Dalmatiërs - karakter

De dalmatiër is een leuke hond, waar je echt mee kan sporten.
Ik fiets regelmatig met onze dalmatiër. Ik heb wel voor mijn verjaardag een springer gekregen. Die kreeg ik een paardagen nadat wij Soraya hadden opgehaald.
Ik vond het namelijk eng om Soraya met een hand vast te houden, en achteraf niet onterecht. Met de springer gaat het prima, zij loopt netjes naast mijn fiets, en als zij een ander hond ziet loopt zij toch door.
Als jij niet weet wat een springer is, dat is een beugel die je aan je fiets kan bevestigen. Aan die beugel zit een veer en daar kan je met een fijn en vooral veilig gevoel je hond aan vast zetten. En wat ik fijn vind aan deze springer, is dat ik mijn handen vrij heb om aan mijn stuur vast te houden.
En mocht jij vallen dan laat de springer je hond los,dus dan valt je hond niet mee. En als je hond een rare beweging maakt dan laat de springer je hond ook los, en dan val jij niet.
Maar de springer laat de hond niet zomaar los, dus daar hoef je er ook niet bang voor te zijn dat je hond ineens ergens anders loopt.
Ik heb nog nooit wat raars mee gemaakt, het enige is dat de springer aardig duur is, althans toen mijn moeder hem kocht was hij duur. Mijn tante had hem ergens weer goedkoper gezien. En ze worden ook niet overal verkocht. Daarom zie je ze ook zo weinig.
Maar ik vind het een IDIEAAL ding.
Ons ander hondje heb ik wel gewoon met 1 hand vast die is niet zo sterk, maar voor grote sterke honden is dit ideaal.

Gister ben ik nog de bocht letterlijk uitgevolgen met mijn lieveling, wand zij zag een andere hond, en wij kwamen net de voortuin uit. Mijn arm heeft een flinke oplaattater gekregen.
Ik moest toch naar de fysiotherapeut, dus kon zij gelijk even naar mijn arm kijken. En inderdaad mijn arm had een flinke klap gehad. Dus even rust nemen met mijn arm.
Dalmatiërs zijn verschrikkelijk sterk dat valt mij elke keer weer op.

Ik las ook nog een stukje ergens in dit forum over een dalmatiër die het kind van de eigenaar had gebeten. En de eigenaar zelf ook bijna had gebeten. Omdat zij uit een verkeerd nest kwam. Maar ik vind dat niet eerlijk omdat over de dalmatiër specifiek te vertellen. Andere rassen hebben ook wel zulke kneuzen. Een hond van mijn moeders buren deed dat ook, en dat was een X herder. Hij is zelfs bij Martin Gaus geweest, en ook hij wist er geen raad mee. Zo kan elk ras er een bij hebben die niet klopt. Dat heeft niets met de dalmatiër temaken.
Mijn hond heb ik dan niet vanaf pups af aan, maar ik heb wel foto’s gekregen van het nest van Soraya. En ook heb ik haar stamboom.
Soraya haar stamboom is elke keer met haar mee gegaan, dat gebeurd meestal niet, maar bij haar toevallig wel.
De foto’s van het nest zijn prachtig. Het is een schoon nest. Er zit een mooie lieve moeder bij, met maar liefst 9 pups.
Door dat ik Soraya haar stamboom had, heb ik de fokker kunnen bellen, en daar heb ik nu goed contact mee.
Het is een al wat ouder vrouw die is gestopt met fokken. Maar in al die jaren dat zij heeft gefokt zijn er maar 2 niet goed terecht gekomen. Maar uiteindelijk later wel hun plek hebben gevonden. Dat was een reu en onze Soraya.
Zij was dus een goede fokker, die nog veel tips geeft aan nieuwe fokkers.
Op die foto kreeg je alle pups te zien, niet een foto met een pup die van jou alleen, Ik haalde Soraya er zo uit, omdat zij een vlek heeft dat op een bot lijkt, en dat zag je gelijk terug in de foto.
Deze vrouw is echt blij dat Soraya bij ons is gekomen, zij had spijt van de verkoop. Maar het gaat nu goed met haar zegt zij altijd.
Zo kan het ook gaan in het leven!

