Ik ben zo trots op Ruby :)

Hallo allemaal,

Na al mijn topic met vragen en "problemen" met Ruby wil ik nu ook even zeggen hoe ongelofelijk trots ik ben op Ruby....

Sinds haar loopsheid hebben Ruby en Ik enorme stappen gemaakt.
Of het nou met haar loopsheid te maken heeft gehad of met totaal iets anders, vind ik lastig te zeggen.... maar goed laten we zeggen sinds een maand...

Het nerveuze van Ruby lijkt als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Ze is vele malen rustiger, sloopt eigenlijk niets meer, ze laat grotendeels Lex met rust (gaat soms nog mis als we de riempjes aan doen en allebei erg enthousiast zijn) gaat goed met de katten om... al vinden sommige katten haar nog wat spannend, ze luistert goed en heeft langzaam de basis onder de knie....en is duidelijk vele malen ontspannender.... en ze loopt los in de gebieden waar dat kan!

Wat precies de omslag is geweest.....?
Maar ik ben zo trots op haar.... natuurlijk zijn we er nog niet en zijn er best nog wat puntjes die ik graag verder (door) ontwikkeld zou willen zien... maar wat een stappen hebben we gemaakt... Ze is zo sociaal naar andere honden en met pups zo vreselijk lief en beheerst... ze zit duidelijk zoveel beter in haar vel en lijkt met volle teugen te genieten zonder een volledig ongeleid projectiel te worden...

Ik wist het al dat ik met Ruby de juiste keuze voor mij had gemaakt... maar moet ook wel zeggen dat ik in de eerste 3 maanden soms wel even tot 10 moest tellen en me soms afvroeg, heb ik hier wel goed aan gedaan en tegen mezelf moest zeggen, het komt echt wel goed met ons, HET zit erin waar ik naar op zoek was.. nu nog op de juiste manier eruit te laten komen.... Nu is ze hier over een paar dagen 4 maanden en wouw ik wist het al, en wordt nu steeds meer bevestigd.... ik heb aan Ruby een wereld hond! Wij gaan daar wel komen, waar we willen komen... en als er nog tegenslagen komen wat vast nog zal gebeuren, kunnen wij die samen aan!

Hihi, die gekke Ruby! Super dat het zo goed gaat, en inderdaad, ze oogt een stuk meer ontspannen, en jij trouwens ook, want ik zie dat het jou ook goed doet!

Ga zo door! Enneh.. jammer dat er nog niemand op dit topic gereageerd heeft.. De klaag-topics staan binnen 3 seconden vol met 4 pagina's aan reacties en zoiets wordt (ook door mij, overigens) over het hoofd gezien terwijl dit zoveel leuker is om te lezen! 

Nog zon hondje met zo veel vooruitgang
Dit is idd wat we willen zien.

Ik probeer soms dit soort topics te vinden.. Maar soms staan ze verstopt tussen de klaagtopics

Bij Bryan ook.. Veel problemen waren ineens opgelost.
Wat ik denk hoe t komt? Dat ik Bryan heb laten zien dat ik de baas ben.. Door m op de grond te zetten als ie op mijn plekje zat, op de vensterbank zat of op leuningen van de bank zat. Ook als ie op 1 van mn stoelen zat.
De stoelen gaat ie niet eens meer op, op de bank hoef ik alleen maar te wijzen en hij gaat opzij. Ook als ik langsloop en Bryan staat in de weg hoef ik nu alleen nog maar te wijzen en hij gaat opzij.
Ik denk dat het strenger worden heeft gezorgd dat Bryan nu weet dat ik de baas en en Bryan hierdoor ook beter luistert, zich makkelijker opstelt en ineens heel snel kan leren!

Thnx Pauline.
Klopt het doet me zeker goed dat Ruby en ik zo vooruit gaan. Ook ikzelf ben veel meer ontspannen nu dan een tijdje geleden. Dus niet alleen bij Ruby lijkt er een knopje om maar ook bij mij is de rust een beetje terug gekeerd en heeft dat plaats gemaakt voor vertrouwen in elkaar... niet dat Ruby niet vertrouwde... zeker niet, maar had wel last omdat ik het "juiste" knopje maar niet gevonden kreeg om haar een beetje te laten ontspannen.

