Verwachten wij teveel van onze honden?

Na aanleiding van deze discussie op een Facebook-pagina waar ik lid van ben was ik ook nieuwsgierig naar jullie mening.

Verwachten wij teveel van onze honden? We verwachten dat onze hond terug bij ons komt terwijl de omgeving hartstikke interessant is. We verwachten dat onze hond niet overmatig blaft, sociaal is naar (liefst alle) soortgenoten en vaak ook nog andere dieren. We verwachten dat onze hond onze spulletjes heel laat, zijn behoefte netjes buiten doet, vriendelijk is tegen bezoekers en kleine kinderen, netjes meeloopt aan een riem, commando's opvolgt. 

Terwijl, als je dit naar hondentaal omzet, eigenlijk niet altijd vanzelfsprekend is. Geluid wordt gebruikt om te communiceren en zichzelf uit te drukken, andere dieren zijn er vaak om op te jagen, andere honden/mensen zijn eigenlijk indringers, etc. etc.

Verwachten wij teveel van onze honden? Mogen ze nog lekker hond zijn?

Ik moest hier vanmorgen ineens weer aan denken toen ik buiten liep en Punk streng toesprak omdat ze zo liep te blaffen en vervolgens geïrriteerd werd toen Cosmic als een goudvis aan de riem bungelde en flip-flopte omdat ze erg enthousiast werd van een andere hond en daarbij ALLES wat in de buurt (dus ik en Punk) onderuit haalde. Maar toen liep ik verder en zakte mijn irritatie en toen dacht ik - het zijn honden. Mag ik van een hond verwachten dat hij constant in stilte netjes bij mij loopt? En zo ja - heeft hij dan nog een hondwaardig bestaan, of probeer ik er dan een "mens" van te maken?

Ben benieuwd hoe jullie hier over denken!

Ik kan me best wel een beetje vinden in die gedachtegang. Buiten kom ik hier op incidenteel blaffen eigenlijk niet zo mee in aanraking want ze blijven perfect bij me zonder dat ik er iets voor hoef te doen en benaderen elke hond rustig en voorzichtig. Maar ik kan me voorstellen als je een hond hebt die dit niet doet en als een wilde door het park dendert je deze dan sneller bij je zou houden, en dat is dan misschien wel een beetje zielig. Ik vind het vooral zielig als ik lees dat een hond de hele wandeling strak naast het baasje moet lopen, honden moet negeren en ook vooral niet mag snuffelen. Dat is volgens mij niet echt de bedoeling. Dat een hond zich verder aan wat regels moet houden vind ik wel normaal. Honden zijn slimme dieren en ze hebben grenzen nodig, net als kleine kinderen (kan je van een peutertje verwachten dat hij perfect luistert? Naar mijn mening en in mijn ervaring is de basis van opvoeding van een klein kindje en een hond hetzelfde). Nee, perfect luisteren kan je niet verwachten, maar je geeft wel grenzen aan en deze grenzen dienen niet te worden overschreden. Deze grenzen moeten dan natuurlijk wel redelijk zijn. Een hond moet ook gewoon lekker hond kunnen zijn af en toe

Wat toevallig, dit was een onderwerp in de reading die ik met Odi heb laten doen.
Odi snapte niets van deze regels, voelde alsof hij gedwongen werd.

Van mij mag hij nu dus lekker blaffen (nog steeds niet lang hoor, maar 5 minuutjes per dag is best te doen). Trekken aan de lijn mag van mij niet, en hij moet met loslopen inderdaad netjes komen als ik hem roep. Maar verder krijgt hij aardig veel vrijheid. Vriendelijk tegen soortgenoten is fijn, maar goed, als hij een hond niet mag, dan heb ik gewoon pech. Hetzelfde geldt voor katten, de katten die bij ons wonen vindt hij prima, alle andere katten mogen geen poot in onze tuin zetten. Nou, prima, geen allemansvriendje. Wat betreft de behoeftes buiten doen, vind ik ook iets dierlijks.. Een dier zal nooit zomaar zijn nest onder plassen. Mijn huis is zijn nest.