Hallo,

Ik heb een Dalmatier van nu anderhalf jaar. Ze is heel onderdanig maar weet wel van zich af te bijten als een hond te dominant is, maar ze ligt erg vaak op haar rug. Ze luistert alleen als zij daar het nut van inziet, volgens mij is dat typisch voor een Dalmatier. Ze vindt het erg leuk om met andere honden te spelen, is erg speels en sociaal, maar doordat ze vanaf pups af aan met andere honden in contact is gekomen (vooral grote mannetjes), is ze nu erg sociaal en niet dominant.

Ze heeft een stamboom, met een leverkleurig-gevlekte moeder en een zwartkleurig-gevlekte vader, zij is zwart met enkel op de buik en in het gehemelte bruine stippen.

Wij hebben met het uitkiezen van onze pup op het volgende gelet:
- Blaft de pup veel (soms zijn ze dan doof)
- Komt hij meteen op je afrennen (dan zijn ze vaak dominant)
- Blijft hij zitten of kruipt hij weg (heel onderdanig en vaak bang, heel timide pupje, dus niet geschikt voor een druk gezin)

De pup die wij hadden gekozen bleef even zitten, kwam vervolgens rustig naar ons toe gehuppeld en ging nieuwsgierig zitten snuffelen. Ze liet zich aaien en optillen, ze heeft een geweldig karakter. En zelfs nu kan ik haar optillen als een baby, tegen mijn buik aan met haar poten op mijn schouders, ze vindt alles prima. Ze blaft erg weinig.

Ik hoop dat mensen hier iets aan hebben !
Ik wil niet zeggen dat elke Dalmatiër zo lief is, maar die van mij in elk geval wel!

Groetjes, Shawna en Nala (de dalmatiër)

Vandaag was ik verdrietig, en toen kwam mijn allerliefste Soraya, de super dominante rot hond, zo als zij bij ons in de buurt word genoemd naar mij toe, en likte de tranen van mijn gezicht af. Als de tanen even weg waren deed zij haar kop in mijn nek (haar favoriete houding).
Mensen kunnen praten tot dat zij een ons wegen, maar vanmiddag toen ik even echt steun nodig had van iemand was daar mijn dalmatiër en mijn man . Verder had ik niemand nodig want dit was puur, en zeer gemeend.

Liefs Brigitte.

Hallo,

Ik heb nu een dalmaat van een jaar en het is echt een schat van een hond. Dat even ten eerste..

Ik hoor veel mensen zeggen dat dalmaten zo agressief zijn, dit kan kloppen, maar dat is in 999 van de 1000 gevallen een hond die te maken heeft gehad met doorfok in zijn bloedlijn. Daarom als je overweegt een dalmaat te kopen, informeer je dan goed bij de fokker en ga er absoluut bij op bezoek en "eis" de moederhond te zien en probeer daar het karakter van te 'leren kennen'. Staat de fokker dit niet toe dan is het ten zeerste af te raden om hier een hond te kopen. Een goede rasdalmaat kost tussen de 800-1000 euro, zit je hier ver beneden, dan mag je ook je vraagtekens plaatsen.

Verder is een dalmaat een absoluut eigenwijze hond die last heeft van 'selective hearing', met andere woorden, als ik geen zin heb om te luisteren dan doe ik dat ook lekker niet. Hoe vroeger je met de training begint (cusussen zijn ten zeerste aan te raden voor 'beginners') hoe minder dit is. Omdat het zo'n eigenwijze hond is heeft deze ook absoluut een concequente baas nodig, heeft deze dat niet dan krijg je een onhandelbare hond.

Verder heeft een dalmaat veeeeeel beweging nodig, is van nature een loophond voor naast de koetsen en is daardoor onvermoeibaar. ben je geen sportief type die niet veel tijd heeft, absoluut niet aan te raden om dan voor deze hond te kiezen. Deze heeft echt niet genoeg aan een blokje aan de lijn en heeft bewegingsvrijheid (bossen e.d.) nodig om zijn energie te lozen, anders kan hij vrij vervelend worden.

Lopen aan de lijn is een ramp voor een dalmaat en is dus een belangrijk aandachtspunt bij training.

Verder hebben ze last van hoorproblemen, en laat daarom er ook altijd op controleren bij aanschaf van een pup (BAER), en kijk ook in de bloedlijn of de v(voor)ouders hoorproblemen hadden.

Verder heeft een dalmaat een goede voeding nodig, ten eerste omdat zijn vacht dan mooi wit blijft, maar ook omdat een dalmaat last van nierstenen kan hebben. Geen zout voer (pedigree e.d.) dus!

