zo veel verschillende rashonden....

Hoi hoi...Ik dacht ik maak er hier eens ene topic over.
Ik wil later misschien over 5 jaar een tweede hond .
En ja wat doe je je leest je in over rassen.
En ik kom er zoveel tegen en ze zijn allemaal leuk op hun eigen manier.
Ik ben nu helemaal gek op de sheltie , kelpie , minni aussie en de tamaskan.
en ja ik weet ze zijn allemaal verschillend.
En die keuze is ook gewoon zo moeilijk.
Gucci is gewoon op ons pad gekomen.

Maar toch het is erg moeilijk om je ideale ras te vinden.
Want ik vind er zoveel leuk.
Nu vragen jullie je zeker af wat is precies je vraag.
Nou eigenlijk heb ik niet echt een vraag naja ik vraag me af hoe het bij jullie is gekomen.
De meesten zeiden tegen me ga kijken bij fokkers lees je in en dat doe ik maar steeds vind ik er meer verschillende rassen leuk.
En ik weet het heb genoeg tijd.
Maar toch wil ik het weten hoe het jullie is afgegaan ?

Hier wou mij vriend perse een dobberman look a like hond met een pittig sportief karakter dus daar was Joy.Jackie kwam op ons pad en waren verliefd op haar uiterlijk. Ingelezen en het karakter vonden wij ook leuk en prettig dus de sprong in het diepe genomen en tot nu toe is dit bevallen.

In principe is het de voors en tegens tegen elkaar afwegen en dan kom je echt heus op een keuze.

haha, als of ik mezelf hoor.
ik heb precies het zelfde probleem :P

laat maar weten als je de oplossing hebt gevonden  zal ik ook doen als ik hem vind

Kijk en daarom open ik nou deze topic ik wist gewoon dat ik niet het enige zal zijn met dit probleem.

Wij hebben nu een leonberger, is dit mijn ras, absoluut niet!
Betekend overigens niet dat ik minder om mijn lieve Jara geef hoor!

Maar ze is zo sloom en dom, tja vooral dom...
En geloof me, mensen zeggen vaak dat kan je niet zeggen of dat valt vast mee! Maar als je haar eenmaal ontmoet hebt
Die draait letterlijk haar hoofd om om naar mij te kijken loopt door en struikeld dan omdat ze vergeten was dat ze door een deur moest en ze met haar kop tegen die deur aanklapt

Maarja..

Hoe ben ik op mijn rassen gekomen..
Nou ik ebn heel eerlijk eerst gaan kijken naar welke uiterlijke kenmerken het voor mij een beetje doen, al met al wil ik toch een hond waarbij ik me goed voel en waarvan ik denk WAUW!

Toen kwam ik al snel uit bij de mollosers en door mijn vroegere malamute (ben ik mee opgegroeid, prachtige hond, super lief voor mensen) bij de poolachtige..
Nou vind ik Malamute's en tamaskans geweldige honden, maar hun karakter, het ontsnappen, super eigenwijs, eigenzinnige vind ik ergens wel leuk, maar ik heb daar denk ik het geduld niet voor

Dus de mollosers..
vind ze bijna allemaal prachtig!
Nou vind ik de franse buldog qua uiterlijk en qua karakter echt geweldig, gezeldschaphond, maar toch ook een beetje een molloser voor mij, haha!
Dus dat er ooit zo eentje komt is zeker!
En dan mijn echte droomras, ondanks de sclechte ervaringen in de familie (kronkel in zijn hoofd en daardoor ontzettend aggresief), de Rottweiler

Vind ze prachtig qua uiterlijk, hun werkdrift spreekt me aan, hun rustige vriendelijke maar toch waakse karakter,vind ze gewoon echt geweldig!!

Maar voor mij was het dus eerst uiterlijk en op basis daarvan degene met het leukste karakter uitkiezen
Vind karakter het belangrijkste, maar heb niets met het uiterlijk van lopende en staande honden, maar ook hun karakter spreekt me he-le-maal niet aan.. vandaar dat ik nooit voor zo'n hond zou gaan..