Ik vind het zelfs wel komisch als hij staat te twijfelen of hij iets met mijn commando gaat doen of niet. 

Wat mij betreft is mijn hond nog steeds hond, maar dit heb ik ook moeten leren. Ik wilde namelijk ook de perfect luisterende hond. Odi gaat dit nooit worden, en hij heeft mij ook laten inzien dat sommige honden een hondwaardig bestaan willen.

Een border (als voorbeeld) zou niet blij zijn met een leven met veel vrijheid. Deze houdt van commando's, braaf zijn, netjes meelopen enzo! 

Dus ik denk dat het per ras / afkomst verschilt wat je van een hond kunt verwachten en wat ''hondwaardig'' is.

Ik vind het een goede gedachte om bij je te houden als 'je hond weer eens niet luistert'.  Onder appel (onder appel staan, hihi, ik kon t streepje niet vinden) staan echt een vreselijke benaming  Natuurlijk moet jij een leider zijn, omdat de hond in jouw huis woont en dit nou eenmaal een mensenwereld is. ik denk dat je de goede balans moet vinden tussen hond zijn en aanpassen aan de mensenwereld. Zo ken ik bijvoorbeeld honden die niet mogen zwemmen omdat ze anders vies worden, of honden die nooit geleerd zijn om los te kunnen lopen (uitzonderingen daargelaten voor degene die een hond hebben die gewoon niet los KAN)
Gister nog, zei een vriend van mijn vriend, als grapje, 'Je hond heeft het beter dan de meeste mensen' Dit zei hij nadat ik hem vertelde dat ik elke dag met nouri naar een mooi gebied ga waar hij door de modder kan rollen, zwemmen, rennen en graven. Helaas heeft hij gelijk (al vond ik het wel een compliment) Ik vergeet vaak dat wij op het forum allemaal goed voor onze hond zorgen en dus de standaard hoog is ( ik twijfel nog wel eens of ik het allemaal wel goed doe) terwijl de meeste honden 3x per dag een blokje om gaan, als ze al uit gaan.. 

en even over je vraag, ja ik denk dat het een hondwaardig bestaan is, je moet alleen de goede balans vinden

Honden hebben leren blaffen voor de mens, niet voor elkaar... Dat even terzijde

Ik verwacht niet zo veel van mijn honden qua commando. Ze zijn sociaal naar andere honden, maar ze komen niet direct als ik ze roep, ze lopen wel de zelfde kant op, maar t is niet HIER en ze staan voor mijn neus. Ze trekken aan de riem, tsja, dat moeten ze voor de slee ook dus waarom dan dat afstraffen aan de riem? Eigenlijk kunnen mijn honden op commando naar links of naar rechts en dat is t wel een beetje :$

JA we verwachten teveel van onze honden.
Dat geldt zeker voor veel mensen.
Die twee van mij hebben in het bos vrijheid en het enige dat ik van ze verwacht is dat ze in de buurt blijven. Zien ze een konijn dan gaan met die banaan. Ze zijn niet snel genoeg om te vangen en als ik het eerder zie dan maak ik geluid zodat het konijntje weg kan.
In huis of aan de riem verwacht ik volgzaamheid en rust.
Ik ben dus ook meer in het bos of veld omdat het jachthonden zijn.

Uitgaande van de vele 'problemen' die hier dagelijks voorbijkomen is mijn antwoord een volmondige 'JA'!

Het zijn regelmatig nieuwe baasjes die zich gewoon niet goed ingelezen en voorbereid hebben op het samenleven met een hond. Het hebben van een hond wordt over-beromantiseerd (is dat wel een woord?) en er wordt vanuit gegaan dat als je liefde toont vanaf het eerste moment alles van zelf gaat want een hond doet alles voor zijn baasje.

Daarnaast heb je ook een groep mensen die vaak wel al ervaring hebben en een (bv. sportief) doel voor ogen hebben wat meestal met de uitgekozen hond haalbaar is. Alleen zie je daar weer vaak dat de eigenaar het (leer)tempo va de hond geheel voorbij schiet. Dat de hond meer tijd nodig heeft om met de eigenaar het gewenste doel te bereiken wordt soms gewoon niet geaccepteerd want hij/zij kan het!?!

