Cosmo†, Duke spondylose en meer ouderdoms kwaaltjes.

Ja het afscheid nemen is heel rustig verlopen.
Allemaal hebben ze even aan Duke gesnuffeld en een likje gegeven, toen was het voor elk klaar.
Het leek wel of zij het al wisten en het goed was zo.
Dokyo sprong bij in de mand, likte het bekkie van Duke, ging zitten kijken van zo, waarom kom je mij niet begroeten, hij snapte het duidelijk niet, er kwam geen reactie, toen is hij maar naar binnen gegaan en ging bij Nanu liggen, leek wel of hij troost en begrip zocht.

Was een mooie afscheid van de honden en hun reactie heeft mij toch een beetje vrede gebracht.
Het is goed zo, vindt het alleen vreselijk dat hij een dag en nacht van huis is, maar positief blijven, morgen is hij weer thuis.

.

Fijn dat het afscheid nemen zo rustig is verlopen. Kan me voorstellen dat dat voor jou ook wat rust brengt.

Nog even een dagje volhouden, kanjer, dan is Duke weer bij jullie en is het cirkeltje weer rond.

Ik hoop dat de wandeling met de honden je goed heeft gedaan.

Ja dat heeft goed gedaan.
Het zonnetje scheen lekker en er stond een heerlijk windje.
Sebastiaan en ik hebben even heerlijk met de boys gespeeld.

Nu moet ik thuis mijn weg nog vinden, het is leeg en stil, ondanks dat er nog vier honden rondlopen.

Ja, je mist natuurlijk het intensieve "zorgen voor" wat je de laatste tijd voor Duke hebt gedaan. Dat laat een leegte achter, ondanks dat je nog 4 honden hebt. Maar zij hebben je ook echt nodig, en zeker kleine Dokyo!

Dikke knuffels.

Heel goed hoor! dat je de gehele roedel de mogelijkheid geeft om zelf afscheid te nemen.
Zo staat hier nu een doos in huis met onze kleine Fleur daar in. Onze poes, ik vond haar gisteren dood op de stoep. W.s aangereden. Ik heb haar met de fles grootgebracht dus dit afscheid valt me extra zwaar.

Miep, Diezel en de honden hebben haar al uitgebreid besnuffeld. Ook de kinderen willen haar aanraken. 

Even geleden kwam mijn oudste dochter naar me toe, ''mama, ik denk dat ik nu wel even heel erg moet huilen'' 
''Doe maar hoor!'' had ik gezegd, je mag best even heel erg verdrietig zijn, ik ben ook heel erg verdrietig!

Er worden nu allerlei knutselwerkjes en tekeningen voor haar gemaakt die ze mee mag nemen. Dan zal ik haar toedekken met een lakentje en gaan we haar begraven. 
De oudste wil er graag bij zijn, ik heb me laten vertellen dat kinderen zelf kunnen aangeven wat ze aankunnen.. dus ze mag er bij zijn. 

Moeilijk, maar ik denk dat het zal helpen bij de verwerking. 
Zoals jij ook al schreef Rita, zo een mooi afscheid geeft toch ook weer een stukje vrede!
We moeten het immers goed afsluiten om daarna weer verder te kunnen.

Heel veel sterkte.

Och Suzan, wat triest :-( Ook voor jou en je gezin heel veel sterkte! Als het afscheid zo onverwachts komt is het extra pijnlijk, en zeker als je het diertje met de fles hebt grootgebracht.

Dikke knuffels van mij en likjes van Duke (de hartjes doen het niet!).

Sterkte Suzan met het verdriet en verlies van Fleur.

Fijn om te lezen Rita dat het afscheid van de mannen en één mannetje  goed is gegaan.
Sterkte met het verdriet en gemis en ook morgen weer met de hereniging van Cosmo en Duke.

Liefs.

Heel erg veel sterkte voor jullie Rita!

Zoveel als dat jullie voor Duke hebben gedaan is gewoon geweldig.
Een bijzonder mens ben je.

Hopelijk is hij snel weer thuis.

Och, Suzan wat sneu. Sterkte en ik denk ook aan jou xx

Wat aandoenlijk zoals je het beschrijft Rita. Lijkt me echt vreselijke emotioneel.
Lief dat Dokyo troost ging zoeken. 

Heel veel sterkte, zeker voor vandaag.
Anders ga je gewoon in bed met je hoofd ver onder de dekens verstopt.
Soms moet je gewoon toegeven aan een rotdag en zeker als je daarnaast zoveel verdriet hebt.

Heel veel sterkte, kan me niet voorstellen hoe je je moet voelen nu..   Duke en Cosmo zullen je eeuwig dankbaar zijn voor de goede zorg, dat weet ik zeker!



Kijk hun gelukkig ze waren, straalt er vanaf.. 

Oei, jij ook heel veel sterkte met jou onverwachte verlies.
Ook wij hadden Cosmo met de fles grootgebracht en ik denk dat zoiets het juist een stukje moeilijker maakt.

Ach, arme kinderen, laat ze huilen en doen wat zij willen, elk kind heeft zijn eigen manier van verwerken, de één huilt, de ander teken en weer een ander gaat knutselen.
Geef ze de tijd om elk op hun manier afscheid te nemen.
Hebben wij ook met onze kids en roedel gedaan.
Al zijn onze kids volwassen!

Precies, doe wat bij jou en jou gezin past, zo zal je er tzt meer vrede mee hebben.

Heel veel sterkte met het verlies van jou lieverd.

Dikke knuffels en lebbers van hier!

