Zijn we niet doorgeslagen betreft honden training?

Ik heb veel te maken met hondenbaasjes en ik merk steeds meer baasjes die de weg niet meer kunnen vinden in honden training, voer, verzorging en zelfs rassen en ras advies.

Regelmatig hoor ik mensen stressen omdat ze bang zijn de honden niet voldoende sociaal te krijgen voordat de onzichtbare socialisatie periode op exact 12 weken sluit... gevolg, gestresde baasjes, overprikkelde honden en een negatieve start.

We leggen de lat steeds hoger, we horen steeds meer tegenstrijdige adviezen, en ik vraag me soms oprecht af of we niet doorslaan. Een hond opvoeden doe je niet vanuit en volgens een boekje, dit doe je naar mijn idee op gevoel. Tuurlijk zijn er richtlijnen, maar is die socialisatie periode zo vast geroest, en mocht je dan 1 prikkel vergeten is je hond dan verpest?

En het gedult, pups onder de 12 weken die niet mogen bijten, rust moeten hebben, niet de wereld met de tandje ontdekken. Misschien moeten we eens wat minder druk erop zetten, uitgaan van kwaliteit inplaats van kwantiteit...

Ik ben wel benieuwd hoe jullie er over denken

Bij ons was puppycursus heel ongedwongen. Kleine groepen van ongeveer 6 honden en weinig druk op de pups.
We kregen ook huiswerk mee. We hadden een pot met allemaal papiertjes erin waarop oefeningen stonden. Dan was een keer grabbelen en dan had je een week om die oefening aan te leren.
Als ze het na een week konden was dat mooi, zo niet, ook goed, dan deed je nog een week oefenen.

We deden behalve zit, af en blijf en volgen enzo, ook het blikkengordijn, de brug, oefenen met een rolstoel, paraplu, kinderwagen, rollator etc. Alle rare dingen die je op straat tegen kon komen oefenden we op het veld.

Het was ontzettend leuk.

Ik denk dat een heel groot deel ook komt door de druk die er vanuit de maatschappij ligt op mensen..
Want veel mensen corrigeren hun hond bijv. bij uitvallen om maar te laten zien dat ze er in ieder geval iets aan doen, want stel dat je niet corrigeert en er niks van zegt..dan denken mensen dat je zulk gedrag goedkeurt, etc.

Verder spelen (traditionele) hondenscholen met hun examens ook een grote rol. Als ik wel niet steeds maar lees hoe mensen zich zenuwachtig maken voor het examen dat ze met hun hond moeten doen..dan denk ik 'waar zijn we toch mee bezig?'.
Wat heb je er aan als je hond netjes op het gras gaat liggen, terwijl hij dat liever niet wil als het nat is. Wat heb je er aan als ie keurig kan zitten..
De aandacht zou meer moeten liggen op het dagelijkse leven met de hond en sociale omgang met andere mensen en dieren, in plaats van welke kunstjes hij moet kunnen om een examen te halen.
Naar mijn idee zijn de enige commando's die echt nuttig zijn 'wacht' en 'hier'.. en is het verder fijn als je hond kan wandelen zonder trekken.

Lo was mijn eerste pup, maar die hoefde helemaal niets tot 14 weken. Behalve zindelijk worden en de tuin, medebewoners en de wereld ontdekken.

Daarna zijn we op cursus gegaan en ik ben nooit gevoelig geweest voor prestatie. Het moest leuk zijn voor ons beide en alles wat ze leerde was mooi meegenomen.

het enige commando dat voor mij belangrijk is , is het hierkomen, de rest is allemaal leuk, maar niet noodzakelijk.

voel ik hier een nieuw boek aankomen?

whahaha nieuw boek komt er zeker... maar nog niet over zo'n zwaar geladen onderwerp denk ik haha

vind het wel interessant over dit soort dingen na te denken...

ik zou absoluut geen pupcursus meer doen
ik heb gemerkt dat het onze vorige hond enorm belastte in de vorm van enorme prikkeling
ik ben er toen al met 7 maand oud een aantal maanden meegestopt, om rust te creereren

zeker bij een hond als de Riesenschnauzer zou ik bij een pup (en ik hoop er beslist 1 te hebben binnen een aantal jaar) de eerste 8-10 maanden heel weinig doen

in alle rust laten opgroeien, indrukken doet hij/zij volop op in en rondom het huis
en wat is belangrijk in mijn ogen: dat de hond je vertrouwt, graag bij je komt ("hier"), graag  en zonder enorm trekken meeloopt, zit (voor de rust) en zich in de loop van de tijd leert beheersen.

zelf denk ik dat er te weinig verschil wordt gemaakt tussen het aanleren van (vaak ook nog plaatsgebonden) truckjes en werkelijk goed en prettig gedrag.
prestaties zijn te belangrijk denk ik, en er wordt overmatig gesocialiseerd, en dat levert in mijn optiek eerder onrustige (stuiterbal) honden op, dan dat een hond die gematigd zijn impulsen krijgt, gewoon meeloopt in wandelingen waar er hondse- en mensenontmoetingen zijn, af en toe mee in de auto voor leuke uitjes...... meer dan genoeg lijkt mij.

uiteraard is het trainen met honden, die daar stabiel genoeg voor zijn, ontzettend leuk om te doen
maar het 1e levensjaar zou ik nu de hond in de luwte laten opgroeien

dus nee, geen puptraining voor ons meer
en ik denk daarna ook niet zo, de "gewone" gehoorzaamheid en appèlwerk kunnen we zelf ook wel
ik zou denk ik de hond gelijk meer gericht in training zetten met een sport/werk wat bij hem of haar past.

eigenlijk.......vind ik dat honden niet naar een training moeten, maar de baasjes, zonder hond.ons werd altijd verteld op training dat de hond daar totaal niets zou leren, maar de baasjes wel. waarom zou je je hond dan meenemen in zo'n drukke stressvolle omgeving?
veel baasjes trainen alleen 1 avond per week, en de rest van de tijd doen ze niets, terwijl het juist belangrijk is dat je het geleerde elke dag consequent in praktijk brengt.
dan lijkt het me beter als de baasjes een training volgen, over hoe ze thuis hun hond moeten trainen, en dat de hond van de trainer dan als voorbeeld dient.