Ook wordt aangenomen dat als de hond uiteindelijk heeft geleerd wat je hem wilde leren dat het dan klaar is en je voor zijn verdere leven daar niks meer mee hoeft te doen. Als later dan blijkt dat de hond bv. weer in oude gewoontes vervalt is de hond het schuld.

Persoonlijk vind ik het taak van de eigenaar, de hond (te proberen) een aantal sociale omgangsvormen aan te leren zodat hij probleemloos mee kan draaien in onze overbevolkte mensenmaatschappij. Dit voor de veiligheid en welbehagen van hond en mens (en andere dieren). Dat je daarnaast de hond ook hond moet kunnen laten zijn spreekt voor zich. Kun je daar geen balans in bieden/vinden moet je geen hond nemen!

Het leven met een hond heeft buiten al het welbekende ook een gezonde dosis humor nodig en daar ontbreekt het wel eens aan.

Mooi geschreven!
Ik betrapte me er net op. Een vriendin van me heeft sinds een week een hond uit Spanje. Cosmic is in december uit Spanje gekomen, en zat toen een maand in een pleeggezin voor ze bij ons kwam. Ze stuurde net een SMSje dat ze nog niks binnen gedaan heeft en al verschillende commando's kende. Cosmic heeft twee maanden binnen geplast en met de commando's die haar hond al kent ben ik nog druk aan het worstelen. Ook loopt haar hond al keurig mee langs de fiets terwijl ik nog druk bezig ben Cosmic naast me te laten lopen zónder fiets. Ze sloopt niks, terwijl Cosmic vanmorgen mijn dekbed in kleine stukjes heeft versnipperd (nou goed, er een gat in heeft gebeten). Ik betrapte me er even op dat ik eerst de schuld bij Cosmic legde ("die stomme hond kan en wil gewoon niks!" ) en toen bij mezelf ("misschien ben ik niet zo goed met honden als zij?"). Maar mischien is Cosmic gewoon een ander type hond.. heeft zij minder zin om commando's op te volgen en meer zin om hond te zijn.. Mogelijk rasgebonden 

Je hond vergelijken met andermans hond is héél gevaarlijk!

Misschien een super kromme vergelijking, maar..
Zoals sommige van jullie weten heb ik een autistische stoornis. Niet altijd makkelijk, want veel dingen die voor mijn leeftijdsgenoten "normaal" zijn, zoals uitgaan en feestjes, zijn voor mij niet prettig. Zo ook drukke supermarkten e.d. Ik had het hier laatst met mijn begeleider over en ze zei dat het vervelend is, maar dat we nu eenmaal in een niet-autistische wereld leven en ik me als autist moet aanpassen aan de wereld van de "normale" mensen. Dit gaat vaak niet zonder slag of stoot - regelmatig vind ik het moeilijk om me aan te passen en vind ik het niet eerlijk dat er zo weinig rekening met mij gehouden wordt, ik denk dat dit voor alle mensen met een "handicap" geldt, want de wereld is gemaakt voor mensen zónder handicap.

Zouden mijn honden zich ook zo voelen? Ik weet zeker dat Cosmic liever de hele dag buiten als een malle rond rent dan een ommetje aan de riem. Maar ze moet zich aanpassen, want er rijden auto's, mensen zijn niet gediend van loslopende (niet luisterende) honden, etc. Zijn onze honden eigenlijk de hele dag bezig met zich aanpassen aan ons leven? (sorry hoor, ik ben even diep aan het denken en filosoferen vandaag )

Ik ben het er mee eens dat een hond vriendelijk hoort te zijn, niet aan de lijn hoort te trekken, niet constant hoort te blaffen, etc. Maar als je er eens verder over nadenkt - verwachten we dan niet héél erg veel?

heel kort...ja, volmondig ja..

