Cosmo†, Duke spondylose en meer ouderdoms kwaaltjes.

:( o nee Rita!!

Na Cosmo nu Duke.. :(
Wij gaan heel hard duimen voor Duke!!!!

Ach Rita, wat erg.
Eerst al die zorgen om Cosmo en nu weer zoveel zorgen om Duke.
Ik zal heel hard duimen dat het uiteindelijk allemaal mee zal vallen.

He nee, is Cosmo opgeknapt en dan dit....
Echt heel veel sterkte, ik hoop van harte dat Duke opknapt!

dorie zeg
dat is inderdaad wat veel op 1 week
sterkte! hopelijk wordt het snel beter met Duke!

Duke is goed onderzocht, zijn longen en hart zijn ook super in orde.

Maar een operatie aan spondulose of een hernia zit er niet meer, de operatie zou te zwaar zijn en zeker de revalidatie.

Maar hij heeft een zeer sterke wil en zijn koppie is ook nog oké.
Mocht hij niet geheel terug op de been komen, dan overwegen wij een rolstoel.
Iemand hier ervaring mee??

Dank jullie wel allemaal wederom voor de lieve berichtjes, de steun en het duimen.

De komende drie dagen zullen spannend zijn, ik houd jullie op de hoogte van onze oude knarretjes.

Geen ervaring met een rolstoel, helaas wel met spondylose.Bij onze Berner.
Ondanks de pijnstillers, had ze teveel pijn en we hebben haar voor haar achtste levensjaar moeten laten inslapen.

Moet eerlijk zijn een rolstoel is hier geen overweging geweest.
Ik hoop dat de medicijnen zullen werken

Een sterke wil kan veel uitmaken volgens mij.

Ik heb zelf geen ervaring met een honden rolstoeltje, wel is er een setter in de buurt hier die al een jaar of 5 in een rolstoeltje zit. (auto-ongeluk) Nu is hij 13 jaar.
Hij heeft het behoorlijk naar zijn zin, maar sommige honden snappen niet helemaal dat hij ook echt een hond is en negeren hem. Of vallen uit in het ergste geval.
Maar ik denk dat het best wel eens de moeite waard kan zijn om zoiets te overwegen.

Ik blijf in elk geval duimen voor een goede afloop!

Ahh nee... wat een ellende zeg in één week! Die oudjes mankeren nogal eens wat... weet er alles van. Hoop dat Duke snel weer opknapt hoor! Heel veel sterkte!

Ik heb geen ervaring met een hondenrolstoel. Maar in het topic "Bamse, verslag uit Utrecht" op blz. 3 de volgende reactie van Annette (ik neem even de vrijheid om te quoten):

"Op de camping bij mijn ouders is ook een dog on wheels. Het is dan wel een Jack Russel, dus niet te vergelijken met Bamse, maar het is een blijde hond! Spelen, rennen, aan de lijn en los, ik heb er met verbazing naar gekeken. Hondje had verlamde achterpoten, waardoor weet ik niet, was wel zindelijk. Had ook niet het idee dat andere honden op de wielen reageerden."

Ik zou het zeker overwegen, mits Duke geen pijn hoeft te lijden en je merkt dat hij verder nog graag wil, op zijn poten na.

Nogmaals heel veel sterkte, welk besluit jullie ook nemen Wij blijven duimen / poten

Jeetje wat een tegenslagen opeens...., hopelijk knapt Duke op van de medicatie.

Persoonlijk ook geen ervaring met rolstoelen, maar misschien moet je even contact opnemen met Sannie..., een echte ervaringsdeskundige met rolstoelhonden 

http://www.hondenpage.com/baasjes/15013/sannie.php

Hey Rita

Hoe is de nacht gegaan met Duke ?

Knuf van ons

Oei jullie treffen het nu niet zeg! 2 oude sokjes in de lappenmand! Wel fijn om te lezen dat Cosmo goed hersteld is van zijn operatie. Het blijft wat met die oudjes. Ik vond dat de moeilijkste periodes. Idd je moet soms een beslissing nemen, wel of niet opereren...Ik weet dat wij bij Buster toen echt zo iets hadden van "als we hem niet opereren, is het zo afgelopen en blijven we altijd met de vraag zitten van Wat als we hem wel hadden laten opereren!" Bij Buster is die operatie niet zo goed uitgepakt. Hij viel van het 1 in het ander, dus echt een plezier hebben wij er hem niet meer mee gedaan. Bij hem moest een oogje verwijderd worden en dat heeft heel veel impact op hem gehad....Niemand begreep dat wij hem nog lieten opereren, maar wij wilde het toch proberen!Helaas veranderde hij van een vrolijke oude sok in een zielige oude sok! Toen Flos oud werd, heb ik daarom ook gezegd dat mocht hij geopereerd moeten worden, dat we het dan niet meer zo snel lieten doen. Gelukkig was het bij Flos niet nodig en is hij eigenlijk zonder al te veel mankementen bijna 17,5 jaar geworden! Ik hoop dat jullie ook nog wel een tijdje van Duke kunnen genieten en dat jullie hem nog kunnen laten genieten van zijn hondenleven! Dikke steunknuffel!

