Hallo iedereen!
Ik ben de trotse eigenaar van een Engelse Cocker van 10jaar, Saffira.
Sinds een 2-3 tal maanden heeft zij last van een hoest. Wij zijn toen meteen naar de dierenarts gegaan, en deze zei dat het waarschijnlijk een ontsteking was, en we een antibioticakuur moesten geven. Indien het niet beterde moesten we terugkomen, want het zou anders iets aan haar hart kunnen zijn. Zo gezegd zo gedaan, de antibioticakuur volledig gegeven en het leek even beter te gaan. Een tijdje daarna was haar hoest weer terug, en we zijn toen weer naar de dierenarts gestapt. Deze vertelde ons dat het niet aan haar hart lag, want dat ze niets abnormaals hoorde. Het kwam waarschijnlijk door het slechte weer, en we moesten weer een antibioticakuur geven. Ook deze heeft zij helemaal uitgenomen, en weer leek het beter te gaan. Nu heeft zij weer last van deze hoest, en hij lijkt zelfs erger dan voordien. Zij hoest enorm vaak, en de dierenarts had ons vorige keer aangeraden om het te filmen, maar het gaat over 1 a 2 hoestjes per keer. Kortom, zeer moeilijk te filmen, want wanneer je de camera of gsm genomen hebt is het hoesten al voorbij.
Het gaat om een soort van brakende hoest, maar er komt niets mee uit (misschien wel wat slijm, maar dan zou ze het direct moeten inslikken want ik zie er nooit wat uitkomen).
Mijn vraag is of er hier iemand ervaring mee heeft, en of iemand me eventueel raad kan geven wat ik hiermee moet doen? Ik vind het zonde om weer naar de dierenarts te gaan om dan weer een antibioticakuur te geven, aangezien het blijkbaar toch niet de oplossing is, en ik zelf niet zo een grote fan ben van antibiotica.
Hopelijk kan iemand me verder helpen!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hoest" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Misschien eens een andere DA bezoeken?
Het kan iets zijn aan het hart of longen. Zo maar steeds antibiotica geven is niet goed, de dierenarts moet verder onderzoek doen.
Hopelijk kom je er zo achter en is er wat aan te doen.
Een hartprobleem is zeker niet altijd te horen.
Zelf zou ik in geval van aanblijvende hoest er een ECG laten maken van het hart en een foto van de longen.
Om iets ernstig uit te sluiten.
Een 10 jaar oude hond behoeft toch wat extra zorg in mijn idee.
Hoop dat er niets ernstigs is en dat je een oplossing kunt vinden.
Wel daar ben ik inderdaad wat bang voor, dat het iets aan de longen of het hart is.. Het is wel zo dat in mijn gemeente niet echt veel goede dierenartsen zitten, en deze heeft mij wel altijd goed geholpen behalve nu dan. Dus ik zal nog eens langsgaan bij haar, maar dan wel duidelijk maken dat er meer onderzoek moet gedaan worden en geen antibiotica meer mag gegeven worden. Ik heb nog een Dwergpinscher rondlopen, dus als het een bacterie is of iets anders dat besmettelijk is dan had zij dit ook al lang moeten hebben.
Of ze je nu niet goed heeft geholpen kan ik niet zeggen,maar als jezelf aangeeft wat je wilt,omdat je jezelf er zorgen om maakt is dat altijd goed.
Ik hoop voor jullie dat het op te lossen is.
Wel, morgen nog eens naar de dierenarts gaan, en zien wat het geeft. En hopelijk zal ze dan verder onderzoek doen, want ik laat Saffira niet nog eens antibiotica slikken. En waarschijnlijk worden het lange dagen wachtend om iets meer te weten, maar daar moeten we dan maar door zeker..
Als ze het bloed moeten onderzoeken kan het een paar daagjes duren. Er komt zeker een antwoord! en anders misschien eens een andere DA zijn mening vragen, wat die denkt dat het is. Safi
ik zou naar een andere dierenarts gaan voor een second opinion.
Liefst een dierenarts, die - indien nodig - een kleurendoppler hartecho kan maken.