wat niet betekent dat een hond zich niet happy kan voelen in zijn wereldje dat ze met ons delen en wij hun opleggen..
maar eigenlijk vragen wij maar bizarre, abnormale dingen van zo'n hond

Grappig... Mijn eerste honden moesten perfect luisteren en daar trainde ik mij suf mee. Als het niet "goed" ging was ik echt niet happy... Was er zelfs zo mee bezig dat ik opleidingen gevolgd heb en Gevorderd Kynologisch Instructeur ben geworden, en fanatiek bezig was om gedragstherapeut te worden.. 
Nu doe ik het allemaal anders. Het "heilige moeten" is er af na een auto-ongeluk met pittig letsel, de geboorte van mijn tweeling, een scheiding en een verhuizing..  
Bij mij/ ons wordt er met de jongsten niet meer getraind, zij hebben alle vrijheid, weten wat ik bedoel met "hier", "zit" en "uh-uh" ... That's it... De "af" oefen ik af en toe.. Toch hebben we regels en doe ik het nu merendeels op gevoel. Maar gek genoeg verloopt het allemaal relatief soepel en stress loos... 
Zijnlopen zonder commando netjes "naast" zonder te trekken aan de lijn, zijn sociaal naar andere honden, kunnen prima los lopen en komen als ik fluit, kunnen prima alleen zijn, geen baknijd of agressie bij botten, zijn vriendelijk voor de kinderen, kunnen goed met zijn 3-en gepropt in een kleine ruimte een rit in de auto maken, laten zich prima terug aanlijnen....
Ik denk echt dat de druk soms voor onrust zorgt. Ik ben zelf meer relaxt, zij dus ook, we zijn nu meer een "team", ik verwacht dat zij op mij letten en luisteren, maar zij zijn zeker zichzelf en reageren vanuit zichzelf. Ze doen wat er gevraagd word met plezier! Tot op heden (afkloppen!!!!) ook nog geen grote trossen banaan in de oren van de twee pubers, mogelijk ook doordat er weinig is waartegen ze zich af kunnen zetten... Moet er eerlijkheidshalve wel bijleggen: wij wonen niet in een stad! Dus de rust en ruimte hier geeft de mogelijkheid om dit zo te doen... 
Doordat er geen overloop is aan mensen met honden in ons uitlaatgebied kan ik meestal ook ruim van tevoren anticiperen op dingen.. 
Dus ik denk dat er van een "stadshond" of "werkhond" meer verwacht moet worden, maar dit werkt voor ons prima!

wat ik van mijn hond verwacht ? aanhankelijkheid, respect en een fijn leven samen.

wat extraas is, ben ik blij mee, bij mij hoeft niets en alles moet, maar met beleid.


ik denk dat als je een hond hebt of een roedel dat de regels toch wat anders liggen.

ik heb een hond, en we leven .samen. verwacht alleen maar kamaraadschap meer niet, en dat hebben we, de rest is mee genomen.

In je laatste post vermeld je al een beetje wat ik ook vind.
Of we teveel van hen verwachten? Ja en Nee.

Ik vind inderdaad dat we veel van onze hond vragen, niet teveel blaffen, sociaal naar alles en iedereen, goed luisteren, niets stukmaken, geen onbeleefd gedrag,... wat voor honden allemaal niet zo vanzelfsprekend is.

Maar ik denk niet dat het TEveel is, als je kijkt naar de wereld waarin we leven. Het hoort gewoon, willen ze kunnen meedraaien in onze omgeving. Willen we voorkomen dat ze in beslag genomen worden of dergelijke. De honden zijn vroeger bij de mens komen leven, hebben zich aangepast naar onze wensen en met ons leren omgaan. Dat past inderdaad niet in het plaatje van hoe honden (wolven) in de natuur leefden.
We vragen al die dingen maar van onze hond om hen te kunnen beschermen, om conflicten te vermijden. Net zoals wij mensen ons soms ook moeten aanpassen om mee te kunnen.