Rita, hoe is het nu met Duke?

De medicatie lijkt al aan te slaan, hij is vannacht weer wat in beweging gekomen.
Af en toe zakt hij op zijn kont en dan moet hij even omhoog geholpen worden, maar er is weer een begin!

Heb weinig tot niet geslapen, ben zo gaar als boter en Duke kachelt nu lekker in en uit, zeg maar sloft, hihihi!

Wat fijn dat de medicatie is aangeslagen! Hoop dat het alleen maar beter gaat worden!

Dan zal je wel moe zijn, zeker met alle recente gebeurtenissen. Rust lekker uit wanneer dat kan.
Sterkte!

Het is zeker altijd afwegen wel of niet behandelen.

Maar als alles goed is, hart, longen en bloedwaardes, dan staat niets ons in de weg, al blijft het altijd een gok.
Ook wij hadden zoiets van, niets doen en ons altijd afvragen wat als.......dat is ook de reden dat wij met spoed met Duke naar de DA zijn geweest, duidelijk is dat een rug operatie te zwaar is voor zijn leeftijd, dus dat is al afgevallen en hebben wij vrede mee.

Medicatie was een optie, afwachtend of hij er op reageert, nou dat doet hij, voor hoelang.....niemand kan dat voorspellen, maar gaat het fout, hoeven wij ons niet schuldig te voelen naar beiden, hebben wij alles nog gedaan wat mogelijk was, denk dat ik er dan beter vrede mee kan hebben als wij DE beslissing moeten nemen.

Fijn te lezen dat er wat beweging komt in Duke. Hopelijk gaat het zo verder en kan hij terug wat mee.

Ahhhh, gelukkig gaat het wat beter met Duke en 'sloft' hij weer heerlijk rond.

Nu duimen dat het doorzet en hij straks weer lekker een dansje kan maken met partner-in-age-Cosmo 

Gelukkig voor jou is het vandaag veel te warm om iets te doen, dus rust lekker een beetje bij...., weltrusten 

ach wat een zorgen toch, nu met Duke. Fijn dat de medicatie lijkt aan te slaan en Duke alweer wat in beweging kwam.

Wb de rolstoel heb ik wel wat succesverhalen gelezen, of het iets voor Duke zou zijn weet niet natuurlijk...Maar voor nu lijkt het (nog) niet aan de orde gelukkig.

Hier het ongelooflijke verhaal van Ciuchcia. (hoop dat je duits kent) een pup zwaar mishandeld vastgebonden op de spoorbaan gevonden, en hoe een dierenarts klaar om haar te laten inslapen haar sterke wil om te overleven in haar ogen zag en er ontzettend hard gevochten is door heel veel lieve mensen en de sterke overlevingsdrang van een dappere levenslustige hond. Die mbv haar rolstoel nu bij lieve mensen een leuk hondenleven mag voeren.

http://www.hundehilfe-polen.de/index.php?option=com_content&view=article&id=408:chiuchcias-leidens-geschichte&catid=79&Itemid=108

Ik denk dat de instelling om alles wat nog diervriendelijk is te proberen een goede is.
Doe wat jullie het beste lijkt.

Fijn om te horen dat de medicatie aanslaat. Niets is vermoeiender dan het hebben van zorgen. 
Zelf zou ik een bezoekje bij een acupuncturist (te) er aan wagen. Heb daar goede resultaten van gezien.
Met medicatie er naast, maar ook zelfs zonder. Misschien een ideetje.
Maar ben al blij voor jullie met dit nieuws.

Wat fijn om te lezen dat de medicatie al aanslaat Het is te hopen dat de stijgende lijn doorzet, en hij nog een poosje mee kan Misschien met pijnstillers en een rolstoel, hopelijk zonder

Kan me voorstellen dat je behoorlijk gaar bent na alles wat je in de afgelopen week hebt meegemaakt! Probeer straks lekker een tukje te doen, dat doet wonderen

Ondertussen wordt er hier nog steeds geduimd voor Duke. Dikke knuffels, vooral voor de oudjes, maar ook voor de andere honden en voor jou

Alles ligt hier in diepe rust, lekker in een gekoelde kamer in hun manden.

Ja, ik weet dat veel mensen tegen een rolstoel zijn, maar als ik een hond daarmee nog plezier kan geven dan doe ik dat.