Ach wat een mooi plaatje van onze lieverds samen.
Heel ontroerend, dank je wel
Ik zie net, het lijkt wel of Cosmo lacht

Graag gedaan!  
Dat was het eerste wat ik ook dacht, lijkt wel of Cosmo lacht.. Ik keek ook nog even op je site en zag een video waar Bayco en Nanu.. Duke verzorgen, zó mooi om te zien!

Je hebt hem bijna weer thuis. Dat geeft rust hè?!
Fijn dat je momenteel wel veel afleiding hebt door oa Dokyo.
Dat scheelt best wel is mijn ervaring. Natuurlijk ben je erg verdrietig maar zo'n kleine muppet kan je ook heerlijk laten schateren.

Geef Duke en Cosmo een mooi en fijn plekje in jullie huis. 
Wens je heel veel sterkte want ik snap echt dat je nog bezig bent met het verdriet om Cosmo en daar nu het verdriet om Duke bij bovenop hebt. Toch hoop ik dat het zoals ik hierboven vermeld zo is dat je afleiding hebt van je andere honden en zeker nu van Dokyo.

Kus en knuffels en een lebber van Willem.

Ps. Nog geen verbetering hier......

Is het nog steeds knudde met je Lique?

Ja Suzan. Knap k*t. Kan momenteel ook helemaal niet tegen gezeik/gezeur wat nergens over gaat. Komt vast wel weer goed hoor  

Ben verdrietig voor Rita en voor jou.
Heb gisteren en eergisteren kaarsjes gebrand. 
Hoop dat je het gemerkt hebt....hihi

Ben even een paar dagen afwezig geweest, en lees nu dat Duke er niet meer is.
Ik wil jou en je gezin weer heel veel sterkte wensen met dit grote verlies.
Knuffel van deze kant.

Ook jij Suzan...sterkte

Bij deze allemaal hartelijk dank voor de lieve berichtjes, het medeleven en het feit dat ons een hart onder de riem is gegeven.

Duke is weer thuis, hij is samen nu met Cosmo.
Wij hopen nu rust te krijgen, alles te kunnen verwerken en het een plekje in ons leven te geven.

Nooit, maar dan ook nooit zullen wij onze kanjers vergeten, zij hebben ons ongelooflijke mooie jaren gegeven, het was te kort, had veel langer gemogen, maar is het dat niet altijd?

Wij kunnen nu alleen maar hopen dat Cosmo en Duke het eens zijn geweest met onze beslissingen die wij genomen hebben, dat zij er vrede mee hebben, want dan kunnen wij dat ook.

Hoop ook echt dat wij ze eens weer tegen komen als voor ons de tijd daar is, dat zij ons op staan te wachten, dat is mijn/onze laatste wens.

Mooi hoor Rita.

.Je hebt helemaal gelijk Rita, het leven van onze geliefde viervoeters is altijd te kort. Keerzijde daarvan is wel dat ik persoonlijk heel dankbaar ben dat ik mijn overleden dieren een goed leven heb kunnen geven, zonder dat ze van hand tot hand gegaan zijn of in het asiel terecht gekomen zijn. Dat geldt ook voor Cosmo en Duke. Ze hebben vanaf pup zijnde tot hun dood een super leven gehad, bij 1 gezin. Dat moet toch een goed gevoel geven.

Ik weet zeker dat Cosmo en Duke het eens zijn met jullie beslissingen. Zij weten als geen ander dat jullie altijd het beste met ze voor hebben.

Dat is ook mijn vurige wens, dat onze geliefde overleden dieren ons straks staan op te wachten om samen verder te gaan in de eeuwigheid. Ik weet zeker dat het zo is!

Duke, lieverd, jij hebt nu ook het ereplaatsje in huis dat je zo verdient, samen met je grote vriend Cosmo. Waak maar goed over je baasjes en je hondenvriendjes. Cosmo en Duke, het ga jullie goed lieve schatten

Rita, ik wens jou en je gezin voor de komende tijd nog veel sterkte. Het zal nog wel even duren voor alles weer "gewoon" is. Maar met het verstrijken van de tijd wordt hopelijk de pijn verzacht. Vergeet niet te genieten van je andere honden, en zeker van die kleine zwarte dondersteen! Voor je het weet is ook hij een grote hond! Dikke knuffels

Ik mag hopen dat de pijn afzwakt.
Na Cosmo was er veel werk met Duke, nu merk ik pas het verlies van beide lieverds.
De drukte is weg, het verzorgen, het verschonen, het is bad doen.
Twee manden zijn weg, het is echt stil en heel leeg in huis.
Weet vooral met de letterlijke leegte geen raad, kan het niet over mijn hart verkrijgen om iets anders met deze plekken te doen, voelt als verraad nog op dit moment!
Zelfs de andere honden willen niet op deze plaatsen liggen.
Ben op dit moment dan ook veel op stap, betrap mij er op dat ik het huis een beetje ontvlucht.
Zal wel weer beteren en het zal zeker goed komen, heeft tijd nodig en het uit huis vluchten, ach de honden zijn er weer blij mee

nu is de tijd om even bij het verdiet stil te staan
...weet zeker dat je binnenkort je handen vol hebt aan de apenkopperij van de kleine dokyo.

Sterkte Rita

Tijdje niet op HP geweest, vandaar de late reactie!
Zo kort na Cosmo nu ook Duke moeten laten gaan...sterkte hoor, ondanks zijn mooie leeftijd toch een groot verlies!

Dank je wel.

Ja het is teveel hoor en veel te kort op elkaar.
Het verlies is groot en nog goed merkbaar.
Mis hen nog dagelijks en af en toe heb ik nog een enorme dipdag