Dalmatiërs - karakter

Is alleen maar leuk dat ze ook een eigen wil hebben Vindt ik tenminste

Jemen lacht ook heel vaak, dagelijks.....
Heb het alleen nog nooit op de foto gekregen.
Maar idd ze hebben een eigen wil.

Hoi allemaal

Ik heb zelf twee dalmaten en het zijn toppers!!
Natuurlijk het is één brok energie en ze hebben echt veel beweging nodig en een consequente opvoeding.
Als je ze als pup krijgt heel veel mee nemen en kennis laten maken met zoveel mogelijk verschillende mensen en situaties en natuurlijk ook andere honden, en nog gaan ze vaak met mij mee.
Ze zijn ook allebei naar pup en hondentraining
Als ik ga werken gaan ze naar een super (honden) opvang waar ze de hele dag met hun hondenvrienden om de boerderij kunnen rennen en zelf een honden huiskamer hebben waar ze gezamenlijk slapen als ze moe zijn. Verder zijn ze gek op water,graven,bos, strand komen ze het liefst als zwarte varkentjes aangestormt uit de modder .
Met een consequente opvoeding en veel liefde en beweging en natuurlijk een hond via de ncdh ( nederlandse club dalmatische honden) en met veel tijd beschikbaar voor deze rakkers heb je de liefste honden van de wereld.

Sky begint nu een beetje met lachen, maar hij trekt dan een heel scheve bek waardoor mn vriend en ik heel hard moeten lachen en dan gaat ie maar een speelgoed ding pakken en hiermee in zn bek rondjes lopen en geluidjes maken.. de mafkees! als we een half uur weg zijn worden we begroet alsof ie ons al dagen moet missen! heerlijke honden, zou ook echt geen ander ras meer willen

Mijn tante heeft altijd dalmaten. Nu de derde die ik ken.
Alle 3 super karakters, geen greintje kwaad. Indy, de huidige is wel ERG druk, ondanks haar 2,5 jaar alweer.

Het enige echte nadeel vind ik
de haren, vreselijk overal vind ik ze, zelfs op zolder waar die niet eens kan komen ik doe echt drie keer per dag stofzuigen en nog vind je ze overal!
T schatje van mij is net door de buren opgehaald en met hun chi en franse bulldag naar het Twiske! *( het regent constant en mn zoontje heeft vakantie, dus dan word het erg moeilijk om een uur te gaan wandelen met m, maar op deze manier komt ie over een uurtje ook totall los weer thuis!)*

kijk anders ff bij mn foto`s !!

@ Natasja,

erg leuke foto's. Zag ze net al staan idd.
Ook schattig zeg, Sky als pupje!

het is echt een leuk ras, en onze ervaring, ook als niet gecastreerde reu, is dat hij helemaal niet dominand naar andere honden is!

Ja die dalmatiërs haren dat is echt een dagelijks kadootje hihih.
Hier staat de stofzuiger altijd paraat!! En ik vind ze ook overal die haren , zelfs op mijn werk.
De dag begint en eindigt met de stofzuiger, en ze vinden de stofzuiger ook allebei heel erg leuk en lekker. Ze gaan er gewoon voor klaar staan. Dus de beide gestippelde dalmatiër dames worden ook met de stofzuiger afgezogen haha.
Natuurlijk wel op de allerzachtste stand.

Wat de haren betreft is het soms echt vreselijk. Hier is ook een dagelijks een stofzuigbeurtje nodig.....
Wel is het enorm afgenomen sinds we Jemen versvlees geven. De eerste 2 weken even heel erg heftig ontharen(ontgiften) en daarna is het echt opgeknapt. Wij hebben Jemen nog noooooit gewassen en kammen doen we misschien 1x per maand.......

Een vriendin van mij heeft Dalmaten en fokt er af en toe een nestje mee. (op de goede manier).

Het zijn super beesten en ja bij haar krijgt ook niet iedereen zomaar een pup.

Wij vinden het in ieder geval een kei mooi ras!!

Groetjes Cia

Ik vind het erg jammer dat de honden de schuld krijgen dat ze geen goed karakter hebben, ik denk toch echt dat het aan de manier van opvoeden ligt...

Ik weet niet of je al een hond hebt inmiddels maar ik zou je eens aanraden op de site :
hondenzondertoekomst.nl te kijken daar staat sinds vandaag een prachtige dalmatier op met de naam Pongo
echt een plaatje om te zien en die organisatie is echt fantastisch qua begeleiding met het kiezen van een hondje en ze zijn ook eerlijk over het karakter van de hond die geadopteerd kan worden...
Wij hebben zelf ook een hond daar vandaan en we zijn er super gelukkig mee, het is zo'n lieverd en ze is zo dankbaar met al de liefde die ze bij ons krijgt,
dat zijn al de honden daar vandaan als je de verhalen in "Wij hebben een thuis" leest.
Ik wens je veel succes met het vinden van de goede hond die bij je past !!!

Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd of je al een hond hebt en natuurlijk is het een dalmaat? of toch een ander ras?

hallo allemaal

een stukje terug schreef ik, dat ik een dalmatier uit spanje heb laten overvliegen.
het gaat steeds beter met mijnheertje.
hij is tegen reutjes ook niet altijd lief, maar meestal bij de eerste kennismaking, darna gaat t beter.
hij is prima met kinderen ook en tis een schat van een beest.als je niet van hele stukken wandelen houdt, of veel beweging kan je beter niet aan n dalmatier beginnen. hij is idd zeer sportief en zeker geen bankhanger.eten stelen zit ook wel in ze.die van mij pakt in restaurant zelf zijn broodje naar keuze van de schalen hahaha. en betalen nee vind ie niet nodig.mijn eerste ervaring met een dalmatier is, dat ze erg sportief zijn, dol op mensen is,eten stelen,en toch onomkoopbaar zijn.hij lacht ook veel, in begin niet, maar dat kwam door zijn rust die hij nog moest vinden, na een hel van een leven in spanje te hebben gehad. groetjess en veel lol met je dalmatier

Mijn moeder heeft vroeger een Dalmatiër gehad. Volgens haar een echte schat! Wel eigenwijs, maar deed geen vlieg kwaad - en het was haar eerste hond. Hij heeft 14 jaar geleefd, en buiten dat hij tot z'n 8ste niet luisterde & dat hij vaak van die clownstreken uithaalde, was het een geweldige hond!

Hallo,

Wij hebben nu 10 jaar lang een beagle gehad te hebben nu Dalmaten, de oudste is 5 jaar en staat in de buurt bekend als de liefste knuffel die er bestaat. Wij zijn onderhand zo verknocht aan het ras dat we er met tussenpauzes van een jaar er nu zelfs 2 bij genomen! Wat een heerlijke honden, toaal geen moeite met andere honden en zeer sociaal, de jongste reu wordt zelfs altijd als voorbeeld gebruikt op de hondenvereniging als voorbeeld!3 totaal verschillende karaktertjes maar aggresief, nee dat kan er bij mij echt niet in!

ik heb al 15 jaar dalmatiers. eerst twee reuen en nu een reu en sinds kort een teefje.

ik herken de verhalen van agressief helemaal niet. mijn eerste twee reuen waren erg stabiel. doorgefokt herken ik zeker niet. toen wij vorig jaar onze huidige reu wilden aanschaffen moesten we zelfs uitwijken naar duitsland om een pup te kopen, hier was er geen. het teefje komt wel uit een hollands nest. in beide gevallen was een prima selectie door de fokker. de vorige honden, maar zeker ook de huidige gaan altijd overal meer naartoe als we op vakantie met de camper zijn en worden eigenlijk overal goed ontvangen. de honden zijn dan ook grote knuffelaars en zijn altijd bij om je te zien getuige het swingen van hun staart als je smorgens beneden komt of als je thuis komt nadat je 5 minuten weg geweest bent. dalmatiers zijn wel honden die je beweging moet geven. stuur me anders even een mail en kom even bij ons kijken voordat je een dalmatier aanschaft

Peter (gast) bij welke fokker in duitsland zijn jullie geweest?? Effe benieuwd, onze Dalmaat komt namelijk ook uit duitsland!

Groetjes,

Peter (poot van Jemen)

Hee allemaal

ik zit nu in duitsland bij een familie! en die hebben een super liefe dalmatier hond! ze is speels lief en eigenzinnig. ze vind het bijv heel leuk om vliegen te vangen. ik zou haar het liefst mee naar huis nemen! ze is echt een knuffeldje en eet alles zelfs augurken!

