Cosmo†, Duke spondylose en meer ouderdoms kwaaltjes.

Hoe is het met de mannen?
Nu het ook iets is afgekoeld buiten.
Hier aten ze ook wat minder hoor, maar nu het iets koeler is rennen ze steeds heen en weer naar de bakken ,zo van heee komt er nog wat.
Succes met de mannetjes daar

Dank jullie wel allemaal

Is zeker fijn dat er een goede relatie met de DA is.
Ook zij heeft zoiets, zijn er geen ernstige veranderingen, dan moet je de oudjes niet de stress aan doen van naar de praktijk komen.

Hier eten ze op dit moment als dijkwerkers, veel is het nog niet afgekoeld, het is hier nu 27 graden in de tuin.
De medicatie is weer binnen, heb nu voor twee weken meegekregen omdat ze het er goed op doen.

De DA belt af en toe zelfs om te vragen hoe het gaat, zij vindt het geweldig dat wij nog behandelen en is erg begaan met beide honden.
Was nog niet eerder voor gekomen dat zij zulke oude honden heeft behandeld, het is ook een jonge dierenarts en heel lief.
Is ook van het nieuwste, van het nieuwste op de hoogte en heeft van alles voor handen, want het is een grote kliniek met allerlei specificaties.

Ja scheelt wel hoor dat je een goede relatie hebt met je DA. Hadden wij ook...ze deden nooit moeilijk! Bren kreeg op tweede kerstdag baarmoederontsteking, wij beschreven wat ze had terwijl de dierenarts nog in de auto zat..  Ze werd gelijk geholpen. Onze eigen dierenarts had een keer s'avonds/s'nachts geen weekenddienst. Bren werd niet goed en kon niet meer op haar poten staan, ze zat te hijgen en te doen..  wij dachten echt toen dat ze dood ging, had haar nog nooit zo meegemaakt. Wij de dierenarts bellen, onze had geen weekenddienst dus werden we doorverbonden naar een andere hier in de buurt... Man man wat een chagrijn! Hij wou niet eens zijn bed uit.. Wij moesten gewoon doordrammen, volgens mij dacht hij dat we voor een kleinigheidje belden en dat er niks aan de hand was.. Ja kijk maar even aan zei hij.. Ja hallo hoe lang nog? Wij hadden al even gewacht maar zo had ik Bren nog nooit gezien! Dat dier werd gewoon helemaal niet goed, raakte er zelf in paniek van. Even later zei hij kom maar dan... echt met moeite ging dit allemaal hoor. Volgende dag moesten we maar met Bren weer naar onze eigen dierenarts, wij het verhaal uitleggen... Ze zei wel dat die man de vorige dag ook al zo chagrijnig was en dat als hij s'nachts zijn bed niet uit wil, hij maar een andere baan moet zoeken! Onze eigen dierenarts belde ook nog wel eens hoe het met Bren ging enz. Bren was ook de oudste van de praktijk, ook van de katten.. wij helemaal trots haha!   Maar scheelt echt hoor dat je een goede band hebt met je DA.  
Gaat het trouwens alweer wat beter met de oudjes? Achter in de week word het alweer zo warm...  hopen dat het snel een beetje af gaat koelen, dan voelen de oudjes zich vast ook weer wat fijner!

Wat fijn dat de oudjes zo goed eten, ondanks het warme weer Dat is zo belangrijk voor conditie en spieropbouw.

Je dierenarts klinkt fantastisch Geweldig dat zij jullie zo goed begeleidt en zo betrokken is, en haar tijd aan de oudjes wil besteden Ik heb ook een hele fijne praktijk, met meerdere goede en prettige dierenartsen. Maar ik weet niet of zij zo ver zouden gaan om zelf te bellen om te vragen hoe het gaat Gewoon top

Ook hier is het nog niet echt afgekoeld. Buiten wel 24 graden, maar binnen 28!! Voor jullie wordt het wss de airco aan

Een dikke knuffel voor de dappere oude heren en natuurlijk voor die lieve baasjes die zo goed voor ze zorgen. Diep respect voor hoe jullie hiermee omgaan

Zo ondertussen snoepen die twee oudjes er een heleboel dagen bij , dat ze zo af en toe last hebben van hun ouderdomskwaaltjes en de warmte is haast ook niet te voorkomen met deze temperaturen.

