Opvoedproblemen!!!

Hallo allemaal,

ik ben Mar en heb sinds 7 weken een pup in huis. Hij heet Jelle en is nu 15 weken en 2 dagen oud.
En hoewel het eerst heel goed ging, gaat het nu eigenlijk elke dag slechter.
Zo slecht dat ik iegenlijk niet meer weet of ik hiermee door moet gaan.
Laat ik eerst mijn situatie beschrijven: ik ben alleenstaand en woon in een rijtjeshuis met een kleine tuin in een vinexwijk. Behalve de pup zijn er ook drie katten in huis.
Ik werk vanuit huis, dus heb alle tijd en aandacht voor de pup.

Dit zijn de problemen waar ik tegenaan loop:
Bijten: Jelle is heel lief tegen andere mensen en ook heel vrolijk en blij als hij andere mensen ziet. Hier in huis of op straat. Hij likt ze en kroelt met ze, iedereen is gek van hem.
Maar tegen mij doet hij heel anders: mij bijt hij alleen maar. Altijd. Als ik zijn riem om wil doen om uit te gaan, als ik hem aai, als ik met hem speel, hij bijt constant. En niet alleen in mijn handen en armen, hij bijt me ook vol in mijn gezicht. Bijvoorbeeld als ik hem een knuffel wil geven.
Buiten loopt hij te happen naar mijn handen of achterin mijn benen.

Begroeten: als er hier iemand komt of hij ziet iemand op straat dan is hij heel enthousiast en begroet de mensen vriendelijk. Mij begroet hij nooit. Niet als ik hem 's ochtends uit zijn bench laat, niet als ik weer thuiskom na een boodschap. En als ik hem begroet dan bijt hij.

Op de bank zitten: Jelle mag van mij op de bank, dat doen de katten tenslotte ook. Maar het probleem is dat de pup 'hoger' wil zitten dan ik en dan het liefst direct achter me op de leuning. En dan begint hij in mijn hoofd en haar te bijten. Ik probeer hem dan de bank af te sturen, maar dat lukt gewoon niet. Dat is bijna een vechtpartij.

Blaffen: Jelle blaft constant, overdag maar ook 's nachts. Eerst was hij 's nachts prima in zijn bench, ging na een paar piepjes lekker slapen. Nu begint hij na een uurtje keihard te blaffen. Uit hoeft hij niet, dat heb ik al geprobeerd, en als ik probeer hem te kalmeren wordt hij helemaal wild en gaat weer bijten. Hij kan dat  blaffen 's nachts rustig een paar uur volhouden.

Overigens hij bijt niet door hoor, maar hij maakt flinke krasssen.

Poep eten: Jelle is volkomen geobsedeerd door poep van andere honden en hij eet echt alles op. Ik moet per wandeling een keer of 6 drollen uit zijn bek halen en zelfs dan slaagt hij er nog in om een deel naar binnen te schrokken. Vooral laat op de avond als het donker is, is de uitlaatbeurt één geobsedeerde speurtocht naar poep. Ik probeer hem af te leiden, de poep te ruilen voor een snoepje, hem op zijn kop geven. Niets helpt.
Hij eet vers vlees van Carnibest, de puppy-versie, dus volgens de dierenarts doet hij het niet omdat hij een voedingsstof tekort heeft.
Het heeft al wel veel problemen gegeven, de eerste zware ontwormingskuur en antobiotica-kuur hebben we al achter de rug. Jelle had giardia opgelopen, waarschijnlijk door dat poep eten.
Ook dat poep-eten is in de loop van de weken dus steeds erger geworden, met name de laatste 2 weken, eerst speelde dit eigenljk helemaal niet.

Katten: Met mijn jongste kat ging het in het begin heel goed. Deze kater is nog heel jong en reageerde heel leif op de pup. Kopjes geven enzo. Maar in de loop van de weken is de sfeer heel anders geworden. De kater wil nog steeds vriendjes zijn, maar Jelle rent keihard blaffend achter hem aan. Of als de kat ergens zit gaat Jelle keihard bij hem staan blaffen en springen.
Elke keer corrigeer ik hem, maar dat levert geen enkel resultaat op.
De andere twee katten durven sinds de pup zo veel blaft niet meer naar beneden te komen.

