Chester heeft zo'n twee dagen geleden ontdekt dat we in Nederland schrikdraad hebben voor de schaapjes. Piep, jank en stuif weg uit de buurt van de schapen. Troost en aanmoedigend spreken en daar liepen we weer verder.
Vandaag wilde ik weer die kant van het park op maar daar had meneer toch geen zin meer in. Stokstijf bleef hij staan. Na een stukje ben ik er omheen gelopen om vervolgens weer terug te gaan maar hij heeft zo ongeveer een kwart van het park de oorlog verklaard. Daar gaat hij niet meer in.
Ik zou bijna zeggen hij heeft het niet met de schapen geassocieerd maar met het gebied. De schapen worden steeds verplaats over het hele park heen.
Tips hoe ik dit probleem moet aanpakken zijn natuurlijk welkom.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Schrikdraad en oorlog" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Wij hebben sinds vandaag het zelfde probleem. In het nieuws werd bekend gemaakt dat er schapen op de uitlaatplaats gaan grazen. Ze kan niet meer naar boven, stote ook haar neus vanmorgen, piepen en schrikken. De stroom stond er op en geen schaap gezien vandaag. Mijn man heeft de stroom er af gehaaldMoeten links van deze uitlaatplaats schapen op het dijkje gaan grazen. Het gaas hek staat er al. Dit in een oude foto.
Dat is wel flink balen, een bange hond is alles behalve wat je wilt.
Toch zal ik als tips geven, om gewoon door te zetten. Hem/haar eigenlijk weer opnieuw kennis laten maken met dat gebied.
Ga ik ook zeker doen Peter. Iedere dag opnieuw, gewoon eromheen en de cirkel steeds kleiner maken. Hij hoeft niet bang te zijn, daarvoor zijn we maatjes!!!
Een prikje stroom is helemaal niet erg, hond weet dat ie niet meer in de buurt van draadjes moet komen. Maak het, door de hond te geruststellen, aaien etc, niet erger dan het is....'
Hoi
Het was ook maar even, en toen liepen we lekker verder.
Had het ook niet verwacht dat hij twee dagen later zo zou reageren. Straks gaan we weer die kant op.
aan de lijn uitlaten, flink doorstappen, en bij hdet draad wegblijven, ja het is uiterst vervelend, een nieuw beleid ook hier.
overal uitlaat plekken waar nu de schapen gaan grazen, zelf heb ik er geen last van maar de honden in de wijk liepen altijd daar en nu opeens staan er schapen met schrikdraad.
gestoten, ? even een dag ergens anders gaan lopen en dan mooi weer het zelfde gebied pakken en dan flink doorstappen en even aan de lijn houden, en ja de volgende keer weer een andere plek, maar honden zijn niet gek die zien dat draad wel hoor de volgende keer.
Zelfs twee dagen gewacht Willemijn.
Flink doorstappen heb ik gedaan maar meneer gaat zitten en of liggen en dan wordt het een zak cement. Kan hem slechts zo meesleuren, blijft er niets van hem over.
Dat zie ik ook zo SH.
Chester heeft wel een verband gezocht blijkbaar maar niet gelegd met de schapen en de draad.
Het gebied heeft hij nu de oorlog verklaard terwijl de schapen nu zo'n kilometer verder staan.
Afijn vele wegen gaan naar Rome en ook naar dit stukje park en die gaan we ook gebruiken.
Zal best wel weer goed komen geloof ik. De schapen en de draad, daar zal hij nog wel een keer in trappen denk ik.
Het ergste is ,het schrikdraad stond er een paar dagen en nog geen schaap gezien.
Vanmorgen was het uit de grond getrokken en op de dijk gegooid.
Charlie is ooit ook een paar keer tegen schrikdraad gelopen. Sindsdien zijn volgens hem schapen elektrisch. Hier wordt de link met "de draad" niet gelegd.
