bijna verloren...

Je leest het zo vaak... Je kleine, lieve chihuahua die in het hondenpark door andere honden aangezien wordt als een speeltje en dan flink gegrepen worden wat tot de dood leidt... Geen leuke verhalen... trieste enge verhalen...

Altijd op je hoede, maar dan toch ineens uit het niets overkomt het jou zelf ook...
Het is mij en mijn lieve meid gisteravond overkomen.
Op bezoek bij een vriendin. Twee honden buiten, ging goed. Volgende hond naar buiten en stormt direct op mijn meisje af, grijpt haar beet in haar rug en slingert haar heen en weer.
Ik schreeuwde haar naam, klapte dicht en het enige wat ik me kon bedenken: Ik ben haar kwijt.. :(
Mijn vriend die naast mijn stond en keihard hulpeloos riep: Neee!!
Het baasje grijpt de hond bij de nek en rug en sleurt het beest naar achteren om naar binnen te brengen. Ik probeer mijn meisje uit de bek te halen en wilde er zeker van zijn dat ze niets mankeerde.
Janken dat ze deed, janken!
Het heeft een lange tijd geduurd voor ze redelijk tot rust kwam. En iedereen probeerde mij te geruststellen dat ze alleen zo jankte van de schrik. Nou..dat was niet zomaar van de schrik, ze had pijn.
Zachtjes door haar vacht zoekend naar eventuele wondjes kwamen we twee wondjes naast elkaar tegen... Zagen er niet al te erg uit.
Verder zoeken. Kwamen we er 1 grote tegen op haar buik....het was een groot vies gat...en er stak wat uit... dan schrik je je rot... Direct 1 van de dierenpraktijken gebeld, erheen geracet en er voor zorgen dat het allemaal goed zou komen.

Heel veel gedoe er omheen, echt een te lang verhaal.
Ik ben er zelf later achter gekomen dat ik ook gebeten ben. Geen probleem, komt goed. Even een inenting en klaar.

Gelukkig gaat het nu goed met mijn meisje. Ze heeft net eindelijk wat gegeten, drinkt ineens meer dan normaal. heeft eindelijk geplast en gepoept en slaapt ontzettend veel. Allemaal verbeteringen waar we blij mee kunnen zijn. 
Veel kracht heeft ze nog niet, maar ze zal snel herstellen en weer mijn drukke, lieve meid worden.

Ik mag blij zijn dat ze het overleefd heeft. Een echte sterke meid. Ze zal nou een stoere chihuahua zijn met littekens.
Maar wat me nooit zal verlaten zijn de eindeloze beelden die zich keer op keer in mijn hoofd afspelen van hoe zij toegetakeld werd....

Ik begrijp je 100%. Heb het ook meegemaakt. Vlak voor mijn ogen werd mijn lieve jongen een prooi. En op dat moment kan je niets doen om het tegen te houden. Het gebeurt zo snel, en later, als de beelden zich keer op keer afspelen, lijkt het een eeuwigheid. Ik heb mijn jongen nog bij me maar ik zie de littekens nog (mentaal) Elke keer als hij nu een piepje laat krimpt heel mijn hart bij elkaar ook al is het voor niets. Heel veel beterschap voor je meisje!

vreselijk als zoiets gebeurt
gelukkig is ze er nog en hopelijk snel genezen!

Ach vreselijk, wat zal je geschrokken zijn.

Ik heb het een paar keer mee gemaakt.
Het lijkt op zo'n moment alsof de tijd vertraagd wordt en alsof het uren duurt voordat er een eind aan komt.
Kijk inderdaad heel goed of er niet nog meer wondjes zijn.
Bij mijn hond bleek naderhand dat de hond dwars door de huid heen gebeten had en dat de onderliggende bloedvaten kapot waren gebeten. Het gevolg was dat een groot deel van de huid was afgestorven. Door de vacht was dat moeilijk te zien.
Gelukkig is het naderhand allemaal in orde gekomen.
Maar die beelden blijf je altijd voor je zien.
Ik hoop dat je hondje weer helemaal zal herstellen.
En jij ook natuurlijk.

