Luca doet plots anders

Allereerst wil ik geen negatieve opmerkingen ontvangen en het is geen gedrag dat wij als baasjes uitgelokt hebben.

Onze Luca is op het einde van de maand jarig en zal dan 2 jaar worden. De laatste tijd (enkele weken - maand) begint hij heel ander gedrag te vertonen. Als hij zijn zin niet krijgt of hij mag iets niet doen begint hij te grollen. En soms durft er een hapje bij verschijnen. Hij vliegt niet naar je om echt te bijten maar knapt in de lucht. Ik weet absoluut niet vanwaar dit gedrag ineens komt maar ik wil ook niet dat dit verder gaat. Want momenteel doet hij niets maar wat als hij ooit wel plots bijt.

Ons Luca'tje is zo verdraagzaam en heeft nog nooit iets op dat vlak gedaan. Zelfs als honden hem bijten blijft hij happy en zal nooit terug bijten. Maar laatst gromde hij tegen mijn jongste broer en hij ging Luca gewoon voorbij. (hij moest iets uit de berging halen van gereedschap)

Weten jullie hoe we hiermee moeten omgaan?

Is het niet dat hij z'n grenzen (opnieuw) gaat opzoeken? Ik zou zeggen: blijf consequent en negeer het bazige gedrag (want zo zou ik het zien)

Als hij zijn grenzen op zoekt doet hij heel anders. Hij laat zich dan meestal vallen, kont de lucht in en begint zo in het rond te springen met het nodige geblaf. En je ziet hem echt uitdagend kijken. Zo echt zeggen van "en wat ga je nu doen?".

Maar dit gaat meer naar het agressieve en ik weet echt niet vanwaar dit zo plots kan komen. Moeten we op één of andere manier dit gedrag corrigeren? Want we kunnen toch moeilijk zelf boos reageren. Dan zal het helemaal uit de hand lopen.

Ik zou eerst laten onderzoeken of hij pijn heeft of ander ongemak.

tjee dat is lastig te bekijken van hieruit. Heeft de hond pijn of ander ongemak misschien? Misschien zijn het hormoontjes?

Ik zou ook aan iets medisch denken?
Is er niks vreemds gebeurd, of een verandering in jullie thuissituatie?

ik zat ook al te denken dat ie ergens pijn heeft

Kristina.... negatieve opmerkingen ? waarom ?

krijg je hier niet hoor..... heb jezelf al een beetje onderzoek gedaan bij Luca. ? als je ergens aankomt, mag dat ? bijvoorbeeld rug poten kop ? tenen, er kan iets lichamelijks zijn, kom je er niet uit dan zou ik als het opeens veranderd is zonder aanleiding, eens een checkup laten doen bij de dierenarts.

vooral wat je schrijft , hij is altijd zo verdraagzaam en kan alles hebben en van de ene op de andere dag iets dat je toch opvalt.

Ik wil zeker niet dat ze denken dat we onze bull hard opvoeden omdat dat soms wel nodig is bij dit ras. Heb ik in een vorig topic ooit eens mogen aanhoren

Omdat bulletjes nogal "gevoelig" zijn :p kijk ik hem regelmatig na. Dan is het lekker knus op zijn kussen en teentjes voelen, tandjes kijken, onder zijn huidplooien, ... Echt overal. Zo heb ik ook dat wondje op zijn hoofd gevonden. Was al een korstje aan het vormen en zelfs daar mag ik gerust aankomen. Zalfje aandoen e.d. Laat hij allemaal heel flink doen.

Pijn heeft hij niet meteen op het eerste zicht. Want we mogen hem lekker (hevig) aaien en hij speelt nog even bruut. Ook als je hem door de tuin ziet rennen als een gek is er niets aan de hand. Het enigste wat hij momenteel heeft is een klein wondje op zijn hoofd omdat hij weer tegen het stenen terras is gelopen. Hij gromt ook niet als we met hem bezig zijn. Enkel als hij weet dat hij dingen doet die niet mogen.

Daar straks was een perfect voorbeeld. Wij zijn in de keuken aan het klussen en de grond lag vol cement. Dan moet hij ofwel bij me blijven of naar binnen. Ik moest even naar het toilet en zeg dat hij naar binnen moet. Aan zijn houding zag ik al dat hij niet wou. Dus ik zeg vrolijk "kom, we gaan naar binnen" en neem hem aan zijn harnas vast om hem zachtjes in beweging te krijgen. En nog voor ik eigenlijk het harnas vast had gromde hij al.