Maar staffords, cane corso's, bullmastiff

@Ayla wat een mooi verhaal eigenlijk.
erg leuk om te lezen.
En ja de rottweiler 

Wij hebben nu een Golden, en ik zou die zelf ook 100% zeker hebben gekozen.. Mocht ik ooit zelf honden nemen komt er hoe dan ook een Golden en als ik ooit een 2de hond/hondje neem dan word het hoogst waarschijnlijk een Flatcoated of Grote Zwitserse Sennen hond... Alhoewel de Hovawart (black and tan) me ook heel erg aanspreekt... Als het om kleine/middenslag hondjes gaat weet ik nog niet wat ik zou willen... Ik hou niet zo van kleine rassen... Heb liever een grotere hond.

Kijk daar zit ik dus ook mee.
met mijn ziekte is een kleine hond makkelijker maar eigenlijk mis ik ook wel de grote dan en hou ik ook wel meer van de grotere honden.

ff een Uppie ...

Zelf heb ik Golden en in eerste instantie dacht ik dat ik zelf geen Golden zou nemen als ik later op mezelf woonde, maar daar ben ik op terug gekomen. Ik had voor een Golden gekozen vanwege het aanpassingsvermogen en het een grotere hond is die graag mee gaat om van alles te doen. Als ik uiteindelijk uit huis ga dan ben ik er niet meer iedere dag om haar trucjes te leren, puzzels te doen en 3 uur te wandelen op een dag. Er wordt dan heel wat van haar aanpassingsvermogen gevraagd. Ik weet dat Evy een week zonder uitdaging kan. In het weekend wordt ze volledig afgemat en ook op donderdag en maandag is er veel tijd voor haar. De dagen dat er minder tijd is past ze zich gemakkelijk aan.

aaah oke dus ik begrijp dat je de golden retriever hebt gekozen omdat dat ras zich makkelijk aanpast ?

Mijn vriend heeft zijn hele leven schotse collies gehad (ik geen honden of andere huisdieren tot ik uit huis ging). Toen ik hem leerde kennen woonde hij al een tijdje weer thuis. Zijn ouders hadden al een hele tijd geen honden meer gehad omdat mijn schoonvader niet meer wilde. We hebben hem toen met z'n allen overgehaald. Het zou dan niet weer een collie worden, want ze wonen in een vrij klein appartement en ze hebben een boot, maar een kleinere. Toen kwamen we in aanraking met de sheltie, en die is het toen geworden. Toen ik en m'n vriend gingen kijken naar een hond voor onszelf wilden we eigenlijk ook een schotse collie, maar we gingen heel klein wonen in een appartementje en dat wilden we een collie niet aandoen (had achteraf best gekund want collies zijn eigenlijk rustiger dan shelties), daarom zijn we toen ook voor een sheltie gegaan. Toen we zo'n 1,5 jaar inmiddels in ons huidige hoekhuis woonden is er eindelijk een schotse collie gekomen, en nu nooit iets anders meer!!!!!!!!!!!!! We houden allebei meer van grote honden dan van kleintjes, en de schotse collie is gewoon HET ras voor ons daar wil ik in de toekomst ook zelf mee gaan fokken. Eerst met onze Dan die dekreu voor zijn fokker gaat worden, en daarna met een eigen teef

Ik had het hetzelfde als kind al. Thuis hadden we een prachtige golden echt wat een knapperd en lieverd was dat. Ik wilde alle rassen. De ene week die en dan weer die en zo gin het jaren door elke keer weer wat anders. Dat krijg je als je zo enorm gek bent op honden. Totdat het steeds dichterbij kwam dat ik een eigen hond mocht hebben samen met mijn vriend. Ik had een geen huisje en eindelijk was het zo ver. En ja je bent met zijn tweeën dus mijn vriend had er ook nog wen aandeel in. Waar we snel uit waren was dat het een jacht hond moest zijn. Die vinden we mooi en ik wilde ook graag wat met mijn hond ondernemen. Mijn vriend houd niet zo van honden met lang haar dus de golden viel af helaas want daar ben ik dol op. Zo kwamen we bij de labrador en viszla. Uiteindelijk besloten voor de labrador omdat we dachten dat we een viszla misschien niet alles kunnen bieden wat ie nodig heeft. En wat heb ik een goede keus gemaakt, echt de labrador past goed bij mij enorm leergierig lief wil dingen ondernemen maar kan ook rustig zijn echt wat een schat heb ik, ben dol op hem. Uiteindelijk komt het goed en kies je voor het ras waarbij je denkt die echt bij je past succes.