Gelukkig is het hier zowel binnen als buiten vandaag heerlijk afgekoeld wat je dus ook meteen merkt aan die twee hier, hopelijk trekt de temp bij jullie ook een beetje verder bij, niet alleen lekkerder voor de hondjes, maar ook voor jullie zelf.

Ja zij is echt geweldig en laat het ook niet over aan een ass.

Hier geen airco vandaag, had vannacht de ramen open laten staan, was dus erg aangenaam.
Vandaag de luiken dicht gehouden, wij zaten toch buiten en het bleef lekker koel.
Nu stat boven ook alles open en ook daar is het lekker afgekoeld, wordt lekker slapen vannacht, voor hond en mens

Bloos, dank je wel, bloos
Maar dat zou jij ook doen hoor als jou lieverd oud is en wat extra verzorging nodig heeft, daar ben ik van overtuigd

Inderdaad, de dagen worden er lekker bij gesnoept.
Gister hebben ze genoten, toen kregen ze vis, wat een traktatie, je zag ze genieten, heerlijk

Ach, die probleempjes zijn niet zo erg, als ze maar wel kwaliteit van leven houden en met kies pijn of rugpijn lukt dat niet, nu gelukkig wel weer.
Zeker nu het koeler is, dat is echt een wereld van verschil. Kan de airco aan zetten, maar zonder en met normale temperaturen vinden ze stukken beter

Ja op dit moment waait het hier behoorlijk, alles staat open, dus de afkoeling is een feit

Klopt Ik heb het al eens gedaan voor mijn oude Beagle van 16+ jaar. Ben nog steeds blij dat ik het toen zo gedaan heb. Bij Duke zal ik het ook zo doen, als hij zo oud mag worden Maar ik werd door veel mensen voor gek versleten. Het doet me goed om te zien dat er meer baasjes zijn die echt ALLES voor hun lieverds over hebben, en niet de weg van de minste weerstand (minste werk en kosten) kiezen

Wauw, jou Beagle is ook flink op leeftijd geraakt.
Ze zijn op zulke leeftijden zo aan doenlijk, vindt je niet en je hebt niet veel meer nodig om elkaar te begrijpen, een blik is voldoende, net of communiceer je veel beter met ze.

Ja, Lucky is 16 jaar en 10 maanden geworden. Ze was al een tijdje helemaal doof en bijna blind, en had een zwakke achterhand. op het laatst was ze heel ziek, hield echt helemaal niets meer binnen. Toen heb ik besloten niet verder te behandelen.... Was ze niet én blind én doof geweest, dan had ik misschien nog een poging gewaagd. Maar de dierenarts voelde een grote bult in haar buik, waarschijnlijk een tumor. Een operatie wilde ik haar niet meer aandoen, met alle andere kwaaltjes die ze al had. Wel ben ik tot op de dag van vandaag blij dat ik haar dat jaar dat ze doof en blind was nog goed heb kunnen verzorgen. Als ze vlakbij mij was en ik haar aaide, kwispelde ze nog steeds , en tot 2 weken voor haar dood heeft ze nog als een echte Beagle van haar eten genoten .

Ik vind oudere honden inderdaad altijd zo aandoenlijk, omdat ze voor mijn gevoel nog meer afhankelijk van de baas zijn dan jonge honden. Ik voel me NOG meer verantwoordelijk voor een bejaarde hond dan voor een jonge. En omdat je zoveel met elkaar hebt meegemaakt, schept dat een enorme band. Ze voelen je ook feilloos aan

Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je nog even doorgaat met de oude mannen

Ja, pupjes zijn leuk, maar een oudere hond kan je ook heel vrolijk maken.

Soms lijken ze weer even pup maar ze kunnen ook zo'n blik hebben van "ik weet het allemaal al wel"... Soms krijg ik zelfs de indruk dat ze op een bepaald moment hetzelfde denken (of voelen) als .. Zo echt een blik van... Ik weet wat je nu denkt

Maar Rita en Karin jullie hebben echt de top gehald met jullie hondjes... En ik hoop dat die nog hoger wordt Rita.