Verder is de thuissituatie wel wat veranderd daar ik plots ziek ben geworden. Momenteel ben ik al vanaf mei thuis. Daarvoor heb ik 2 maanden in het ziekenhuis gelegen. En vanaf ik thuis was hong hij heel hard aan me. Hij volgde me mee en hield me sterk in de gaten. Maar het is ongeveer vanaf deze maand dat hij dit gedrag laat zien. Het is ook niet naar een specifiek persoon.

Zou hij op een bepaalde  manier van slag zijn vanwege alles wat er de afgelopen maanden heeft gespeeld met jouw opname e.d.?

Als er iets in zijn koppie niet goed zou zijn, kun je helaas dat niet zelf controleren.

Hier dacht ik ook aan. Het was nogal ingrijpend, jij een tijdlang weg, je vriend misschien onregelmatiger thuis en gewoon: een grote verandering. Ik zou daar toch eerst eens zoeken. En misschien voelt hij wel dat jij (nog) niet helemaal in top conditie bent?

Ik ben inderdaad nog niet helemaal in orde. Ik weet ook niet of honden bvb kanker kunnen bespeuren. Want ik zit natuurlijk ook onder de medicijnen. Ik weet wel dat Luca heel vreemd deed toen ik in coma lag. Want mijn vriend had hem even bij me gezet.

Ja Luca is een beetje "verwaarloosd" toen ik in het ziekenhuis lag. Hij ging plots niet meer naar de hondenschool. Plots kortere wandelingen. Langer alleen thuis. Dus wie weet komt het inderdaad daardoor. Misschien moet ik mezelf even verplichten om terug een regelmaat op te bouwen.

Ik weet wel dat honden sommige soorten kanker beter kunnen opsporen dan bloedtests. Met de neus.

Onze vorige hond was ook nooit bij een kennis weg te slaan als deze op bezoek kwam. Toen bleek de man kanker te hebben, en het gedrag werd weer normaal toen die man behandeld was en de kanker weg was. En om nou te zeggen dat Chico daarvoor opgeleid was, nee dus. Gewoon een huishond.

Dat is inderdaad wel vreemd. Ik weet wel dat ze iets aanvoelen maar specifiek zoiets. Echt bizar. Momenteel weet ik ook niet hoe het precies met me gaat. Misschien is het wel erger geworden en reageert hij daarop. In augustus gaan ze een nieuwe scan maken en wie weet wat er gaat uitkomen.

Kan dat dan toch zo plots veranderen? Ik zou denken dat het dan vanaf dag 1 dat ik thuis was zo zou zijn. Want verder zie ik in zijn gedrag geen enkele andere verandering. Hij is nog altijd even gek en vrolijk. Doet alles nog even graag.

Misschien moet ik het eens in de gaten houden wanneer en waarom hij het precies doet. Misschien doet hij het wel alleen als ik in de buurt ben en valt het me niet op.

Hoe kan ik er het beste op reageren dan? Gewoon negeren?

Het is denk ik wel zinvol om te kijken of er een patroon te vinden is.
Wie, welke situatie, wat ging eraan vooraf?

Hoe je moet reageren vind ik moeilijk, ik heb hier geen ervaring mee.

Je zou natuurlijk ook een trainer erbij kunnen vragen om eens mee te kijken naar de situatie.

Oei iemand erbij nemen Dat gaat niet goed komen. Luca flipt (positief) als er plots iemand is die hij niet kent. Als de thuisverpleging nu langskomt moet ik ook altijd iemand voorzien voor hem. Dan is hij super happy !

Maar ik ga zeker al beginnen met het bijhouden van wie, waarom, ...

Dan heb je er een probleem bij......

Wij merkten bij Santa met heel ander probleem gedrag wel patronen, als we dat gedrag bespeurden.
Vaak, als je even wat langer erbij stilstond dan werd het ons alweer wat duidelijker.

