Hij doet niks, hoor!

Heel de ochtend heb ik zitten zoeken naar een stukje wat ik recentelijk gelezen heb. "Hij doet niks, hoor!". Vond dat die man het mooi verwoordde, want als een hond geen fysieke schade toe richt, zegt de eigenaar al snel dat hij heus niks doet. Maar wat hij wél doet is intimideren, schrik aanjagen, e.d. Noem dat maar niks. Ik zeg niet dat ik een heilig boontje ben, hoor. Winnie corrigeerde nogal "hard". Maar ik heb nooit gezegd dat ze niks deed. Als er een andere hond langskwam deed ik haar vast, legde ik het verhaal uit, en dan liepen sommige mensen door, andere mensen zeiden, oh, dat loopt wel los, laat haar maar los. Afijn, vond dit een mooi geschreven stukje!

Hij doet niks hoor!

Een zin die regelmatig valt tussen hondeneigenaren en waar ik mij keer op keer over verbaas. Niet in de laatste plaats omdat het gewoon niet klopt: elke hond doet wat, tenzij hij niet meer leeft. Dan doet de hond inderdaad niks meer. Maar zolang ik baas en hond tijdens een wandeling tegenkom, doet de hond iets. Hij loopt, hij haalt adem, hij snuffelt, hij kijkt mijn honden al dan niet aan. Net als dat mijn honden ook vanalles uitspoken tijdens een wandeling. Absoluut favoriet op het moment is ganzenpoep eten en de oudste wil het ook graag als parfum in de nek dragen. Een mooie groen/bruine vlek markeert het aangegeven stukje nek waar de melange op is geplaatst. Een vrolijke kwispel en een kort oogcontact “lekker dit zeg!” waarbij ik bij mezelf nog denk; “ach, vlakbij de auto is schoon water, even een plons en het is weer weg.”

Recent kwam ik een man tegen met drie middelgrote honden van eenzelfde ras. Zelf had ik mijn 2 labradors bij me. De voorste hond van de drie loopt uit op de anderen en ik hoor een grommend geluid uit de hond komen. Subiet lijn ik mijn honden aan, waarop de eigenaar roept “Ze doen niks hoor!” 

Mijn antwoord is “ze gromt toch, dus ze doet wat! Wilt u ze even bij zich houden alstublieft?” De eigenaar in kwestie krijgt het niet voor elkaar en verontschuldigt zich “ja sorry, die ene is niet van mij.” Op het moment dat hij het zegt, valt de betreffende hond naar mijn honden uit. Gelukkig, mijn honden blijven daar kalm onder. Ze staan achter me en ik zie dat ze oogcontact met me maken, terwijl ik rustig doch duidelijk mijn voet tussen de hond en mijn eigen honden plaats. De roedel trekt verder en ik laat mijn honden weer los. 

Mijn gedachten laat ik de vrije loop. Het wandelen is voor mij een manier om te ontspannen. Sowieso omdat ik met mijn roedel op pad ben, maar te meer omdat ik mijn gedachten dan altijd rustig op een rijtje kan zetten. Ik mijmer over die zin. De zin die overal een vrijbrief voor is. 

Een kind dat bang is voor honden en wegschiet, wordt door de baas met de hond benaderd met “hij doet niks hoor!”

Een volledige roedel komt op jouw ene hond afgestoven, zonder twijfel in een rechte lijn op volle snelheid “ze doen niks hoor!”

Een hond die plat op de grond gaat liggen en zijn kop tussen zijn poten legt, fixerend op een tegemoet tredende hond “hij doet niks hoor!”

Is het een verkeerde inschatting? Is het een manier om wangedrag te bagatelliseren? Is het een excuses? 

