ik weet het echt niet meer en kan even niet meer

vanmorgen is de zoveelste keer dat ik een uur (en nu zelfs langer!) kan gaan staan roepen, wachten, hopen, bidden dat Max een keer binnen wil komen.
Hij gaat 's ochtends altijd even in de tuin een plasje doen en dan ga ik aan kleden en gaan we een flink stuk wandelen in de buurt.
Maar enig moment van de dag dat wisselt dus en vandaag is het dus de ochtend vertikt max het om binnen te komen als hij even in de tuin loopt. In huis luistert hij goed en buiten aan de riem ook. Ik durf hem dus ook al een hele tijd niet meer los te laten buiten de tuin.
Op de cursus is het wisselend wat hij doet als hij los is maar als hij daar los is luistert hij wel alleen laat hij zich niet pakken. Van de trainer moet ik dan de andere kant op lopen en dat werkt daar wel maar thuis niet. Zo langzamerhand ben ik echt (of eigenlijk ben ik het al) radeloos het is zo teleurstellend. 
Sorry hoor moest het even van me afschrijven zit ook lekker te janken nu!

meis toch, het is zo opgelost. daar hoef je niet voor te huilen hoor, je hebt een heerlijke rebel.

buiten in de tuin, aangelijnd houden met een lange lijn van wel 15 meter, je roept.... hij komt niet, dan pak je het touw en haal hem met het touw naar binnen, naar je toe, laat hem voor je of naast je zitten, beloon hem, hoef niet met snoep. nergens voor nodig, een schouderklop een heerlijke por in zijn flanken, of knuffel, en dan hoppa naar binnen, en dan gaan wandelen , zolang die niet uit zich zelf komt, oefenen alleen nog met een lange lijn, opeens komt tie, geloof me maar.


jouw rebel vind het prachtig dat je een uur staat te roepen, en te bidden , niet meer doen, het is voor je hond een spel, zorg dat het menens wordt, lange lijn, EEN KEER BIJ NAAM NOEMEN, zo niet dan de lijn pakken en naar je toe trekken. zitten, en wees resoluut met naar je toe trekken van het touw, moet je eens kijken , en altijd belonen als tie naast je zit, maakt de oefening af van het zitten, en beloon dan met een knuffel. en neem hem mee naar binnen.

het scherm bibbert dus nog even .

als dat goed gaat, dan doe je dat zonder de lijn in te nemen naar je toe, wel aangelijnd houden, gaat dat ook goed, dan neem je een korte riem die laat je gewoon hangen aan zijn halsband, zo voer je het op, denk niet dat het gelijk na een keer opgelost is, blijf rustig, conseqwent. .een keer roepen, meer niet. dan de lijn intrekken. als jij dat conseqwent doet, zal die echt gaan luisteren, en zeker als jij aan het einde van de lijn met een knuffel hem staat op te wachten.

ook buiten de tuin met een lange lijn gaan werken.

niet meer in de tuin laten voorlopig
hij weet nu precies hoe het moet en zijn eigen ding kan doen

en daarna zoals willemijn schrijft, lange lijn erop zodat je hem altijd "in kan halen"
en je schrijft 'pakken" maar misschien is het goed dat helemaal niet te doen
veel honden gaan er vandoor op het moment dat mensen hun handen "uit strekken" om hen
bij de halsband "te pakken", nood hem gewoon met je mee "hup naar binnen"
dus ook niet als hij aan die lange lijn zit, niet proberen te pakken maar, hou die handen maar
lekker ontspannen. een vrolijke stembeloning en een blij baasje doen ook heel veel.
je laat hem gewoon langs je heen naar binnen gaan, "he boefie, ben je daar weer"

voer beloning heeft allang zijn kracht verloren, mensen gaan er dan vaak mee "lokken"
en als dat dan niet (meer) werkt, heeft het voer zijn kracht totaal verloren

maar ik zou hem mooi even een poosje niet zo die tuin "in doen"
maar de routine weloverwogen totaal veranderen

de hond weet het nu precies, en die weet ook al dat jij boos en gefrustreerd raakt
en maakt daar gebruik van, of hij dat zelf nu zo leuk vindt...... ik denk het niet
ik denk dat jullie op dat moment een soort misverstand/communicatie hebben
wat is ontstaan toen hij niet gelijk aan kwam lopen maar jij erg je best moest gaan doen.

Hij is nu 7 maanden toch?
Volop in de puber periode
Probeer er niet teveel aandacht aan te schenken, ga ook geen uur staan roepen want dat heeft geen zin. Dit is gewoon een fase waar ze doorheen waarbij ze bananen in de oren hebben.

Blijf op cursus gewoon lekker oefenen en oefen het thuis met de lange lijn.