Ook houdt een dalmaat van eten en moet er ook concequent worden opgetreden wanneer deze iets van de tafel afwilt halen. Dit doen ze namelijk graag als je even niet oplet, maar dat zullen ze ook niet meer doen wanneer er juist wordt gehandeld.

Met andere woorden, als ede hond goed wordt opgevoed en van een goede erkende fokker komt zal je weinig problemen met een dalmaat ondervinden.

Mijn laatste advies, koop bij een fokker die aan is gesloten bij het NCDH.

Groetjes Rianne & Turbo

Je moet altijd een hond kopen bij een goede fokker!!!!!
Mijn hond komt toevallig wel van een goede fokker vandaan, maar ik heb haar zelf van het internet. Ook zulke honden hebben recht op een nieuw goed leven.
Ik heb wel eens een test gedaan op internet of ik een goed baasje was, nou ik scoorde redelijk omdat ik mijn hond van het internet had gehaald was ik volgens de dierenbescherming slecht bezig geweest.
Ik ben blij met mijn internet hondje, en zij is inmiddels 6 jaar en in de kracht van haar leven.
Ik ben ooit met haar op bezoek geweest bij een dierenarts bij ons in de buurt ( niet onze eigen dierenarts) waar veel klachten kwamen over mijn Soraya, en waar ik over hoorde dat hij mijn hond wel zou willen in laten slapen omdat zij vals zou zijn.
Toen die man dat hoorde schrok hij en wilde gelijk een afspraak met mij maken, hij zei: ik hou van honden en dit is een leugen ik wil haar leren kennen.
Soraya is bang voor de dierenarts, en die man zei tegen mij: ik heb nog nooit een hond hier gehad die bang was voor mij, maar dat is zij wel, ik weet dat deze hond op haar plek zit, zij houd zo veel van jou dat heb ik nog nooit eerder gezien bij zo’n hond. Ik vond dit een complement, en er is ook nooit meer over mijn hond geroddeld.

Goed Soraya heeft angsten die ik er niet meer uit krijg, maar daar valt echt mee televen.
Soraya is bijvoorbeeld bang voor metalen voederbakken, nou is dat niet zo erg, maar ik wilde niet dat zij zo moet bukken om te eten en drinken. Nou hebben de dierenwinkels geen standaards voor stenen voederbakken alleen voor metaal. Ik heb echt alle winkels en internetsits af gezocht voor een standaard voor stenenbakken (plastiek word zo vies en is dan ook nog ongezond) maar nee die zijn er niet. wat heb ik nu gedaan ik heb een appel kistje gekocht bij een tuincentrum (uit mijn eigen geboorte jaar 1976 vond ik nog grappig ook), voor € 4,-, daar heb ik een dikke plank opgelegd en daar de stenen voederbakken weer op. In de kist liggen haar speeltjes en spullen zo opgeruimd, en de hoogte is perfect. En weten jullie wat nog het grappige is? zo,n appel kistje is goedkoper dan zo’n standaard. En ik hou van oud hout dus het staat ook beter bij mijn interieur, ha ha ha. Ach dat is een grapje wat wel waar is, maar als zij niet bang was voor metalen voederbakken had ik zo’n standaard gekocht voor haar.
Soraya’s vorige vrouwtje zei als: volgens mij houd Raya niet van metalen bakken. Ik had er niet echt op gelet en ik had toen toch stenen bakken voor haar. Pas toen een keer bij mijn schoonmoeder kwam, en die legde wat lekkers in een metaal bakje zagen wij hoe bang zij was, Soraya kwam niet in de buurt van die bak, en begon zielig te piepen, ik zei tegen mijn schoonmoeder dat de vorige eigenaar mij dat verteld had, dat Soraya bang is voor metalen voerbakken. Zij pakte een plastik bakje en het was over. Nu neem ik standaard een klein pastik bakje voor haar mee als wij weg gaan want ook in openbare gelegenheden hebben ze altijd metalen bakjes voor honden.
Toen ik bij een kennis kwam en ik was dat bakje STOM!!! vergeten kwam zij ook met metaal aan zetten voor water, ik zei: daar drink zij niet uit als je blieft heb jij geen plastik. Nou zij vond dat ik overdreef en dat mijn hond verwend was, ze doet het er maar mee, ik ben weggelopen en ben daar nooit meer geweest.