Hoi Kristina, ik denk ook dat het te maken heeft met de veranderingen binnenshuis. Je spreekt over verbouwingen, de rust is dus verstoord. Misschien is hij even de kluts kwijt ? Drie weken geleden heeft mijn lamme goedzak een neefje willen bijten, een druk kereltje van negen, hij kan sindsdien niet in de buurt van dat kind komen. Was zelf helemaal de kluts kwijt, meteen na kampeerweekend naar begeleidster school gebeld. Jakke is erg beschermend naar mij, dat wisten we al, het kamperen met vele mensen heeft hem in de stress doen schieten, hij was helemaal niet te herkennen. Gelukkig heeft neefje er niets aan overgehouden maar je ziet, een andere situatie, andere mensen, omgeving, sfeer... die bulletjes hebben er precies moeite mee. Als er medisch niets aan de hand is zou ik het even aankijken, als keuken klaar is heb je de oude Luca ook terug

Luca is een beetje opgegroeid in de verbouwingen Dus voor hem zijn deze verbouwingen niet bepaald ingrijpend. Momenteel zijn we maar steentjes aan het plaatsen tegenover vroeger een hele aanbouw af te breken. Maar ik zal er wel rekening mee houden. Misschien omdat er een hele tijd niets gedaan is en nu plots wel dat hij daarom reageert.

Kristina, heb alles nu mee gelezen en je hebt nu het een en ander uitgelegd, wat alleen meer geweest , korte wandelingentjes, wat minder aandacht, jij ziek.

dat heeft ook invloed op de hond, maar dan mag tie nog niet grommen naar je, even wat conseqwent zijn met de kleine regeltjes. kijk eens of het daarin zit.

ben je weer in staat om te wandelen ? dan mooi samen gaan. de band bouw je dan weer snel met elkaar op. voor de hond is het ook heel wat dat je en weg bent geweest en nog steeds niet de oude bent.

Ik kan met hem gaan wandelen maar zodra het een beetje te warm is kan ik echt niet buiten komen. Ik word dan heel snel benauwd en kan dan maar 2 huizen ver wandelen en dan moet ik snel naar binnen. Maar van dag op dag kan ik me goed of slecht voelen. 

Voordat ik ziek was mocht hij ook op de zetel liggen e.d. Maar toen ik ziek was kwam hij makkelijker bij me liggen. En me sterk in de gaten houden dan. Want zodra ik recht stond om bvb naar het toilet te gaan kwam hij mee en ging hij tegen de deur zitten. Het was precies zodat hij altijd wist waar ik was. Want sinds kort moet de deur beneden ook dicht of hij komt de trap op naar boven. En trappen doen is niet goed voor een bulletje. Hij kan echt lelijk vallen. Vroeger had hij zelfs geen interesse in de trap.

Misschien komt het toch door mijn ziekte. Ik ga het eens in de gaten houden.

Ik heb zelf het idee dat Luca jouw toestand heel goed aanvoelt en daarom zich heel beschermend naar jou gedraagt.

Wellicht is hij hier door ook soms wat onzeker waar door hij eerder gaat grommen..

Ik zou dit artikel maar eens lezen, wan je stukje wekt bij mij toch wel de indruk van een puber die even de grenzen aan het opzoeken is... 

http://www.suzanneclothier.com/the-articles/why-not-take-candy-baby-if-he-lets-you

Ik wist niet goed tot welke leeftijd ze blijven proberen. Maar ja, kinderen proberen ook continu Ik ga het eens lezen.

Natuurlijk heeft dit niets met pijn te maken zoals je in je begin verhaal schrijft. Hormonaal gedrag, puber gedrag, Je zelf niet prettig voelen, Geen leiding geven etc..kan er allemaal mee te maken hebben. Vanuit onze luie stoel is het maar gissen. Haal er toch iemand bij die jullie kan helpen. of je moet hier tig filmpjes plaatsen zodat wij eenigsinds nog wat kunnen helpen en niet hoeve gissen naar de oorzaak en hoe dit aan te pakken.

Een filmpje maken is nogal moeilijk omdat het onverwachts gebeurd. En ik stel mijn vraag hier Dat is ook hulp vragen Ik ga hier momenteel niemand voor inschakelen.

MAAR sinds ik het hier geplaatst heb heeft hij het niet meer gedaan. Ik heb heel erg op mijn houding gelet en geprobeerd zoveel mogelijk "routine" in de dag te brengen. Ik zorg er ook voor dat niemand anders hem dingen laat doen (zoals naar binnen gaan of dergelijke). En vandaag luisterde hij steeds. Wel na enkele keren vragen maar zonder grommen.