Wat heb ik tot nu toe gedaan:
Op advies van anderen ben ik op het gedrag van Jelle gaan reageren met hem negeren.
Dat helpt heel even. Dus hij snapt dan wel dat hij iets verkeerd heeft gedaan. Maar zodra ik hem weer normaal ga behandelen is het meteen weer raak. de eerste aai eindigt alweer in een beet.
De pup zit al sinds 8 weken op pupcursus en daar doet hij alles prima. Als we oefenen gaat dat ook best goed. Als hij buiten is mag hij regelmatig loslopen en met andere honden spelen. Hij luistert keurig, behalve als hij net in een spel met een andere hond zit.

Ik heb zelf het idee dat de pup zich bij mij helemaal niet goed voelt en dat hij daarom ook zo afwijzend naar mij toe is.

Wie heeft advies voor me?

Ik lees opzich normaal gedrag van een pup die zijn grenzen aan het verkennen is en een baas die tot bepaalde hoogte hierin meegaat ipv de regels te bepalen.
Je moet strenger zijn je pup is nu de  baas over je hoe gek dat ook klinkt.
NIET meer op de bank ook al mag hij dat wel van jou.
Dat katten wel mogen houd niet automatisch in dat de hond dat ook mag.
Later kan hij altijd nog op de bank hier mochten ze het eerst ook, daarna een tijd niet meer en nu alleen nog op uitnodiging nooit geen probleem geweest.
Jij bepaald wanneer hij op de bank mag en niet maar ik zou hem voorlopig niet meer erop laten.

Bijten houd in waar je mee bezig was is afgelopen.
Geef hem iets anders waar hij wel in mag bijten.
Een pup ontdekt met zijn mond en tanden dus het is logisch dat hij bijt.

De bench niet meer in willen of blijven blaffen cq piepen is heel vervelend maar jij geeft hem aandacht dus doel is bereikt.
Lekker laten gaan houd vanzelf op.
Desnoods verbaal zeggen dat hij stil moet wezen.

Poep eten...hij zit aan de lijn toch? hoe kan hij poep eten dan?
Veel pups en ook oudere honden hebben een periode van poep eten.
Die van mij zijn ook erg fanatiek erin geweest en nu soms nog vreet er een poep bah.

Geef je je pup voldoende rust?
2 uur in de bench 1 uur eruit?
Hoeveel wandel je met je pup?
Wat doe je voor de rest met je pup?

Veel gedrag komt voor door te veel prikkels dus oververmoeidheid.

Hoi Jacqueline,

Ja, hij zit aan de lijn, maar wij moeten hier in Amersfoort onze honden uitlaten op een 'uitlaatstrook' die echt helemaal vol met poep ligt. Niemand ruimt er iets op en de gemeente doet ook niets aan het onderhoud, dus het gas en onkruid staat nu tot kniehoogte. Daardoor heeft Jelle  steeds beet, want hij is gewoon sneller dan ik.

Ik wandel met Jelle zo'n 6 keer per dag, klein rondje om 8 uur, klein rondje om een uur of 11, dan grote ronde met loslopen en spelen rond half twee, dan tegen half zes weer klein rondje, om een uur of 8 een grote ronde met loslopen en spelen, laatste rondje zo tegen bedtijd.
Verder spelen we met bijvoorbeeld bal, apport met dummy, trektouw etc.
We gaan 1x per week naar de puppyles en oefenen de oefeningen elke dag.

Ik heb een kong en van die spelletjes waarin je een snoepje verstopt, maar daar heeft hij geen belangstelling voor.

Wat ik zo vreemd vind aan zijn gedrag is dat hij specifiek naar mij zo lelijk doet en verder naar niemand anders. Als hier vrienden of familie zijn dan zijn ze helemaal weg van hoe lief hij tegen ze is. Knuffelen, likken. Hij kruipt bij ze op schoot.
Ik mag kan hem nooit knuffelen of aaien zonder dat hij direct bijt en blijft bijten. Dus het is niet dat hij er genoeg van heeft ofzo, hij wil gewoon niet dat ik hem aanhaal of knuffel. Zelfs aanlijnen of zijn riem omdoen is één worstelpartij omdat hij blijft bijten. Maar als mijn nichtje met hem uitgaat, dan blijft hij keurig en lief staan om de halsband en riem aan te laten doen.