Sterkte.
wij hadden een dwergschnauzertje die ook zo'n hoest had, in het begin viel het wel mee maar werd steeds erger in het begin konden ze ook niets vinden en gaven ook antibiotica, later toen het echt heftig was hoorden ze toch een hartruis, eerst was het een aantal keren hoesten en dan inderdaad een soort braken zonder dat er iets uitkwam, net alsof er iets in haar keel vastzat..
Oei, en is het goedgekomen met hem/haar? Hoop dat ik me zorgen maak om niets, want begin toch al wat te panikeren nu..
Ik zou een hartecho laten maken. Zo lang dit onregelmatige hoesten is niet goed. Vaak is er dan een vergroot hart mee gemoeid die tegen de luchtpijp drukt en moet de hond in elk geval op bloeddrukverlagers en plaspillen of plaspilvervangers om vocht af te drijven. Dat is nu bij mijn oudste hond het geval, die vandaag voor vervolgonderzoeken gaat. Hart- en longfoto's zijn gemaakt, nu dan echo en nier- en levercheck. Ook bij mijn hond was niets abnormaals te horen, totdat hij onder een roes lag en duidelijk een ruis aanwezig bleek. De symptomen begonnen net zoals bij jouw hond. Op de bloeddrukverlagers is het hoesten (en de misselijkheid) vrijwel weg. Hij heeft ook een lob op zijn lever, kan door stuwing komen door het vergrote hart, maar kan ook levercirrose of tumor zijn. Dat wordt uitgezocht.
http://www.dierendokters.com/honden/ziekten/cardiomyopathie
Er zijn natuurlijk ook andere hartafwijkingen,maar de cocker word hier ook genoemd.
Misschien heb je hier iets aan.
ik dacht ook aan een luchtpijp probleem
of in de bronchieen
de da zou eerst eens een goede rontgenfoto moeten maken
dan kan al heel veel duidelijk worden
2 antibiotica kuren zonder enige werkelijke onderzoeken .........
het lijkt me tijd voor degelijk onderzoek
wij hebben bij een oude(re) hond problemen gehad met een (gedeeltelijke) luchtpijp collapse
dat kon je op de foto heel goed zien dat het daar niet lekker zat,
gelukkig was het maar beperkt en kon hij prima blijven ademen,
echter.......... hij hoestte er wel van omdat zijn luchtpijp geirriteerd raakte
en door het hoesten werd dat nog weer erger
met een heel milde dosis prendisolon (om de dag een mini beetje) konden we de irritatie voor
hem onderdrukken en verdween het hoesten vrijwel volledig
wij zijn toen nog wel bij een specialist geweest, een kno arts en een hart specialist
maar beiden waren het roerend eens over de oorzaak
Oke kleine update,
Mijn moeder had naar de dierenarts gebeld (omdat ik net in de blok zit en was aan het studeren), en ze had dus uitgelegd dat de hoest er weer was en dat ze al 2x antibiotica gekregen had, en dat ik dus dacht dat het iets aan de longen of het hart was. De dierenarts zei toen dat het niet aan het hart of de longen kon zijn, omdat Saffira dan alleen maar erger ziek zou moeten worden (koorts, niet meer eten,...) En ze zei daarop dat Saffira gewoon ziek is door het weer, net zoals mensen dat kunnen hebben. Nu mogen we morgenavond langsgaan, want vandaag zit ze niet meer in de praktijk.
Dus nu is mijn vraag naar jullie, diegene die al ervaring hebben, waren de symptomen die zij besprak ook bij jullie hond te zien (dus koorts en niet meer eten)?
ik geloof daar niet in
ik heb nog nooit een hoestende hond gehad omdat het buiten geen goed weer is
integendeel eigenlijk, volgens mij zijn honden aardig uitgerust op slecht weer
de hond met de trachia-collaps (problemen met de luchtpijp dus) had er nooit koorts van
hoewel hij af en toe wel heel vuil slijm ophoestte, hoesten is bij dieren volgens mij nooit zomaar iets, er is iets wat ze hindert en dus hoesten ze.....
