Pff.. sommige ouders

FF klagen..

Net lekker eventjes met Mikey in het parkje geweest. Me moeder kwam ook met Lady haar franse bulletje en ook was ons buurmeisje gezellig mee. Kortom, gewoon lekker gezellig.
Parkje is ook altijd wel druk. Veel mensen, kinderen, honden enz.

Nu komen er 2 kleine kindjes aan 1 op een step (denk zo 5 a 6 jaar) 2e die liep gewoon en was duidelijk jonger (misschien 3). Ze liepen ver voor de ouders uit die ik in de verte ook zag aankomen.
Mikey en Lady natuurlijk even er naar toe en dat kleinste kindje vond dat toch wel eng dus die begon weg te lopen. Wij de honden teruggeroepen, kleine kindje aangemoedigd dat er niets aan de hand was en dus het kindje ging weer bij zijn broertje staan naast de step. Hij keek wel wat wantrouwig maar verder ook niet eigenlijk. 
Honden waren nog wel gewoon aanwezig maar verder ook niet heel erg geinteresseerd. Wij eigenlijk ook niet dus we reageerden ook niet verder.

Toen kwamen die ouders vrij dicht in de buurt en dat kleinste kind zette het op een rennen richting ouders. Dus Lady dacht, he leuk en ik ren een stukje mee. Op zich op ruime afstand en er was ook niet veel aan de hand verder.
Nee, trekt die vader ineens zijn scheur open dat we die .... honden bij ons moesten houden. Hij tilde met een bloedgang het kindje in de lucht, dat hierop ook gelijk begon te gillen en ja, Mikey vond het ondertussen ook wel interessant worden en liep ook die richting op.
Me moeder had Lady intussen maar even aan de lijn gedaan, ik Mikey maar even terug geroepen.

Maar voor ons stond nog dat andere kindje. Voor dat de ouders zich ermee bemoeid hadden had hij nergens moeite mee. Beide honden hadden even aan hem en het stepje gesnuffeld en hij lachte nog. Maar toen kwam Mikey dus terug naar mij - ja, in de richting van het kindje met de step - dat nu dus toch ineens bang was. Hij begon ook maar mee te gillen en ik deed Mikey dus maar gauw even aan de lijn voordat ze er een spelletje van zou maken. Natuurlijk vond die vader het nodig om vanuit de verte ook nog maar even tegen mij te schreeuwen.

Ik schreeuwde nog even tegen die vader terug dat hij niet zo tekeer hoefde te gaan omdat er echt niets aan de hand was. Waarop hij dan wel zoiets zei van we zijn zo weg.. maar toch..
En een toevallige fietser werd er ook boos om en die schreeuwde tegen de ouders dat zij hun kinderen bij zich moesten houden.

Het was echt even een enorme drukte om niks. En ik ben ook nog steeds lichtelijk geirriteerd. ZO jammer van die ouders, ze maakten zelf hun kinderen bang door zo te schreeuwen en te doen alsof er heel wat was. Natuurlijk zijn kinderen wel eens bang, maar zowel Lady als Mikey hadden eigenlijk niet echt veel aandacht voor ze. Gewoon even een snuffel en meer niet. Als ze gewoon waren doorgelopen was er echt niemand gaan huilen en was er ook echt niets aan de hand geweest. :(

Gr. Alexandra

Ik kan begrijpen dat ouders schrikken als ze een hond achter hun 3 jarige aan zien rennen, vooral als ze bijv. zelf bang zijn voor honden ect

Maar toch, een geheel overbodige reactie. Wat jammer dat het zo moest!!

Tja, ouders die niks met honden hebben, hebben ook vaak kinderen die niks met honden hebben. Raad eens van wie ze dat hebben? :p
Ik ben zelf met een Duitse herder opgegroeid en ben echt totaal niet bang, voor geen enkele hond (nou ja, de gezonde angst wel, die er voor zorgt dat je niet vrolijk naar een blaffende, grommende, kwijlende Rottweiler ofzo toe loopt :p) maar verder echt totaal geen angst.
Maja, ik liep een keer met mijn oudste herder naar de winkel, kom ik een vrouw met haar dochtertje tegen, vrouw meteen volledig in paniek, want o mijn hemel, grote Duitse herder, levensgevaarlijk!!! Zij dat kind helemaal naar zich toe getrokken en mijn Diesel had echt nul interesse voor hen. Lopen we langs, dat meisje even heel snel Diesel aaien!
Geweldig, dan kun je mij opvegen!! XD
En ja, er zijn kinderen die niet bang zijn, tot ouders raar gaan doen en dan gaan de kids ook moord en brand gillen... erg irritant :p

Ja het is ook niet dat ik het niet begrijp. Maar toch heb ik zoiets van, je loopt in een HONDEN park, waar het stikt van de honden. Als je kinderen dan echt zo bang zijn (wat ze zonder ouders helemaal niet zo waren) dan laat ze dan in de buurt lopen. Er zat echt ruim 100 misschien wel 150 meter tussen. Het is wel overzichtelijk maar die ouders moesten nog een hele bocht door. En de angst werd echt aangepraat/bevestigt. Vind het gewoon jammer dat het zo ging.

Deze foto was ong. op die plek genomen een klein kwartiertje daarvoor. Toen liep er een vrouw langs met haar honden en dochtertje. Als je goed kijkt zie je dat de weg de hoek om gaat (rechts op de foto) Daar kwamen die ouders vandaan terwijl de kindjes op dezelfde plaats waren als deze vrouw.
(Die plaats is namelijk voor het bankje waar wij altijd zitten.)

Ja, want dat is natuurlijk dé manier om ervoor te zorgen dat je kinderen niet in contact komen met honden. In een hondenpark gaan lopen en je koters lekker om de hoek honderd meter verderop laten lopen zodat je ze goed in de gaten kunt houden