Veel sterkte.

Echt vreselijk om mee te maken.
Arm ding en wat een geluk dat ze het overleefd heeft...

Ik heb het met mijn teckeltje helaas ook meegemaakt.
Ook een hond die haar gewoon pakte als een prooi en niet meer losliet. Tot die baas de bek van zn hond, met heel veel moeite, van elkaar kreeg en ze er uit kon ontsnappen.. pff.
Dat beeld vergeet ik echt nooit meer.
Zij was niet echt veranderd naderhand gelukkig... maar ik... ik zal die angst dat zoiets kan gebeuren helaas nooit meer kwijt raken.

Heel veel sterkte gewenst met dit te verwerken en hopelijk houdt je hondje er niet te veel aan over.

verschrikkelijk, wat jou en de kleine meid is overkomen, kan me voorstellen dat de angst er bij je goed in zit.

en dat je nog meer voorzichtiger er mee om zal gaan, wat anderen ook vertellen , van niet optillen, en dan gaat er dit gebeuren, je dacht er goed aan te doen, toch lekker laten lopen, nee dus.

ik heb een grote hond, daar hebben ze ontzag voor, maar mijn hond mag tuurlijk bij een kleine chihuahua of teckeltje of wat dan ook, maar zal altijd alert zijn dat ze zich niet te lomp gedraagt, want grote honden kunnen nimmer spelen met kleine hondjes, een poot opzij zetten en de chihuahua ligt er onder.

jammer dat dit is gebeurd, ik hoop echt dat je hond herstelt en er niets van overhoudt, en jij ook niet, hoewel de angst er altijd bij jou in zal zitten.

ze drinkt nu meer dan normaal, antibiotica kan daar voor zorgen, is het extreem en blijft dat zo, even contact leggen met je dierenarts, goh wat is dit toch altijd erg.

vreselijk!  gelukkig is t goed afgelopen, sterkte voor jou en je hondje!

Wat een vreselijke gebeurtenis ,ik hoop dat jullie zelf weer een beetje bijgekomen zijn van de schrik !
Heel veel sterkte en beterschap voor je kleine meisje Bella !

Allemaal dankjulliewel!!
Ben benieuwd hoe lang het herstellen gaat duren. Nog twee dagen werken en dan heb ik gelukkig vakantie zodat ik er fulltime voor haar er kan zijn. Wel balen net tijdens de zwemperiode...
Ik keek er net zo naar uit om met haar te gaan zwemmen.  Ach man...wat zeur ik nou.  Ik moet blij zijn dat ze er nog is.   Ik zal wel laten weten hoe ze er uiteindelijk boven op is gekomen

Fijne avond allemaal!

Wat erg :( Heel veel beterschap! Volgens mij de angst van ieder baasje met een heel klein hondje :(

Heel veel beterschap!

Je zeurt niet hoor, en hou ons maar op de hoogte hoe het Bella vergaat.

jammer met dit warme weer dat je nu moet oppassen.

Wat een vreselijk verhaal. Dit is ook iets waar ik constant angst voor heb. Het overkomt je altijd zo plots hoor ik.
Ik mag er niet aan denken, het koud zweet breekt me al uit
Gelukkig is het nog redelijk goed afgelopen, maar wat een horror heb je meegemaakt. Jouw hondje zo horen janken en dan die wonde.
Duim dat hij helemaal herstelt, zal wel als ik zo lees. Veel knuffelen helpt ook.

Wat afschuwelijk! Dat lieve kleine hondje zo gegrepen. Wat een geluk dat ze niet erger gewond is. Hopelijk komt ze er lichamelijk en mentaal weer bovenop. Heel veel sterkte!!!