het zal geen longontsteking zijn, of zwaar hartfalen, dan was de hond inderdaad al erg ziek geweest of bij hartfalen, had de da dat gehoord, en zou je het ook merken aan bv conditie verlies, verkeerd ademen, kouwelijk zijn. maar tegen de tijd dat een hond gaat hoesten van hartfalen ben je al in een ver gevorderd stadium (is mijn ervaring tenmiste) en dat is duidelijk bij jullie hond niet het geval.
ik zou een rontgenfoto willen hebben
en een ecg van het hart voor de zekerheid, maar eerst die foto !!
daarop is eventueel te zien of de bronchieen onrustig zijn, of de luchtpijp normaal is of dat eventueel toch het hart erg vergroot is, en tegen de luchtpijp drukt.
beetje rare zwaaier dit van de da, als ab niet afdoende helpt moet je verder zoeken
van dit weer worden normale honden niet ziek, in tegendeel.
Bijzonder antwoord van je Da.
Een kwaal kan een begin en een eind hebben en daar tussen zitten heel veel fases.
Koorts en niet meer eten kan in het hele proces voorkomen,maar omdat als reden te geven dat er op dit moment niets aan de hand zou zijn,met andere organen vind ik heel kort door de bocht en ik persoonlijk zou een bezoek brengen aan een andere dierenarts.
Maar ik begrijp dat de beslissing niet alleen aan jou ligt,maar ook bij je moeder.
Als Saffira ziek is door het weer net als mensen,praten we dan over griep,verkouden,bronchites enzv
Want ook dan kunnen wij koorst hebben en geen trek in eten.Of juist wel wilen eten en geen koorts
Ik heb een hond gehad met longkanker die geen koorst heeft gehad en pas in het eindstadium niet wilde eten.
Ook een hond met een hartafwijking,die nooit geen koorts heeft gehad en altijd graag heeft gegeten.
Daarmee wil ik dus niet zeggen dat hier spraken bij jouw hond van hoeft te zijn,maar wel dat de beredenering van jullie Da mij op de manier als hier verteld raar overkomt.
Moeilijk hoor meis,maar als ik in jouw schoenen stond zou ik toch graag de mening van een andere Da horen.Of er op aandringen dat je wilt dat e.e.a goed onderzocht word.
Maar ik koos het liefst voor een second opinion.
Queeny had het ook aan haar hart, hoeste ook zo, en die had nooit minder eetlust of koorts :S
Ik ga mee in wat Goja zegt, en overigens de anderen hier ook zeggen.
Vind het een hele vreemde gedachten van je DA. Persoonlijk zou ik morgen niet naar haar gaan, maar een afspraak maken bij een andere DA. Eentje die foto's maakt van longen en hart, en wellicht echo. Weet waar hij het over heeft, want zo klinkt deze DA niet echt.
Denk dat jullie niet verder komen bij huidige DA, zo wordt jullie hondje niet beter, jouw ongerustheid niet minder en zonde van jullie geld. Echt, ga na een andere DA...
Sterkte!
Mja Saffira is altijd al gek op eten geweest, dus ze zal niet snel haar eten laten staan..
Wat ze ook wel heeft, maar dat is al een jaartje ofzo en de dierenarts zei dat dat van ouderdom was, dat ze zo af en toe een "snurkend" geluid maakt. Zo net alsof wij een rochel in onze keel hebben en die terug "opsnuiven" ofzo. Dat had/heeft ze ook wel af en toe, en nooit echt over nagedacht tot nu dan. Het is moeilijk om dat geluid te beschrijven eigenlijk, hoop dat ik het een beetje deftig beschreven heb, met mijn "rochel opsnuiven" :P.
Maar ik zal eens verder zoeken naar een dierenarts, en eventueel meteen naar een dierenkliniek gaan dan.
Is het soort geluid alsof ze haar keel schrapt?
Welke gemeenten woon je, wellicht kunt iemand op HP je een goede arts of specialist aanbevelen?