Wat leuk om deze verhalen te horen.
gelukkig dat het bij jullie zo goed is gekomen en dat jullie het nu zo zeker weten.

Ik wou een rottweiler, dat mocht niet wegens gevaarlijk en onbetrouwbaar.
Toen maar een mechel genomen, dat kenden ze niet


achterna bekeken het beste verbod dat me ooit is opgelegd haha.

Keuze trouwens bijna volledig op uiterlijk gebaseerd.

als eerste kregen we onze cairn terrier. mijn oom heeft een eigen hondenschool en is gedragsdeskundige ook gespecialiseerd in hondenrassen. We hadden als gezin een paar eisen gesteld ik was best jong dus had niet echt eisen alleen dat ik ermee kon spelen . mijn vader zei tegen mijn oom dat hij een klein, speels en een goed waakhondje wilden met rechtopstaande oortjes (ja ik weet ook niet waarom daar heeft hij gewoon wat mee) dus mijn oom zij de westie en de cairn terrier we zijn  het op gaan zoeken en het kwam precies met ons uit en werd het de cairn terrier. Mijn oom is inmiddels overleden.

bij de tweede hond ging het iets moeilijker. We hebben echt 2 jaar gezocht naar het goede ras voor ons gezin. Ik heb zelf heel veel sites afgezocht met hondenrassen en allemaal het karakter gelezen toen we alles gelezen hadden heb ik al de rassen opgeschreven en gingen we ze met het gezin opnieuw lezen en de honden waar we zeker wisten dat ze niet bij ons pasten streepten we door. Toen gingen we ook kijken naar het uiterlijk en de grootte waardoor er wat werd afgestreept er bleven er ongeveer 12 over toen zijn we gaan afstrepen op gezondheid want de bernersennen stond er nog bij maar afgestreept ivm problemen met de gezondheid. en toen bleven er 6 over. We hebben toen naar de rasverenigingen gebeld van alle 6 en kregen nog meer informatie bij een aantal weesten kijken in omgeving. En toen bleef als laatste de eurasier over we hebben de rasvereniging opnieuw gebeld zijn 2 keer op bezoek geweest en na bijna 2 jaar op de wachtlijst hebben gestaan hebben we nu onze bram van nu 4 maanden en 2 weken. Het wachten was de moeite waard want we hebben er iets heel moois voor terug gekregen.

Voor ik bij de Shiba uitkwam heb ik veel nagedacht: ik wou aanvankelijk een poolhond, husky/malamute of een samojeed. Het probleem was dat ik wist dat ik die honden echt niet kon bieden wat ze nodig hadden, en dan vooral de husky en de malamute niet (op vlak van lichaamsbeweging). Toen ben ik op zoek gegaan naar een ras dat eigenzinnig was, aangezien ik geen té aanhankelijke hond wou, zijn eigen karakter had maar ook het spitse had. Zo kwam ik uit bij de Shiba, waar ook mijn moeder direct op verliefd werd door z'n 'compactheid' en karakter. Zo ben ik veel beginnen lezen en heb dan onze Koji gevonden, aanstaande zondag wordt hij 1 jaar! 
Maar toch zou ik in de toekomst liever een hond willen die sneller gehoorzaamt en makkelijker trainbaar is, ook de houding van de Shiba (hoge staart) kan door andere honden de verkeerde reacties uitlokken wat ook niet altijd handig is (gelukkig is Koji een meester in negeren aan het worden ). De rassen waar ik nu aan denk zijn de Chesapeake Bay Retriever (die eigenzinnig is maar een stukje gemakkelijker in de omgang dan de Shiba) en de Oud Duitse Herder, omdat zij een rechte rug hebben, heeeel mooie honden zijn en makkelijker trainbaar. Dat is van groot belang omdat ik weet dat ik later niet altijd evenveel tijd zal hebben daarvoor. 
Hoewel ook ik zeer vaak van gedachte verander, elk nieuw ras dat ik tegenkom is het inlezen waard, maar toch blijven de chessies (die zeldzaam zijn, dus zou van een fokker uit Duitsland komen ')  en ODH (vooral die van Chika's Erf, prachtige honden en prachtige combinaties) in mijn achterhoofd. We hebben nog tijd, tegen dat mijn volgende hond er zou kunnen zijn, duurt het ook minstens 6 jaar! (wachtlijst niet meegerekend)

whahaha ja zo kan het ook lopen..

