Egoïsme

Iemand vroeg me wat ik zou doen. Ik vind niet dat iemand in dit geval iets kan doen, maar ben benieuwd naar wat anderen vinden.

Degene die me de vraag stelde loopt iedere dag met een groep honden en baasjes. Een van deze baasjes heeft een zieke hond. Een witte herder met een tumor aan haar kont. Hierdoor laat ze alles lopen. Ze kan niet goed meer lopen en heeft iedere dag mega veel pijn waarvoor ze geen pijnstilling krijgt. Het is volgens de mensen die deze hond zien echt niet meer om aan te zien en super sneu.

Nu is het zo dat het baasje van deze hond de hond niet wil laten inslapen maar wil wachten tot ze eventueel uit zichzelf doodgaat. Soms zegt ze, het gaat niet meer dus ik ga een afspraak maken om deze vervolgens niet te maken maar te besluiten het nog even aan te zien. Ze weet zelf heel goed dat haar hond geen leuk leven meer heeft maar toch......

Degene die haar dus iedere dag ziet vroeg aan mij wat ze nu kon doen. Volgens mij dus niks. Stel dat je als buitenstaander gaat zeggen dat ze haar hond moet laten inslapen kan ze jou dat altijd blijven verwijten. Jij zei dat ik dat moest doen! Of ik dan ideeën had..... Het enige wat je kunt doen in dit geval is zeggen wat jijzelf had gedaan denk ik. Toch blijft het baasje van de hond opmerkingen maken, zoals kankerhond, tumorhond enz. Ook dat ze ziet dat het niet gaat. Dan zeggen de anderen tegen haar dat ze haar advies hebben gegeven en ze daar niks mee doet dus op moet houden met dat soort opmerkingen te maken.

Ik vind het enorm egoïstisch om een hond die zo ziek is in leven te houden puur omdat je de beslissing niet wil maken om haar te laten inslapen. Heeft iemand nog ideeën? Ik denk in zo'n geval altijd aan de hond en de kwaliteit van leven van de hond. Natuurlijk moet je dat met je verstand doen en je gevoel even je gevoel laten. Moeilijk!!

Wachten tot ie uit zichzelf doodgaat??
Zou je die mensen niet kunnen aangeven voor dierenmishandeling?
Als een DA kan bewijzen dat de hond heel veel pijn heeft en er bewust niets aangedaan wordt?

Eigenlijk zou het mij niets kunnen schelen als dat baasje achteraf gaat roepen dat het mijn schuld is. Die hond heeft tenminste geen pijn meer.
Heeft er niemand nog nooit een grondig gesprek met dat baasje aangegaan? Waarom willen ze hem niet laten inslapen? Zo duur is dat nu ook niet.. En waarom geen pijnstillers?
Ik zou denken, niet laten inslapen omdat ze hem niet kunnen missen, maar hem dan zo pijn laten lijden dat klopt dan ook weer niet..

Wat triest! Weet niet of je in zo'n geval een (anonieme) melding ivm dierenmishandeling kan maken? Want dat is dit toch gewoon als je het mij vraagt...

Hè Erica en Nicoline,

Dat zat ik me dus af te vragen. Zou dit gezien worden als dierenmishandeling?

Degene die mij gevraagd heeft weet welke dierenarts ze heeft en zat te denken of ze misschien die dierenarts kon bellen.

Ik zou inderdaad die persoon aanraden even met de dierenbescherming of 144 bellen (als het niet in België is). Je dier de nodige medische zorg onthouden, in dit geval op zijn minst pijnstilling, is volgens mij strafbaar. Dat valt onder verwaarlozing. Bovendien, als een inspecteur op bezoek komt wegens bezorgde berichten uit de buurt wordt deze baas misschien wakker geschud.

Ik weet de reden niet waarom deze hond geen pijnstilling krijgt. Maar vind dat in ieder geval al asociaal. Als je ziet dat je hond pijn heeft is dat toch het eerste wat je doet?

Als het me echt veel te ver gaat zeg ik het gewoon hoor. Mensen doen wat ze zelf willen dus echt veel maakt het nooit uit maar misschien kan het net het verschil betekenen.

Is ook wel eens voorgekomen en die betreffende persoon werd daarna ook wat verwijtend. (Het is uiteindelijk gebeurt onder redelijk grote druk maar het was ook echt mishandeling in mijn en menig ander z'n ogen.) Kan me tot op de dag van vandaag niets doen. Ik heb nog steeds medelijden met het hondje die zo lang heeft moeten lijden ook zonder medicatie. Met de eigenaar echt niet.