Voorlopig maar even niet los dan of alleen op een omheind veldje.
Maak er een feestje van als hij bij je komt en lijn hem niet gelijk aan.
Los op het veldje en elke keer als hij bij je komt uitbundig belonen maar ook weer zeggen dat hij terug mag los lopen. 
Zo koppelt hij het bij jou komen niet met het aanlijnen.

Hij kan niet weg in de tuin?
dan zou ik hem mooi daar laten zitten. 1 keer roepen en meneer komt niet? prima, deur dicht en hij mag zijn plan trekken.
Komt hij daarna aan de deur staan, ga ik hem ff negeren terwijl ik binnen allemaal leuke dingetjes ga doen

Nou zo meteen eerst maar een lange lijn halen en dan ga ik t zeker proberen ( als hij binnen is).Normaal doet hij alles voor eten maar niet als hij in de tuin is helaas.

Een pup met karakter ! Heb ik altijd leuk gevonden.  Zoals gezegd aan een lange lijn en zeker niet gaan roepen of kwaad worden. Als hij bij je is , heel hard belonen en knuffelen. En als je hem ooit eens moet bestraffen of corrigeren, nooit zijn naam zeggen. Hij moet zijn naam associeren met iets leuk. Als je bv zijn naam roept, dat hij weet dat hij een snoepje krijgt of een knuffel. Bij correctie iets zeggen van : hey jong , awel etc. en dit met een zware stem. Hij weet genoeg genoeg dat het tegen hem is, zonder dat je zijn naam zegt hoor. Blijven doorzetten en niet zenuwachtig worden en je pup zal binnen de korste keer blij naar je toe komen.

Sowieso niet blijven roepen. Dan leert je hond nl "tellen" en komt hij nooit meer als je 1 keer roept. Hij gaat er dan vanuit dat je dat wel vaker gaat doen en blijft dan lekker treuzelen.......
Honden in de pubertijd......pfffffffff.....om achter het behang te plakken

op een gegeven moment is de fruitschaal echt leeg hoor. blijf conseqwent.

maar ondertussen is hij nog niet binnen en sleept met alles wat niet magIk negeer hem maar en ruim het maar op zucht....

houd moed, deze periode gaat over, en dan kun je erom lachen.

Heel veel succes met de tips die je gegeven zijn en blijf geduldig. Verlies de hoop niet.Elke hond heeft een bepaalde fase waarin hij gaat zoeken welke grenzen te verleggen zijn en spelletjes spelen.
Ik denk dat je heel veel kan met de tips die gegeven zijn.

Wat Willemijn al schreef!Houd vol!
7 maanden is echt geen makkelijke leeftijd. Heb ik aan den lijve ondervonden!
Hoe vaak ik niet achter die zwart/witte sodemieter aangerend ben door de hele straat, dwars door alle voortuinen heen. 

Ja hoor, dan wist meneer weer te ontsnappen (hij groef zelfs tunnels onder de omheining door) 
En meneertje?, die stond zich gewoon te verkneukelen om me: ''pak me dan, als je kan, je kan me toch niet pakken!!!!!''

En hoe meer ik reageerde van ''potjandikkie nog aan toe'' hoe vermakelijker hij het leek te vinden.

Honden reageren heel sterk op datgene dat indruk maakt, en wat niet!
De hond laten voelen dat het werkelijk geen bal interesseert wat hij daar allemaal staat te kunsten, maakt vele malen meer indruk dan achter hem aan jagen.

En weet je ts.... soms is het gewoon ook een kwestie van even diep zuchten en jezelf moed inpraten met: ''deze fase gaat weer voorbij''

Echt, ik ken het.. Wij hadden met 15 weken geen pup, maar een monster. Nu wordt ze bijna 12 maanden en beginnen we eindelijk iets te merken van de gehoorzaamheidscursussen. Gisteravond was ze weer ineens verdwenen, bleek dat ze een andere hond had gezien en ermee aan het spelen was. Het voordeel was dat die hond ook niet luisterde, dus ik stond niet volledig voor schut.
Wat ik met Evy deed als ze vertikte de huiskamer binnen te komen was iets ontzettend lekkers op de grond te zetten in haar voerbak. Ze werd dan zo nieuwsgierig, dat ze moest komen kijken. Direct de schuifpui achter haar dicht en uitgebreid beloond en direct gespeeld en alles, daardoor is ze het nooit als straf gaan zien. Iedere keer als ze binnen stapte zei ik "binnen" en als ik nu wil dat ze naar binnen komt hoef ik (in theorie) alleen "binnen" te zeggen. In de praktijk werkt het overigens nog niet, maar ze kent het commando prima.