Ook is Soraya bang voor grote grove mannen, ik moet haar dan echt goed vast houden, want dan grijp zij.
Ik denk echt dat een tik is uit haar verleden. Misschien dat een grote man haar met metalen voederbakken om haar mooie zachte oren heeft geslagen? Ik weet het niet zij kan het mij niet vertellen, maar ik weet het en mijn man ook dus er valt echt goed mee televen.
Nu zij ruim 3 jaar bij ons is, is zij nog steeds bang voor metalen voederbakken. Als ik naar mijn moeder ga vergeet ik wel eens om water voor haar neer te zetten, mijn moeder heeft een metalen pan staan vol met water voor haar dieren, maar Raya drinkt er echt niet uit. Zo’n dorst zij heeft. Zij begint dan te piepen, en dan kijk ik haar aan, en dan weet ik het. Mijn moeder heeft ook een plastik bakje voor onze troela zo als ik haar vaak noem, ik het keukenkastje staan, een ja hoor dan gaat zij drinken.

Ik heb haar toch wel samen met mijn man aardig kunnen heropvoeden, en dat is echt met veel rust en liefde gebeurd. Zij kent veel worden die ik haar heb geleerd, zo als:
OORTJE, een varkensoor daar is zij dol op, en als ik het vergeet, omdat ik even ergens anders mee bezig ben op dat moment, blijft zij bij de kast staan tot ik er een pak.
OORTJES MOGEN NIET OP DE BANK!, ook dat weet zij, Zij pak haar oortje aan en dan gaat zij ook echt naar haar eigen mand, zonder het uit te proberen, ik vind dat zo vies op mijn bank. Maar ook dat heb ik gewoon gedaan door haar een paar keer naar haar mand te lijden zonder slaag of wat dan ook
(want dat heeft zij al genoeg gehad, van haar vorige baasjes).
SORAYA DAT IS LIEF HONDJE!, als zij begint te brommen naar een andere hond, dan zeg ik dat, meestal kijkt zij dan van oké die zal wel aardig zijn want het vrouwtje zegt het. Er zijn mensen die zeggen dat het geen commando is, en dat ik haar dus niet goed laat weten wat goed en niet goed is. Vind ik onzin zij weet het en ik vind het leuk klinken. Een keer kwam ik een jongen tegen met een dobberman, toen zei ik ook tegen Soraya lief hondje. Die jongen begon te lagen en zei tegen mij: zo iets liefs heb ik nog nooit van een hondenbezitter gehoord, ik hou die er in zei hij. Nou de honden hebben uren lekker gespeeld, en daarvoor zat Soraya echt te brommen naar die dobberman.
En de laatste BAS, dat is een verbastering van BAAS, maar Bas dat begrijp zij beter dan Baas. BAS is mijn man, mijn man heet Jurgen, dus het slaat nergens op, maar als ik Bas roep of zeg tegen Soraya, ga naar Bas!, dan rent zij naar mijn man toe.

Deze dingen heeft zij allemaal geleerd op een leeftijd na 2 en half jaar oud, dus dan kunnen honden best ook nog wat leren.

Het laatste waar wij voor moeten oppassen zij deuren, die kan Soraya gewoon open maken. Wij hebben een zware voordeur nou daar heeft onze lieve schat geen problemen mee, ook klink omhoog is voor onze lieverd geen enkel probleem, de klinken waren al omhoog omdat een van onze katten ook deuren open kan maken. Maar dat maakt Soraya niets uit.
Bij mijn moeders verhuizing, was mijn oom en tante ook met hun hond, die moesten ze opsluiten omdat het tussen die 2 honden niet goed ging, en Raya gewoon de deur open makte voor zich zelf.
De hond van mijn oom en tante is veel groter dan Raya, maar die kan het niet.
Een buurvrouw van mijn moeder zei:als de klink omhoog staat krijg zij hem niet open. Ik zei o nee? En liep naar de gang en deed de deur dicht, ik riep Raya nog geen seconde later stond zij naast mij. Zij had de deur met klink omhoog gewoon open gemaakt . Die buurvrouw wist niet wat zij zag.
Nou hebben wij op elke deur in het huis een slot dus ik kan alles afsluiten dat is wel erg handig met zo’n slim meisje in huis.