Mijn vorig hondje werd 15, zag iets minder door één oogje denk ik, want er zat een klein wazig vlekje op, maar horen, renne, eten, met de kinderen spelen, mee in de auto... Dan gaf je haar echt 10 jaar minder

Zo herkenbaar, zo gaat het hier ook.
Ook wij genieten van de kleine dingetjes.

Maar of het nu zo is, ik weet het niet, maar heb de indruk dat Cosmo iets achteruit gaat.
Maar ja, ook hij ziet niet veel meer, zijn gehoor lijkt hem in de steek te laten, tenzij de magnetron aan gaat, dat hoort hij wel

Ach het is wat met oudjes, maar ze zijn net zo aandoenlijk als een pupje.

Zal moeilijk geweest zijn om de beslissing te hebben moeten nemen, heb hem in het verleden ook al een paar keer moeten nemen, maar vindt het een rot beslissing

Helaas zie ik toch de dag van.... wel dichterbij komen, zie het niet gebeuren dat het nog een half of heel jaar gaat duren.

Zolang het gaat en er nog tekenen zijn dat er op tijd genoten kan worden gaan wij nog even door, er wordt weer goed gegeten, maar toch blijven ze beiden wat afvallen, goed in de gaten houden dus.

Hahahaha, ja echt, soms zijn het net pupjes, maar vervolgens zou je zeggen dat je een blik krijgt van, donder op, ik weet het zelf wel en wil je dan wel helpen krijg je een blik vol arrogantie, hihihi!

Ze zijn zo leuk, want je kent ze door en door, dat is het voordeel dat ze hebben in vergelijk met een pup

Heerlijk ook jij hebt al een ouwetje gehad, heerlijk he dat ze zo'n mooie leeftijd mogen halen

Wat rot dat Cosmo achteruit gaat. Maar ja, het is haast onvermijdelijk op die leeftijd! Hihi, leuk dat hij de magnetron nog wel hoort Hij is dus ooostindisch doof???

Het blijft inderdaad heel naar om de uiteindelijke beslissing te moeten nemen, dat is altijd verdrietig. Maar bij Lucky had ik er vrede mee. Ze was echt op. Nog langer doorgaan had ik niet hondwaardig meer gevonden. Ik wist gewoon dat dit het juiste moment was, en dan is het toch iets makkelijker te accepteren, al blijft het een rot beslissing, dat ben ik met je eens. Hopelijk wordt dit moment bij jullie nog even uitgesteld. Iedere dag is er 1

Vervelend dat Cosmo en Duke blijven afvallen. Ik weet dat mijn dierenarts blikvoer verkoopt voor zieke honden, bv na een operatie. Het is een soort krachtvoer. Misschien zou je dat als bijvoeding kunnen geven?

Geniet lekker van je lieve mannetjes

Ik weet ook alles van het hebben van een hond op leeftijd. 14, 5 jaar geworden, nooit gedacht met schildklier afwijking en nierproblemen.
Liep nog makkelijk een paar uur mee, helaas een beroerte en wij vonden het mooi zo.
Hadden we, zouden we nee, we hadden er vrede mee, maar hadden haar ook nog graag een tijdje bij ons gehad. Ondanks haar doofheid, wat met oud en nieuw ineens een prettige kwaal bleek. Ineens niet meer bang. Af en toe de weg kwijt als ze een verkeerd pad afsloeg, haar plas liet lopen en je af en toe verdwaasd aankijken, van he jij hier.
Dat eens zo zwarte  en later  lieve grijze ingevallen koppie, wat hadden we haar graag.
Honden van alle dag, maar blij als ze er weer een paar bij snoepen.
Ik hoop dat de beslissing nog een tijdje uit mag blijven Rita en dat de oudjes nog een poosje rond mogen blijven keuvelen, maar  het brengt een hoop zorgen met zich mee.

Mooie foto van jouw oudje, Eurasier

Inderdaad een hele mooie foto.
Ze zijn zo aandoenlijk die oudjes.

Mooi oudje Eurasier ..., en die teksten zijn precies zoals het is Angela...., daarom vind ik de fotowedstrijd die nu loopt ook zo geweldig...., pups zijn leuk, lief, hieperdepiep en ga zo maar door...., maar er gaat toch niets op tegen die mooie getekende wijze hoofden van die oudjes 

Ach ja, de ouwe knorrepotten attitude! 