Ik verwacht niet van mijn honden dat ze altijd luisteren, ik probeer ze wel zodanig op de te voeden dat ze in deze mensenwereld zoveel mogelijk vrijheid kunnen genieten. Daar zit mijn frustratie wel eens, potverdikkie Spot als ik je nu kon duidelijk maken dat achter wild aangaan = aan de lijn moeten ipv heerlijk rondstruinen en snuffelen .... Spot doet namelijk niks fout, hij volgt zijn instinct. Een instinct dat ik nota bene gebruik als ik met hem ga werken (net als dat trekken aan de lijn voorbeeld van Suze). Wat ik wel van mijn honden verwacht en eis zijn een paar hondse zaken, zoals respect voor mijn persoonlijke zone en wzwlfbeheersing. Overigens gaat dat ook in een leerproces.

Aaargh... Ik kan ineens op de iPad geen spelling meer corrigeren .... Zelfbeheersing moet daar dus staan...
En een interessant punt; gun je je hond soms wat autonomie op bepaalde terreinen?

Of we teveel verwachten? mss ... maar ik denk soms wel .... willen we dingen niet te snel. Als je hier soms leest over zindelijkheid ed. Op cursussen moeten ze dingen zo snel kunnen.
grens teveel verwachten en te snel willen is heel klein. Honden vergelijken is idd een gevaarlijk iets elke hond is weer anders. Of het om herplaatsers gaat of andere. Merk het hier al tussen de meiden. Verschillende rassen, andere aanpak. De een heel snel zindelijk de ander deed er zeker een maand of 6 / 7 over.

trekken aan de riem bv. Nanook newf niet gedaan Luna husky wel ja ... is een poolhond  en wat Suze zegt ... dat moet ze straks ook doen. Dus daar balans in vinden. Klein stukje kort aan de riem niet ... lijn languit dan wel. 

Hier zijn het de basis commando's want het is net als met kids er zijn bepaalde regels waar ze zich aan moeten houden. 
Rekening houden met karakter van de hond is denk ik het belangrijkste en zolang je je daar aan houdt.

Heb enkel de openingspost gelezen, en wat ik denk...
Als er van mijn honden al te veel wordt verwacht, heb ik medelij met ons mensen.. Van ons wordt aan alle kanten vanalles verwacht, dit moet, dat moet, zo laat dit, zo laat dat, dat kan niet, dat mag niet. Hebben we nog wel vrije tijd, hebben we tijd om te ontspannen, goed bij te slapen, even lekker niks te doen? Zelfs de weekenden zijn schijnbaar bij veel mensen ingedeeld op tijd....
Eigenlijk hebben mijn honden het dan best prima: trekken de hele dag hun eigen plan, spelen, slapen, springen, kroelen, rennen rond, zwemmen, gaan allemaal leuke dingen mee doen... Ja, dit alles wel binnen een kader wat door mij is uitgezet. Maar ik vind niet dat de hond 'slechter' wordt van dat kader... Dus nee, ik vind niet dat de verwachtingen te hoog zijn...

Dat is waar, maar voor veel dingen kiezen wij, als mens.. Of als mensheid, in ieder geval, misschien niet ieder mens persoonlijk..

Ik snap de gedachtegang erachter. Zelf heb ik hier nooit zo over nagedacht, maar ik moet zeggen dat ik wel heb geleerd om lagere verwachtingen te hebben dankzij Kobus.

Ik denk ook dat er wat "menselijkere" honden bestaan en wat meer "oerhonden". Zoals Sara, ons Witje, eigenlijk perfect luisterde en alles goed deed... Kobus gaat veel meer z'n eigen gang. Hij kiest of hij mijn commando's wil opvolgen, of dat ie dat straks doet of zelfs helemaal niet. Was een enorme omslag, daar moest ik erg aan wennen... Maar ach, ik heb het nu geaccepteerd als iets wat bij hem hoort  Als ik eten heb doet ie over het algemeen wel wat ik wil, dus het belangrijkste is dat, als het écht moet, ik hem wel kan laten luisteren haha! Zonder eten ligt het echt aan zijn bui, en ik moet zeggen dat ik het soms wel moeilijk vind om daarvan afhankelijk te zijn. Hoewel ik er ook wel heel hard om kan lachen (vooral als ie het bij mijn moeder doet, die dan enorm gaat staan mopperen haha ). Er gebeurt altijd wel iets met zo'n clowntje in huis!

