het gaat steeds beter!

Het gaat steeds beter met Beau! Hij begint nu echt naar me te luisteren en blijft ook steeds dichter bij me. Vorig jaar moesten we hem constant bij ons roepen of naar hem toe lopen omdat hij dan niet kwam. Stormde hij op honden af, trok hij heel erg aan de lijn, maakte hij thuis regelmatig wat stuk, zat hij achter de kat aan enz. enz. 

Nu gaat het echt al een tijdje heel goed, we waren van de week een paar keer naar het strand geweest en toen viel het me eigenlijk pas op hoe goed het nu gaat vergeleken met vorig jaar. Hij had echt aandacht voor mij en de andere honden liet hij met rust. Super, want zo wilde ik het. als hij toch naar andere honden of mensen ging en ze wilde het niet riep ik hem terug en kwam hij gewoon. Ook kwam hij op een gegeven moment naast ons liggen, dat deed hij vorig jaar echt niet, toen moesten we hem echt aan lijnen, omdat hij anders niet 1 tel rust nam. Nu wel dus! Hij bleef ook heel dichtbij ons. 
Aan de lijn lopen gaat bij mij ook super als we geen andere honden tegen komen, dan loopt hij aan de slappe lijn. Als we een andere hond tegen komen trok hij voorheen enorm, dan ging hij echt in de riem hangen, dit ben ik nog steeds aan het trainen, maar het gaat steeds beter, zo af en toe kan ik gewoon met slappe lijn langs een paar honden, of als er opeens een heel drukke hond langs hem loopt heeft hij zoiets van daar heb ik geen zin in, maar normaal deed hij altijd zo druk. 
Thuis zijn er verder ook geen problemen meer, hij sloopt niet het hele huis meer.
Maar... Hij heeft een soort van verlatingsangst, in januari ging eigenlijk alles goed geen verlatingsangst, je kon hem gewoon een paar uur alleen laten en 's nachts deden we hem ook in de keuken alleen. Dat ging allemaal goed, maar toen hoorde mijn moeder hem 's nachts een keer enorm piepen en blaffen, ze dacht dat t wel over zou gaan, maar na 10 minuten bleef hij maar door gaan, dus ging ze toch even kijken, ze zag niks en er was niets met Beau aan de hand, dus ging ze weer naar bed, Beau bleef nog een beetje door piepen, maar dat hield weer op. De volgende dag zag ze pas dat het raam was opengebroken, ze heeft toen meteen de politie gebeld, Beau heeft ze tegen gehouden, anders waren we zeer waarschijnlijk bestolen, het raam stond namelijk al open. Dat is natuurlijk super dat hij dat had gedaan, maar sinds toen heeft hij enorme verlatingsangst we konden hem niet meer alleen laten of hij begon te piepen en te blaffen alsof we hem iets aan deden. Dit hebben we weer net zo opgebouwd als toen hij pup was, maar het gaat niet over, overdag gaat het nog wel, als je hem dan alleen laat piept hij soms niet en soms wel, maar dan alleen 1 minuut als je weg gaat, daarna is hij stil. 's nachts is nu alleen wel een probleem, hij was soms een half uur aan het blaffen en piepen. Het lukt ons niet het op te lossen. Daarom hebben we nu gewoon besloten dat hij 's nacht bij ons mag blijven. Ik ben echt heel bang dat de buren anders komen klagen. (dat hebben ze nog niet gedaan)
Ook merk ik sindsdien dat hij wat alerter is, mensen die er wat anders uitzien, gebroken arm en in het gips ofzo, daar gaat hij tegen staan blaffen. 

Ik ben in ieder geval wel heel trots op ons leuke, lieve hondje

Dus er is hoop yeah, heb momenteel een puber in huis en de dingen waar je tegen aan liep komen nu bij mij steeds vaker voor. Hoort er waarschijnlijk ook wel bij met een jonge hond. Maargoed heel fijn voor je dat het zo super gaat kan me voorstellen dat je  wel trots bent op je hond, en wat een knapperd is het.