hallo allemaal. ben ik weer. schreef een stuk terug over de dalmatier die ik uit spanje had over laten vliegen.
ik herken t beschreven karakter, wat ik hier voorgaand las.
ik lach me suf met hem, want hij steelt alles(eten) was voor eerst naar strand en mocht mee in restaurant,zelfbediening.mijneertje zocht vervolgens een broodje uit van een schaal. hap slik weg hihihi en beet een gat in een boodschappentas van een man, die naast me stond in de bus.iedereen zag hoe de rookworst in zijn bek verdween.de man kon er om lachen,maar iedereen hun tas stevig tegen zich aangedrukt dalmatiers zijn ook gevoelige honden,merkte ik op.ik schreeuw niet tegen hem, aan een correctie heeft hij genoeg. hij weegt nu trouwens 22 kg. van de 13,5 naar 22.kwam zwaar ondervoed de grens over.mijn eerste ervaring met een dalmatier is heel goed.tis een hele lieve hond,energiek,sportief,lacht veel,beslist geen bankhanger!kortom voor mij is t een zeer lieve hond en denk dat hij bij je moet passen ook.als ik voor de dalmatier mag spreken, heeft hij/zij een sportieve baas nodig, die veel wandelt en m laat rennen, erom kan lachen dat hij eten steelt en andere dingetjes uithaalt. als hij niet genoeg beweging krijgt, heb je kans dat hij thuis dat stevig laat merken. veel plezier met de hondjes allemaal!!groetjesss en pootje van max.

vervolgje: oh ja en mijn dalmatier is niet doof,hij doet alsof.

@ Natasja,

Zoals je misschien al wel gezien hebt, hebben wij sinds een paar maanden ons tweede hondje erbij. We kwamen weer in contact met de fokster van Cacao, die op dat moment weer een nestje verwachtte.

Wij zijn dus voor een tweede Labje gegaan.

Al vind ik spikkels nog steeds heel gaaf!

Heej
das ook een leuk ras!
Was wel benieuwd natuurlijk!

wie kan mij helpen?

Ik heb een schat van een dalmatier, is altijd bij ons dag en nacht, maar we hebben één probleempje.
Wanneer ze vreemde mensen ziet plast ze alles onder;
wat kan hiervan de oorzaak zijn of wat moeten we eraan doen?

Kan zijn dat ze over enthousast is.
Zou je kunnen oplossen om rustig de visitie binnen te laten. Ook kan het zijn dat ze der terrtorium afbakenen is. Kijk even hoe ze het doet.
Is ze erg angstig? geef der dan der eigen plek, een bench waar ze in kan "vluchten".

Groetjes Bernadette

P.S. Morgen ga ik kijken bij een dalmaat van 13 maanden. Waar moet ik opletten? Het wordt de eerste dalmaat.

Spijtig van alle negatieve reacties....
Ikzelf kan er nog niet van meespreken, ik heb voor dit ras gekozen omdat bij veel navraag dit perfect bij ons zou passen qua karakter, grootte, uithoudingsvermogen, speelheid enz... en natuurlijk omdat wij de Dalmatier prachtige honden vinden.
Ik denk dat we best navraag doen en luisteren naar baasjes van Dalmatiers want die kunnen het natuurlijk het best weten...

Ook ik heb 2 Dalmatiers gehad, reuen. De één helaas wel doof maar een verschrikkelijke lieve hond die "luisterde" via gebarentaal.

Mijn 2de Dalmatier was een prachtige hond, lief, gehoorzaam maar erg druk. Een schat van een hond die ik 7 jaar geleden heb verloren aan een maagtorsie. Hij 12 jaar geworden.

Die lastige haren, ja die was ik vergeten maar dat was wel een ramp, bleven ook als dennennaaldjes in je kleding steken.

Ik zou zo weer aan een Dalmatier beginnen, heb geen enkele nare ervaring met dit ras.

Ik ben al een tijdje niet meer op de site geweest, maar nu las ik over het lachen van dalmatiërs.
Ik heb jaren een oppas dalmaat gehad, en die lachte op commando, dat was zo leuk.
Onze Soraya lacht heel soms, dat vind ik wel eens jammer.
De fokker van Soraya zegt dan tegen mij: Het lachen is Soraya vergaan. Maar dat komt wel weer terug.
Heel soms als Soraya de buurvrouw ziet, van de afghaanse windhond, dan zie ik Soraya lachen.
Ik vind lachen een verschrikkelijke leuke eigenschap die alleen de dalmatiërs hebben.

