Kruisingsconflict

Ik weet niet of hier andere zijn die deze ervaring ook hebben maar wilde de ervaring met mijn kruising even delen.



Jackie is mijn 3 jaar oude kruising tussen een drijver, een terriër, een retriever, en een herder.
Het is een leuk en lief meisje maar wat ik vaak zie is dat haar instincten met elkaar conflicteren. Ze wil alles bij elkaar houden maar ook alles wat ze niet kent weg jagen, ze wil graag apporteren maar afgeven niet, ze  jaagt op andere dieren om ze vervolgens te gaan drijven etc.

Je ziet haar af en toe duidelijk een inwendig conflict hebben over wat te doen. (Oh ik moet t bij elkaar houden! Jou ken ik niet! Oooh een konijn! JAGEN! Nee, drijven... Wie ben jij? Kom terug! Ga weg) Alsof ze gewoon echt niet meer weet waar ze naar moet luisteren of waar ze aan moet gehoorzamen.

Ondanks dat ze vaak onvermoeibaar lijkt, kan ik me voorstellen dat elke keer een soortgelijk gevecht in je hoofd hebben erg vermoeiend zal moeten zijn en ik denk wel eens dat daar haar 'probleem gedrag' ook uit voorkomt. Jackie is namelijk heel fel geworden tegen andere mensen en honden. Dat moet ik echt streng begeleiden wil dat goed gaan. Ze is zelfs in staat te bijten op t moment dat er niet word ingegrepen hoewel ze dit tot ze ander half was nooit heeft gedaan.

Zeker weten doe ik dat natuurlijk niet maar ik vraag me dus af of er onder de houders van een kruising onder ons mensen dit herkennen, het conflicterende instinct.

Ik vind dit ontzettend interessant, dus ik volg even mee!
Ik kan er helaas niet over meepraten, want het is niet helemaal duidelijk wat voor kruising Punk nou is. Dat er Mechelse Herder in zit is duidelijk, maar haar vader was ook geen volle Mechelaar, en haar moeder was een soort krul-harige Border Collie o.i.d. met ook weer vanalles erin, dus.. 

Inderdaad een interessant onderwerp!
 Ik lees ook even mee.

Wel een hele mooie kruising vind ik!

Ja wel, ik herken dat wel, maar ik zou het niet zo negatief labelen. Je kunt je ook bedenken dat je een hond hebt waar je alle kanten mee op kunt. Noem het een multitalent! LOL Aan jou de schone taak dat in goede banen te leiden. Je hond heeft heel hard jou steun nodig. Geef hem het goede voorbeeld: wees beheerst en vermijdt agressie. Het gedrag wat jij omschrijft lijkt mij nogal overprikkeld, wat ook wel klopt met zijn leeftijd. Dat verergert alleen maar als een baas daar tegen in gaat. Probeer het aan te zien komen en help je hond zich te beheersen. Streng begeleiden maakt alleen maar meer stress.

Ik denk niet dat t mogelijk is er een multitalent van te maken bij Jackie, gezien ze zichzelf gewoon erg in de weg zit. Jackie is nu ruim 3 jaar oud en in haar doen en laten eigenlijk heel rustig als ze in haar eigen omgeving is,dus bij mij en alleen met mensen en honden die ze kent. Dat zou inhouden zodra ik de deur uitloop dat ze overprikkelt zou zijn, dat lijkt me ook een beetje vreemd. Ook zodra er een vreemde binnen stapt is ze dan direct overprikkelt. Ik weet dat het gaat gebeuren dus ik zie het aankomen maar er is geen contact meer mee te maken op z'n moment. Het houd namelijk ook niet vanzelf op.

Herken ik heel erg!

Hier een kruising gehad van een Kuvasz met herder (hele zelfstandige en zekere honden)
X een schotse collie (heel baasgericht, zenuwachtig en veel duidelijkheid nodig)....je kan je misschien voorstellen dat dit geen goede combi was...Prachtig om te zien maar het beestje heeft erg met zichzelf in de knoop gezeten, ook al vele baasjes gehad voordat wij hem kregen en was toen al zo "verpest" en in de war (onbegrepen) dat wij hem niet verder konden helpen helaas.

