Hoeveel pijn heeft ze

Hallo,

Ik heb een hond van 16,5 jaar oud ruim (oktober '96) en het is een echt bastaardhondje, het is niet te herleiden van welke rassen ze een kruising is

Ze heeft eigenlijk de afgelopen jaren niet echt wat gehad
De laatste 3 jaar krijgt ze alleen zo nu en dan een hotspot, maar dat is hooguit twee keer per jaar en door het actief te verzorgen is het altijd weer weggetrokken

Ze heeft sinds drie maanden propalin, maar dat gaat prima, werkt perfect

Nu laat ze sinds twee weken echt merken dat ze pijn heeft
Ik wou haar aanhalen en toen kroop ze piepend en jankend weg van de pijn
Normaal piept of jankt ze nooit
In de afgelopen twee weken gebeurde dat steeds vaker of ze sprong midden in de nacht op van de pijn, ze is inmiddels continu aan het trillen en aan het hijgen
Het trillen doet ze overigens al langer, maar dan enkel na inspanning en ik heb daar eigenlijk nooit wat achter gezocht gezien haar leeftijd en dat als ze gewoon rustig lag 10 minuutjes was het weer over
Ik ben afgelopen maandag bij de dierenarts geweest, ik heb toen rimadyl meegekregen
Dit heeft ze 1,5 jaar geleden ook gehad, toen is ze gebeten en dat heeft toen eigenlijk perfect geholpen maar nu lijkt het niet te helpen, ze gedraagt zich nog steeds hetzelfde
Ze is afstandelijk naar mij toe, het lijkt alsof ze het aaien en knuffelen nu vooral nog enkel associeert met pijn en ook als ze gewoon ligt en ze krijgt pijn dat ze piepend en jankend opspringt dan rent ze op me af en dan wil ik haar troosten maar als ik mijn hand uitsteek om dat te proberen ontwijkt ze die ook gelijk
Ik heb haar temperatuur opgenomen, deze is 37,3
Ik heb gisteren nogmaals de dierenarts gebeld, ik mag vanmiddag weer langs komen. Ik weet dat het afwachten is, maar ik hoop dat er iemand is die het herkent en zijn of haar ervaring wilt delen want ik maak me inmiddels zoveel zorgen dat ik de afgelopen week nog amper slaap

Hai Joyce,
Ik snap je zorgen. Ze wordt bijna 17, da's echt heel erg oud voor een hond! Ik heb een tijdje terug gevraagd of mensen vonden dat mijn hond (bijna 14) "op" is. Veel mensen antwoorden hetzelfde. Zijn er meer goede dagen, of meer slechte dagen? Als de slechte dagen de overhand krijgen, dan is het wellicht tijd om afscheid te nemen.

Mijn hond krijgt ook Rimadyl, Metacam als ze haar Rimadyl weigert, ze is een moeilijke eter, ik heb niet écht het idee dat ze pijn heeft, ze piept nooit, maar als ze bijvoorbeeld wil gaan zitten poepen dan trilt heel haar achterhand, kijkt ze erg moeilijk, en gaat ze vaak maar staand poepen, dus ik denk dat er wel wat pijn of op z'n minst stijfheid in haar achterhand zit.

Het is verdrietig, weten dat het afscheid van je beste maatje dichterbij komt, maar kijk naar je hondje, kijk of zij er nog plezier in heeft, kijk wat ze je wil vertellen.

Heel veel sterkte!

Je zou kunnen proberen of wat visolie door haar eten helpt. Mijn herder kon ook niet goed bukken om te poepen en de visolie maakte het makkelijker om te ontlasten.

Ze krijgt zalmolie, wel minder dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid, want ze kreeg hier diarree van in het begin, dus doe nu maar een klein scheutje eroverheen. Is dat hetzelfde?

Ja, dat is het zelfde, al maakt het soms ook nog uit wat je geeft. Ik gaf de capsules van glucosamine.com. Ik gaf hem (37 kilo) 1 tot 2 capsules per dag, maar soms sloeg ik ook wel eens een dag over.
Als je de capsules door prik, dan eten ze na een tijdje de hele capsules. Mijn bouvier ziet het als een snoepje  Mijn herder zag het uiteindelijk ook als een snoepje.
De capsules zelf zijn van vis gemaakt, dus het is allemaal puur natuurlijk, maar de visolie zelf is ook nog gecontroleerd en ontdaan van giftige stoffen die tegenwoordig van nature in vis voor komt.