Ik denk dat sommige mensen inderdaad te veel (en met name te snel) van hun hond verwachten... Maar ik denk ook dat honden enige "vermenselijking" wel nodig hebben. Als ze niet zouden zijn aangepast aan het leven in deze wereld, dan kunnen ze niet overleven. Bijvoorbeeld honden met enorme angsten, of honden die heel erg agressief zijn tegenover alles en iedereen. Of honden die voor geen meter luisteren, toch losgelaten worden en daardoor allerlei ongelukken/opstootjes o.i.d. veroorzaken. Het is nodig voor honden om enigszins "sociaal" te zijn (al is het maar naar 1 persoon). Een balans ertussen vinden is dus denk ik het belangrijkste

Ik maakte me vroeger ook teveel druk om wat hij wel en niet doet, maar zolang hij gelijk komt wanneer het echt nodig is en natuurlijk hondengedrag blijft vertonen, vind ik t wel best.
Ik heb ondertussen geaccepteerd dat hij nu eenmaal erg dominant naar andere honden kan zijn, iets wat bij onwetenden erg eng overkomt, maar hij overdrijft niet. Ik hou hem gewoon bij me als het nodig is.
We hebben elkaars taal ondertussen wel geleerd.

ik bekijk het per hond verschillend. van luna heb ik niets te verwachten, elke verbetering is er 1.commando's hebben natuurlijk nog weinig zin.
ik laat haar in haar waarde, respecteer haar grenzen, en hoop dat ze ons ooit genoeg gaat vertrouwen, zodat we verder kunnen werken aan haar angsten.

als luna een "normale" hond was geweest, had ik meer verwacht, dan had ze gewoon moeten luisteren, en komen als ik haar roep. dat is bij mijn herplaatsers eigenlijk nooit een probleem geweest, allemaal kon ik ze los laten binnen een week. bij luna is het zelfs niet zeker of ik haar ooit los zal kunnen laten.

Ongetwijfeld dat we aan honden een te hoge verwachting stellen. Ik betrap mezelf er regelmatig op. Maar zij zullen zich ook moeten aanpassen aan hun omgeving net als veel mensen dat moeten.
Dat heb je nou eenmaal als je met zijn alle op elkaar leeft

Ik heb het er een beetje ongelukkig neergezet.
Ik bedoelde dat ze een hoge will-to-please hebben, wat bij een ander ras veel lager kan liggen. Dat andere ras verlangt meer naar vrijheid dan een border. Wat natuurlijk niet betekent dat een border helemaal geen vrijheid wil.

Ik vind dat ik helemaal niet te veel van mijn honden verlang. In tegendeel.
Ze genieten hier ontzettend veel vrijheid, los op het strand, het bos, in de weide.
Die vrijheid geef ik ze, omdat ze me gehoorzamen.

Aan ''VOOR'' of ''HIER'' moeten ze gehoorzamen, anders kan ik ze niet meer van de riem laten ,simpel!
Lijkt me dus een kleine opgaaf voor ze, om er vervolgens ontzettend veel voor terug te krijgen.

Tevens geloof ik dat een hond zich fysiek en mentaal, pas echt optimaal gaat ontwikkelen wanneer hij los kan lopen. Een altijd aangelijnde hond, ontwikkeld een serieuze achterstand op honden die wel geregeld los lopen!
Dus wel degelijk iets om naar toe te werken!

In het kader van je omgeving, mens en dier, eigen veiligheid en die van een ander,, zijn daar echter regels voor nodig!

Dat is nu eenmaal zo
Niks raars aan, wij leren ook verkeersregels (terwijl ik toch best wel eens 200Km zou willen rijden of lekker fietsen over een autorijbaan) 
Kan niet, mag niet, daar worden we in beperkt gehouden, voor ieders bestwil.

Zo ook met honden,, vind ik althans!