Dalmatiërs zijn gewoon erg slim, en ze kunnen veel. Maar inderdaad als zij niet willen luisteren doen ze het ook niet.
Wij gaan vaak heel vroeg met Raya rennen en spelen, omdat de buurt Soraya nog steeds niet heeft leren waarderen. Dus om problemen te vermeiden lopen wij om 3 uur in de nacht lekker buiten ook wel eens later. Dat de buurt haar nog steeds niet mag is gewoon onzin, goed zij heeft ooit in het begin een hondje gebeten, daarnaast is zij ook vaak genoeg gebeten, ik denk zelf dat het jaloezie is, in de buurt hadden ze verwacht dat wij haar weer snel zouden weg doen, maar dat is niet gebeurd. Toen Bram (het hondje van mijn moeder) bij ons was, en ik met hem alleen liep kwamen er echt mensen vragen waar Soraya was, toen ik een keer zei voor de dat wij haar weg hadden gedaan. Zei die vrouw: dat kan mij voorstellen die hond was niet te houden, ik zie tegen haar nou mevrouw ze zit gewoon thuis, en die vrouw liep met een roodhoofd weg. Inderdaad het zijn honden die veel willen lopen, en die alles kunnen. Neem er niet zomaar een, Soraya is het levende bewijs dat veel mensen niet nadenken, en inderdaad een hond nemen omdat ze er zo leuk uit zien.

Groetjes Brigitte.

Ik denk dat veel mensen een agressieve dalmaat krijgen omdat het in de opvoeding fout gaat, ten eerste omdat velen niet weten wat een dalmaat is, en omdat ze vaak verkeert reageren op de dingen die een dalmaat doet.
Maar ook het verkeerde fokken heeft tot gevolg dat er nerveuze en agressieve dalmaten op de wereld gezet worden.
Het is een hond die je consequent moet opvoeden,(elke hond natuurlijk) en dit moet bekend zijn bij elk gezinslid, maar niet met een harde hand. Ze zijn eigenwijs en eigenzinnig. Twee dingen die een beetje een nadeel zijn en waar vaak verkeerd op gereageerd wordt zijn; trekken aan de riem en het jatten van eten. Je moet ervoor zorgen dat de hond nooit succes krijgt om eten te jatten, het trekken aan de riem is een hardnekkig probleem waar je op jonge leeftijd mee moet beginnen te trainen door iets lekker te geven als ie het goed doet.
Een dalmaat heeft veel beweging nodig dus ook een sportieve baas. Ze zijn erg gevoelig voor de stem dus een kleine stem correctie is vaak al voldoende.
Maar als je je hier zo'n beetje aan houd krijg je een leuke hond.

Leuk om alle verhalen door te lezen.....
Jemen trekt soms ook aan de lijn, dan even de follo me (geantle leader) om en hij loopt weer voorbeeldig.
echt een top uitvinding.

i love dogs

hey allemaal

ik heb een dalmatier van anderhalf hij is heeeeeeeeeeeeel lief

Wat jammer dat er allemaal negatieve verhalen over de dalmatier hier zijn! Mijn vriend heeft er 9 jaar gehad, ik heb hem zijn laatste 2 jaar mee gemaakt, wat een schat was dat! Pas hebben wij een dalmatier pup gekocht en gaan daarmee naar cursus. Hij is pas 13 weken maar gehoorzaamd erg goed en is een schat.
Hopelijk komen er wat meer positievere verhalen!!

