Zou Cindy de 17 halen? (dement?)

Volgens mijn moeder niet. Die denkt dat ze het einde van dit jaar niet meer gaat redden. Nu weet ik wel dat we dat al jaren roepen, maar nu was het toch wat serieuzer. (er volgt een lang verhaal, sorry daarvoor hihi)


Of Cindy iets mankeert? Geen idee. Misschien, misschien niet. Ze is nu 16 en heeft een pracht leven gehad. Mocht ze nu ziek worden, dan is het gewoon over en willen we haar de pijn en ellende besparen.

Cindy is nu echt zo goed als doof. Negen van de tien keer hoort ze je gewoon echt niet (geen enkele reactie van de oren) en als ze iets hoort schrikt ze zich soms het leplazarus. Ze ziet ook slecht maar om toch zo veel mogelijk mee te krijgen van wat er gebeurd gaat ze veel op Joey af. Ze gaat tegen hem aan liggen of in elk geval bij hem op het kussen en merkt dan aan Joey of er iemand de kamer binnen komt etc.


Soms is het "niet haar dag". Dan komt ze haar kussen af alsof ze doodsbang van je is en wil ze niet naar buiten. Ze wil dan gewoon niet lopen. Met veel aanmoediging (of even dragen) doet ze dan buiten een plas en daarna wil ze meteen weer naar binnen. In dat geval gaan we dus ook gewoon weer terug naar huis. De onderstaande foto is zo'n moment. Ik had de riem al aan haar geklikt maar daarna ging ze weer op haar kussen liggen en wilde er niet meer vanaf  (tot ik haar uiteindelijk wat koekjes had gevoerd dat werkte wel).


Maar op andere dagen is ze gewoon een vrolijke oude sok die iedereen af bedeld en waarvan haar hele bestaan om eten draait. Ze ligt heerlijk op het kussen te rollen, hapt af en toe speels naar Joey, en rent naar huis omdat ze weet dat ze een snoepje krijgt. Gister avond was zo'n moment, ik kom s avonds laat thuis en Cindy stuift (in haar tempo) op me af, buigt door haar voorpoten en daagt me uit om te spelen. Dat heeft ze dus in geen 6? jaar meer gedaan! Ik klik haar aan de riem en ze stuitert naar de voordeur, heel even denk ik nog: WTF? Eenmaal buiten heb ik haar maar weer los gemaakt, ze leek zo vrolijk. Na een minuut of 10 was het weer over en wilde ze weer naar huis, waar ze nog het laatste stukje rende voor een koekje.

Soms denk ik dat ze gewoon dement is... Of dat ze iets mankeert, maar ze eet, plast, poept goed en oogt niet ziek. Maar als ze zo'n slechte dag heeft is het net alsof ze je gewoon niet snapt, of het niet meer ziet zitten.

Ik denk zelf dat ze het nog wel een tijdje volhoud. Het merendeel van de dagen zijn "goede dagen" dus ik maak me nu nog niet zo'n zorgen. Maar ik ben wel een beetje bang dat als ik voor 5 maanden in Ierland ben, ik er niet bij kan zijn als we haar moeten laten gaan...

Dit is de meest recente foto

Zo ontroerend geschreven.
Ik ken het helemaal, jouw verhaal.
Hier ook zo'n ouwe sok en ik zit met precies de zelfde gevoelens.
Alles gaat nog steeds goed. En af en toe ook een dolle 10 minuten.
Al moet ik zeggen...is het haar tijd heb ik er vrede mee.
In die (bijna 16jr) is ze eigenlijk nooit ziek geweest.
Ze hebben wel ooit een kankergezwelletje weg gehaald ,maar is nooit uitgezaaid of teruggekomen.
En als ik naar Cindy kijk ...dat lieve vertederende koppie ....heeeerrrlijk om naar te kijken.
Je ziet in ieder geval in haar oogjes nog steeds levenslust.
Ik hoop dat ze echt nog een tijd meegaat, en zo te zien weet ik dat wel zeker.
Zolang ze op hun manier nog meekomen, eten goed kunnen poepen/plassen is dat heel mooi op die leeftijd.
En daarbij wat zit ze nog ongelofelijk mooi in haar vacht..

Dit is mijn omaatje

Hier een omaatje van 15. Maar heeft nog ook steeds genoeg levenslust in zich hoor. Verschilt heel veel per hond sommige zijn gewoon zelfs op oude leeftijd nog vitaal en goed bij. Dat stuk wat je schrijft over het spelen en naar buiten gaan is echt heel erg herkenbaar. Onze westy kan je nog steeds verbazen over hoe speels ze is en wat ze nog allemaal wil. Ze willen vaak zo veel nog, maar soms gaan de pootjes niet meer zo goed mee met de geest.

Onze jack russell is 17 geworden maar in slechte conditie. Op het einde was hij volgens mij inderdaad ook dement en het lukte hem maar niet meer om wat gewicht erbij te krijgen. Hij liep eindeloos rondjes soms en wist dan niet meer wat ie aan het doen was, althans zo leek het. Hij sprong een keer naast me heen zo in het diepe donkere gat wat wij kelder noemen. Viel 2 meter naar beneden en brak hierbij wonder boven wonder niets.  Het was zo raar... hij had dit nooit eerder gedaan, waaorm zou hij ook? Achteraf hadden we hem moeten laten gaan maar m'n vader wilde dat niet en het was zijn hond.