@Lisanne ..
Erg leuk om te lezen dat je zoveel hebt opgezocht en zoveel rasverenigingen hebt benaderd.

@ rana oke dus ongeveer ook het zelfde verhaal allemaal leuke rassen maar welke is The one weet je ook niet..

Bij ons was 't omgekeerd. 
Uiteraard vind ik honden in 't algemeen hele fijne dieren, maar voor het kiezen van het ras, was er meteen die grote voorliefde voor de malamute. Omdat alles wat ik in een hond kon wensen in dit ras verzameld zit:
ze zijn sterk verbonden met hun gezin, ze zijn robuust en niet snel uit hun evenwicht, ze kunnen prima zelf denken en oplossingen bedenken, ze trekken er graag op uit, ze zijn sensitief en vriendelijk, ze zijn complex en nieuwsgierig, én qua uiterlijk vind ik ze ook nog es prachtig.
Voor ons was het dus meteen duidelijk '

He, wat zie ik.. is de corgi van je lijstje gevallen

Ik heb vooral heel veel dogs101 gekeken op animal planet. En toen de corgi voorbij kwam was ik verliefd. Daarna ben ik info gaan zoeken over de corgi en zijn we bij de fokker op bezoek geweest en toen was het helenaal voorbij. Wij wisten het zeker, hier zou een corgi komen. En die kwam er!

Wij waren op zoek naar een kleine hond, omdat we op een appartement wonen. Maar met de echt kleine hondjes hadden we beiden toch weer niets. De corgi paste dus perfect, een grote hond in een klein lijf.
Daarnaast willen we een actieve hond met humor(tadaaa, de corgi paste weer in ons lijstje)
En we hadden geen betere keuze kunnen maken, dit is echt het ras voor ons

whahaha dat valt me nu pas op dat die niet in mijn lijstje zit.
Nou als het aan mijn broer ligt komt er vandaag nog een corgi hoor.
En ik heb nog steeds een zwak voor die clowns.
Maar ja de dingen die ik met een hond wil gaan doen twijfel ik eigenlijk of dat wel kan met een corgi.

p.s wanneer kan ik clooney eens in het echt gaan bewonderen 

Je bent altijd welkom hoor Is alleen misschien een stukje uit de buurt voor jou. Ben je in oktober op de clubmatch van de WCCN? Daar zijn wij ook

Ik zie weer eens dat ik heerlijk incompleet ben. Sorry, ben met twee dingen tegelijk bezig.
Ik heb een voorliefde voor Retrievers en dan voornamelijk de Flatcoat, Toller, Labrador en de Golden. Het karakter van de Flat en de Lab spraken mij toch niet helemaal aan, dus die vielen af. Toen bleef de twijfel tussen een Toller en een Golden. Allebei prachtige honden met een geweldig karakter dat erg goed op mij aansluit. Tollers zijn toch wel echte werkhonden met veel pit en power, Goldens hebben dat minder. Goldens daar in tegen vind ik zelf zelfverzekerder en hebben een wat groter aanpassingsvermogen. De hond zal bij mijn ouders blijven als ik uit huis ga, dus toen was de keuze voor een Golden eigenlijk vrij snel gemaakt.
Nog steeds ben ik helemaal verliefd op de Toller, maar het fokkerswereldje spreekt mij niet zo aan. Er is veel haat en nijd en dat merk ik bij de Goldens niet zo. Iedereen gaat gezellig met elkaar om. Natuurlijk zijn er altijd mensen die commentaar hebben, maar dat houd je scherp en laat je nadenken over je keuzes. Bij Tollers heb je echt verschillende groepen. Ik weet niet of ik daar aan bij wil dragen, ik denk dat ik liever in het gezellige wereldje van de Goldens blijf.