In elk geval is het een zin die ik niet zal gebruiken. Ten eerste omdat mijn honden elkaar verdedigen als er iets is. Met name onze herder neemt die taak zeer serieus. Ik zal dan ook niet die zin laten vallen, maar enkel mijn honden bij me roepen als ik een hond tegemoet treedt. Provocatie vind ik niet nodig. Onze jongste telg is er eentje van “hij wil alleen maar spelen hoor!” wat eigenlijk gelijk staat aan “hij gebruikt wel uw hond als remblok en is aardig opdringerig. Mocht uw hond terug grommen, krijgt u gratis en voor niks ook mijn andere twee honden erbij die mijn jonge telg wel even komen helpen.” Echt schade maken ze niet, als je psychische schade niet meetelt tenminste. Maar “ze doen niks hoor” kan ik er echt niet van maken. Het is een echte roedel. Ze trekken er het liefst samen op uit, helpen elkaar, snuffelen aan dezelfde boom, eten dezelfde hoop ganzenpoep en maken het liefst tegelijk kennis met een vreemde hond. Als we het hebben over fysieke schade maken, dan doen ze inderdaad niets. Ze hebben met zijn allen nog nooit een hond fysiek beschadigd. Het mentale deel voorkom ik dan wel en zo probeer ik niemand tot last te zijn.

Ja mee eens mooi geschreven en heel waar!

Een zeer bekend zinnetje. Vaak achteraf gevolgd door ''dat doet hij nou nooit'' als er toch wat gebeurt. Mooi geschreven..

Niets zo moeilijk als ontmoetingen tussen vreemde honden in goede banen leiden.

Helemaal mee eens.
Door dit soort zinnetjes, heb ik een agressieve hond gekregen.
Neee joh hij wil alleen maar spelen...hond loopt hoog op de poten, staart omhoog, haren omhoog...en daar sta je dan met je roedeltje, pup erbij die hond had het op mijn pup gemunt.
Chico vloog door de lucht (grrrr)keihard gillend...toen hij naar de andere honden vloog heb ik er een stokje voor gestoken..NOG steeds roepend HIJ DOET ECHT NIKS HOORRRR bah

Ach, je hoort het zo vaak, nou mooi toch als de honden niets doen!

Doet ie anders nooit, ook zo'n uitspraak.

tja toen ik nog een reclame folder wijk had, heb ik dat zoooo vaak gehoord, en juist dan vertrouwde ik die hond dan al niet meer, je krijgt het gevoel dat de eigenaar zich zelf aan het geruststellen is.

doet me ook altijd denken aan de advertenties voor paarden,  100% procent verkeersmak.
ik stel dan wel eens de vraag van O is die dan dood, opgezet en staat op wieltjes?  want dan zijn ze pas 100% verkeersmak in mijn ogen, elk levend wezen kan onverwacht reageren.


maar uh zelf vind ik het dus niet zo moeilijk om ontmoetingen met vreemde honden in goeie banen te leiden, zelfs niet met honden die wat "vreemd" doen.  komt misschien door de ervaring

helemaal waar!!

Mooi geschreven inderdaad. En een vrij irritante zin, 'hij doet niks'. 
Nou, sorry, maar je ziet toch dat mijn hond (of ik zelf) het niet prettig vindt? 

Ik hoor het in het bos ook nog wel eens. Mensen met een losse hond "hij doet niks hoor!" 
Nee, maar misschien de mijne wel? Zou zo maar kunnen, ze zit niet voor niks aan de lijn. 
Nu zit zij aangelijnd omdat ze niet zo goed luistert (vluchtgedrag, jachtinstinct blabla), maar dat weet Vreemdeling in het bos niet. 
En al heeft Vreemdeling nóg zo'n lieve, aardig hond, als de mijne onverhoopt wél uitvalt, dan heb ik ineens de valse rothond... 
 
Paar jaar geleden, toen we Mellow nog niet hadden. Ik liep het achterpad af om de groencontainer op te halen. Er kwam een vrouw aangelopen met 2 losse honden. Grote honden. Best blij ook. Kwamen op me afgestormd en hoewel ik niet bang ben stond ik wel even versteend. Geen zin in 4 enorme hondenvoorpoten tegen me aan (en vervolgens keihard achterover vallen, want ja, dat ben ik...). 
"Ze doen niks hoor" -> "nee, maar ik schrik er toch van" (doos...)

