerd heb, kun je dan mij laten weten hoe? Ik wil dat ook zo graag, maar er komt alleen maar een zielig lispelend pfffffieeet uit bij mij en Aramis kijkt daar hooguit zorgelijk van op.'

mijn hond heeft hetzelfde.  Nu heb ik een manier gevonden om haar bij me te krijgen op het moment dat ze niet luistert.
En dat is doen alsof je zelf iets heel interessants ziet. Je begint ermee op een gewone wandeling aan de riem. Zodra je iets ziet waarvan je weet dat zij het heel interessant vind ( een halve eierschaal, een verpakking van iets, een boom waar net een hond tegenaan heen geplast, soms een koekje die ik snel in het gras verstop) ga je door je knieën en ga je het voorwerp heel aandachtig bestuderen. Soms pak ik het zelfs op en snuffel er zelf aan. Ik zeg dan altijd met een verbaasde stem ´wat is dat nou, kom eens kijken..´  Omdat ze dan nog zo dichtbij is, wil ze er ook wel even aan snuffelen.
Dit doe je dan te pas en te onpas, overal waarvan je weet dat zij het interessant vind. Soms loop ik een stukje om wanneer ik iets interessants zie of ga ergens over/onder door. Ze gaat dan echt achter je aan omdat ze weet dat jij iets tofs hebt gevonden.  Na een tijdje ben ik het ook gaan doen wanneer ze los liep en tot mijn eigen verbazing kwam ze direct omdat ze wilde weten wat voor interessants ik had gevonden.
Ik gebruik het wel alleen als ik ook werkelijk iets heb, anders voelt ze zicht misschien genept en komt ze niet meer. Maar je kan natuurlijk ook snel een koekje in de grond duwen ofzo.