Ow wanneer is die clubmatch dan ? zie je ben even uit die wereld en ik mis dingen 

@ sanne maakt niet uti hoor begrijp het twee dingen tegelijk doen gaat er meestal eentje mis :P
Maar Oke erg leuk om te horen.. Wel jammer van de Toller wist niet dat het daar zo in het fokker wereld aan toe ging.
Tot nu toe bij de rassen waar ik nu een beetje in zit daar gaat het er heel vriendelijk en open aan toe.

27 Oktober in Heteren

Mijn moeder wilde altijd al een Terriër, ze vond het eigenwijze karakter leuk. Maar tja welke ras neem je dan van de terriër groep?

Ze vond de Cain Terriër altijd een leuk ras, maar hier in de buurt liepen er een aantal rond die niet zo vriendelijk waren en ze wilde eigenlijk een ras dat je niet vaak tegen kwam.

Toen kwam ze in een hondenboek, de Parson Russell Terriër tegen. Ze vond Jack russells niet veel aan, maar de Parson trok wel haar maar ook onze aandacht. Het was een gezond ras en kwam niet veel voor in Nederland. Ze zijn lekker actief, gehoorzaam en eigenwijs en dat paste wel bij ons. Dus toen was het opzoek gaan naar een fokker, toen der tijd waren er maar 3 of 4 fokkers in Nederland.

We hebben toen bij toeval een nestje gevonden, van één van de erkende fokkers in Nederland. Deze had nog een reutje beschikbaar en dat werd Ziko.

Nadat Ziko was overleden zijn we weer overstag gegaan voor de Parson maar dit keer voor de ruwharige versie en heel toevallig is Maylo het neefje van Ziko

Ik zou zelf later wel nog een Parson willen hebben, maar ook heel graag een Afghaanse windhond of een Saluki. Of gewoon allemaal!

Waarom? Ik vind deze windhonden rassen helemaal geweldig, omdat ze er elegant uitzien en hun persoonlijkheid spreek me gewoon heel erg aan. Het zijn hele eigenzinnige hond en zijn niet zo makkelijke te trainen. Ze onderhandelen liever voor een beloning en als ze ergens geen zin in hebben, doen ze het gewoon niet. Veel mensen zouden hier absoluut gek van worden, maar ik bewonder deze honden heel erg hierom.

Ik zou dan het liefst een Saluki willen hebben uit de Perzische lijn en een Afghaanse windhond uit de Scandinavische lijnen, omdat ik deze lijnen gewoon mooier vind.

en ik ben ook meer van de hondenrassen die niet veel voorkomen en daardoor vind ik ze nog specialer

aah oke ik moet even afwachten wat de rattery van mijn ratten doet want die show is ook in oktober  en ik ka niet zo ver vooruit kijken met mijn ziekte ^^

@ Maylo aha leuk om te lezen ja de terriërs  ja ben ene groot honden liefhebber ..

Mijn smaak is ook ontzettend veranderd over de jaren heen. 
Heel vroeger (hahaha, zo lang is dat ook nog niet geleden, pak hem beet een jaar of 10) vond ik de Saarloos wolfhond echt de mooiste hond, samen met de husky. Maar ik had toen nog geen idee wat die rassen precies inhielden. 

Onze moeder wilde een hond, want ze was zelf ook opgegroeid met honden (wetterhounXherder en Sint bernard). Wij helemaal blij natuurlijk! Toen we een ras mochten uitzoeken, had onze moeder al een voorselectie gemaakt waaruit we dan mochten kiezen en voorkeuren mochten uitspreken. Volgens mij lag de keuze tussen de mopshond, glen of imaal, cairn, basset en sheltie. Uiteindelijk kwam de sheltie als winnaar uit de bus--maar voordat we zover waren dat we een nest hadden gevonden kwam Yuna op ons pad, een Engelse cocker spaniel. 

Zodoende was onze eerste hond een Engelse cocker en ze is inmiddels alweer negen en een half jaar oud. 