Het Duitse verhaal (link) lees ik vanavond even, ben ook met man lief aan het verbouwen.

Accupunctuur is volgens de DA geen optie meer, daar voor is de slijtage al te ver.
Zou misschien iets verlichting kunnen geven, maar daarnaast moet hij toch aan de pijnstilling blijven.
Bovendien is alles stress voor Duke, hij houd er echt niet van dat iemand anders aan hem zit, dat heeft de DA gister ook gemerkt.

Hij is echt een koppige ezel wat dat betreft, terwijl wij zelf alles met en aan hem mogen doen.

Maar neem wel alles mee in overweging, want alles is hier in de kliniek voor handen.

Fijn te lezen dat het weer iets beter gaat!

Nee jullie zijn echt geen dierenbeulen! Als iedereen die al eens ooit tandpijn gehad heeft ingeslapen zou moeten worden ??? Als de gezondheid er voor de rest is heeft leeftijd geen belang.

Maar nu Duke. We duimen dat de medicatie werkt. !!!

Je zult je nu wel heel ellendig voelen Rita... Maar besef dat dit komt omdat je hondjes zo'n mooie leeftijd mochten krijgen. Je doet je best en bij waar je niets aan kunt veranderen zul je je moeten neerleggen. Dat zijn zorgen voor later. Nu nog even duimen en hopen dat het goed komt.

Door het hele Cosmo verhaal en zijn hoge leeftijd, moest ik plots denken aan een oude man waar ik middels mijn werk veel mee in contact ben geweest.

Deze meneer was al 91 een fietste nog in het rond dat het een lieve lust was. 

Toen kreeg hij vrij acuut pijnklachten door zijn linkerbeen. Na een foto in het ziekenhuis bleek zijn linkerheup zo goed als weggesleten te zijn.

Wat een teleurstelling!  maar helaas, de tand des tijds.

''We gaan een kunstheup bij U zetten'' aldus zijn behandelend arts!

''Bij mij?'' had de man verbaasd gereageerd!
''Maar ik ben al zo oud, al bijna 92 jaar, dat ben ik toch niet meer waard dokter?''    

''Meneer'' had de dokter geantwoord: ''al heeft U er slechts een half jaar plezier van, dan is dat het wat mij betreft waard geweest''

''U bent nog zo sterk, zo vitaal, ik ga U niet afschrijven omdat U boven de 90 bent! U krijgt deze heup, ik vind het aan U welbesteed!''

Ik moest hieraan denken door wat Rita schreef over opmerkingen als: ''laat toch inslapen, hij is al zo oud'' 

En als ik dan lees hoe hij alleen aan het genieten is van zijn eten!
Waar bemoeien mensen zich toch mee!!!

En dat is precies onze gedachte!
Leeftijd doet er niet toe.
Maar Duke heeft zoveel artrose, dat opereren geen optie is.
Maar wij kunnen hem wel een goede oude dag geven als dit maar zonder pijn is.
Oké het vraagt inzet van ons, maar dat doen wij met plezier, zij hebben ons al zoveel plezier geschonken.

En ja als mensen niet meer uit de voeten kunnen worden ze ook in een rolstoel gezet en kunnen nog genieten.
Als het nodig is, doen wij dat ook voor Duke, als hij maar pijn vrij is en nog plezier heeft.
Hij scharrelt nu in de keuken rond, wachtend op de baas, waar blijft mijn ETEN!!!!!!!!!!!! Ik wil mijn eten!!!!!!!!! en wel NU!
Kijk dan is zijn verstand nog goed en vanmorgen was hij zo blij toen de baas en Sebastiaan beneden kwamen (normaal slaapt hij ook boven, maar vannacht bleef hij beneden bij mij en de jonkies bij de airco) en zeker toen hij met de baas op stap mocht, hij doet zijn best om in de doggy ride te komen, ik wil mee, hoe dat maakt niet uit, maar ik ga mee zie je hem denken!

Dan kan ik hem nog niet laten gaan, echt niet!

Rita, je hebt helemaal gelijk Als ik je verhaal zo lees, geniet Duke nog van zijn eten, wil hij mee uit en komt graag een knuffel halen. Mits hij redelijk pijnvrij kan blijven zijn alle ingrediënten voor een fijn hondenleven nog aanwezig. Dat moet je hem dan ook zeker gunnen, indien nodig met rolstoel

Ik hoop dat het goed genoeg met hem blijft gaan zodat jullie nog een poos van elkaar kunnen genieten.

Dikke knuffels

misschien kunnen deze mensen je ook wat info geven
http://www.maisonduchien.be/de-honden/114-emma.html

ze baten ook een bed en breakfast uit waar ik ooit eens naartoe wil (als ik mijn wederhelft kan overtuigen )