Het ene moment een schat die alles voor je wilde doen (de collie) en het andere moment, als er een situatie was die hem niet zinde, kwam de kuvasz naar boven die de boel wel even ging regelen op een (in de mensenwereld) niet zo'n beste manier. En dat gedrag ook door elkaar zoals je beschrijft. Dit gedrag in juiste banen lijden is op zekere hoogte gelukt maar hij bleef altijd onvoorspelbaar en daardoor niet te vertrouwen...en dit is toch wel een belangrijke basis in de baas-hond relatie.

Grootste oorzaak hiervan is meen ik niet eens persé de "foute" kruising. Want als je hier vanaf het begin als pup al rekening mee houd is het denk ik wel in goede banen te leiden. Echter heeft hij nooit deze begeleiding gehad wat oh zo jammer is.

Blijkbaar kan ze de prikkels die ze buiten krijgt en bij nieuwe dingen niet hanteren. Of ze dat instinctief wel zou kunnen als ze uit minder rasgroepen zou zijn voortgekomen vraag ik me af...Zaak is natuurlijk wel dat hier wat moet gebeuren om het voor hond en baas wen beetje leuk te houden. Google eens op click to calm, helpt heel goed bij mijn dieper bastaardje. Esther Zwaagstra, hier op het forum kan ook veel goede adviezen over dit gedrag geven.

Ik vind het eerder zielig voor de hond als ie niet weet wat ie moet....

Ik ook,

Laat even duidelijk zijn dat ik niet bewust voor z'n kruising heb gekozen. Ze is nu eenmaal bij mij dus ze krijgt alle liefde van de wereld, dat voorop gesteld, en dit is ook het hondje wat duidelijk laat zien dat niet alle kruisingen echt overdacht zijn geweest. Ik zou nooit weer voor deze kruising gaan hoewel dit meisje hier hartstikke welkom is.

wel eens gedacht aan wat Bach bloesem druppels??

Wat je natuurlijk wel kan doen is de verschillende dingen gaan sturen, ik bedoel ze mag graag dingen doen tot ongeveer de helft, bv. het apporteren maar niet willen afgeven. Probeer het apporteren toch af te maken. Dus je stelt een doel, dat wat je graag zou willen bereiken, en daar ga je dan intensiever op trainen. Het zelfde met jagen en drijven, je wilt bijv. niet dat ze gaat jagen, dat wil je voorkomen, en dus kan je meer gaan trainen op alleen drijven. Duidelijkheid is het allerbelangrijkste voor een hond, en dus kan je aan de slag gaan met duidelijke aanwijzingen, duidelijke sturingen, en vandaar uit zal de hond ook rust krijgen in de vele taken die ze meent te hebben.

Met al het respect; dit is niet persé een hulp vraag hoor, gewoon of mensen ook soortgelijke ervaringen hebben met hun kruising en hoe dat naar voren komt. Ik kan prima met mijn hond over weg, natuurlijk zijn er soms knelpunten maar ook dat overkomen we weer

Odi is een herder x husky,  en die zie je ook duidelijk af en toe in conflict met zichzelf. Vooral bij het luisteren. Tja, baasje roept. Ik kom niet. Oh jawel, ik kom wel! Want baasje wil dat! Nah, toch maar niet, loop wel lekker hier. Als hij erg gefrustreerd raakt, gaat hij happen..
Ik heb ook niet bewust voor zo'n kruising gekozen, en zal ik ook niet snel meer doen. Maar ik herken je verhaal zeker wel

Ik lees hier mensen die zeggen dat ze niet bewust voor die kruising gekozen hebben..
Maar als je een hond kiest, uit het asiel of als pup dan weet je toch "wat" voor ras of kruising het is?
Dan verdiep je je toch in de raskenmerken en kun je toch op je klompen aanvoelen dat bijvoorbeeld een herder x husky mix problemen gaat opleveren?

En als je dan toch voor die hond gaat dan kies jij als baas er dus wel bewust voor om met dat mogelijke conflict te gaan leven...

