Hond agressief naar andere honden (uit angst of dominantie)

Kan iemand mij helpen?

Ik heb 2 reuen, beide een kruising tussen een jack russell en een chihuahua). Ze zijn 4 en 5 jaar oud en maatjes voor het leven.

Sinds ongeveer een jaar is de jongste nogal agressief naar andere honden. Grote en kleine volwassen honden, maar ook puppy's. Ik heb advies gevraagd bij de kynologenclub of ik dit zou kunnen verhelpen/mijn hond beter kan begrijpen als ik een cursus zou doen. Helaas ben ik nooit met de hondjes naar puppycursus gegaan. Inmiddels ben ik bijna klaar met de eerste cursus, maar het probleem wordt niet minder (het lijkt wel erger te worden). Tijdens de cursus verloopt het vrij goed. Hij gedraagt zich netjes, behalve als er een hond van een andere groep losbreekt en op onze groep komt afgestormd of als we aan het 'volgen' zijn en er een grote hond achter ons loopt. Dan wordt ie helemaal panisch en springt ie alle kanten op.

Ook tijdens het wandelen is er eigenlijk geen plezier meer aan te beleven. Als hij een hond op een afstand ziet begint ie al te grommen. Ik corrigeer hem door nee te zeggen. Zo heb ik dat geleerd bij de club. Om niet voor het probleem weg te lopen vervolg ik mijn weg. Ik merk dat hij dan helemaal gespannen is en gromt en/of blaft. Hij probeert wel te snuffelen aan de hond als we voorbij lopen. Als de hond zijn kop omdraait begint ie te blaffen en wil hij in de achterpoten happen.

Soms, als hij minder gespannen is, stop ik om hem even te laten snuffelen. Soms gaat dat goed en zie ik ook dat ie kwispelt totdat de hond aan hem wil snuffelen. Dat wil hij absoluut niet toelaten.

Ik probeer heel goed op zijn lichaamstaal te letten. Soms merk ik aan hem dat ie dominant gedrag vertoont. Dan corrigeer ik hem, leg hem op zijn rug, laat de hond aan zijn achterste snuffelen. Maar soms zie ik dat hij heel erg bang is. Dan corrigeer ik hem ook. Als hij los van de riem is dan rent en blaft hij achter een hond aan om vervolgens heel bang weg te rennen.

Ik heb ook het idee dat dit gedrag erger is als mijn hondjes samen zijn, omdat het op de cursus (dan heb ik aparte lessen) vrij goed gaat. Ik wil nu eens proberen om zonder het andere hondje te gaan wandelen om te kijken of dit wat uitmaakt. Maar dit is niet de oplossing natuurlijk. Zo kan ik me wel meer richten op hem tijdens het wandelen en meer corrigeren en belonen.

Kan iemand mij helpen met dit probleem? Doe ik het goed tot nu toe? Wel of niet corrigeren? Los of vast? Wel of niet honden benaderen? Moet ik naar een gedragstherapeut hiervoor?

Ik ben erg benieuwd naar jullie ideeen. Groetjes Chefke en Spikey en hun baasje

Beste Koen,

Bedankt voor je reactie. Ik vind het jammer dat je alleen maar zegt dat het fout is, maar verder geen tips kunt geven.

Ik heb juist geleerd dat ik hem moet corrigeren zodat hij aanleert dat zijn gedrag fout is. Als ik dat niet doe en hem steun dan leert ie dat zijn gedrag goed is.

Dat ligt er aan. Wáárom laat hij het gedrag zijn. Stel je voor dat iemand jou iets wil laten doen wat je spannend vindt, uhm, een enge achtbaan in gaan, bijvoorbeeld. Je staat in de rij, bent nerveus, kijkt wat angstig om je heen, en vervolgens krijg je van die andere persoon een tik tegen je achterhoofd. "Doe eens normaal. Dit is ongewenst gedrag, dat nerveus om je heen kijken.". Zou je er niet veel meer aan hebben als zo iemand zelf gewoon rustig bleef, en desnoods even zei: "Maak je geen zorgen, komt allemaal goed.".
Het is wetenschappelijk bewezen dat positief gedrag belonen bij honden (en mensen, trouwens) beter werkt dan negatief gedrag "afstraffen". Wanneer je een andere hond passeert, leid je hondje dan af, doe een spelletje, geef hem wat lekkers als hij op jou let, etc. Als je je hond afstraft op het moment dat hij een andere hond ziet (en daarop reageert) kun je veroorzaken dat je hond de "pijnprikkel" of "angst" (ik weet niet hoe je corrigeert) gaat linken aan het zien van de andere hond, waarmee je het probleem dus alleen maar groter maakt.

