Zieke Pup

Het braken kan komen door parvo . Maar meestal komt dit voort uit een onbalans in de maag darm streek . Dit kan komen door wormen , door een virus, of door een bacterie . wanneer is Shiba voor het laatst ontwormt ?

Als jij bij je dierenarts vraagt om een parvo test hoort ze dat gewoon te doen ook al denkt ze dat dat het niet is.
Het is de simpelste test die ze kunnen doen en dan weet je gelijk waar je aan toe bent.
De pup heeft medicatie gehad dus het kan best dat ie daar eventjes van op knapt maar dat zal dan ook niet lang duren.

19/05 was zijn laatste ontworming.
Maar van de DA moet ik hem nu ook een paar dagen product geven om hem te ontwormen.
Ik betwijfel wel of het help aangezien hij alles uitbraakt.
Ja ik zal het haar zeggen dat ik wil dat ze het test of hij parvo heeft!

PARVO:

Algemene informatie
Parvo (parvovirus diarree) is een zeer besmettelijke ziekte die sinds de jaren tachtig bij honden voorkomt. De veroorzaker van deze ziekte is een virus dat in gigantische hoeveelheden met de ontlasting van besmette honden wordt verspreid.
Honden van alle leeftijden zijn gevoelig voor dit virus. Wel zien we in de praktijk dat de ziekte met name voorkomt bij jonge honden (tot 1 jaar) en bij honden die reeds jaren niet gevaccineerd zijn. Het blijkt dat met name hondjes tussen de 5 en 16 weken ziek worden, vaak vlak nadat ze verhuisd zijn vanuit de kennel naar de nieuwe eigenaar.


De besmetting
Honden besmetten zich met het parvovirus door direct (snuffelen, likken, opeten) of indirect contact met de ontlasting van besmette honden (denk in dit laatste geval bv aan uw eigen schoenzolen, waarmee u het virus vanuit een besmette omgeving mee kunt nemen naar huis…).

Het ziektebeeld: maagdarmklachten
Nadat een hond het virus via neus- en mondslijmvlies heeft binnengekregen, verspreidt het parvovirus zich via de slokdarm naar het maagslijmvlies.
Virussen vermeerderen zich altijd ín de cellen van een ‘gastheer’ (in dit geval de hond), waarbij ze de cellen waarin ze zich vermeerderen kapotmaken. Het parvovirus heeft een zeer grote voorkeur voor cellen die zich aan het delen zijn. Dit verklaart waarom bijna altijd de maag en darmen bij het ziektebeeld betrokken zijn: de slijmvliezen van deze organen hebben een in verhouding hoog aantal delende cellen. Daarnaast nestelt het virus zich bij jonge honden in de thymus (de zwezerik), een orgaan in de borstholte van jonge honden dat voor de vorming van afweercellen zorgt.
Het eerste symptoom dat optreedt, een paar dagen na infectie, is lusteloosheid en niet willen eten.
Snel daarna begint de hond te braken. Dit braken kan ernstige vormen aannemen (veel en vaak braken, ‘niets binnenhouden’, bloed bij het braaksel). Soms wordt hierdoor vermoed dat de hond een vreemd voorwerp in de maag heeft gekregen.
Binnen 24 uur na het begin van het braken krijgt de hond diarree. De aard van de diarree kan varieren, maar meestal is het een zeer waterige, bloederige diarree die in grote hoeveelheden geproduceerd wordt en vreselijk (weeïg) stinkt. De diarree wordt veroorzaakt door het kapotgaan van de binnenbekleding (het “slijmvlies”, een tapijt van celletjes) van de dunne- en dikke darm, hetgeen met bloedingen gepaard gaat. De ernst van de aantasting van het slijmvlies is mede afhankelijk van de snelheid waarmee de darmcellen aan het delen zijn op het moment van de infectie (en dit is weer o.a. afhankelijk van de leeftijd van de hond). Ook de conditie van de hond, de leefonstandigheden en eventuele bijkomende infecties door andere virussen of bacterien spelen een rol.
In ernstige (vaak voorkomende) gevallen is de darm helemaal niet meer in staat om water en voedingsstoffen op te nemen; dit alles loopt er dan samen met slierten bloed aan de achterkant uit. Naast de leeftijd zijn ook dieetveranderingen (denk aan pups die net van de moeder af zijn of die net verhuisd zijn), en de samenstelling van de normale darmbewoners (de bacteriën) van invloed op de delingssnelheid van de darmcellen (en daarmee op de ernst van de aantasting door het parvovirus).
Door de enorme diarree, in combinatie met het gebraak, drogen de honden snel uit. De temperatuur die gemeten wordt tijdens dit stadium kan erg wisselen: van koorts rond de 40°C tot een ondertemperatuur van rond de 28,5°C bij honden die stervende zijn. Ter illustratie: de normale temperatuur van een hond ligt tussen de 38°C en 39°C.

Hoe is het nu met je pupje?
Wat was de uitslag van de parvo test?

Alles gaat terug goed met onze Shiba.
Hij is al helemaal terug de oude sinds gisterenmiddag.
Hij heeft geen Parvo.
Het zal gewoon een maagontsteking geweest zijn.
Bedankt voor al de reacties.

Fijn dat het weer beter gaat.
Gelukkig is het geen parvo.

En nu maar genieten van Shiba