Ben blij dat ik daar wat dat betreft geen last van heb. Heb het altijd ontzettend moeilijk gevonden om afscheid te nemen wat logisch is maar klaar is klaar. Een waardig leven en een waardig afscheid waar het even kan zonder pijn.

Iedereen is daar anders in maar echt laten lijden nee. Dan maak je geen vrienden met mij.

moeilijk....wanneer heeft de hond echt pijn en wanneer is het genoeg...
mijn berner heeft 3 jaar lang met een gezwel aan zijn kont gelopen maar na ons idee nooit geen last van gehad kon gewoon zijn ontlasting kwijt was niet anders dan anders....toen het gezwel na verloop groter werd en ik vond dat het genoeg was was mijn man nog niet zover ....toen later het gezwel begon te bloeden en de hond magerder werdt vond ik het echt genoeg maar mijn man kon het nog niet .....toen heb ik door gezet in het belang van de hond....hoe verdrietig ik ook was om mijn hond die 12 jaar lief en leed met mij gedeeld had te laten gaan het kon niet meer in mijn ogen......maar mijn man hoopte op een natuurlijke dood....
je kan het egoistme noemen je kan het dierenmishandeling noemen maar er zijn echt mensen die het heel moeilijk vinden om hun hond het laatste spuitje te (laten) geven.....vooral als de hond elke keer als je op het punt staat een opleving lijkt te krijgen...

Er is maar 1 iemand die kan/mag bepalen wanneer genoeg genoeg is en dat is de eigenaar en dan heeft nog iedereen een mening (herinder het topic over cash dat er toen mensen waren die vonden dat karin te snel cash liet inslapen)

ja, ik krijg nu via cash's site nog steeds commentaar van mensen die vinden dat ze er op de foto's te goed uit zag om in te laten slapen, terwijl er meer dan 1000 foto's waren waarop duidelijk te zien was dat ze op was.het is erg pijnlijk als mensen denken een oordeel daarover te mogen vellen, want je hond laten gaan is al zwaar genoeg.

ik bedoel maar......wat de een te vroeg vind, vind een ander weer te laat .....

een dier de nodige medische zorg ontnemen is zeker verwaarlozing, ik zou een melding maken.. maar alleen als je het met eigen ogen hebt gezien en geen momentopname maar echt herhaaldelijk zeg maar. want hoe weet je bijv. dat het dier geen pijnstillende medicijnen krijgt?

Degene die samen met haar loopt vertelde dat. Ik heb gelijk gevraagd of de hond geen pijnstilling kreeg en ze vertelde dat ze dit niet meer kreeg. Ik ga nu af op wat me verteld is hè!

ik zou naar haar huis gaan, en een rustig gesprek beginnen. dat ik begrijp dat het heel moeilijk is om je hond in te laten slapen, maar dat ze zelf ook ziet dat het beestje niet meer kan, en dat ik best met haar mee wil naar de da als ze dat ze zwaar vindt alleen, maar dat ze dit niet meer kan maken tegenover het beestje.

Dat is haar al aangeboden. Ze heeft ook al een keer gevraagd of degene die het mij vertelde mee wilde gaan naar de dierenarts om haar te laten inslapen. Vervolgens wilde ze het toch nog aankijken. Lijkt me erg moeilijk hoor om tegen iemand te moeten zeggen dat het niet langer kan wat ze aan het doen is met haar hond.

Even over Cash, ik denk helemaal niet dat je haar te snel hebt laten inslapen. Nu heeft ze nog een fijne tijd bij jou gehad ook al had je haar misschien liever nog wat langer willen houden. Ik weet wel zeker dat jij naar de hond kijkt Karin! Verdrietig is het hoe dan ook.

Pff, dat is toch wel heel sneu voor die arme hond.. Ik weet niet hoe de gesprekken van vrienden met haar zijn verlopen over die hond, maar misschien moet het op een andere manier gebracht worden?
Dus als ze altijd heel voorzichtig zijn geweest, nu maar wat duidelijker optreden dat dit echt niet kan en ze of de hond moet laten inslapen, of iig moet gaan kijken voor pijnstilling omdat die hond doodongelukkig is zo! En als mensen altijd vrij direct zijn geweest kunnen ze misschien juist wat milder zijn, praten over haar gevoel erbij en waarom ze zo twijfelt.. Bij de ene persoon werkt een directer gesprek waarbij iemand met de neus op de feiten gedrukt word beter..en bij de andere misschien een rustig en vriendelijker gesprek.
Hoe dan ook, voor die hond moet wel iets gebeuren..dit kan toch zo niet 

Sorry, dikke vingers op iPad. Wilde drie doggies geven hoor

Lastig zeg maar ik denk niet dat je er iets aan zou kunnen doen.
Alleen blijven zeggen dat het zo niet meer kan.
Dat ze uit haar lijden verlost moet worden en misschien heel hard maar dat het mishandeling is als ze haar zonder pijnstillers laten rondlopen.