Als jouw hondje gewoon nog goed weet wat ze doet waarom zou ze dan niet nog een poos mee kunnen? Zoals je haar beschrijft klinkt ze niet echt dement, maar meer alsof ze soms gewoon wat stijf is ofzo.  Tja elke hond van die leeftijd heeft wel eens mindere dagen, dat heb je nou eenmaal.

de ouderen onder ons, hebben zeker de bekoring van het ouder worden, en ja een beetje dementeren, de weg kwijt raken hoort daar ook wel bij.

we moeten dat accepteren, ze zijn oud, en niet echt ziek , zolang ze nog genoeg aandacht geven aan ons mensen en lekker hun eten nog verorberen , en toch nog goed zinderlijk zijn, geven wij mensen deze oudjes mooi nog geborgenheid.

en de oudjes vinden het nog steeds gezellig bij ons. als dat zo is dan is de weg naar het ouder worden niet zo heel erg, is de tijd daar, dan weten we dat echt wel.

hoop dat je als je weg gaat vijf maanden , als je dan terug komt dat jouw oudje er dan nog is.

Hier een Jack russel van inmiddels alweer bijna 18 jaar en hij eet nog goed is nog steeds een brompotje maar hij ken ook nog zo rennen. En inderdaad hij heeft dagen dan is hij stram en vind het moeilijk dan om op de bank te springen. Maar een week of twee terug toen trof ik meneer op het aanrecht en vraag me niet hoe maar hij zat er wel dus was niet een van zijn stramme dagen toen.


En soms wil hij net als jou hond even niet naar buiten dan zou hij liever achter de geraniums blijven zitten.

Ik denk dat hij vast minimaal op je wacht

Ik hoop dat je hem na je 5mnd in Ierland bent nog mag knuffelen.
Maar neem voor de zekerheid afscheid bij het vertrek.

In onze familie hebben we dit ook gedaan bij onze oma die wilde niet dat ze terug kwamen van vakantie als zij zou overlijden. dus voor de vakanties gingen we nog even naar oma om dag te zeggen.

Als het mogelijk is kan je ook overkomen als de tijd daar is maar dat moet wel mogelijk zijn. Of via de computer zodat je toch een beetje daar bent.

Herken de dingen die je schrijft maar al te goed.
Onze Taar is bijna 13. Blind (staar) en je kunt roepen wat je wilt meestal loopt ze gewoon door. (ook de weg over als ze de kans krijgt).
Maar ze wilt net zoals jouw lieverd niet meer wandelen. Soms als het goed weer is gaat het goed maar als het donker is en je pakt haar riem gaat ze naar boven. Dus Onze Taar hoort 'soms' nog wel wat.
Maar onze Taar dribbelt soms de hele nacht (laminaat overal) en overdag slaapt ze veel. En soms denkt ze dat ze buiten is, plast en poept ze gewoon in huis.
Eten gaat nog wel super, zolang het alleen haar eigen brokjes zijn.
Ook wij hopen haar nog lang te hebben.

Mijn meisje was ook zo dement als wat. Ze liep altijd dezelfde route's in huis, zocht altijd de kleinste ruimte's waar ze vast kwam te zitten. Achterthuis wist ze ook de achterdeur niet meer te vinden, ze liep dan terug naar de poort want dan had ze een richtpunt.. als het gesneeuwd had wist ze het al helemaal niet meer.Begon uit het niets te blaffen... Hield me s'nachts wakker omdat ze het verschil niet meer wist tussen dag en nacht volgens mij. Ze sliep ook heel veel op het laatst, denk dat ze ander half uur per dag wakker was. Geniet lekker van haar want het kan ook zo opeens heel snel gaan. Wat een leuk koppie heeft ze op die laatste foto, lekker droog haha, oud vrouwtje!

Ik ga heel hard voor Cindy duimen
Hopen dat ze nog even zo door blijft kachelen
Zoals je het nu verteld klinkt ze niet ziek,, gewoon oud.. dan heb ik vast ook geen zin meer om te lopen/springen/vliegen...
Ik kan me dat filmpje nog herinneren toen je nagels aan het knippen was.. Mara ging hier haast liggen toen je aan Cindy vroeg af te gaan :P

Hier ook een die af en toe de weg kwijt is of soms echt een streep door der oude koppie.

Likken en janken terwijl je niet weet wat er aan de hand is(dierenarts ook niet) ach laat maar ze is gewoon oud maar verder niet ziek of zo maar weet wel dat ze op der laatste voetjes aan het lopen is met der 15 jaar bijna en ze kan nog best lang mee met de kleine kwaaltjes maar licht kan ook zo ineens uit gaan of inderdaad ook ziek worden en ja dan is het gewoon op geen gedonder meer met een oud beestje met fotootje hier of wat al niet meer waar dierenartsen toch al zo dol op zijn.

Aan jou verhaal te lezen heeft ze het nog best wel naar der zin met ja de beruchte ouderdoms klachten maar wat leuk dat ze steun zoekt bij de andere woef en hem ook af en toe toch plaagt dat zijn ook leuke dingen om je aan op te trekken en als het eenmaal echt zover is dan weet je dat gewoon zelf of ze gaat er zelf rustig van tussen. Stiekem hoop ik dat mijn oudje ook gewoon uit zichzelf gaat geen gedonder met inlaten slapen maar nodig dan doen we dat gewoon.

gr Lea