Ik lees een paar dingen; je maakt je zorgen omdat je pup je niet vrolijk begroet maar da hij je bijt. Verder beschrijf je ook da je per wandeling een keer of zes poep uit zijn bek vist en dat hij uren zit te blaffen in zijn bench.
Alle pups bijten omdat ze met hun tanden de wereld verkennen, pups kunnen een terugval hebben rond deze leeftijd (angstfase) en toch... Ik vind het niet normaal dat je pup niet blij is om je te zien, niet op je af komt, niet wil knuffelen,het klinkt een beetje alsof je pup jou niet vertrouwt. En dan denk ik aan dat poep uit de bek halen. Bij honden is het zo, dat als je iets hebt, je dat mag houden. Ook pups. Bij honden wordt het als heel onbeleefd gezien iets uit hun bek te pakken, dus ik zou daar allereerst maar eens mee ophouden. Managen en voorkomen; lijntje, voorkom dat hij bij de poep kan komen. 
Ga werken aan het commando 'leave it' op een positieve manier; 
http://youtu.be/zNAOe1djDyc

Verdiep je in hondentaal en honden waarden en normen. Klinkt misshien gek, maar als je wat meer 'honds' communiceert kan er soms ineens iets omslaan.
Probeer het volgende eens; haal hem 's morgens uit zijn bench, ga op de grond zitten en kijk hem niet recht aan. Beetje schuin wegkijken. Houdt ivm het bijten even een speeltje, flos bv, bij de hand. Zodra hij naar je kijkt, op je af komt, glimlach je en praat je tegen hem met een vrolijk stemmetje. Probeer niet hem te aaien. Komt hij dichterbij, kroel voorzichtig met je vinger onder zijn kin. Hapt hij naar je hand, zeg je 'au' en draai je even je hoofd weg en 'verstrak' je even. Tegelijk biedt je hem het speeltje aan, pakt hij dat, is hij weer de liefste van de wereld. 
Als je dat doet, hoe voelt dat en wat gebeurt er?

Wij mensen doen veel met ons lijf dat bij ons goed voelt en voor honden juist bedreigend is, recht op iemand aflopen en een hand uitsteken is in mensentaal normaal en beleefd, in hondentaal grof en opdringerig. 
Als je meer info hierover zoekt, kan ik je van harte het boek 'the other end of the leash' van Patricia McConnell aanbevelen. 

Een ander alternatief is een keer een geode trainer of Gedragstherapeut thuis mee laten kijken, dan wel een die werkt met bv Kalmerende signalen of een andere 'positieve' opvoedmethode. Die je erbij kan helpen weer samen met je pupperd door het leven te gaan, ipv tegengesteld bewegend aan de uiteinden van een lijntje....

@Jacqueline Ik zeg ook niet dat het moet, maar in ieder geval een van de twee is niet gelukkig met deze situatie, en juist als ze zo jong zijn kun je met weinig aanpassingen vaak al zo veel bereiken  

@mar53 wat zegt de trainer van de puppy cursus er eigenlijk van?
Dat je pup bij jou anders reageert als bij anderen is trouwens net zo gek hoor;  jij bent belangrijker in zijn leven, dus zal hij bij jou veel meer uitproberen om te zien wat jouw reactie is. Het zijn net kinderen mijn neefje was bij oma ook veel braver dan thuis (en dan lusten ze ineens wel bloemkool...).

om welk ras of welke kruising gaat het hier? daar ben ik wel benieuwd naar

ik vind een trainer/gedragstherapeut inschakelen juist een heel goed advies

zeker als je zelf (zoals TS) wat minder ervaring hebt met honden, hun gedrag, lichaamstaal en de manier waarop ze leren, kan zo iemand je heel veel kennis en advies meegeven

met alle respect, je denkt teveel in menselijke termen naar je hond toe

dingen zoals "de pup is afwijzend naar mij toe" en ook het volgende tonen dat aan