Ik woon in België, in Vlaams-Brabant. En het geluid is niet dat er lucht uitgedrukt wordt, maar eerder ingeademt wordt. En bij je keel schrapen versta ik dat je eerder de lucht eruit drukt dan dat die erin komt, dus nee dat is het niet.
Mja het is moeilijk om te bechrijven allemaal he, maar ik doe mijn best om het hoesten enzo te filmen (ook voor de dierenarts)
Ik vind het ook een vreemd antwoord van je DA.Als het een hartprobleem is hoef je dat niet altijd te horen en je heb je daar geen koorts bij.
Ik ga mee met wat de anderen zeggen.
Ik zou een andere DA bezoeken.
Zoek eens op reversed sneezing (Dat kan ook een snurkende geluid veroorzaken en soms klinkt t ook als hoesten). Verder heel vervelend, en ik zou ook echt verder aandringen op onderzoek, desnoods bij een andere arts.
Weer een kleine update:Had eerst naar de eigen dierenarts gebeld om te vragen of een echografie een goede oplossing zou kunnen zijn. Ze zei dan dat dat inderdaad kon, maar dat zij dat niet kon doen dan en dat we dan naar een dierenkliniek moesten. Ze zei er dan ook bij dat we enkel een echografie van het hart konden nemen en niet van de longen.
Vervolgens hebben we een dierenkliniek gebeld (in Asse), deze zei dat ze een echografie konden nemen van het hart, en dat dit 130 euro zou kosten (schrok hier wel even van, want had al wat opgezocht en prijzen gevonden van rond de 45euro)
Vervolgens naar nog een andere dierenkliniek gebeld voor informatie (deze keer in Strombeek-Bever) en deze zei dat een echografie niet goed genoeg was, en dat we radiografie moesten doen. Dit zou dan een foto van zowel de longen als het hart opleveren, en dit kostte 86 euro. Nu zei hij er wel bij dat omdat de hoest weggaat en terugkomt het waarschijnlijk niet aan haar hart ligt, maar eerder een allergische reactie is ofzo (ze heeft wel een voedselallergie, maar nooit een hoest gehad in die 10jaar) Hij heeft in ieder geval een afspraak met ons gemaakt morgen om 16u30 (voor de foto ook)
Dusss, wat nu te doen? Vind het ook nogal raar dat hij radiografie aanraadt voor het hart, want dat is toch een stilstaand beeld en hoe kan je dan weten of er iets mis is met het hart? (want je weet niet of het hart op dat moment samentrekt of niet, en of het dus een normale grootte heeft of niet,je ziet de kleppen niet,...)
Weet niet goed meer wat te doen, of ik me zorgen maak voor niets en haar een onderzoek ga geven wat niet nodig is, ... Röntgenstralen zijn natuurlijk ook niet iets wat je voor het plezier doorheen je lijf laat lopen, en wil haar ook niet zoiets aandoen als het niet nodig is.. Meningen gevraagd dus..
Onze Molosser had ook een soort hoest toen hij ouder werd. Volgens onze da was dat een ouderdomskwaaltje. Zijn conditie/uithoudingsvermogen zou wat teruglopen. Het is inderdaad over gegaan, maar het duurde een maand of 4.
Is het een idee om je door te laten verwijzen naar een specialist? Of is er een holistisch diergeneeskundige in de buurt?
In de tijd dat onze hond klachten had,werd er wel degelijk een röntgen foto genomen van zowel longen als hart.
En op die foto zijn wel degelijk afwijkingen te zien als die er zijn, maar inderdaad niet alles.
Maar wel of het hart vergroot is.Is mijn eigen ervaring.Zowel bij mens als dier.
En of er ongeregeld heden te zien zijn op de longen.
Mochten er afwijkingen te zien zijn,kan verder onderzoek gedaan worden.
Je weet na een foto dus niet wat er precies aan de hand is,maar wel of er direct redenen zijn om ongerust te worden en verder te gaan met onderzoeken.
Nu had je de allergie van je hond nog niet genoemd,wat ik daar van weet is dat je zomaar allergie 's kan worden en ook dat de allergie zich kan uitbreiden als je het al bent,verergeren of veranderen.Van allergie kun je ook last hebben van je longen,bronchiën e.d dus kan dat ook met hoest gepaard gaan denk ik dan.