Overigens, even niet over honden, maar er is een onderzoek gedaan bij mensen. Mensen moesten een opdracht voltooien, en of ze het nu goed hadden gedaan of niet, een aantal mensen kregen een compliment en een aantal mensen een correctie. De mensen die een compliment hadden gekregen maakten de tweede opdracht bijna altijd foutloos, terwijl de mensen die net een correctie hadden gekregen weinig motivatie hadden en vaak faalden bij de tweede opdracht. Food for thought!

Nooit corrigeren wanneer er angst is.
Ook nooit op de rug leggen en de hond dwingen om het toe te laten.

Dit is ook geen dominantie dit is gewoon angst.
Ik zou daarvoor zeker een gedragstherapeut nemen.
Die loopt met je mee en kan je aanwijzingen geven en richtlijnen hoe je het het beste kan gaan aanpakken. 
Je moet angst begeleiden en niet afstraffen.
Hoe je dat het beste kan gaan begeleiden is niet te zeggen door een scherm heen.
We kunnen niet hoe je corrigeert en hoe de hond daarop reageert.

Vaak is dit gedrag bij kleine hondjes vooral onzekerheid en angst. Jij moet zorgen dat hij zich veilig voelt bij jou, dat hij jou kan vertrouwen. 
Als jij hem corrigeert op de manier waarop je dat nu doet, verpest je alleen de band tussen jullie. 

Ga eens naar een goede hondenschool, of nog beter nodig een gedragstherapeut uit, vooral iemand die positief traint en niet met deze manier van corrigeren. Daar maak je echt mee kapot mee dan je denkt.

Kleine of grote hond maakt niks uit, agressie komt bijna altijd voort uit angst  
Verder ben ik het met je eens.

Ik zou trouwens er mee beginnen door de straat over te steken wanneer een andere hond recht van voren nadert.
Een hond komt nooit recht van voren aanlopen al willen mensen dat vaak wel dwingen.
Honden lopen vaak in een boog naar elkaar toe.

Je moet een gepaste afstand zien te vinden die jouw hond nog prettig vind.
Als je die hebt gevonden kan je het langzaam gaan opbouwen naar een kleinere afstand.

Je zegt zelf al in je stukje tekst dat je hond bang is....het laatste wat je dan moet doen is corrigeren en zeker niet op zijn rug leggen. Dat op zijn rug leggen moet je overigens nooit doen.

Het beste kan je je hond laten merken dat hij het zelf niet op hoeft te lossen maar dat jij dat voor hem doet. Probeer altijd een afstand aan te houden van andere honden waar je hond nog niet bang/onzeker is. Dus als je iemand met een hond tegenkomt loop er dan met een boog omheen. Als er tijdens de cursus een hond op jouw hond komt afstormen ga er dan tussen staan en zorg dat de andere hond er niet bij kan komen.
Beloon je hond als hij op een redelijke afstand van andere honden normaal reageert en probeer zo geleidelijk de afstand te verkleinen.
Probeer zoveel mogelijk te voorkomen dat je hond agressief word naar andere honden vanwege angst. Als je hond de andere hond weg jaagt met zijn angstagressie dan heeft hij een winnaarservaring en zal hij de volgende keer nog sneller agressief worden. Het werkte de vorige keer tenslotte ook prima.

Verder kan je ook gaan wandelen met mensen met stabiele/rustige honden zodat je hond leert dat hij er niet bang voor hoeft te zijn. Begin dan met jullie honden aan de buitenkant en de baasjes er tussen in, als dat geregeld goed gaat 1 baasje tussenin en op een gegeven moment de honden naast elkaar.

Dit is niet in 1 dag opgelost maar leer de hond vertrouwen te hebben/krijgen in jou en andere honden.

