Een Am stafford die met ons mee rende

Wat heb je dat mooi verwoord zeg. Dat is precies wat ik ook denk.

Super dat je er zo open op af bent gegaan en dat je de baas gevonden hebt.
Mijn moeder had laatst idem dito geval met een am staff, nu is ze tegenwoordig al opener naar dit ras door mijn eigen staffs, maar blijft voor sommige mensen soms toch gevoelig.

@Pauline: De intentie van de baas hoeft niet altijd slecht te zijn.
Snap dat het erg vervelend is en dat het net weer om een pit moet gaan en vervelendste van alles dat je terug bij af bent met Cosmic.
Ikzelf vind dat als je weet dat je een staff of pit aan de lijn hebt die niet meer hond-sociaal is dat je als baas alles eraan moet doen deze onder controle te hebben. Van tevoren weten of je sterk genoeg bent voor het ras is ook handig, zie soms wel eens mensen achter hun honden aanvliegen dat ik denk van: ja, had dat van tevoren even bedacht, wat als ze eenmaal groot zijn?
Hoop dat je in elk geval de draad met Cosmic goed op kunt pakken en dat het weer snel voorspoediger zal gaan met de training.

Astrid Dusty en Gaya...super antwoord
En die heb ik je ook gegeven.
Heel mooi verwoord.
Geldt ook voor Cleo en Brasco

Gisteren toevallig met iemand gesproken die heeft ook 3 staffords en 4 Chinese naakthonden en ook nog 3 friese stabij's. Zij verwoorde het ook heel mooi en zij niet dat Staffords niet sociaal waren maar SOLITAIRE. Bij haar zitten twee van de 3 ook in de bench waarop ik dacht wanneer ze weg was. Nee zei ze ook erg veel als ik thuis ben. Zal aan mij liggen maar dit vind ik wel zielig

Ik ben, zoals velen hier al weten , een ongelooflijke Stafford fan geworden. Dus ik heb er zelf geen, maar ben er wel gek van. Ik krijg er wat van als er wordt gezegd dat het een agressief ras is, als er wat gebeurt heeft het met de baasjes te maken. Heb je een hond, van welk ras ook, die niet met andere honden kan, dan neem je je verantwoordelijkheid en zorg je er voor dat er niets kan gebeuren.

Ik heb hen in het asiel leren kennen en ben totaal overstag gegaan. En ja, er zijn er die geen andere honden moeten, maar zo zijn er ook anderen. Ooit heb ik een Stafford zien aangevallen worden door een Bouvier, de Stafford gaf zich over zonder veel succes. Maar dat zal wel mogen zeker...want het is de Bouvier die aanviel en niet de Stafford, dus dat maakt het ok. Dan is het een uitzondering en bij de Stafford de regel...
In veel asielen is het ook zo dat er automatisch wordt beslist dat een Stafford niet met andere honden kan, dat ze apart in een hok moeten etc, zonder het ook maar uit te testen. Gelukkig is dat, waar ik ga, anders, daar worden ze uitgetest en bekeken als ieder ander ras.

Daarom zitten er regelmatig twee Staffords bij elkaar of worden ze bij een andere hond gezet. En eentje ervan is echt een absolute schat (anderen ook hoor), echt zo lief. Hij kan het met alles vinden, katten, honden, paarden, geiten etc. Alles is hem goed. Hij is mijn vaste wandelmaatje. Een loslopende Chi kwam luid blaffend en grommend op hem af en hij deed helemaal niets, zou die kleine bij Tibo niet direct moeten proberen.

Een mijnheer die ik onlangs tegen kwam verwoordde het zo "jij wandelt met de Stafford en mensen komen hem aaien en vinden hem lief, een "macho" wandelt ermee en het is een heel ander verhaal, vaak terecht vanwege de manier waarop ze de honden behandelen en het wangedrag dat ze veroorzaken". 

Tibo en mooie Vino (van Eline) + nog twee kleine hondjes zijn zondag met deze Stafford op stap geweest, het was de eerste keer dat ze elkaar onmoeten en het klikte gelijk. Niets van agressie vanwege de Staffie. En Tibo vond hem zo leuk, ze wilden samen spelen, maakten geen ruzie over een snoepje en Tibo was veel rustiger door de invloed van de Staffie.  Mijn moeder was vroeger ook bang van Staffies en had er een mening over, nu ze deze hond mee heeft begeleid naar de DA, is ze van mening dat een Stafford een heel stabiele en brave hond is, mits de juiste opvoeding en een verantwoordelijk baasje ! En zo is het maar net !

Hierbij foto's van zondag...heeeel "gevaarlijke" Stafford. Ik verdedig deze honden waar ik kan, want verdorie...met al deze vooroordelen zijn er zelfs asielen die hen weigeren om niets en brave sukkelaars als deze gewoon zouden laten sterven. Neen, dat kan ik echt niet hebben, want dat verdienen ze niet !  En ik kijk altijd uit met andere honden, laat ze niet zomaar samen spelen, ben zelf een heel voorzichtig baasje, kan altijd misgaan. Meteen ook de reden dat ik niet naar een losloopweide of gebied ga. Want veel baasjes kennen hun honden niet eens en vinden het zo makkelijk om ze los te laten en dan niet eens op te letten. Maakt mij niet uit over welk ras het gaat, weet welke hond je aan de lijn hebt en houd er rekening mee. Kan hij los en is hij of zij, ten alle tijden lief, geen probleem, twijfel je of weet je zeker, het gaat niet altijd goed...dan houdt je ze aan de lijn, zo simpel is het. Dan zou er nooit wat misgaan of toch veel minder !!

Marie Rose ik heb stiekem zitten grinniken om je verhaal want sommige dingen zijn zo herkenbaar! Weliswaar niet met Staffies maar mijn oh zo geliefde bullen. Mijn moeder was ook zo maar vooral die opmerkingen van het uiterlijk van de baas.

Heb het hier al eens eerder verteld maar een aantal jaren geleden kwam er eens een mevrouw op mij af dat ik met Flex liep om me een compliment te geven. Zo'n leuke hond bij een normale baas en je kent het... Want, zei ze, hier in de buurt loopt er ook zo eentje maar dan bij zo'n gozer die (omschreef ze mijn ex). Dikke vette blunder natuurlijk toen ik dat zei. Maar zo gaat het wel. Dezelfde hond met een andere baas en het is ineens link. Onzin natuurlijk

Maar weer helemaal terug naar het topic: Goed gedaan! Maar goed voor zo'n schatje doe je altijd net even meer!

Maar goed ik heb geen hekel aan dit soort honden ik hen helemaal geen hekel aan welke hond dan ook. Kijk sommige zijn meer op zich zelf of de baas gericht maar deze die met ons mee rende had hier geen last van iedereen vond ze leuk en aardig. 

Sammy wat grappig hihihi zal je maar gebeuren dat zoiets gezegd wordt