Waar komt dit gedrag opeens vandaan?

Tot vandaag is Layka een ontzettend lieve, geweldige hond, vanmiddag kwam er een vriendje van ons dochtertje spelen (5 jaar, en is hier vaker geweest) ineens haar staart laag, kop laag, haren overeind en een diepe grom diep uit haar keel....

Met een zware lage stem foei was voldoende om haar uit deze houding te krijgen maar tot nu toe heeft ze dus al drie keer gegromd of geblaft naar dat jongetje???? Ik snap er niks van, ze is zo lief voor alles en iedereen en ik kan het echt niet accepteren als ze zo gaat reageren op kinderen.
Ik heb al lopen denken of er iets gebeurd kan zijn maar ik laat de kinderen nooit alleen met haar (of welke hond ook) we hebben hem een koekje aan Layka laten geven terwijl hij op mijn schoot zat en die pakte ze vrolijk kwispelend aan, uitvoerig beloond maar ja later toch weer uit het niets grommen.

Layka is nu 7 maanden, heeft iemand een verklaring voor dit gedrag?
Echt ze is de knuffelbeer van de buurt, ik snap er niks van, maakt me een beetje verdrietig, ik wil niet dat mensen bang van haar worden

Nee het jongetje heeft geen bril. Ik wist niet dat honden daar iets tegen konden hebben, das lastig zeg.

Ik heb echt geen idee waar dit vandaan kwam, daarom schrok ik ook zo denk ik.

De rest van de dag is ze weer gewoon haar eigen lieve knuffel geweest, zo vaag.

Mijn eerste gedachte was dat er vast (onbewust?) iets gebeurd moest zijn, ze zijn natuurlijk superslim maar ik kan gewoon mijn vinger er niet opleggen.

Bedankt voor het meedenken! Ik waardeer dat enorm

Nu is Layka stapelgek op onze dochter en zij is alles behalve bang of onzeker naar layka toe, misschien dat het dan toch iets beschermends is ofzo, onzekerheid vind ik gewoon lastig want als ze was blijven liggen was ze allebei de kinderen niet tegengekomen.
En het manneke rende absoluut niet op haar af of iets in die richting.

Het is niet altijd zo duidelijk, hoor.
Toen ze puber was, heeft Nanu tijdens de wandelingen een paar keer gegromd naar een visser, die daar zat. Niks mis met die man, hij was heel vriendelijk. Maar Nanu vertrouwde het niet. Het kan een uitstraling zijn, maar ook een geur. Na een paar ontmoetingen met die visser, vertelt die opeens dat hij thuis een erg zieke hond had. Dus wie weet rook Nanu dit wel, en verontrustte dit haar.
Als mens kan je niet altijd je vinger leggen op de reden waarom een hond zo reageert. Je kan alleen je best doen om je hond rustig en geduldig te begeleiden en hem vertrouwen te geven.

Dus zoek niet te veel achter de reden waarom Layka wantrouwig is. Maar geef haar genoeg ruimte en steun haar vertrouwen te vinden.

ik sluit me aan bij Christel. Ik denk dat ze onzeker/wantrouwend is, en dat gewoon laat weten.
Ik snap dat het ongewenst gedrag is, Maar liever dat ze een grom geeft dan dat ze ineens hapt.
Gewoon laten zien aan Layka dat er niets aan de hand is. Misschien is er wel iets met het hondje aan de hand? Ik ken namelijk honden die reageren op mensen die zwanger zijn, terwijl die mensen niet eens wisten dat ze zwanger waren.
Mijn honden reageren ook anders als er iets met mij is.

Omdat ik nog niet hersteld ben van mn akkefietje van maand geleden durft Koda ook niet zo goed bij mij te komen.

Koda is ook heel wantrouwend en onzeker, en bij veel mensen komt er dan ook een grom. Zoals bij de ouders van Remie. Terwijl het super lieve mensen zijn.

Ps als aanvulling op mijn eerste zin, zie nu dat het er een beetje knullig staat maar ze is nog steeds een geweldige hond!!!!

Volgens mij is ze gewoon even onzeker, of is er iets aan het jongetje dat ze niet goed kan inschatten en is de grom bedoeld als 'hou afstand'.
Persoonlijk zou ik dan helemaal geen 'foei' zeggen, want ze doet eigenlijk niets verkeerd. Ze geeft gewoon aan dat ze het niet vertrouwd. Je zou op zo'n moment kunnen vragen aan het jongetje gewoon even aan tafel te gaan zitten. En zelf naast het jongetje te gaan zitten, gewoon rustig babbbelend zodat je uitstraalt: 'er is hier niks aan de hand'. Laat haar op haar eigen tempo haar drempel van wantrouwen overbruggen. Ze zal wel nieuwsgierig worden, eens komen snuffelen. Gewoon laten doen en niks forceren. Het gevoel dat alles okee is moet uit haarzelf komen, je kan haar niet dwingen iemand te vertrouwen, want dan zal ze elke keer opnieuw grommen.

Foei was even het eerste wat in mij opkwam eigenlijk, ik vind het wel een soort van verkeerd wat ze deed, er was niks en ze kwam echt enorm dreigend over, begrijp me goed, ze hapte of beet niet. Het was diep grommen, lage houding en die neus krom zodat je de tanden ziet maar na "mijn foei" was dat weg.
Toen ik met ze op de bank zat liet ik dat jongetje haar een koekje geven en dat accepteerde ze enthousiast kwispelend maar daarna gewoon weer lelijk doen.
De kinderen mogen hier niet achter haar aanzitten of uitdagen ze zocht hun echt op.

Jongetje is nu trouwens weg en mevrouw ligt op haar rug luid te snurken dus ik zit er meer mee dan zij

vraagje... heeft dat jongetje een bril ??

laika heeft dat tegen brillen :( en denk dan dat dat het kan zijn..

maar verder nooit mee gemaakt..
succes verder

Misschien is ze bang dat haar plekje in roedel gevaar liep???