Dus schrikdraad = aanlijnen hier.
hmm, Gorby liep ook tegen schrikdraad bij de schapen een paar jaar terug
stapt terug met een iewww, kijkt boos naar het draadje, doet een plas, schraapt zijn poten
en wandelt met zijn neus in de lucht weg
hij heeft geen angst voor het schrikdraad, niet voor de schapen, helemaal niks
ik denk zelfs dat als hij gewoon zijn doel wil bereiken, hij zich ook niet tegen laat houden
soms denk ik dat hij van schokbeton is gemaakt
m.a.w.: je eigen reactie doet er wel toe, maar ik denk dat ook heel veel in de hond zelf ligt
ik zou ook gewoon elke keer weer die kant op gaan en een klein stukje verder
misschien een bal mee of iets wat hem afleidt ??
prikkeldraad is niets, maar schrikdraad heeft ook echt wel zijn negatieve kanten
100 meter, 1 uur over gedaan op 300 meter afstand en toen waren we er langs.
Koekjes, bal of kaas, niet om te kopen!!
Maar hij is er zelf langs gelopen en was trots op zichzelf aan zijn lopen te zien.
Haha morgen doen we het in drie kwartier
Super zeg, van baas en hond.
Misschien verrast hij je morgen met een toptijd
Wij hadden hier van de week ook opeens schapen op de uilaatzone/dijk. Ik was even niet zo snugger om te bedenken dat er stroom op het hek stond, er hing ook nergens een bord. Kobus liep er dus vol tegenaan met zijn neus.. verschrikkelijk om te horen dat gejank :( Drie dagen lang heb ik hem langzaam aan weer zo ver gekregen om er langs te lopen zonder angst. Hij is nog wel erg schrikachtig als er een papiertje langs waait op die plek. Hoop dat dat overgaat!
Leuk initiatief hoor, die schapen, maar ik snap niet waarom het op een losloop/uitlaatplek moet. Ze zijn nu weg, maar de dijk ligt vol met schapenschijt. Het stinkt enorm, en Kobus eet de poep dus op.. bah. Kan me niet voorstellen dat dat goed voor een hond is?
Heeft die van mij dan zo'n harde kop... Diesel loopt er zo vaak tegen aan, hij geeft bijna licht
'k ga het nu niet zelf gaan uitproberen, heb er vroeger genoeg tegengehangen wij hadden toen een paard (kindertijd, lang geleden dus )en nee danku, liever nie, een uur later voel je het nog bah
maar wat ik wou zeggen als dat een schaap moet tegenhouden, met al die wol, dan zit er toch behoorlijk schok op denk ik? dus ja, ik zou ook janken
Chester yes you can
Hier hetzelfde probleem! Noah liep tegen het stroomdraad terwijl ik hem net riep.. Nu is hij in dat gehele gebied bang en schrikt als ik hem roep en staat dan direct naast me. Blijkbaar dacht hij dat hij die schok kreeg doordat hij niet direct luisterde.. Nu snap je ook het effect van een schokband, heel effectief maar echt niet leuk! Hij komt met zn staart tussen zn benen naar me toe lopen alsof ik hem mishandel
maar buiten dat gebied nergens last van.. Ik heb het overlegd met de gedragsspecialist bij ons op school en hij zei dat het enige wat helpt is om het te 'counter conditioneren': dus het weer leuk gaan maken van het gebied. Dus heel veel spelen en belonen als je daar loopt, eerst een stuk van het gebied vandaan en elke dag een stukje dichter bij. Hij zei dat het heel lang kan duren voor het weer normaal wordt.. zeker omdat Noah nat van de regen was toen hij een schok kreeg, dan schijnt het nog veel erger te zijn.
Voortaan erg oppassen met schrikdraden dus.. Succes in ieder geval!
heb het hier vorig jaar gehad met me eigen hond, langs vee een stroomdraad met echt te veel er op, die liep dan wel mee maar met een grote boog er om heen, als puppie had die het met schapen gehad, nou leg een wit draadje op de grond en zet er een schaap bij die komt niet bij het schaap, want dat doet zeer, maar hij weet nu heel goed wanneer op draad stroom staat of niet.
helaas nu met de opvanger, hetzelfde als TS, een fietspadje waar ze mooi los kunnen, staan paarden achter gaas, en dan aan de paardekant een stroomdraad, alleen zit er 1 stukje waar het stroomdraad af en toe contact maakt met het gaas, dat knetterd en vonkt, dus hij begint al te staken als we al richting dat paadje gaan, dus echt in de ankers, zitten gaan, weg proberen te lopen.