Groetjes Kirsten

Hallo Kristen,
Allemaal vervelende verhalen over dalmatiërs?
Dan zal ik toch even alle verhalen lezen, ik heb behoorlijk vaak over mijn hond geschreven zo als jij ook kan zien aan de foto is dat ook een dalmaat.
Mijn hond is niet super makkelijk, sterker zij kan behoorlijk dominant zijn, maar zij is mijn prinses mijn alles, en dat zijn mijn verhalen, maar ook andere dalmatiërs eigenaren hebben toch ook wel duidelijk gemaakt dat de dalmaat een super lief ras is, met wat temperament.
Ook vind ik het goed dat deze rubriek op de site staat. Mijn hond is het levende bewijs dat de 101 dalmatiërs film het ras niet goed heeft gedaan. Soraya is in een half jaar tijd 4 keer gedumpt en de 5 de keer vond zij bij ons haar plek.
Toevallig is vandaag de dierenarts bij ons geweest om te enten. En weet jij wat hij zei? Dit is een pittig ras mensen moeten echt weten wat voor een hond ze in huis nemen.
Ik heb de papieren van haar vorige eigenaren en die wilde allemaal haar niet meer hebben ook al zouden zij hulp krijgen van het DIN fonds (dalmatiër in nood fonds) waar mijn hond heeft gezeten.
Ik begrijp dat jij weet hoe je er mee moet omgaan en ik gun je echt dat jij net zo veel van jou dalmaat houd dan dat ik van mijn meisje houd, het klinkt arrogant maar Kristel ik kan je vertellen dat zij mijn alles is. Dus echt niet iedereen heeft een hekel aan dit mooie ras, al zijn ze wat dominant al zijn ze eigenwijs. Ik heb een verhaal op de site gezet over dat mijn man de sleutel was vergeten uit de deur te halen. Geen enkel ras die ik ken (dat is mijn ervaring) die gewoon voor ons de deur open maakt. Maar ik weet dat er mensen zijn, en dat weet ik uit ervaring die echt een hekel hebben aan dit ras. Ze zijn mooi, slim, en dat dominante verwacht een mens van de pitbull die ook lief zijn, maar niet van die mooie gevlekte Disney honden.
Ik was vorige week in Utrecht met Soraya en mijn man, mijn man ging de Slechte (2de hands boeken winkel) binnen, en ik bleef met Soraya buiten. De ene vind haar geweldig en de ander loopt met een boog om haar heen. Maar op eens begint zij te brommen tegen een andere hond ( dat doet zij altijd) en ik hoor in de verte een paar jonge meiden roepen:”ik dacht dat dalmatiërs zo lief waren, en dat die nooit wat gemeens deden. Nee want het is geen film hond het is een hond die geen koffie kan zetten, ik zet echt elke ochtend mijn eigen koffie.
Maar Kristel ik hoop dat je veel gaat genieten van zo’n mooi gevlekt mormel. En zet even foto’s op de site dat wij dalmatiërs fans waar ik hoog persoonlijk bij hoor van dat kleine moppie kunnen genieten.
Groetjes Brigitte, en mijn dominante prinses Soraya.

Het is gewoon net als bij mensen....
Iedereen is verschillend. Jemen is een super lieve en rustige dalmatische hond. 100% ras zuiver! Heeft gewoon duidelijke leiding nodig. Dan is er niets aan de hand. Heb je geduld, en doorzettingsvermogen en wordt je niet gelijk heel kwaad als de hond iets "verkeerd" doet, dan is dit een heel leuk ras. Jemen gaat overal mee naartoe. 3 weken in een tentje naar Slovenie of een luxe hotel op de wadden, geen probleem. Wel kan Jemen soms iets dominant zijn naar andere honden. Maar 9 op de 10 honden gaat prima en zijn speelmaatjes! Daarbij ben ik gewoon een duidelijke leider, dus Jemen heeft het nooit in zijn hoofd gehaald om vals en gemeen te zijn. Daarbij is het een ongelooflijk slim ras. Hij heeft zowat alle gehoorzaamheid curssusen met gemak afgerond. Hij loopt iedere ochtend 1,5 uur los in het bos. Is nog nooit weg gelopen. Gewoon het commando Op het pad! aanleren. Dan blijft hij op de bospaden! Wel zijn ze iets onzeker en zenuwachtig en wat beterft gezondheid is Jemen niet altijd de sterkste.

Iedereen heel veel succes met het hebben en opvoeden van een hond.

Hoi allemaal,

Zelf zou ik heel graag een Dalmaatje hebben, maar ik werk 's nacht en vraag me af of dit dan wel zo verstandig is. Ik weet wat ik wil, maar is dit niet te moeilijk voor de hond? Kan die dat leren of aanvaarden dat ik in mijn bed kruip al het licht door de ramen schijnt?

Hallo Allemaal,

Ik ben net nieuw op dit forum en natuurlijk op zoek gegaan naar mijn ras,een Dalmatier.

Ik ben opgegroeid met honden.
10 jaar geleden mocht mijn zusje een hond uitzoeken, dat werd een dalamtier. Na veel gezoek zijn we bij een geweldige fokker terecht gekomen en gaan kijken. WE waren alle 4 ik mijn ouders en mijn zusje direct verkocht.

Mijn zusje heeft toen een puppy uitgezocht. Er zat op dat moment ook een herplaatser bij de fokker, waar mijn vader direct weg van was. Die hebben we dus uitendelijk ook mee gekregen.