@ Jacqueline, de lange rondjes zijn inderdaad dan waarschijnlijk veel te lang. Een kort rondje, dat is hier alleen op de uitlaatstrook waar hij niet los kan ivm het verkeer is ongeveer een kwartier. Maar als ik hem de gelegenheid wil geven om los te lopen en ook met andere honden te kunnen spelen moeten we naar de speelwiede lopen. Ik deed dat in het begin door er met de auto heen te gaan. Maar volgens mijn  dierenarts is de richtlijn 5 minuten lopen per levensmaand helemaal achterhaald. Zij adviseerde, juist omdat Jelle zo doet als hij doet, om gewoon naar het veld te lopen. We doen dat in een slakkenpasje, maar we zijn dan toch een half uur tot een uur totaal weg. Volgens de dierenarts zou Jelle daar alleen maar beter van worden en kwam het zijn spierbouw ten goede.

@slapende husky, de kern van het geheel is ook inderdaad dat ik het gevoel heb dat Jelle mij 'niet moet'. Want eigenlijk is zijn gedrag naar mij al zo vanaf de allereerste dag. Ik dacht eerst dat dit kwam omdat ik hem bij zijn moeder heb weggehaald. En later omdat ik natuurlijk ook dingen met hem doe die hij niet leuk vind, zoals in de auto naar de puppyles, naar de dierenarts enzo.
Maar dat is het niet. Jelle heeft op dit moment een ontstoken oogje. Mij lukt het niet om er zalf in te doen, want dan bijt hij echt flink van zich af. Mijn zus komt nu drie keer per dag, want bij haar laat hij het gewoon zonder problemen toe.

Dat is wat me helemaal wanhopig maakt. De rest daar is best uit te komen. Maar Jelle lijkt zo ongelukkig hier bij mij.

De trainer van de hondenschool snapt het ook niet. Want zij kent hem als een vrolijke vriendelijke pup, die graag speelt, leuk is met de andere pups en hun eigenaren, en gek is op haar.
Zij vertelde me dat het gewoon kan zijn dat een pup met een bepaalde baas geen 'klik' heeft. Dat schijnt in gezinnen ook voor te komen, dat de pup een mindere band heeft met één bepaald gezinslid. Maar ja, ik heb geen gezin, Jelle heeft hier alleen mij.

@Joop, ik snap je punt. Dit is mijn allereerste hond, dus ik heb geen vergelijkingmateriaal. Maar waar het mij om gaat is dat alleen ik die problemen met Jelle heb, anderen niet.
Dus aanhalen mag van Jelle door iedereen, behalve door mij.

Voor jouw hond is dat lange lopen naar de speelweide dus duidelijk te veel... Hij gaat bijten blaffen etc dat zijn juist tekenen dat t allemaal t veel is. Een pup moet rustig kunnen groeien en te veel belasting werkt misschien voor de spieren maar niet voor de gewrichten. Je pup is veel te jong om al een spieropbouw te werken. Dat doe je met een baay tenslotte ook niet. Ik zou deze wandelingen voorlopig helemaal schrappen of er met de auto naar toe gaan en dan mc een half uurtje blijven. En dan de rest van de dag gewoon 2-3 rondjes om jullie huis. En voor de zindelijkheid alleen plassen en poepen. Daarna meteen terug naar huis.

Je gebruikt een bench? Maak deze leuk. Geef t eten in de bench of een kluifje koekje oid. Zorg dat hij regelmatig goed rust. Leg evt een deken over de bench zodat t meer een holletje wordt. Zodra de pup slaapt kun je t deurtje evt openzetten zodat hij leert dat hij er altijd uit kan wanneer hij wakker wordt.

Vergelijk t met kinderen. Die gaan ook ongewenst gedrag vertonen wanneer ze hun slaap niet krijgen. En die kinderen snappen ook niet dat deze rust hen alleen maar goed doet... Dus ze moeten dat leren.