Charlie kwam bij ons uit puur toeval. In het asiel gingen we initieel voor een andere hond kijken, maar deze hond paste absoluut niet bij ons. Charlie was de enige hond die niet blafte, maar kwispelend bij het hek stond en zijn bal ertegenaan duwde terwijl hij zat te piepen. Wij helemaal verkocht natuurlijk, gewandeld, een weekend erover nagedacht en opgehaald uit het asiel. 

Charlie was een herder, waarom een herder? Dat heeft te maken met vaderlief die 'een Echte hond' wil. In zijn ogen dus een herdershond.  Al het andere is te min. Ben ik niet met hem eens, maar goed. 

Voordat we Charlie in huis namen, vond ik herdershonden zoals de witte herder en Shiloh helemaal fantastisch. Charlie was een heerlijke eerste grote hond en ik heb mijzelf mede door hem ook beter leren kennen. Charlie stierf helaas binnen anderhalf jaar nadat we hem geadopteerd hadden, maar we wisten van tevoren dat hij misschien niet nog jaren bij ons zou zijn, hij was immers al 10 toen we hem in huis namen. 



Tijdens Charlie's leven werd ik verliefd op berghonden, die zowel groot als rustig waren, maar ook waakten! Charlie zou een dief naast onze huisraad ook nog een kus meegeven, de lieverd.  
Ik kwam erachter dat ik graag een hond zou hebben die geen allemansvriend is. Vriendelijk, ja, maar niet halsoverkop verliefd op iedere mens. Maaaar, ik ben er inmiddels achter dat berghonden zoals de Estrela, Kuvasz en Sarplaninac dus weer het andere uiterste zijn van allemansvriend, en dat hoeft van mij dus ook weer niet. 

Ondertussen had mijn moeder er twee kleine yorkshireXchihuahua bij. Door haar hondjes ben ik erachter dat die kleine beestjes hartstikke leuk zijn, maar niks voor mij. Ik wil een grote hond, als ik iets kleins wil waar ik voorzichtig mee moet doen wat af en toe op mijn schoot kan liggen, neem ik wel een kat. 



Mijn volgende interesse werd de windhond. Met Charlie's overlijden kwam Mike in huis, een jonge en wel heel rank gebouwde witte herder. Onze buren zijn er nog steeds van overtuigd dat hij een kruising windhond is.  

Ik ben er inmiddels achter dat ik het hele alerte en scherpe van een herdershond niet zo geweldig vind. Ik hou van een rustige hond en van vriendelijkheid, een zacht en waardig karakter. Ik denk dat ik dan bij windhonden helemaal goed zit. Plus dat ik een rank slank uiterlijk helemaal fantastisch vind!  En de meeste windhonden zijn ook nog eens groot! 

Ik heb in een Spaans asiel gewerkt met heel veel half-windhonden (podenco's) en ik vond hun mellow karakter super. Kalm, waardig en vriendelijk. Met zo'n hond zie ik mezelf later ook wel. 

Zodoende! In mijn geval was het vooral ervaring opdoen en gewoonweg ouder worden en mezelf beter leren kennen. Ondertussen vermaak ik me prima met Mike. ' Misschien krijg ik komende jaren wel meer nieuwe inzichten en besluit ik bij een komende hond wel op een ras waar ik tot nu toe nog helemaal niet aan gedacht heb.

nou, het zal wel de ODH of een chessie worden denk ik zo, maar er zijn idd veel te veel leuke rassen

Ik had altijd al wel een voorliefde voor Dalmatiërs en toen onze vorige hond was gestorven zag ik Perdie op een asielsite staan. Ik wist wel wat de kenmerken van het ras waren en dus hebben we haar in huis genomen en dat is echt 200% meegevallen. Sindsdien doen we ook regelmatig Dalmatiër-wandelingen en ja het is wel zeker dat er hier altijd een Dalmatiër zal rondlopen

En in de zoektocht naar een maatje voor Perdie wilde ik graag terug een Dalmatiër, maar we vonden er geen die echt voldeed aan wat we zochten dus zo kwamen we bij Orga uit. Qua karakter past hij perfect bij Perdie

Verder heb ik geen echte voorkeur voor een ras, ik wil gewoon graag een hond waarmee je lekker actief kan zijn. Zo is in principe elk ras hier welkom, maar er zijn wel rassen waar ik het niet zo mee heb en dan vooral de ongezondere rassen