Mijn stabiele hond.....not..

Ik verveel me, dus deel een verhaaltje met jullie

Ik ben net even een blokje om geweest, en ik hoor op een gegeven moment: 'hier!!' 'nee' 'hier komen!' 'terug' 'kaas?'

Ik dacht al: oh oh, iemand zijn hond is losgeraakt, en ja hoor, komt een grote witte hond op ons afstormen.

Normaal gesproken ga ik voor Murphy staan, en zeg ik 'NEE' met handgebaar erbij. Gek genoeg werkt dit altijd, aankomende hond stopt, dan zit/af, of anders blijven proberen de hond op afstand te houden door te gokken naar commando's die hij/zij kent, en ik blijf tussen de honden instaan totdat baasje hem/haar komt halen. (ik zeg 'gek genoeg' omdat blijkbaar vreemde honden beter naar me luisteren dan mijn eigen :p)

Ik weet, ik moet andermans honden niet rondcommanderen, maar Murphy is niet zo lief naar elke hond, en kan andere reutjes aanvallen, en kon niet goed zien in het donker wat eraan kwam, dus eerste reactie was ertussen te staan om problemen te voorkomen.

Hond stopte misschien een seconde, en Murphy reageerde helemaal niet gelukkig, want deze hond trok zich verder niets van mij aan, rare bokkesprongen, springt letterlijk over murphy heen, rent om ons heen als adhd hondje op speed, probeert onder Murphy door te rennen, gooit hem om (hond veel groter dan Murphy, en Murphy is niet erg evenwichtig op zijn leeftijd). Murphy nog 2x omver gegooit, en toen heel even een grom, en hondje ging achteruit, doet voorzichtiger, maar al gauw weer te enthousiast, weer een grom, weer voorzichtig.

Baasje inmiddels aangekomen, zag zelfs in het donker dat ze compleet van kleur verschoten was, en maar sorry roepen.

Ik zei dat het geen probleem was, en lijn maar niet aan, en murphy zijn riempje ook maar losgelaten. (wat overigens was op aanraden van de GT: als Murphy geen tekenen toont van agressie, dan gooi de lijn maar neer en laat ze maar zelf uitzoeken)

Het baasje vertelde me dat haar hond altijd uitviel naar andere reutjes, en dat ze hem nauwelijks onder controle kon houden. Ze was zo blij om een super evenwichtig hondje tegen te komen.....

Haar hond is mijn hond, valt ook andere reutjes aan, hij is helemaal niet evenwichtig, gaat ook in de aanval, ben al jaren bezig om het te verhelpen (tevergeefs).

Vond het zo grappig dat ze dacht dat Murphy super stabiel was, en een voorbeeldhond.. Hij is superlief en geduldig met pups, en reageert meestal niet op vrouwtjes of oudjes, maar al die agressie naar reutjes is altijd een probleem geweest.

Alles wat ze over haar hond vertelde was precies hetzelfde als wat ik over mijn hond vertel, misschien dat ze op dezelfde golflengte zitten Murphy zijn hele koppie werd afgelikt, en hij ging zelfs even liggen en op zijn rug rollen, totdat het hem te druk werd en weer even een grommetje, dat doet hij normaal alleen bij pups.

Zo leuk dit, misschien dat hij op zijn oude dag nog een beste vriendje krijgt

Haha, leuk verhaal, zo zie je maar weer dat ze je soms versteld doen staan, die mafkezen!

twee reutjes die elkaar mogen, lief toch, nu maar hopen dat het ook bij daglicht is, want dan ziet het er anders uit.


bedoel ik mee, ik kom ook wel eens iemand in het donker tegen en bij daglicht valt tie erg tegen,