einde relatie wat met de hond?

hey mensjes,kheb voor jullie eens een vraagje..
ik had een relatie van 3 jaar die in november 2012 ten einde is gelopen met een mechelse herder van 1.5 jaar in het spel.
ik heb enorm veel tijd in hem gestoken en hield enorm veel van hem hij was mijn soulmate 1ste klasse niemand of niets kon aan hem tippe, nu.. mijn ex vriend keek er nooit naar om en zei altijd dat het mijn hond was maar hij wou hem wel op zijn naam zetten. Nu ga ik kapot van verdriet omdatt ik de hond nooit heb meegekregen terwijl ik hier een mooie thuis voor hem heb ik mag hem zelfs niet zien! kan iemand mij hiermee helpen? zou ik kunne bewijzen dat mijn liefde voor de hond groot genoeg is zodat ik hem toch bij mij kan hebben?

hey 'mensje priscilla'...

ik denk niet dat WIJ jou hiermee kunnen helpen.
waarom heb je het destijds goed gevonden dat de hond op naam van je vriend gezet is?
wie heeft in de tijd dat jullie de hond hadden alles betaald?
wie is met hem naar de dierenarts gegaan?
heb je de hond het afgelopen half jaar nog gezien?

helaas worden honden vaak de dupe van echtscheidingen, net zoals kinderen.
hadden jullie een samenlevingscontract?
is er geen 'omgangsregeling' afgesproken?

ik begrijp dat het heel verdrietig is allemaal en hoop dat er toch een oplossing komt.

Wat een moeilijke situatie Priscilla. Kan je niet proberen te spreken met jouw ex-vriend ? Aantonen dat je echt zoveel van je hond houdt en hem graag zou terug zien, hangt er natuurlijk een beetje vanaf hoe jullie tegenover elkaar staat, is er echt ruzie of niet. Het had beter geweest indien de hond op jouw naam had gestaan, nu kan je niets doen tenzij je ex wil mee werken.

Heb zelf nog nooit in zo'n situatie gezeten, kennissen van mij wel, die hebben uiteindelijk besloten om het "hoederecht" te delen. Maar daar is de rechter wel tussen gekomen, weet ik nog.

Ik zou al eens polsen bij je ex of hij niet openstaat voor een regeling zodat je je hond wel kan zien en eventueel zelfs bij jou kan komen wonen. Wie weet staat hij er ondertussen anders tegenover en wil hij zelfs graag dat de zorg door jou wordt overgenomen. Je kan het altijd proberen !

Benieuwd wat de anderen er over weten !

Wat vervelend ..heb bijna hetzelfde meegemaakt ..na mijn scheiding bleven 2 kids bij mijn man wonen en 2 bij mij . 1 van de kids was zo gek op die hond dat ik niet kon maken om die ook nog van hem af te pakken dus bleef mijn hondje bij mijn ex . K,miste mijn hondje zo en nam zelf ook een hond ..Na 1 jaar ging mijn ex weer hertrouwen , en wat dacht je zijn vrouw wilde het hondje niet .. ik woonde inmiddels op een camping waar maar 1 hond mocht dus kon haar niet nemen  met het gevolg dat ze naar een asiel gebracht werd ..tot groot verdriet van de kinderen en mij .
We hebben nooit meer iets van haar gehoord ..dus ik zou zeggen vecht voor je hond !! Ik denk dat het van hem gewoon pesten is ...als hij nooit naar die hond heeft om gekeken waarom nu ineens wel dan ? Kijk naar Margaritha en die Roy van Zuydewijn  ook strijdt om een hond !

soms kan jij toch al eigenaar aangemerkt worden als je kan aantonen dat jij bv alles met hem gedaan hebt. Dwz, naar de dierenarts, voer kopen, speeltjes, hondencursus. Als je daarvan rekeningen kan terugvinden zou ik misschien eens aan een advocaat vragen wat je daarmee kan. Want hoe en wat juist weet ik ook niet.
Het is wel lastig dat we ondertussen weer een half jaar verder zijn en hij nu eigenlijk altijd de zorg van de hond op zich heeft gehad. Dat geeft hem natuurlijk weer meer recht.

De kans is klein, maar volgens mij is dit de enige mogelijkheid die je hebt om het te proberen.

wat verdrietig, als de hond op de naam van je vriend staat heb je weinig of geen kans.

Als je vriend goed voor de hond zorgt, en de hond er verzorgt uitziet, dan is de kans dat jij hem alsnog krijgt niet rieel.

ooit een nieuwe hond ? altijd op je eigen naam zetten, dan is er nimmer getouwtrek om de hond.

daar heb je nu niets aan, is er misschien te praten met je exvriend ?