Vogels najagen

Mijn jonge hond van 7 maanden mag sinds een tijdje weer vaker los nadat hij steeds op mensen en honden afliep of stormde
Vandaag is gebleken dat hij dat nog steeds doet, hij rent er dan als een speer op af vooral met honden en bij mensen waneer hij denkt dat er honden bij zijn en zodra hij ziet dat dit toch niet het geval is druipt hij wat af.

Nu heb ik hem vandaag bij elke wandeling de kans gegeven te laten zien dat hij dit niet doet, nou pech dus.
Nu is er een nieuwe hobby voor Bobby bij gekomen, namelijk vogels najagen.
Dit gaat dan werkelijk zo snel en zigzaggend door de bomen, je ziet hem echt jagen.
Ik vind het op zich wel een prachtig gezicht (wel zielig voor de vogel en wil niet dat hij deze echt te pakken krijgt natuurlijk)
Maar het is niet de bedoeling dat dit een gewoonte wordt.
Is behalve weer aan de lange of korte lijn doen de oplossing?
Want er zitten zoveel vogels hier die hij eerder ziet dan ik.

Dingen als balletjes gooien bevorderen/wekken vaak het jachtinstinct op bij honden. Sinds ik geen balletjes meer gooi met Lady, maar meer doe aan hersenwerk (denkspellen/zoekspellen/hondenpuzzels) is haar jachtinstinct een heel eind minder geworden..
Verder misschien toch even extra gaan oefenen met de commando's "volg" en "hier" en misschien je hond echt aanleren dat hij rondom jou maar een 'x' aantal meter weg mag lopen..
Dit zou je kunnen doen door je hond een geluidje (klikgeluidje met je tong maken o.i.d.) aan te leren. Dus klikken met je tong, dan gelijk belonen. Dit een tijdje zo oefenen, totdat dat geluidje er helemaal in zit. Dan buiten aan de lijn gaan oefenen, dus elke keer VOOR de lijn strak staat (wel even een langere lijn gebruiken/2 lijnen aan elkaar (dat je rond de 3 meter lijn hebt) dat geluidje maken, als de hond dan naar jou komt belonen met iets lekkers. Dit ook even een tijdje zo oefenen. Dan beginnen met los op een hondenveldje waar weinig afleiding is (omheind)/of in je tuin dit te oefenen en dan beginnen met op een meter of 2 afstand dat geluidje te maken, en dan belonen. Dan langzaam de afstand vergroten tot de afstand die jij wil dat je hond bij je in de buurt blijft.
Belangrijk bij deze oefening met dat klikgeluid is dat je alleen het geluid maakt als je zeker weet dat de hond gaat luisteren, luistert de hond niet, dan heb je het geluidje op het verkeerde moment gemaakt (als de hond al gefocused is op iets anders) of dan zijn de stappen nog net iets te groot..

Succes!

Bedankt voor je raad'

Dat oefenen met een geluidje erbij had ik nog niet gedaan, wel de oefening opzich om te komen tijdens het wandelen met lange lijn en vervolgens belonen.
Dit gaat op zich wel, vermoedelijk omdat hij weet dat hij toch 'vast' zit.
Ik zie wel dat het niet van harte gaat maar toch..
In huis luisterd Bobby altijd in principe waneer ik hem vraag te komen en weet wat 'nee' is en stopt dan ook waar hij mee bezig is wat niet mag als dat voorkomt.
Het is dus puur buitenshuis en de verleidingen te groot zijn zeg maar.

Ik ga igg wel oefenen met een klik geluid erbij.

Hier was voor Loco mijn labje, juist de bal (of wat voor speeltje hij ook maar op mag halen) waarmee ik ongewenst gedrag makkelijk heb om kunnen buigen. Er gaat niks boven 'retrieven' bij hem. Ik ben dat pas af gaan bouwen toen hij rond de 1,5 jaar zat. In de tijd ervoor heeft hij zoveel verleidingen om zich heen(de ene groter dan de ander) gepasseerd en daarbij genegeerd dat het nu een gewoonte is en het ook zonder de afleiding van een speeltje kan. 

Hij is goed afroepbaar, ook bij vogels die hij zeeeeeeer interressant vond. Uiteraard kan ook hij wel eens besluiten eigenwijs te zijn en toch op onderzoek uit te gaan. Sinds zijn tweede verjaardag is dat dus met teefjes (.....ja een lekkere laatbloeier naast de andere 'vroeg'bloeier!)

Aan de andere kant heb ik Ten die het geweldig vindt eekhoorns na te jagen, die klimt gerust 2meter steil een rechte boom in!?! Vogels interesseren hem weinig kwa najagen maar af en toe kan hij het niet laten ze tijdens de wandeling op te schrikken. En daar heeft hij ook weer zijn eigen sneaky manier in. Dan loopt hij gewoon relaxed aan de riem, geen spanning of niks in zijn lichaam en het moment dat we eigenlijk al langslopen, springt hij richting vogels. De vogels schrikken op, vliegen weg en meneer zet de wandeling voort alsof er niks gebeurd is. Dit alles in een fractie van seconden. Hij kijkt ze niet eens eens na.......

Ik denk dat het ook de leeftijd is. Mikey heeft het ook heel erg gehad en nog wel een beetje maar het wordt steeds minder.
Wat volgens mij hier ook meespeelde was dat wanneer ze los mocht het ook echt een feest was. 'Gewoon' lopen was er ook niet bij. Maar ik ben toen juist meer los gaan lopen (waar het wel veilig was mbt verkeer natuurlijk) en toen werd het ook wat meer gewoon. Nu gaat ze aan het begin als ze los is vaak even helemaal van jippie.. maar als we dan wat langer lopen krijgt ze meer rust en loopt dan ook beter in de buurt.
Als ze wat meer rust heeft oefen ik ook met naast en aandacht. En dat gaat steeds beter

Gr. Alexandra