Hond luistert naar verkeerde naam

Wat te doen? Cas weet heel goed dat hij Cas heet, maar op de een of andere manier komt hij 10x sneller aanrennen als we Kobus roepen. Dan is ie veel enthousiaster, komt dus veel sneller en is ie ook veel opdringerig. Een beetje alsof ie jaloers is en er niet tegen kan als we Kobus aandacht geven.

Als hij dan komt, negeren we hem of sturen we hem terug. Maar hij blijft het doen, het wordt ook niet minder. Het is best irritant, want het is nu zover gekomen dat Kobus niet echt meer (snel) komt, omdat ie vaak verdrukt/omver gelopen wordt door Cas (die in zijn enthousiasme en lompheid alles omver loopt als we roepen).

Knuffelen met Kobus gaat wel steeds beter, we blijven Cas maar wegsturen (aangezien hij echt vóór Kobus ging staan en per se aandacht moest hebben dan) en hij laat zich ook steeds beter wegsturen. Maar hij blijft wel altijd komen en aandacht proberen op te eisen, en zal ook niet snel weggaan totdat wij dat zeggen.

Is het gewoon een kwestie van meer geduld hebben en blijven negeren/wegsturen? Ik vind het best lang duren, aangezien we dit al vanaf eind november doen en bij het roepen nog steeds verbetering zien. Tips?

flauw kobus 2 haha nee even serieus kobus belonen als hij komt en wat lekkers geven cas niet belonen en alleen als je cas roept en hij komt wat lekkers geven als je kobus roept en cas komt negeren , wel af en toe alle twee roepen en dan uiteraard allebei belonen .

het alletwee roepen pas doen als cas alleen op zijn  naam reageerd natuurlijk.

Hier gaat dat precies hetzelfde. Roep ik Karel, komt er geen Karel en wel een Pepijn. Roep ik Pepijn dan komt Pepijn ook, maar negen van de tien keer komt Karel er ook achteraan. De ander zal toch potverdorie wel iets krijgen en jij niet... Dat kan natuurlijk niet.

Blijkbaar denken ze dat er iets heel spannends gaat gebeuren als ik de ander roep. Karel is volgens mij gewoon altijd bang "dat ie moet wandelen" en als ik alleen Pepijn roep dan is hij bang dat hij iets mis loopt haha. Pepijn is gewoon een rasoptimist en denkt altijd dat er iets leuks gaat gebeuren. Wie ik ook roep.

Maar goed, heel verhaal en je wilt tips. Nou, die heb ik helaas niet echt. Ik roep, als ze écht moeten komen, vaak gewoon alleen Pepijn.

Wat betreft het wegsturen... Dat moet ik dus ook vaak bij Peppie. Hij heeft ook de neiging om zich er tussen te wringen. Nu is dat bij een teckel natuurlijk iets makkelijker op te lossen dan bij een herder, want ik pak hem dan gewoon op, til hem over Karel heen en zet hem achter Karel neer en geef hem dan vervolgens een aai terwijl ik Karel gewoon blijf knuffelen. Dan is de boodschap vaak wel duidelijk. Als ik daarna uitgeknuffeld ben met Karel, is hij aan de beurt.

Maar ik denk persoonlijk dat het een kwestie van volhouden is al ben ik natuurlijk allesbehalve een gedragsdeskundige. Bij Pepijn is het gedrag nu na 2,5 jaar wel aanzienlijk verminderd, maar het blijft een aandachtsjunk. Hoort denk ik ook wel een beetje bij het hondje...

Bedankt voor de tips!

Haha Leila, dat gaat inderdaad wat moeilijk bij Cas  Als hij zich ergens voor dringt, dan krijg je 'm amper weg. En hij is ook héél volhardend. Eigenlijk is hij een beetje een XXL Pepijn; overenthousiast, altijd blij en hij loopt je eigenlijk de hele dag achterna (al wordt dat wel ietsje minder al, ik weet trouwens ook niet of Pepijn dat doet ). Hij is gewoon ontzettend opdringerig, en dan bedoel ik écht ontzettend. Als het een mens was geweest had je het verstikkend gevonden

Ik zal maar eens aan het oefenen gaan dan, hopelijk zorgt dat voor wat verbetering. Want we worden er allemaal wel een beetje gestoord van dat Cas 24/7 overal met zijn neus bovenop moet staan, en al helemaal als we Kobus eens wat aandacht willen geven.

Pfff... Ik vind Pepijn héél lief, maar een xxl Pepijn zou ik toch wel heftig vinden.

Pepijn heeft er ook een handje van om me te volgen, maar wel op gepaste afstand. Hij snapt ook "ga eens terug" en dan geeft hij me de ruimte. Dat is er vanzelf ingeslopen dus ik heb geen idee eigenlijk hoe hij dat heeft geleerd.

Maar verder kan ik je dus helaas niet helpen... Succes in ieder geval. Positief puntje: hij vindt je in ieder geval wel héél lief.

Ga eens terug roepen wij inderdaad ook, maar het kost hem heel erg veel moeite om dat ook daadwerkelijk te doen  Uiteindelijk komt het er meestal op neer dat we op hem af moeten lopen en hem zo naar achteren moeten sturen, waarna hij na een halve minuut alweer vlak achter/naast/voor je staat  Het is behoorlijk vermoeiend ja. Hij is ook niet zo heel snugger heb ik het idee, hij leert in ieder geval heel erg langzaam. Dat zal ook wel meespelen dat het zo lang duurt allemaal denk ik haha.

Lief vindt ie ons inderdaad. Héél erg lief, maar dat vindt ie eigenlijk iedereen die hem wat aandacht geeft. Hij is dól op mensen. Maar mijn moeder is echt zijn favoriet, zij is ook het meeste thuis. Dus die wordt al helemaal gek van zijn gedrag haha. Bij haar is zijn gedrag dan ook nog 10x erger, ben ik blij dat ik zijn favoriet niet ben  Vind het zo al erg genoeg! (Hoewel ie het wel heel lief bedoelt en het is ook wel schattig van hem, als het tenminste niet zo irritant was geweest.)

Zou dat ook niet een beetje het ras zijn? Heb hier ook een witte herder en die is precies zo, welke naam ik ook roep, hij komt. Steeds aandacht vragen, liefst 24 per dag geaaid worden en zich overal mee willen bemoeien.

Ik weet het niet, Sara (ons vorige Witje) deed dat helemaal niet. Maar ja, bij Cas weten we niet wat ie heeft meegemaakt. Hij is vanaf het begin af aan al zo overdreven om aandacht aan het vragen, echt dat het niet leuk meer is. Hij is heel onzeker, ik denk dat het daardoor komt. Stééds maar weer bevestiging van ons willen; vinden jullie me nog wel leuk genoeg?! Ben ik niet leuker dan Kobus???? Zo'n idee krijg ik ervan

Kobus was toen we hem net hadden trouwens ook erg opdringerig. Ook een herplaatser, daar zal het dus wel aan liggen (steeds bevestiging nodig hebben, want "gedumpt" en nu ineens nieuwe baasjes). Maar dat was na een paar maanden echt wel over en is nooit zo erg geweest als Cas het heeft. Het was ook wel irritant, maar niet zo ergerlijk dat we er echt gek van werden en dat is bij Cas wel het geval

Overigens klink ik nu wel heel negatief over Cas, dat is helemaal niet de bedoeling! Het is echt een schat van een hond, een lievere hond naar ons toe kan ik me niet wensen  Hij heeft alleen wel wat minpuntjes waar nog aan gewerkt moet worden