Als ze eenmaal buiten is dan is ze nog aan het rennen en aan het vliegen, de vogels aan het opjagen en de eenden de vijver in drijven
Ze eet en drinkt verder nog goed, dus dat zijn dan weer signalen die alleen maar goed zijn

Ze wordt langzaam ook wat slechthorender, ze heeft staar en ze trilt al na vijf minuten lopen

Ik weet dat ze pijn heeft, dat staat vast, ik weet alleen niet hoeveel door die soms tegenstrijdige signalen
Komt de pijn bij vlagen? Of houdt ze zich het grootste deel van de tijd gewoon groot?

Door het afstandelijke is ze soms niet meer wie ze was, eigenlijk steeds vaker
Ik kan haar ook niet meer gewoon even knuffelen of aanhalen, ben zo bang om haar pijn te doen

Bij de dierenarts laat ze ook absoluut niks merken
Ze wou haar gewrichten controleren maar ze houdt haar poot gewoon stijf gespannen, ongelooflijk soms hoeveel kracht er nog inzit

Ze kunnen zich inderdaad erg groot houden, hé? Toen Punk's artrose werd vastgesteld gaf ze ook geen kik. De dierenarts boog haar poot in allerlei moeilijke posities en op een gegeven moment slikte Punk. Een oh zo subtiel teken, maar wel een teken van pijn.
Zolang de dagen dat ze vogels opjaagt en eenden de vijver in drijft de overhand hebben, zit je goed, denk ik. Ouder worden komt met gebreken, dat is gewoon zo. Wil niet per sé zeggen dat het niet meer gaat of ze geen plezier meer heeft.

Dat slechthorende ken ik, hihi. Soms ligt Punk ergens te rusten, kom ik aangelopen, normaal keek ze dan direct op. Nu schrikt ze zich soms helemaal te pletter omdat ik ineens naast haar sta. Of als ik haar buiten roep, dan moet ik drie keer roepen en dan kijkt ze heel verbaasd op, zo van, hoorde ik nou iets??

Wat een zorgen zul jij je maken. Het is ook niet niks: jullie kennen elkaar al zo lang!
Ik begrijp je angst.
We kunnen zo goed voor onze honden zorgen. Er zijn allerlei goede hondenvoeders, hondenscholen, gedragstherapeuten, en de medische zorg is optimaal. Daardoor bereiken onze honden hoge leeftijden in redelijk goede gezondheid.
Het is heel moeilijk om via een forum in te schatten hoe het zal gaan. Wanneer de dierenarts jou en je hond goed kent, zal hij zeker goede adviezen geven.
Ik denk dat een hond zonder pijn door het leven moet kunnen gaan en plezier in het leven moet kunnen hebben.
Vraag of er andere pijstilling mogelijk is. En als je denkt het niet alleen aan te kunnen: neem iemand mee naar de dierenarts. Iemand die jou en ook je hond goed kent. Wanneer je zoveel zorgen hebt kun je wel wat steun gebruiken.
Ik wens jullie veel sterkte en beterschap!

De laatste week dat ik Chico had gebeurde dit ook. HIj wou niet knuffelen, hij wou niet geaaid worden: hij gromde en had pijn. Voor mij een teken om hem te laten gaan, want een hond laat pas zien dat hij pijn heeft als het héél erg is.

Dank jullie wel voor de reacties en het meedenken en de steun

Mijn gedachte nu is, dat als het niet beter word dat ik dan liever heb dat het klaar is
Gelijk als ik dat denk word ik een soort van boos op mezelf, het voelt egoïstisch
Ik doe alles voor haar en wil alles uitproberen maar hoe redelijk is dat op haar leeftijd? Of moet leeftijd daar eigenlijk helemaal geen rol in spelen?

Afgelopen maandag was er een waarnemend dierenarts. Een hele aardige vrouw, maar niet degene die haar "kent" of die zij "kent"
Dus ik hoop eigenlijk dat mijn eigen dierenarts er vanmiddag is
Hij heeft er nog nooit naast gezeten en me altijd gerust weten te stellen. Dit is uiteraard geen 100% garantie maar als hij iets zegt durf ik daarop te vertrouwen

Ik word alleen moe en vooral verdrietig van dat ellendige dilemma
Als ik het er in mijn vriendenkring over heb, die hebben allemaal geen hond of de ervaring is anders
Ik ben 23 jaar, heb heel veel met haar meegemaakt en ze is altijd mijn hond geweest. Ze is ook meeverhuisd toen ik het huis uitging, dat maakt mijn situatie zo lastig voor mijn vrienden omdat ze wel weten hoeveel ze betekent voor me maar ik merk dat ze niet weten wat ze moeten zeggen

Ik zou het hartje laten controleren omdat je zegt dat het vaak na inspanning is. Hartproblemen kunnen pijnlijk zijn.

De pijn van de huid in combinatie met de hotspot doet me denken aan een allergie. Hier zou ik ook mee aan de slag gaan.