Ik heb ook even zo alles door gelezen over hoe mensen over dit ras denkt, maar daar schrok ik wel van. Ik zelf heb ook verteld hoe mijn Soraya is, en ook zij is niet altijd de makkelijkste. Maar vals dat is zij niet, en ik denk dat de ander dalmaten dat ook niet zijn.
Ik heb in het verleden veel met dalmatiërs temaken gehad, en door dat ik zo veel met dit ras in aanmerking ben gekomen, ben ik ook verliefd geworden op dit ras. Ik heb altijd tegen mijn man gezegd ik wil ooit een dalmaat.
En toen wij inderdaad toe waren aan een hond, kwam Soraya letterlijk op mijn pad terecht. Ik was toen niet eens opzoek naar een bepaald ras, ik had zo iets van wij willen een leuke hond die ook goed met katten overweg kan, en die toch ook een paar uurtjes allen kan zijn.
Ik had een hele stapel met honden, echt elk ras of elke kruising zat er wel tussen. Mijn man wilde een hond die niet ouder was dan 2 jaar. Ik heb de hele stapel door gepit en er zat geen geschikte hond voor ons bij. Tot ik 2 dalmatiërs over hield 1 was 11 maanden, en een was 2 jaar en 6 maanden. Mijn man zei nog die is toch weer wat ouder.
Ik heb eerst gebeld met de vrouw die de reu van 11 maanden had, maar die nam (achteraf gelukkig) niet op. Ik had wel haar voice mail ingesproken.
Toen heb ik toch even gebeld voor de teef van 2 jaar en 6 maanden, en die was wel thuis.
Ik had een goed gesprek met het vrouwtje waar Soraya zat. Zij vertelde mij al dat Soraya veel had meegemaakt.
Het ander vrouwtje van de reu heeft mij nog wel gebeld, maar ik was zo in de wolken met mijn Soraya, dat ik echt geen ander hond meer wilde.
Wij hebben een afspraak gemaakt om haar te komen bezichtigen, en wij zijn gelijk met haar weg gegaan. Wij hebben haar mee genomen met wat spullen waaronder een muilkorf, ja jullie lezen het goed Soraya had een muilkorf.
Ik heb dat ding inderdaad in de trein omgelaten, maar toen wij thuis waren was dat het eerste wat ik heb weg gegooid, ook had zij een hals band met pinnen, en ook die is in de vuilnisbak beland.
Op internet heb ik een mooie halsband door iemand laten maken, en dat is werkelijk een sieraad om haar mooie lange hals.
Wij hebben Soraya op een vrijdag gehaald. En de dag daarop ben ik met haar alleen naar mijn moeder gegaan, om haar te laten zien.
Toen wij thuis kwamen was mijn man bezig met onze voortuin. Soraya zag hem en zij vloog hem letterlijk in de armen. Op dat moment heb ik echt even gehuild, Soraya is thuis!!
Dat is inmiddels ruim 3 jaar geleden.
Soraya is dominant, en zij zoekt inderdaad haar vriendjes op. Maar oh wat houden wij van haar.
Soraya heeft vele baasjes gehad in een korte tijd, en op een of andere manier wist zij dat zij met ons mee ging. Ik weet niet hoe, maar zij wist het. Dus zij heeft ook niet echt hoeven wennen bij ons.
Ik heb ooit met haar afgesproken dat zij nu mocht gaan leven zo als een hond wil leven, en dat doet zij ook.

Ondanks dat zij al 2 en half jaar oud was heeft zij wel bij ons gepuberd, en wij hebben haar toch nog aardig kunnen opvoeden, maar zonder slaag of andere verschrikkelijke dingen die zij daar voor had mee gemaakt, veel liefde en constant blijven dat heeft haar geholpen.
Wij hebben er inmiddels een hondje er bij (nog niet officieel).
Wij hebben het hondje van mijn moeder opgenomen, en dat gaat goed, Soraya wil wel de baas zijn maar verder gaat het gewoon goed.
Brammetje kijkt echt tegen haar op, en hij vind het fijn om bij haar te zijn.
Natuurlijk kende de honden elkaar al omdat Brammetje van mijn moeder (was) is dus daarom was het niet zo moeilijk om ze bij elkaar te stoppen.
Mijn moeder kan Brammetje niet meer uitlaten omdat zij leid aan artrose, maar kan terecht nog niet echt afstand van hem nemen. Zij heeft nog een ander hondje die zich wel aan haar snelheid kan aanpassen. Brammetje heeft gewoon veel meer energie, en als hij dat niet kwijt kan word hij erg druk, en dat niet alleen, hij word ook dood ongelukkig, hij gaat zich zelf kapot bijten.
Hij is hier echt op zijn plek met zijn grote zus, en niet te vergeten onze 5 katten die hier ook een heerlijk leven hebben. Wij hebben alleen afstand dieren dus wij zijn een bij elkaar geschraapt gezin maar wel een gelukkig gezin.

@heidie: dus eigenlijk zeg je, ze zijn veel beweging nodig en een consequente opvoeding? Beetje zoals jacks.
Want ik vind de dalmatier ook erg mooi en heb info erover opgezocht en ik zocht juist een ras om mee hard te lopen en fietsen etc, heb nogal veel sportieve bezigheden en wil mijn honden mee nemen. Alleen wat ik gelezen had, was dat ie daar niet geschikt voor zijn, want het zou geen hond zijn die graag werkt?
Bedoel er niks mee hoor gewoon interesse.