Ondanks dat (aangelijnde) Mellow ook best aan andere honden mag snuffelen, bekijk ik het wel altijd per geval en ook eigenlijk alleen bij honden en baasjes die we kennen, daarvan weet ik dat het goed gaat. 

Vanmorgen kwam ik een man tegen met zijn hond. Ik liep in het gras, hij kwam uit het straatje wat er dwars op ligt. Ik liep daar om de Woeste Poedel (ja, hij blaft altijd heel woest, vandaar ) even met een boog te passeren en besloot even op het gras te blijven zodat Mellow haar plas kon doen. Tot dus die man met zijn hond aankwam. Hond blij, Mellow in tweestrijd (wel leuk, maar ook wel spannend). Man komt naar ons toe, "o, ze zijn zo blij" (maar ik niet), Mellow gaat in spelboog, maar wél met 2 borsteltjes (boven staart en in nek). Grijpt vervolgens die hond vast met haar voorpoten. 
Heb het snel afgekapt en ben weer teruggelopen, want kreeg haar ook niet meer mee. 
Eigenlijk dacht ik 'mafkees, doe nou niet!', maar ja, dat kon ik niet zeggen, het was namelijk een vader van school  
Maar ik dacht óók 'volgende keer niet eens meer zover laten komen, gewoon groeten en weglopen, punt'. Maar ja, dat denk ik altijd achteraf...

Tijd voor een geel lintje

Hoi ik moet eerlijk zeggen dat ik het zelf ook erg irritant vind wanneer mensen dat zeggen.
Maar mezelf er laatst op betrapt heb dat ik het zelf ook zei!
Ik zei dit omdat Simba mijn akita met een hond wou spelen, hij speelt altijd grommend, heeft hij altijd gedaan. Maar ik zag die baas schrikken van het feit dat hij gromde.
Dus zei ik hij doet niks hoor, hij speelt alleen grommend.
Waarna ze met zijn 2e rondjes aan het rennen waren en de baas toch, dacht ik, iets gerustgesteld was..

Misschien omdat ik nogal een grote lobbes heb, en de angstige blikken zie als baasjes met hun veel kleinere hond aankomen dat me toch wel eens zo'n zinnetje ontglipt. Maar meestal vragen mensen : "Doet hij iets?" En dan zeg ik "Kwijlen".

Als ik ga wandelen in het bos, is mijn hond altijd los. Hij loopt max 5 à 6 meter bij me vandaan. Als ik hem roep komt hij mooi terug en als hij iets of iemand ziet blijft hij staan. Hij is heel sociaal met alle mensen en andere honden, maar ik lijn hem dan toch altijd aan: kwestie van beleefdheid en veiligheid. Maar meestal laten die andere mensen hun hond gewoon los, en ja , die komen dan natuurlijk naar ons en hebben de mensen hen niet meer onder controle. En ofwel zijn het speelvogels ofwel dominante beesten : meestal dat tweede. "Hij doet niks hoor , en wil maar alleen spelen! " Hun dominante hond los en die van mij aan de leiband. Pfffffff...   Dan probeer ik uit te leggen aan de mensen dat ik liever niet heb dat mijn hond speelt zonder dat ik dit wil, maar blijkbaar snappen ze dat niet en bekijken me zo van : " Ocharme die hond ! Die mag zelfs niet spelen. " Is het nu zo moeilijk, om gewoon uw hond vast te maken als er iemand aankomt . Dan kan je nog altijd vragen of ze los mogen . Maar ja, dat is blijkbaar moeilijk voor velen.

Ik waarschuw mensen juist altijd, omdat Evy altijd wil spelen.. Ik zeg altijd als mensen op mij af komen iets in de trant als: "Ze is wel heel druk naar andere honden toe hoor." en dan mogen mensen zelf kiezen of ze mij inderdaad benaderen of dat we allebei even aan de kant gaan. Ik snap sowieso niet waarom mensen op vreemde honden af lopen met hun hond en dan ook nog eens recht vooruit. Gelukkig heb ik een hond die daar geen stress van ondervind, maar er zullen er genoeg zijn die er wel last van hebben.

Misschien wel aardig als je de bron erbij zet