Je bent een Kanjer Rita. Hoe jouw dieren in alle rust en waardigheid bij jou van hun pensioen mogen genieten. 

Af en toe een lichamelijk ongemakje is vaak nog goed te verhelpen, en hier en daar een aanpassing maken om ondersteuning bij wat gebreken te geven, is voor jou ook geen punt! 

Daarbij weet je nog iedere dag samen met je dieren als een geschenk te ervaren. Met je kinderen en kleinkinderen erbij, samen als 1 familie. Wat een rijkdom, en jij weet dat te waarderen.

Natuurlijk vliegt het je wel eens aan wanneer je naar die grijze snoet kijkt, ''hoe lang heb ik je nog!?'' En toch weet jij dan weer die knop om te zetten om het leven, en het leven van je dieren te onarmen en het te aanvaarden zo het komt.
 
Geen gewentel in ''oeh en Ah'' wat hebben we het zwaar! geen krampachtig gedrag en zelfmedelijden. Geen vraag om aandacht en complimentjes.. gewoon leven en genieten in eenvoud!

Mijn complimenten. That's the spirit! 

Ben ik het helemaal mee eens! Je krijgt dan ook een super! van me.

Helemaal waar... Maar zij kennen ons ook door en door...

Eurasier jongen, Wat een heerlijk en mooie foto

Ik vindt het geweldig dat jullie ervaringen over jullie oudjes hier willen delen.
En natuurlijk wil iedereen zijn oudjes zolang mogelijk bij zich houden, wij ook hoor, maar het moet wel nog enige waarde hebben.
Geen waarde meer, dan mogen wij niet egoïstisch zijn.

Zoals je het omschrijft, zo is het precies.

Hahahaha, keuvelen, mooie omschrijving

Dank je wel en nee ik ben niet van de oeh en de aahh, sta met beide benen op de grond en ben heel bewust van de beslissing die onvermijdelijk gaat komen.
Kan er moeilijk om dover doen, of gewoon rationeel blijven, ik kies voor het laatste, natuurlijk is er af en toe een dip, maar daarna komt er ook weer genieten van elkaar.

Vindt het wel fijn om hier ervaringen te delen, helpt om je met beide benen op de grond te houden.

Hoe lang we ze nog hebben, ergens in de sterren zal het geschreven staan, maar ik weet het niet, mijn motto is, pluk de dag en neem deze zoals hij komt, en tranen, ja die zullen ooit komen, maar daar wil ik nu niet bij stil staan of al zielig over doen.

Ik ben een vrouw die recht uit de klei is getrokken zoals ze hier zeggen, met natuurlijk emoties, maar ook een heel goed gezond verstand

Hier is het op dit moment de zoete inval en je ziet zelfs Cosmo en Duke genieten en juist dat genieten, daar doen wij het voor en de zorgen, ach kijk eens hoelang zij er al niet voor ons zijn geweest, hun beste jaren waren voor ons, nu geven wij wat zij nodig hebben en zeker veel liefde, aandacht en zorg en wel met veel plezier, al mopper ik wel eens, alweer een wasmachine gevuld, hihihi
Maar doe het weer met liefde

Dank jullie wel. 

Ja Rita jouw verhaal over je mannen brengt weer een hoop naar boven over mijn eigen oudjes.
Ik heb ook nog zo een   heerlijk oud mannetje gehad.
Maar de leeftijd die jouw mannen hebben bereikt, heb ik nog niet meegemaakt.
Moet zeggen dat de dame op de foto tot haar laatste dag beslist geen kalm dametje was.
Een  pittige meid die stevig van zich af beet.
Ik weet nog wel dat je met de jaren de spieren zag slinken.Die stevige dijen werden steeds minder stevig en die koppies werden steeds magerder.
Het licht voetige lopen werd steeds meer een beren sjok, met die smalle kontjes die dan helemaal meegingen.
Jou allemaal bekend. 
Maar inderdaad een hond waardig bestaan staat bovenal. Al is mijn ervaring dat grenzen vaak  verlegt worden  bewust of onbewust. 

Lieve groet.