Onze Shadow is een catalaanse herder (zelfstandig, waakhond) met een border collie. Beide rassen liggen qua instinct dicht bij elkaar. Het zijn beide drijvende rassen. Alleen het zelfstandige en het slaafse van een border wil nog wel eens botsen. Wat dus tot oversprong gedrag leidt. Als wij riepen wist hij niet of hij moest komen of door moest lopen, dus ging hij snuffelen. Het is ook niet gelukt om Shadow hier te leren, maar wel om hem (net als bij drijven) van afstand neer te leggen. We moeten hem dus ophalen in plaats van dat hij naar ons toe komt.

Ik denk dat het niet altijd te voorspellen is wat er bij een kruising uitkomt. Bij aan ras is het soms al lastig genoeg dus om nou te zeggen dat je 'weet' waar je voor kiest bij een kruising??
Wat ik niet helemaal snap is het onderscheid dat je maakt Suze, tussen drijven en jagen. Drijven an sich is een onderdeel van een 'jaagpatroon' het zijn er de eerste stappen uit. Desmons Morris vond border collies gestresste honden en hij dacht dat voor een deel komt omdat ze hun jaaggedrag niet 'af' mogen maken, ze mogen wel opjagen (wat drijven toch tot op zekere hoogte is) maar net voor de "kill" gaan. Mijn vorige huksy heeft ooit zijn lijn kapot getrokken en achter een hert aan gegaan; vervolgens heeft dat hert keurig in een hoek gedreven en daar gehouden tot wij kwamen helpen voor de 'kill' (ik denk dat hij zich er toen nogal aan heeft geergerd hoe sloom en ineffecient wij waren ). Pas toen duidelijk werd da wij niet kwamen helpen, hield hij op met 'aanblaffen' en gooide zich met een diepe zucht een halve meter van mij vandaan op de grond....

Dan heb ik ook nog eens apporterende husky's vooral Shadow doet het al vanaf 8 weken vanzelf, maar geeft het ook niet altijd af, Spot heb ik het echt moeten leren om het af te maken,het kan er bij mij niet in dat apporteren nu zo 'aangeboren' is dat een hond het wel of niet doet.

Ik kan mij best voorstellen dat een mix hond het lastig heeft met bepaalde drives te combineren, het kan er bij mij niet in dat ze dan zodanig 'schizofreen' worden dat je daardoor automatisch ongewenst gedrag gaan vertonen.

En dit is dus een van de redenen waarom ik fel tegen het ondoordacht kruisen van rassen ben. Zelf heb ik er geen ervaring mee, maar heb toevallig een aantal mensen gekend die wel zo'n hond hadden. Een daarvan was een Akita x Border collie. Voor zover ik weet is de hond inmiddels herplaatst wegens 'niet luisteren', arm beest. Ze lieten haar erg vaak loslopen, het ene moment ging het perfect, het andere moment ging het weer mis. Als ze dan een konijn gespot had en haar baasjes begonnen te roepen, dan zat die hond met een heel dilemma in haar kop (Ik wil mijn baasjes pleasen! Ik wil dat konijn pakken!). Overigens ben ik net als sommige andere hier van mening dat een hond -kruising of niet- bewust gekozen wordt, met alle gevolgen van dien.

Wil wel even zeggen dat ik Jackie een erg mooie hond vind. Bijzonder uiterlijk!

Bij mij was het geval 'niet bewust voor gekozen' dat Odi verkocht is als 'herdermix' en de stichting zelf niet wist wat voor kruising hij was. Hier kwamen we pas achter toen hij groter werd.

Maar dan heb je er toch nog bewust voor gekozen om een mix in huis te halen? Van mijn ene kruising is helemaal niks bekend, qua achtergrond, en de andere is een kruising kees met onbekend. Ze hebben het karakter wat ze hebben. Deels door hun genetisch materiaal, deels door hun ( onbekend ) verleden, en deels door hoe ik met ze omga. Gewoon: goed kijken wat je er mee kan, en de goede dingen boven proberen te halen.

Klopt, maar het is niet zo dat ik bewust een gefokt nestje herder x husky op heb gezocht. En de TS bedoelt het niet negatief denk ik, maar vraagt zich gewoon af of er andere mensen met een kruising ook conflicten ervaren. Tuurlijk haalt iedereen het positieve naar boven bij zijn/haar hond. Maar er zijn eigenschappen van rassen die niet gekruisd kunnen worden, en toch gekruisd worden.

ik volg even mee

Ik heb Jackie niet bewust gekozen. Ze zat zodanig in de penarie dat ik haar heb meegenomen.