Arm dier

Iedere hondeneigenaar heeft de plicht om erop toe te zien dat zijn/haar hond niet ondraaglijk lijdt.

Een hond geen medicatie geven met klachten/pijnen zoals boven omschreven, is dierenmishandeling.

Laten we blij zijn dat de mogelijkheid bestaat om een hond te laten inslapen als het lijden te groot wordt.
Ik spreek eigenaren aan als ik inschat dat een hond lijdt en ga in discussie.

Vreselijk hè

Je zult echt verbaasd zijn wat wij voor honden tegenkomen in het pension. Honden die zo ontzettend ziek zijn (een hondje met aangeboren HD, te erg om zelfs maar geopereerd te worden, kan amper iets en bij iedere stap die hij zet zie je de heupen uit de kom vliegen, brrrr) of honden met enorme allergiën, waarbij alles al geprobeerd is maar niks is gevonden/lijkt te werken. Deze hond is al een jaar of 6, heeft altijd al erge allergiën gehad, maar het wordt steeds erger en niemand weet wat het is. Het is nu zelfs zo ontzettend erg geworden dat de hond (een Berner Sennen) grotendeels kaal is van het krabben, onder de rode/bloedende/korsterige plekken zit en een doffe blik in haar ogen heeft. Ze kan alleen nog maar krabben, de hele dag, het is echt vreselijk om aan te moeten zien en ze is ook ontzettend veel afgevallen. Ze heeft geen enkel plezier meer in haar leven, ik zou er echt niet tegen kunnen om zo'n hond in huis te hebben... Soms zeggen we er heel voorzichtig iets van, iets in de trant van "het gaat niet zo goed met haar hè?", maar meer kunnen we niet doen... En als het nou 1 zo'n geval af en toe was, maar dat is helaas ook niet zo  Onvoorstelbaar hoe mensen hun honden onnodig lang kunnen laten lijden.

Het is eigenlijk een te lang verhaal geworden, dit was niet de bedoeling haha... Ik bedoelde maar te zeggen dat het heel moeilijk is om er iets van te zeggen. Nu is het voor ons ook nog wel anders, omdat die mensen al jaren bij ons komen als klanten. Maar misschien kun je er voorzichtig over beginnen? Of dringt dat niet genoeg binnen? Vreemd ook dat de DA er niets van zegt (of heeft hij/zij dat wel gedaan?). Onze DA is daar in ieder geval altijd heel eerlijk in. Als er niets meer aan gedaan kan worden, dan is het tijd.

ik heb de hond niet gezien, als ik de hond zou zien en ik zie dat het niet gaat, moeilijk of wat dan ook, dan zou ik even degene apart nemen en een gesprek aan gaan, niet even, maar lang, zodat er doordrongen wordt dat er medische zorg voor de hond komt.

Als ik het gesprek aan zou gaan..
Zou ik beginnen met het verdriet benoemen. Je hond is ziek, wat erg. Hoe voel je je als je naar haar/hem kijkt. Dan vragen 'heb je nog hoop dat het goed komt? Denk je dat ze pijn heeft?

Als het antwoord op die vragen ja is, dan is de volgende vraag, durf je haar te laten gaan? Heb je de moed om die beslissing te nemen. Kun je, na alles wat je je hond al gegeven hebt, het opbrengen om haar ook dit laatste te geven, een zachte dood?

Is dit egoisme? Ik denk dat dit angst is, voor verdriet. De waarheid, dat het niet meer goed komt, niet onder ogen kunnen zien. Vertroebeld beeld, te veel blijven hangen in wat was en niet (willen) zien wat is. Weglopen is ook een coping strategie voor verdriet.... En soms kan het heel goed helpen om dat te benoemen. Angst benoemen, verdriet erkennen is een eerste stap op weg naar openheid, confronteren door te zeggen 'je doet het niet goed' kan veel meer leiden tot dichtklappen, verder in het defensief gaan. Iedereen pleit voor haar hond, maar zij is ook een verliezende partij.... Begrijp me goed, ik vind ook dat ze haar verantwoordelijkheid moet nemen en probeer alleen een handvat te geven om het gesprek erover mogelijk te maken... 