nu blijf ik dan dus stil staan, laat em niet weg lopen, ik roep em, en beloon em als die naar mij toekomt, en dat gaat goed, heb zelf dat draad wat verbogen nu maakt het geen contact meer, maar de angst is er nog wel, mijn advies is, besteed er geen aandacht aan, laat em niet weg lopen, maar trek em ook niet mee, zolang de hond druk op de riem zet blijf je staan, tot dat de hond beslist met jou mee te lopen, en dat laatste beloon je, desnoods elke stap, je hebt een herplaatser dacht ik, dus die moet ook nog goed leren jou te vertrouwen, en juist door hem de beslissing te laten maken om samen met jou door te lopen, of naar jou toe te komen voor steun, krijg die het vertrouwen in jou.
Hoi Gerrit
Bedankt voor je advies, zo doe ik nu ook inderdaad, en gisteren ging al een kwartier sneller.
Hij moet het inderdaad zelf doen en dat is waarom het zo lang duurt natuurlijk. Mensen kijken me wel gek aan hoor. Moet je die zien met zijn grote hond die niks durft. Mij boeit dat niet en ik vind het belangrijk voor Chester nu. Krijg ik dadelijk 10 keer zoveel voor terug.
Als we er langs zijn mag hij weer los en kan ie weer rennen en stokken zoeken. Dat is voor hem de ultieme beloning.
ginny had dat ook maar dan der kop door het gaas heen dus ze kreeg een schok helemaal rond der nek en ze dacht dat het der halsband was en ze was er helemaal bang voor geworden en ging zich toen er uit trekken bij de drukke weg gelukkig luistert ze perfect en had ik der halsband weer omgedaan ik zei ginny tja dat is schrikdraad niet je kop er meer doorheen steken. nou dat doet ze niet meer hoor
Ik ben ook al aan het wachten wanneer de schapen hier weer verschijnen. Ik weet zeker dat Maylo tegen dat draad aan kom, hoe goed ik ook ga opletten.
Onze vorige hond had twee keer een aanvaring met het draad. De eerste keer gewoon uit nieuwsgierigheid, om bij de schapen te komen en pats een shock op zijn neus. En de tweede keer er tegen aan plassen, helaas kwam zijn piemeltje tegen het draad...en dat toch wel zo'n erge pijn dan hij er nooit meer dichterbij is gekomen.
Ik heb wel nooit gehad dat de hond er niet meer langs durfde, hij ging er wel langs maar kwam gewoon niet bij het draad. Maar ik moet ook eerlijk toe geven dat ik de hond niet getroost heb of iets. Wel bij me geroepen en toen gewoon doorgelopen, alsof er niks was gebeurt.
Feestje vandaag!!!
Chester loopt weer los langs de schrikdraad. Bijna twee weken ellende maar nu is het voorbij.
Heel goed gedaan beiden. Blij dat het zelfvertrouwen over dit stuk er weer is.
Hier lopen al 2,5 jaar schapen in losloop gebieden. Slechts eenmaal is onze hond er tegenaan gekomen.
De schapen heeft hij nooit interessant gevonden. Maar bij ons heeft de hond geleerd om van het draad weg te blijven als er stroom op staat. Hij hoort het en loopt er dan met een boog omheen. Hoort hij niets, blijft hij er wel wat vandaan, maar passeert het dan wel gewoon.
Ben het met Goja eens. Als je zelf er een toestand van maakt zal het de schrik erger maken. Maar de aard van je hond bepaalt zeker hoe hij het probleem verder gaat oplossen/benaderen.
En als je hem/haar het zelf en met geduld laat oplossen, komt het net als bij Chester vanzelf weer goed.
Voor het probleem weg lopen zal het niet oplossen.
Ik was er ook verbaasd over hoor, zeker omdat we daarna verder zijn gelopen en pas twee dagen erna weer langs de schapen en toen pas merkte wat een angst hij ervoor had gekregen.
En nu na zo'n 12 dagen loopt hij er weer langs. Tis niet leuk als zoiets gebeurd maar aan de andere kant wel weer goed voor het vertrouwen en de band te versterken.
super, echt gaaf en knap dat je zo doorgezet hebt
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Schrikdraad en oorlog" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?