Nogmaals...als je weet dat je hond het uit angst doet dan moet je nooit corrigeren.

Ik hoop overigens dat het advies op de rug leggen/corrigeren niet bij de hondenschool vandaan komt. Zij zouden beter moeten weten.

Misschien heb je iets aan dit artikel:  http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/dominantietheorie-volgens-sacha-gaus.php

Wat is het gedrag volgens jou gevoel? Ik bedoel als je kijkt naar het gedrag van de hond, wat voor gevoel krijg je dan over dat gedrag? En daarbij moet je weten dat er voor honden maar een paar opties zijn namelijk vluchten of aanvallen, en wat kan een hond doen die aan de riem zit? Dus probeer eens uit te leggen wat de reden van jou hond zou kunnen zijn zonder iemand na te praten, wat uiteindelijk ken jij jou hond het beste.

Bedankt!

Het lijkt mij inderdaad ook logischer om een hond niet te corrigeren als hij bang is, maar deed dit eigenlijk op advies van.... Ik stop daar onmiddellijk mee in ieder geval. En zal sowieso wat afstand bewaren als er honden tegemoet komen en hem dan zo nodig belonen en/of afleiden.

Weet er iemand misschien een goede gedragstherapeut in de buurt van Arnhem. De gedragstherapeut die ik sprak op de hondenschool hanteert de Cesar Milan methode. Die corrigeerde mijn hond toen ook.

Hondenschool de laar is in elk geval heel erg van het positieve. Je zou eens contact met hen op kunnen nemen.

Wat anoniem ook aangeeft http://www.hondenschooldelaar.nl 

Fijn dat je openstaat voor een andere methode en dat je stopt met corrigeren.

Succes verder!!

Honden corrigeren is niet goed, gedrag aan de andere kant is juist niet erg om te corrigeren, sterker nog iedereen corrigeert bepaald gedrag. Maar dat is wel het punt waar het vaak fout gaat, het is vrij simpel, de hond vertoond gedrag wat jij niet wil zien, en dus moet je het corrigeren, hert gedrag op die manier corrigeren zodat de hond het gewenste gedrag laat zien. Dus wat wil je hoe jou hond zich dan wel gaat gedragen? En is dit niet teveel gevraagd, ik bedoel kan de hond dit begrijpen en is hij hier geestelijk aan toe. En dat word vervolgens jou doelstelling, en die hou je dan ook voor ogen. Wanneer je je hond ergens voor gaat belonen dan moet de beloning overeenkomstig zijn met het gedrag wat ie vertoond, ook zo met straf, de straf moet altijd overeenkomen met het getoonde gedrag. Is de beloning of de straf te licht dan zal de hond niets leren. En je moet een alternatief geven, dus je kan de hond ergens voor belonen c.q. straffen maar hij moet wel weten waarvoor een hij moet weten hoe die zich dan moet gedragen. Want stel je voor dat je straf krijgt maar je weet niet waarom, dan kun je onmogelijk leren van een straf, en het risico bestaat dat je onzeker word want je kan immers elk moment straf krijgen, of je krijgt straf en je weet waarom, dan wil je ook graag weten hoe je je dan moet gedragen toch? 

Dus het is niet erg dat je straft, want honden letten met zoveel van straf als beloning, maar het moet reëel zijn en de bedoeling is dat er iets geleerd word. Dus gedrag heeft ten alle tijde consequenties, of de baas is blij en dat wordt geuit door belonen in de vorm van lekkers of meer interactie of de baas is boos en dat wordt getoond in geen lekkers of minder interactie, en de intentie van de straf of de beloning afhankelijk van de intentie van het gedrag.

Als er onverwachts een hond aankomt kan je proberen jouw hond af te leiden met wat lekkers/leuks en er eventueel tussen gaan staan. Als je de andere hond echt niet vertrouwd en je bent bang dat ie niet veel goeds van plan is kan je voor je hond gaan staan en een harde duidelijke NEE roepen. Maar je kan bijvoorbeeld ook wat snoepjes op de grond gooien zodat de andere hond is afgeleid.