Wat een leuke plaatjes, dank je wel

Wat jij schrijft over die stevige dijen en het afnemen.
De afgelopen week is dat in snel trein tempo bij Cosmo en Duke ook afgenomen.
Sta er verbaasd van hoe snel dat gaat, ok worden de kopjes smal en spitsig.
Het wordt nu eng om even bij de staart aanzet, wat beiden altijd lekker vinden, te krabben, het zijn ineens allemaal knoken, brrr!
Cosmo hapt ook af en toe om zich heen, als hij bv de auto in moet en hij wil niet, dan laat hij dat duidelijk merken, je schrikt dan, maar pijn bijten kan hij niet meer.

De onzindelijkheid neemt ook snel toe, was het eerst af en toe eens, nu is het meerdere keren per dag, of dat nu komt omdat wij logees hebben, geen idee.

Nou die logees kunnen de mannen wel van slag maken hoor.
Net als bij oudere mensen. Ze zijn snel van hun apropos. Eigenlijk kan iedere verandering al zo een groot effect hebben.Ook bijvoorbeeld vakantie, visite enzv.
En ja die bespiering die word minder en minder , zeker als ze minder gaan lopen.
Maar ook dat slechte eten is een boosdoener. Als er niet genoeg gegeten word heb ik begrepen, dat je lichaam even plastisch gezegd gewoon zelf voeding zoekt, eerst de speklaag, maar als die er niet is dan de spieren.
Voor het urine verlies gebruikte ik enurace, dit hielp de blaas versterken door de hormonen te beïnvloeden. 
Dit hielp goed, maar als er visite was of een andere vorm van stress hielp dat ook niet.
De blaascontrole bij opwinding was dan weg.
Ach bah pijn bij oppakken. Niet leuk.ook dat heb ik bij oude mensen voorbij zien komen.
Ja de lichaampjes raken zachtjes op, maar die koppies niet.
Je gaf aan het gaat hard, en inderdaad zo te lezen zou ik het ook zeggen.
Zo moeilijk allemaal. Sterkte weer vandaag met je mannen.

Lieve Rita,

Ik wil je ook even laten weten dat ik het super vind dat je zoveel voor je bejaarde lieverds doet. Natuurlijk wel zodat er ook nog kwaliteit is en ja, met honden op zo'n hoge leeftijd leef je eigenlijk met de dag.

Inderdaad, zoals Suzan zegt, je benaderd het gewoon zoals het is. Geen moedeloos gedoe, zelfmedelijden en overdreven paniekerig. Echt mooi om te lezen. 

Het is logisch dat het je verdrietig maakt als je ziet dat ze achteruit gaan en je moet bedenken hoe lang kan dit nog. Maar je blijft heel reëel. Knap van je!!

Ik hoop dat je nog even van je oudjes mag genieten.
Lieve groet. En een poot van Willem

Inderdaad, iedere verandering heeft grote invloed op die oudjes. Dat was bij Lucky ook zo. Als ik bv een stoel verplaatste, kon ze al helemaal van slag zijn. idem als er bezoek kwam. En ja, dan kunnen ze wat vaker ongelukjes hebben. Maar die kun je opdweilen, denk ik dan maar

Probeer nog zoveel mogelijk van ze te genieten. Maar ik weet, dat doe je wel

Sterkte in deze hitte, dat zit ook niet mee, hè

Liefs voor jou en je mannen

Dank jullie wel voor de lieve berichtjes

Ja reëel blijven doen wij, zodra het leven een strijd wordt en er niets meer is voor hun om van te genieten dan grijpen ook zeker in, hoe erg het ook zal zijn om ze te missen.
Zij staan voorop, ten alle tijden.

Vanmorgen heb ik overleg gehad met de DA, ook Cosmo krijgt nu Tramadol, eens kijken of hij dan wat gemakkelijker gaat lopen.
Werkt dit niet, dan komt de beslissing wel heel erg dichtbij.

Maar genieten doen wij nog steeds hoor, ze zijn zo aandoenlijk en zijn zo blij dat er ook eens iets anders te bikken valt.

Cosmo had zijn hele leven een streng dieet, nu op zijn oude dag, nu het eten minder wordt, krijgt hij zelfs van de tafel, je ziet hem dan zo erg genieten en ach, misschien is het niet goed, maar wij hebben zoiets van, laat ze er nog maar even van genieten zo nog kan.

Maar eerlijk is eerlijk, voel het einde naderen, maar tot de laatste snik blijven wij ons best doen om het hun zo aangenaam mogelijk te maken