Ik denk niet dat een hond snapt dat hij vrijheid kan "verdienen" door hier te komen als jij dat vraagt, dus ik denk niet dat het zo werkt.. Ik bedoel, ik denk niet dat een hond redeneert op de manier waarop jij dat aangeeft, maar misschien heb ik het verkeerd begrepen. Ik kan me niet voorstellen dat mijn honden denken: "Oh, ze roept. Nou, dan kom ik maar even, want anders mag ik nooit meer los van de riem." Ik ben er namelijk van overtuigd dat als dat het geval was, Cosmic wel zou luisteren als ik zou roepen, want los lopen doet ze het liefst
Ik ben het er mee eens dat regels nodig zijn, daar gaat de discussie wat mij betreft niet eens over, maar wij SNAPPEN dat de regels die ons opgelegd worden er zijn voor onze veiligheid en de algemene orde. Een hond snapt dat niet, dus vandaag mijn vraag - verwachten wij niet teveel?

We hebben veel te hoge verwachtingen van de hond en veel te lage verwachtingen van onszelf. Met opvoeden(door ons dus) voorkom je namelijk de meeste problemen. En van opvoeden is nog geen hond slechter geworden. Van niet opvoeden wel! En opvoeden gaat niet vanzelf, daar moet je energie en tijd in stoppen. Daar zijn mensen (veel te)vaak niet toe bereid en dat is jammer. Het zou voor de honden veel prettiger zijn.

Ik steek ontzettend veel tijd en energie in mijn honden. En toch blaft de één, en jaagt de ander. Ik vind persoonlijk dat ik mijn honden netjes op voed, ik neem deel aan cursussen, ben dagelijks meer met ze bezig dan veel andere hondenbezitters (in mijn omgeving, in ieder geval), dus ik denk niet dat dit een kwestie van opvoeding is, maar van instinct, natuurlijk gedrag, etc. en ik ben er van overtuigd dat je dit er niet (volledig) uit krijgt. En ik zeg dit niet omdat ik te beroerd ben om tijd en energie in mijn honden te steken  Iedere hond is verschillende, de één blaft veel, de ander nooit. De één heeft een hoog jachtinstict, de ander niet. De één speelt graag met balletjes, de ander niet. De één luistert zodra 't baasje in z'n vingers knipt, de ander neemt even de tijd om te bedenken of ze dit commando op gaan volgen, en zo ja, wanneer. Net als dat alle mensen verschillend zijn, zijn ook alle honden verschillend. Ik heb het idee dat een hond aan een bepaald ideaal-beeld moet voldoen, en dat dit niet voor iedere hond hetzelfde is.
Nogmaals, ik ben het er mee eens dat honden opgevoed moeten worden en dat ze zich moeten voldoen aan de regels die in onze maatschappij gewenst zijn, nogmaals, dat is het discussie punt niet, maar vragen we daarmee niet teveel van onze honden? Ik "eis" ook van mijn honden dat ze luisteren, stil zijn als dat gevraagd wordt, etc., maar is dat eigenlijk eerlijk?

Wellicht is het mss de samenleving die dit uitstraalt bedoel .... als je pup niet binnen aantal weken zindelijk is dan ojeee ,.... doe jij vast iets verkeerds. Als het niet direct terug komt dito. 
Ja bij Mc hoef ik maar te klikken met de vingers en hij komt, Nanook ... even de aandacht hebben en ze komt ... Luna ... trukendoos uit de kast halen. Dus idd elke hond is anders, heeft andere benadering nodig. En de buiten wereld kan je soms onzeker maken waardoor je mss een tandje bij wilt zetten terwijl jezelf beter weet. 

Honden mag je niet met kids vergelijken maar ook daarin ... kruipt ie nog niet, loopt ie nog niet ,nog geen tandjes, nog geen mama papa maar zelfde geval. Buitenwereld vindt dat .... 

Zolang je naar je eigen hond kijkt, en daarna handelt en dus niet wilt voldaan aan wat men vindt .... geloof ik niet dat ik teveel van ze verwacht.