Vaak hoeft het maar iets heel kleins te zijn waardoor je hond dit gedrag is gaan vertonen. Het spel is misschien een keer te ruw gegaan of hij is tijdens het spelen bezeerd waardoor hij een negatieve ervaring heeft gekregen met andere honden.

Je schrijft dat je gevoel is dat het meestal angst is maar soms ook dominant. Waarom denk je dat het soms ook wel is dominant gedrag is? Als je hond bijvoorbeeld een hele hoge houding aanneemt hoeft dit niet dominant te zijn, het kan ook opwinding zijn.....voortgekomen uit angst/onzekerheid.

In wat je hier nu schrijft herken ik Taiko enorm in.
Bij hem is het puur uit angst.
Taiko is een keertje aangevallen geweest door een Tervuur en sindsdien is hij een angstbijter.
Ik volg met hem, sinds ik hem heb geadopteerd, hondenschool.
En in de klas kan hij zonder probleem naast andere honden liggen, maar naast het veld wordt hij een monster als een vreemde hond in de buurt wil komen.
Als ik met hem alleen ben gaat het ook altijd beter dan dat ik met hem en mijn ander hondje Dempsey samen ben.
Als Dempsey erbij is gaat hij een stapje verder, en ik denk dit maar, door zijn broer te willen beschermen.
Ik probeer Taiko zoveel mogelijk met koekjes af te lijden als er een hond in de buurt komt.
In het begin ging dit absoluut niet als Dempsey erbij is, maar stilletjes aan kan ik zijn aandacht ook houden als Dempsey er bij is.
Ik weet niet of jouw hondje ooit iets heeft meegemaakt waardoor hij schrik zou hebben van andere honden of dat het uit dominantie zou zijn.
Maar ik zou zeggen, probeer hem zoveel mogelijk af te lijden met koekjes als er een hond in de buurt is en als je op de hondenschool bent, maak er gebruik van om zoveel mogelijk honden te passeren.
In het begin een hele boog eromheen en stilletjes aan steeds dichter en dichter langs wandelen.
En probeer hem zo te lokken met een koekje of speeltje of iets dat hij leuk vind.
Doe dit wel bij honden waarbij je zeker bent dat ze heel sociaal zijn en niets zullen terug doen, moest je hondje uitvallen

Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Bij mij helpt het in ieder geval al zeker, al heb je er veel geduld voor nodig

Ik ben erg geschrokken van de reacties. Denk je het goed te doen voor je hondje, doe je het juist op de verkeerde manier. Vind het zo erg

Ik hoop dat ik het nog goed kan maken met hem. Het is een onzeker hondje en je ziet goed aan hem dat ie soms niet goed weet wat ie moet doen. Ik ga nu voortaan alleen met hem lopen, zodat ik me volop bezig kan houden met hem mocht er een hond aankomen. En ik ga zeker de hulp inschakelen van een deskundige. Hopelijk kan die mij op weg helpen, zodat ik ervoor kan zorgen dat mijn hondje zich weer zeker en veilig voelt bij mij....

En ik ben zo blij dat jij wil veranderen. Je handeld vanuit onwetendheid en je mag nu leren hoe het ook anders kan.

En met jou huidige instelling gaat het zeker goed komen!!

Kan gebeuren La Toya, het is ook verwarrend als iedereen in je omgeving iets anders zegt... Niemand is perfect.

Fijn dat je ermee aan de slag gaat. Heel veel succes!

Mijn jongste is ook een angstbijter, ook dagen gehad dat ik geen plezier beleefde aan hem tijdens wandelingen.

Ik heb een gedragstherapeut erbij gehaald, mijn hond reageerde zo bladderig puur van angst.

Jou hondje heeft succes door te blaffen, de hond gaat weg en dat is wat hij wilt. Dit is nu een gewoonte geworden en zaak is om dat patroon te doorbreken en te leren dat blaffen niet de oplossing is.

Helaas.... Dit is een lange moeizame weg. Ik heb weken prive trainingen gehad en nog is het geblaf niet over.

Maar ik heb nu soms dagen dat hij niet blaft, en dat het super gaat. Maar soms ook dat hij tegen alles en iedereen blaft. Ikzelf heb de hoop dat hij uiteindelijk andere honden gaat negeren, en niet blaft.

Succes