soms is lachen echt het beste hoor

ik had gisteravond zo'n ongelofelijke dwarsligger aan mn lijn, en die is echt geen 9maanden meer
ik deed wat appelwerk, en normaal is dat echt wel een feestje
maar het kwam meneer niet uit en oeffff, dan is hij echt echt not-amused
doet alles niet of uiteindelijk dwars (letterlijk zelfs)
en toen hij uiteindelijk ontspande (want hij is dan nog knap pissig ook)
en ik wat appel werk op afstand had gedaan en hem daarna bij me riep
komt hij normaal aangestoven en springt zo'n beetje in mn armen
want hij vindt het samenwerken in het appèl eigenlijk wel prachtig

en nu, hij komt aan gestoven, gaat net buiten mn bereik langs me heen en scheurt
50 meter verder, het hoge gras in, springt het water in, het hoge gras weer in
en was niet meer te bereiken, dus die fruitschaal hadden wij ook bij ons

daar stond ik dan he, met mijn toch wel heel goed "afgerichte'  hond
ik had totaal het nakijken en dat wist hij heel goed

zijn we ook maar weggelopen, het kon daar verder geen kwaad en tja...... dat vond hij
toch wel te erg, baasjes die hem de rug toekeerden, maar toen hij bij ons was hebben
we hem echt genegeerd tot hij kalmer was, ontspande en rustig alsnog..... jaja. ze zijn niet
achterlijk hoor, keurig op de appèl wijze voor me kwam zitten..... en toen was tie braaf.

maar pffff........ dat was me een halfuurtje recalcitrante hond
op dat moment kan je boos worden..... maar wij moeten er ook om lachen
honden denken voor zichzelf, de ene wat meer dan de ander, maar dat maakt ze zo boeiend

probeer er plezier in te houden, alles wat hij nu loopt te doen weet hij best dat dat niet is
wat jij wilt zien, hij daagt je gewoon uit en dus neit op in gaan.
Helpt het bv als je in de tuin zelf wat gaat doen ??
(zomaar, ergens een kuiltje graven ofzo) vaak zijn ze er dan als de kippen bij
om toch te willen zien wat daar nu zo interessant is

mocht hij komen.... praat opgewekt tegen hem, maar neem hem niet vast, bij het vrouwtje komen
is gewoon gezellig, en dan mag je ook weer weg.....

hou de humor er in hoor
die 9 maanden puber kan er wat van, maar met een hond met een beetje karakter, blijft
het altijd weer een uitdaging, verrassing en dus ook een feestje om te zien hoe ze in het leven staan.

Heel herkenbaar en het gaat over echt waar. De tip van Willemijn is perfect, zo heb ik het ook gedaan en het werkte..maar geduld is in deze een schone zaak hoor...

Sterkte....

sorry niet nodig hoor
je mag er om in een deuk liggen, want dat deden wat "kijkers" ook
en ik had het kunnen weten eigenlijk, maar ja..........

ik kan er ook wel om lachen eigenlijk, want gelukkig denkt de hond nog steeds voor zichzelf
en durft hij ook ongehoorzaamheid te tonen......... ik hou daar wel van

Hij heeft nu al van jou geleerd dat hij niet hoeft te komen als je zijn naam roept, hij komt er immers een uur mee weg.
Ik zou hem ook aan de lange lijn doen en het commando "kijk eens" aanleren.

Kijk eens heeft hier de wauw factor.
De wereld kan vergaan maar als ik kijk eens roep heb drie verwachtingsvolle honden om me heen staan. Kijk eens is utopia, dat is iets lekkers krijgen zonder dat ze er in principe iets voor hoeven te doen.
Ik vraag alleen oogcontact van ze.


Hoe heb ik ze dat geleerd?

heel makkelijk, je pup zit bij je, je neemt iets lekkers in je hand en je zegt kijk eens. Hup lekkers erin.
Als dat goed gaat, dus als je kijk eens zegt en de pup kijkt naar je, ga je het moeilijker maken, je zegt kijk eens en houdt het lekkers naast je hoofd en wacht tot de pup oogcontact met je maakt.
Doet ie dat, hup lekkers erin.
Vervolgens ga je meer prikkels toevoegen, als ie buiten bij je in de buurt aan het rondscharrelen is zonder al te veel interesse in de wereld om hem heen zeg je kijk eens, richt hij zijn aandacht op jou? Hup lekkers erin.
Doet hij dit niet, geen tweede keer kijk eens zeggen, maar weglopen en het 5 minuten later weer proberen.
Je zegt 1 keer kijk eens, het is graag of niet.

Je zal zien hoe makkelijk en snel dit aan te leren is.
Succes.

Heb geduld meid, het komt echt een keer goed. Heb met Sandy ook heel veel geduld moeten hebben aangezien zij ook regelmatig grote bananen in haar oren had. Nu kunnen we er om lachen, maar het was soms behoorlijk frustrerend. Veel oefenen met de lange lijn en wat bij ons ook geholpen heeft is het loslopen oefenen met een ander sociale hond die goed terugkomt naar de baas. Goed belonen en doorzetten! Succes!