Ik denk trouwens vooral dat ik de eigenaar aan zou raden om het gesprek aan te gaan met de dierenarts hierover, vraag wat mogelijk is, vraag of je hond pijn heeft en vooral vraag hoe het nu het beste verder kan....

Dit is heel erg moeilijk om vanaf de zijlijn te zien gebeuren....
En eigenlijk kun je niets....
Ik heb het ook eens van heel dichtbij meegemaakt, bij een famillielid....
Vreselijk om te zien.... het dier kon niet meer van de pijn, had kanker ,was kaal en zat onder de vieze plekken.... toch was inslapen een no-go voor het bazinnetje...
Want ze kon zo moeilijk zonder hond....
Ik heb menig gesprek gevoerd, zelfs ruzie gemaakt, omdat ik het niet aan kon zien.....maar niets hielp....het mocht pas als het bazinnetje eraan toe was....

Het dier heeft nu eindelijk rust....

Het enige wat ik kan bedenken is om met de eigenaren te overleggen voor pijnstilling. Naar de dierenarts gaan om daar mee te overleggen. Hopelijk zegt de dierenarts dan ook dat het niet langer meer gaat.

dierenambulance bellen...
deze vrouw beloofd te bellen, maar doet het toch niet... dus praten heeft geen zin
dan is de dierenambulance toch de enige optie, die weten wel goed met haar te praten
dan zal het wss door haar doordringen dat het verkeerd is

ik denk persoonlijk dat die vrouw de hond gewoon niet kwijt wil... 
dat ze daarom niet wil laten inslapen
maar ze doet er ook niks aan, zeker dat ze bang is dat de operatie fataal word, of uberhaupt het bezoekje aan de DA, dat ze een spuitje krijgt

heel erg

Als de hond pijn heeft, maar geen pijnstilling krijgt, dan is dat onthouding van medische zorg en dus strafbaar. Dierenpolitie bellen! 144 en red een dier..

Mijn (inmiddels overleden) opa heeft een hond gehad ie was 16 jaar oud. De hond kreeg een hersenbloeding en kon niet meer op zijn achterpoten staan en zijn ontlasting ophouden. Mijn opa was toen al erg oud en kon met heel veel moeite samen met mijn oma een doek om de hond doen om zijn achterkant op te tillen en zo gingen ze dan bij de voordeur de hond laten plassen en poepen (terwijl hij de hele dag door dus alles in huis deed). Uiteindelijk hebben mijn ouders de hond opgehaald en naar de da gebracht voor een spuitje. Mijn opa en oma vonden dat eerst niet leuk, maar achteraf vonden ze het wel goed. Het kon echt niet  meer.. De mensen zelf konden het niet aan, maar de hond had ook geen leven.

Ik zie dat diegene nog niet gereageerd heeft. Waarschijnlijk nog aan het werk.
In ieder geval al vast heel erg bedankt voor jullie reacties.

Zelf denk ik nog steeds dat weinig meer kunt doen dan zorgen dat de hond pijnstilling krijgt en toch proberen haar op welke manier dan ook duidelijk te maken dat het zo echt niet langer kan. Weet je......misschien heeft zij wel zoiets van, wie ben jij om te bepalen dat ik mijn hond moet laten inslapen..... Hoe dan ook blijft het best een hele lastige kwestie. Wij denk allemaal aan de hond en de kwaliteit van leven van de hond wat dus niet wil zeggen dat wij geen verdriet hebben als we een hond moeten laten gaan. Ik mis al mijn overleden honden nog hoor....... Ik vind gewoon dat het niet eerlijk voor de hond is om haar zo te laten lijden.

Als ik meer weet laat ik het hier wel weten.

Goedenavond dierenvrienden, Ik ben diegene die met de herder samen loopt en ik kan het niet aanzien zo als ze met haar hond omgaat, en pijnstilling krijgt ze de laatste week niet meer omdat het zo duur is (mijn bloed gaat koken) ik zeg haar steeds verlos hem van die pijn ja maar ze leeft weer helemaal op, en ik wil me niet verder opdringen om later de schuldige te zijn. Maar het arme beest lijdt ontzettend en ik zal haar bepraten dat ze er wel degelijk de keus moet maken om haar uit haar lijden te verlossen. groetjes

Dank jullie voor jullie reactie,s zijn zeer welkom.

Ze kreeg wel degelijk pijnstillers en veel pijn heeft ze nog steeds, je maatje verliezen is nooit leuk maar als het dier pijn heeft en er is niets meer aan te doen dan help ik de hond er niet mee om het door te laten lopen.....