Zo als bij elk ras moet je kijken of de hond bij je leef situatie en bij jezelf past. De fokker was hier ook heel duidelijk in.

in 2008 hebben mijn ouders dalmaat nummer 3 gekregen.

Ik woon nu al weer wat jaartjes samen met mijn vriend en wij wilden ook graag eeb dalmaat. We hebben gewacht tot de thuis situatie dat toe liet en ons aangemeld bij het din fonds; dit is een fonds dat dalmatiers herplaatst ze kijken dan echt welke hond bij welke mensen past.

WIj hebben sinds decenmber Sido.

Het is een geweldige hond.

Ik ben ook echt weg van het ras. Ze hebben veel beweging nodig en willen graag overal bij zijn. Verder moet je gewoon duidelijk zijn naar de hond toe. Hij kan wel wat eigenwijs zijn, maar dat vind ik juist wel leuk.
Wanneer je zorgt voor voldoende beweging en leuke dingen onderneemt heb je er echt geen kind aan.
Thuis ligt hij graag te slapen.

Daarnaast is hij gek op de babys van een vriendin van mij. Als deze de fles krijgen gaat hij er gezellig naast liggen.
Wanneer kinderen erg druk zijn gaat sido altijd weg. Vooral omdat kindern vaak onverwachte bewegingen maken denk ik, hij vind dit gewoon niet prettig. Maar wanneer ze rustig staan of zitten wil Sido altijd even geaaid en geknuffeld worden.

Verder zijn onze honden heel sociaal. Sido vind eigenlijk alle honden en mensen leuk en wil het liefst iedereen begroeten.

In elk ras zitten foute honden ,maar ik denk dat het ttoch ook vaak aan de eigenaar ligt.Ik vind een dalmatier echt een geweldige hond. En ik ken eigenlijk ook geen agressieve dalmatier.

Ik hoop dat ik iedereen een beetje een positieve kijk op dit ras heb kunnen geven.

Groetjes,
Ramona

Je hebt gelijk Ramona,
De dalmaat is een geweldig ras.
Onze hond komt ook uit het DIN fonds, en zij heeft echt wel wat mee gemaakt. Maar zij is ook geweldig.
Het probleem met dit ras is echt de film, het is een gewoon ras met zijn min en plus punten! Het is geen sprookjes ras want een sprookje bestaat niet maar de dalmaat wel.
Brigitte

Ikzelf heb twee Dalmatiërs thuis.
Eerst en vooral Dalmatiërs zijn zéér koppig maar ze zijn tevens ook zeer snel in nieuwe dingen aan te leren bv nieuwe trucjes, ... .Ze vinden altijd wel iets om met te spelen.Ze luisteren zeer goed, zijn aanhankelijk en kunnen goed overeen met vreemde mensen en kinderen. Mijn tweede Dalmatiër nam altijd de fopspeen van mijn nichtjes af. Dalmatiërs kunnen goed wandelen en spelen maar worden niet snel moe en hebben nog veel energie over.

Dalmatiërs worden vaak als agressief beschouwd maar dit zijn ze helemaal niet. Ik heb al 4 Dalmatiërs gehad en er was geen één agressief. Natuurlijk moet je een pup wel bij een erkend fokker kopen omdat er zoveel broodfokkers zijn maar dat is tegenwoordig al bij elk ras, zie maar naar de Chihuahua .. .

Een Dalmatiër heeft iemand met een harde hand nodig en dan krijg je een hond die zeer goed luistert.

Pff, heb nog niet alles gelezen (enkel de 1e pagina), maar er wordt nu enkel kritiek geleverd vanuit "buitenstaanders" (uiteraard met veel verstand van honden, maar geen dalmatiereigenaren).
Dalmatiers waren tijdens de tijd van de film '101 dalmatiers' een echte "rage" en zijn sindsdien echt helemaal doorgefokt, als je het zo moet noemen.
Hierdoor zijn er indd. vele agressieve/minder makkelijke honden, maar er zijn echt nog genoeg goede fokkers, met veel verstand van honden, waarbij je hele leuke dalmatiers kunt halen.
Dan heb je er echt een vriend aan, die supervriendelijk is, naar mensen en ook naar andere honden en andere dieren.

Mijn Dalmatiër "dino" , ondertussen 4 jaar, is heel actief maar ook heel erg dominant tegen andere honden.
Luistert ook alleen als het hem aanstaat, is dat dominante tegenover andere dieren vooral honden normaal gedrag?