Ik zeg ook niet dat t daadwerkelijk schizofrenie is maar wel dat er een bepaal conflict in haar hoofd plaats vind.

Het onderscheid tussen drijven en jagen is t bij elkaar houden en het apart proberen te nemen van. Ze wil enerzijds zorgen dat alles bij elkaar loopt terwijl ze anderzijds juist de zwakste van t stel een hoekje in drijft om voor de kill te gaan als ik t zo juist verwoord.

En dit is absoluut geen topic om in ruzie te maken of dat het negatief beladen is, meer dat ik me af vroeg of andere mensen met kruisingen dit ook tegenkomen in t gedrag van de hond.

Ik herken het wel een beetje.
Ergens in Vino zit een jachtinstinct waardoor ze als ze los loopt wel eens achter een vogel of konijn ofzo wil gaan maar ze wil eigenlijk ook naar mij luisteren want ze heeft een will to please en is ongeloofelijk slim.
Maar echt last heeft ze er niet van, ik aanvaard het ook gewoon. Het jachtinstinct maakt nu eenmaal deel uit van haar en daar zal ik rekening mee moeten houden ookal hou ik niet van jachtinsticten.
Zal niet minder van haar houden.

Ik ben ook gezegend met een volbloed bastaard. Geboren in een "oeps"-nest en kruising van : Mechelse herder, Duitse herder, Labrador en Bull Mastiff. Hij is nu bijna 15 maanden. Ik heb al veel honden gehad vroeger : Bouviers, Ierse Wolfshond, Boxer en nog een paar , en had dus ervaring. Maar Falco was een hond die ik helemaal niet gewoon was. Ik dacht echt na een paar maanden dat ik hem niet aankon. Hij was echt een heel bezig bijtje  maar ook heel intelligent en leergierig met een geweldige drift. Het was  ook duidelijk dat de herdereigenschappen de overhand hadden. Ik ben van principe dat je de instincten van je hond niet mag onderdrukken maar wel in goede banen leiden.Het was duidelijk een werkhond en dat  zijn we dus gaan doen. Een gewone hondenschool heb ik ook even gevolgd, maar dat was zijn ding niet. Na 10 minuten begon hij uit frustratie het gras uit te trekken. Maar 2 keer geweest en dan direct op zijn 10 weken echt gaan werken. Dit was duidelijk zijn ding als echte werkhond en dat van mij ook. Hij had vroeger een focus op vogels, maar dat heb ik gelukkig kunnen oplossen door hem telkens af te leiden met een speeltje waar hij verzot op was. Nu zijn vogels iets dat er gewoon bijhoort. Hij haalt ook alles terug wat ik weggooi, komt naar me terug maar geeft het niet zo heel graag af. Hij duwt het telkens wel in mijn hand, maar wil er telkens graag een trekspelletje van maken. Hij heeft in het begin echt wat zelf gezocht wat hij zelf eigenlijk is, maar blijkbaar hebben we dat samen wel gevonden Hij is ook heel sociaal met mens en dier, maar is ook waaks. Ik heb er mijn werk met gehad , maar ben er toch heel fier op dat wij na hard werken samen een mooi team vormen. En daar zijn we nog dagelijks op aan te werken.

hier een Galgo/Pointer kruising.

en ja herken het wel wat, het ene moment super bezig met speuren en aanwijzen, en het andere moment moet die ergens achter aan racen, en soms zie je idd het twijfelen van moet ik nou aanwijzen of er achteraan,  maar zowel de windhond als de pointer kant zijn erg zelfstandig in doen en laten, dus ja je moet em wel overtuigen dat luisteren een goed idee is.

en nee ook niet bewust voor gekozen de kruizing, had namelijk dacht ik een windhonde pup geadopteerd, maar bleek toch een kruizing te zijn.  soms komt een hond gewoon op je pad.


en zeker er zijn kruisingen die ik ook liever niet zou willen zoals bv chowchow x dobermann   of berner sennen x owcharka,  bij de eerste omdat chowchow erg zelfstandig zijn, en dobermann erg waaks.  bij de 2e omdat mensen denken aaa zachte lieve hond en dan vergeten ze de owcharka kant die erg zelfstandig en ook erg waaks is.