Ik hoop echt dat we dit voort kunnen zetten en dat het niet nu enkel is omdat het wat warmer weer is waardoor Ruby zich "rustig" houdt... Ik weet dat zij bijv met koude wind nogal druk kan zijn buiten,  dat mag natuurlijk ook... het is een jonge hond... maar dat ze deze ontspanning kan vast houden.... spelen, actief, tikkeltje brutaal zijn is natuurlijk helemaal prima, zolang het geen uiting is van overprikkeld zijn of opgebouwde spanning....

Wat een fijn gevoel he,wanneer je ziet dat je zoveel vordering maakt met je hond!Je ziet gewoon op de foto dat ze gelukkig en vrolijk is en dat heeft ze echt wel aan jou te danken.Omdat jij niet opgegeven hebt!

Een neef van ons daarentegen heeft in minder dan een jaar 2honden en 2 poezen teruggebracht vanwaar ze kwamen...Omdat ze niet op te voeden waren zogezegd,en dit na amper enkele weken telkens...

Vandaar dat ik zo blij ben met jou bericht dat het ook anders kan!
Nog heel lang heel veel plezier met Ruby!

klinkt goed ! zo'n bevestiging is heerlijk toch !

je geduld wordt beloont zo zie je maar !

This inderdaad een lieve hond.

voor Ruby, maar ook voor jou!

He wat goed zeg!Beide gefeliciteerd met het resultaat!

Ik merkte bij mijn honden ook een grote omslag na 3 mnd .
Ik denk dat de hond dan durft te accepteren dat dit blijvend is, en meer grip krijgt op de nieuwe gewoontes.
Heerlijk om je dier te zien ontspannen.
Over een jaar kijk je glimlachend terug op die begin periode!

Bedankt allemaal voor jullie lieve woorden.
Ik denk idd ook wel dat Ruby nu langzaam begint te snappen wat er zo'n beetje verwacht word en hoe het ritme hier gaat.

Ook heeft ze de basis aan commando's e.d. behoorlijk onder de knie, wat mij een middel geeft om haar dingen duidelijk te maken met wat ik wil van haar... Natuurlijk loopt hier nog niet alles als een geoliede machine, dat zou ook niet terecht zijn om dat te verwachten maar er zitten grote sprongen voorwaarts in.

Ik ga dit weekend weer proberen boven te slapen... want ja ik slaap nog steeds in de woonkamer... het is voor haar loopsheid 3 nachten perfect gegaan en toen begon ze het luchtalarm na te doen... dus besloten even terug te gaan bij de basis en dus weer beneden slapen (nu slaap ik weer een maand beneden)... want ik wil het ook mijn buren niet aandoen dat Ruby om 4 uur s' nachts het alarm aanzet.... nu ben ik zo ver dat als ik naar boven ga... de kattenkamers ga verzorgen, ga douchen enz... dat ze totaal stil is... niet meer piept bij de deur maar rustig... wel midden op mijn eetkamertafel.... gaat liggen wachten... oke de plek die ze daarvoor kiest is niet ideaal.... maar ze is stil, ontspannen en rustig... prima dus voor nu. Dat geeft me nu wel het vertrouwen het weer boven te kunnen proberen en het weekend vind ik daar een goed moment voor... dan zijn toch de meeste mensen vrij en is het iets minder storend als ze een keer wakker worden tussendoor.... Nou woon ik op een hoek.. dus maar aan 1 kant directe buren.. de huizen zijn wel best gehorig, zeker in een volledig stille nacht....

Zo zijn er dus nog wel lange adempuntjes die nog niet perfect gaan, het slapen, alleen thuis blijven enz... maar toch ben ik super trots op wat we al bereikt hebben... er zit echt al een verschil van dag en nacht in van hoe ze hier kwam en hoe het nu al gaat! En elke dag gaat het beter en beter....

En...heb je het geprobeerd om boven te slapen? Ben wel benieuwd !