Dus wie weet heeft het ermee te maken.
In dit geval zit er dus een arts die en een röntgen foto zou maken van hart en longen en ook aan eventueel allergie denkt,dus misschien zou je hier kunnen beginnen.
Maar ik ben geen arts en het is mijn hond niet.
Lijkt me wel frustrerend al die verschillende antwoorden.
Ik hoop dat je er uit kunt komen.
Het is inderdaad zeer frustrerend.. Dan doe je zelf wat onderzoek op het internet en kom je vanalles tegen, en dan krijg je van dierenartsen allerlei verschillende dingen te horen en worden er verschillende onderzoeken voorgesteld (of moet je bij je eigen dierenarts zelf beginnen over verder onderzoek..) En dan kom je naar hier om hulp van "gewone" mensen te vragen met een grote kennis van honden :P Het heeft mij in ieder geval al goed vooruit geholpen, anders was ik nooit op de eventuele hart-/longkwalen opgekomen
Die long en hartkwalen zijn een suggestie,die ik ook heb gemaakt naar eigen ervaring,maar mijn reactie kan je ook ongeruster hebben gemaakt dan nodig.
Het feit is,dat de AB niet is aangeslagen en je een aantal opmerkingen van je DA verwoord die ik op zijn minst bijzonder vindt.En de hoest dus nog niet is verdwenen.
Het kan dus ook gewoon zo zijn dat er sprake is van een allergie.
Daar kan ik je niet in adviseren,want dit heb ik zelf niet ervaren met een hond,alleen met mensen in mijn omgeving en die konden dusdanig gaan hoesten van bijvoorbeeld een voorjaars tak alleen al in de kamer, dat je dacht dat ze er in zouden stikken.
Schadelijk zijn van een röntgen foto moet je niet overtrekken.
Mij is bekend dat als je er dagelijks aan blootgesteld word of je bent zwanger dat er dan kans is op problemen met de straling.
Maar als er éénmalig een foto genomen wordt weegt het eventueel meer te weten komen over de situatie niet op tegen het kwaad,wat de straling zou kunnen berokkenen.Naar mijn mening.
Maar meer kan ik je niet adviseren en is het aan jullie wat met al die informatie te doen.
Soms is hoe meer je weet, beter,maar het kan ook lastig zijn en onnodig.
Succes
Ik vind enkel een foto van het hart niet betrouwbaar, dat is gebleken. Een enorm vergroot hart (wij hebben het zelf gezien op de foto's in diverse posities) dat in werkelijkheid tijdens de uitgebreide echo d.m.v. o.a. hartmeting niet vergroot blijkt te zijn. Zeer waarschijnlijk zijn de eerdere foto's vanuit een positie gemaakt, waarbij het hart uitpompte. En dan heb je een vertekend beeld.Met echo color doppler heb je in elk geval een redelijk betrouwbaar beeld van echt de gehele hartfunctie. Filmpjes worden gemaakt etc. Dit is de meest moderne techniek, maar niet elke praktijk is hierin gespecialiseerd.
Cardiologisch onderzoek:Naast echocardiografie (zie boven echografie van de borstholte) met behulp van een echo met color doppler, pulsed wave en continuos wave doppler kunnen er ook ECG's worden gemaakt en geïnterpreteerd in het dierenechocentrum. ECG = elektrocardiogram, bekend als het hartfilmpje, is vooral van belang bij hartritmestoornissen. Het soort stoornis en de mogelijke oorzaken kunnen hiermee worden gediagnosticeerd. Een juiste therapie kan worden ingesteld en een verder onderzoeksplan kan worden uitgestippeld om de precieze oorzaak te achterhalen.
Bron: http://www.dierenechocentrum.nl/echo.htm
Voor de rest kunnen de diverse organen bekeken worden, evenals vocht achter de longen en in borstholte worden opgespoord. Longfoto's kunnen zeker wel nuttig zijn.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hoest" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?