Wanneer een hond voor langere tijd een allergie heeft, kan het een zeer negatief effect hebben op de rest van het lichaam. Mijn ervaring is dat als het nog niet al te ver heen is, deze negatieve effecten na een lange periode van de juiste voeding en het vermijden van het geen dat ze allergisch voor zijn, weg kunnen trekken.

Ik vindt het helemaal niet egoïstisch dat je liever hebt dat hij geen pijn meer heeft als het toch niet beter wordt.

Je hebt een aantal keuzes te maken en je dierenarts kan daar mee helpen.
Wil je met hem gaan dokteren op zijn leeftijd( als de dierenarts niet percies weet wat het is.)
Als hij het wel weet maar zegt dat de pijn niet snel over gaat, wil je hem dat nog aan doen immers hij is al oud en pijnstilling is ook niet alles.
Als er niks aan te doen is wat dan nu of later thuis bij de dierenarts?

Denk hier over na en wat je ook doet als jij denk dat het het beste is is dat het beste niemand kent hem zo goed als jij.

Sterkte met alles.

Wat een prachtige leeftijd heeft jouw hondje bereikt. 
In de laatste fase van een hond zijn leven, zouden wij (mensen) rekening moeten houden met het feit dat honden bikkeltjes zijn en pas pijn aangeven als dit ernstig is. Honden zullen goede en vrolijke momenten blijven tonen tot ze er bij neervallen.
 
De volgende passages in jouw postings zeggen mij genoeg:
 
Quote
 
Ik wou haar aanhalen en toen kroop ze piepend en jankend weg van de pijn
Normaal piept of jankt ze nooit
In de afgelopen twee weken gebeurde dat steeds vaker of ze sprong midden in de nacht op van de pijn, ze is inmiddels continu aan het trillen en aan het hijgen
 
 
Ze is afstandelijk naar mij toe, het lijkt alsof ze het aaien en knuffelen nu vooral nog enkel associeert met pijn en ook als ze gewoon ligt en ze krijgt pijn dat ze piepend en jankend opspringt dan rent ze op me af en dan wil ik haar troosten maar als ik mijn hand uitsteek om dat te proberen ontwijkt ze die ook gelijk.
 
Unquote
 
Je hond geeft heel goed aan, dat het genoeg is geweest.
 
Ik heb aardig veel ervaring met honden in hun laatste levensfase en helaas moet ik bij jouw hondje van 16,5 jaar tot de conclusie komen dat dit echt niet beter gaat worden, alleen maar slechter en uit liefde voor je hondje zou je haar moeten bevrijden van de pijn en ellende, die zij nu moet meemaken. Bij een hond hebben we de mogelijkheid om deze uit zijn/haar lijden te verlossen. Eigenlijk vind ik dat we bij een hond, die zo ziek is, waar we van houden en die zijn/haar hele leven lang je maatje is geweest, verplicht zijn om in te grijpen.
 
Dit is heel verdrietig en ik wens je dan ook enorm veel kracht om zonder uitstel de moeilijke beslissing te nemen.

Ik denk dat je je juist moet afvragen op deze leeftijd of je nog elke keer naar de dierenarts wilt gaan als ze meer pijn gaat vertonen.
Wil je haar dat juist niet besparen?

Het enige wat je misschien zou kunnen doen is röntgenfoto's laten maken van de gewrichten mits dit kan zonder narcose.
Dan weet je direct hoe het met de slijtage staat en kan er ingeschat worden hoeveel pijn ze heeft.
Als ze met een goede pijnstiller nog een tijdje mee kan omdat ze verder niks mankeert zou ik het wel doen maar je moet je wel goed realiseren dat het alleen maar verlengen is.

Wij kunnen echt niet zeggen wat je moet doen.
Jij kent je hond het beste.
Persoonlijk zou ik op die leeftijd niet meer willen dokteren en elke dag pijnstillers moeten geven maar dat is ieder verschillend.
Als jij dat wel wilt en je hond het daar goed op doet dan is het prima maar vergeet ook zeker niet dat een hond vaak geen pijn laat zien, dat ze het vaak pas laten zien als de pijn niet meer te houden is. 
Je weet niet hoever een pijnstiller de pijn kan onderdrukken en hoeveel pijn ze werkelijk nog heeft bij het gebruik van pijnstillers.

Het is een hele zware beslissing waar je je zeker niet egoïstisch bij hoeft te voelen.
Vind het eerder egoïstisch als jij haar hier wilt laten wanneer je eigenlijk ziet dat het genoeg is maar dat je toch nog vind dat je wat moet proberen.
Een dier pijn besparen, daar heb ik echt veel respect voor.
Bijna 17 jaar, wauw een prachtige leeftijd!