Groetjes Sandy

he he meneer is binnen ik heb tot 2000 geteld zo ongeveer om maar niet boos te zijn.Heb maar gewoon gedaan of het heel normaal was allemaal. maar ............ van binnen!

Hier nog zo één die met een hele fruitschaal in d'r oren rondloopt. Soms luistert ze METEEN, andere keren zit ik een half uur in het bos (uiteraard vaak in de regen) te wachten tot ze mij (of eigenlijk, mijn koekjes) weer interessant genoeg vindt om terug te komen.
Er is één plek waar ik loop waar Cosmic uit de problemen blijft. Dat is in de duinen. Ik kan hier overzicht houden, ze gaat niet uit zicht, etc. Probeer een plekje te vinden waar je veilig kunt oefenen, waar je hem niet uit het oog verliest, en waar hij niet in de problemen komt.

Wat ik verder doe is inderdaad aan de lange lijn, op de plekken waar ik haar niet 100% vertrouw. Ik heb er eentje van een meter of 20. Die sleept gewoon achter Cosmic aan in het bos. Roep ik haar, komt ze niet, dan ga ik op de lijn staan en haal ik haar binnen. Zorg dat hij geen optie heeft om NIET te komen, hier betekend namelijk hier, als je hond de optie heeft het commando te negeren leert hij dat het commando hier eigenlijk helemaal niets betekend. Vervelende is wel dat dat touw achter alle takjes, boomstammen, e.d. blijft hangen..

En mijn laatste tip.. HOU VOL! Het komt goed, echt waar. En ik weet dat dit makkelijk gezegd is, ik ken je gevoel zo goed, ik sta ook regelmatig in het bos te janken uit frustratie, zit ik daar zonder hond op een boomstam te wachten. Ik weet hoe frustrerend het kan zijn! Oh ja, en ook belangrijk, beloon hem ALTIJD als hij terug komt. Regelmatig verklaren mensen mij voor gek dat ik Cosmic, als ze na een half uur aangesjokt komt, uitbundig beloon in plaats van flink op haar donder geef. Maar het LAATSTE wat ze doet is bij mij komen, dat beloon ik ten alle tijden, ook al zeg ik soms met een lief hoog piepstemmetje: "Zo, daar ben je weer, verschrikkelijk ongehoorzaam stout beest..!" Het gaat om de toon, wát ik zeg heeft ze toch niet door..

Ik zeg ... geen fruit meer in huis halen!!

Je hebt goede tips gekregen, ik hoop dat je daar wat mee kunt. Gewoon weer even een paar stapjes terug en weer opbouwen. Het zijn net kinderen, die proberen ook over grenzen heen te gaan, of staan er tegen aan te schoppen. Dat doet hij nu ook een beetje.

Sterkte!

O ja, die puberteit.. Ow, ze maakte me zo gek! Ik heb ook een periode gehad dat ik het niet meer zag zitten, me af vroeg waar ik aan begonnen was en ik er echt helemaal doorheen zat (tot huilen aan toe). Ondanks dat ik al zoveel honden getraind heb, waaronder honden met probleem gedragingen. 

Op een gegeven moment kwam ik iemand tegen met een andere bouvier. Die zag blijkbaar dat ik er doorheen zat en riep toen naar me 'Ooit word jouw hond net als de mijne' en dat gaf me moed. Ik heb door gezen en kan er nu inderdaad enorm om lachen. Wat een eigenwijze trien was ze toen! Maar nu heb ik een heerlijke hond, een echte vriend door dik en dun.

Hou vol en wees consequent. Wees duidelijk naar de hond wat je van hem verlangt en hou je daar aan. Ga net zo lang door tot hij doet wat je zegt en als hij dat doet, beloon hem dan, maak een feestje en laat het dan weer even rusten.
Wat vandaag mag, mag morgen ook. Wat vandaag niet mag, mag morgen ook niet.

Spijt heb ik overigens nooit gehad van deze heerlijke dondersteen

ik heb met 9 maanden mn hond weleens "weggeven" uit pure frustratie
tranen met tuiten op het trainingsveld, geen land mee te bezeilen met dat dier

haha, toch maar niet gedaan, maar soms stellen ze je echt op de proef
maar daar kom je echt wel doorheen

iedereen bedankt voor alle tips ik ga er weer met frisse moed tegen aan!Ik heb net een lange lijn gekocht en ga maar flink oefen met Max.
En Roosje spijt heb ik ook geen moment van Max ik vroeg me vanmorgen alleen even af wat er ook alweer zo leuk was aan een hond. maar dan ook maar even hoor!