@Joop, nee ik geloof ook niet in 'niet moeten', zeker niet bij een pup. Maar ik ben op een punt aangekomen waarop ik er eigenlijk niet meer omheen kan, Zijn gedrag is zo opvallend anders met of bij anderen.
Jelle is trouwens een Stabij van een goede fokker, heeft een prima 'opvoeding' meegekregen. Ik heb het nestje 4 keer bezocht en uiteindelijk heeft de fokker, op basis van mijn ervaring en wat ik met het hondje wilde doen besloten welke van de reutjes voor mij was. Ze heeft hem juist voor mij gekozen omdat zijn karakter heel makkelijk was. Niet dominant. niet onderdanig. Gewoon open karakter. De fokker heb ik trouwens ook om hulp gevraagd, maar tot nu toe komt er gewoon geen nekele verbetering en gaat het juist steeds meer fout.

En het is natuurlijk ook niet echt vreemd dat Jelle mij niet meer begrijpt, want ik begrijp het zelf allemaal ook niet meer.
Toch heb ik me goed ingelezen van tevoren, heb o.a. John Fisher en Peter Beekman. En ik heb gekozen voor een hele goede hondenschool.

Mar blijf hoop houden. Het komt echt goed. Als ik een keertje moet helpen dan doe ik het graag. Ik kom ook uit Amersfoort. Misschien heb ik nuttige tips voor je.

Dierenartsen bedoelen het goed maar geven regelmatig het verkeerde advies.Voor elke pup is een uur veelte lang ze kunnen de prikkels dan echt niet verwerken en dit lijd duidelijk tot verkeerd gedrag.
Probeer dus eerst eens de wandelingen gigantisch in te korten qua tijd, oplossingen te geven aan je hond voor het bijten, niet meer op de bank, de bench weer leren opbouwen etc.
Kom je er dan nog niet uit dan kan je eventueel kijken naar een gt.

Je zit met een paar problemen als ik het goed heb:
-Band die je met je pup wil opbouwen lukt niet omdat hij fysiek contact niet wil met jou

-Poep eten

-Bijten

-Blaffen

-Katten jagen

Dus... De andere problemen zijn allemaal gelinkt aan dat eerste.
Hij heeft nog niet echt een band met jou, hij zoekt jouw grenzen op. Dat is op zich volkomen normaal pupgedrag.

Nu is het aan jou om door te bijten en duidelijk te maken dat dit jouw grenzen zijn er niet overgegaan wordt. Punt uit.
Blaffen, bijten, jou negeren, enz enz zal niets baten. Regel is regel.

Dat is het eerste dat ik je aanraad. Laat hem niet meer zelf op de zetel springen. Als hij zonder jouw uitnodiging op de zetel gaat zet je hem eraf, en dit blijf je doen totdat hij beneden blijft.
Geef hem een kluif oid dergelijk om hem bezig te houden maar geef hem verder geen aandacht.
Wanneer jij het goed vind dat hij op de zetel gaat, wanneer zijn bijten voorbij is bvb, dan nodig je hem daar maar voor uit.

Dan, jou relatie met hem.
Hij is blijkbaar niet dol op fysiek contact met jou. Misschien snapt hij dat jij dat belangrijk vind en wil hij het daarom niet aan jou geven om op die manier de leider te zijn.
Zoek een snoep waar hij niet aan kan weerstaan, een moordsnoep. Dit kan een vleesstick of kaas zijn.
Wanneer je 's morgens naar benden komt en hem roept geef je hem een snoepje. Wanneer hij spontaan naar je toeloopt geef je hem ook een snoepje. Als je hem ook maar heel even aanraakt een snoepje enz enz...
Fysiek contact moet gelijk komen te staan met een beloning en moet fijn worden.
Later als het goed gaat bouw je het snoepjes geven gewoon af.

Als hij niet in huis poept kan je de bench achterwege laten, hem gewoon open laten en zijn spulletjes daar steken.
Op die manier kan hij daarover al niet meer blaffen. Wanneer jullie band beter is en je de bench nog nodig vindt kan je de bench van 0 af aan weer opbouwen.

Als hij jou bijt, of in jouw kleding hangt roep je 'AUW' heel hoog en heel luid. Je pakt hem op en zet hem op zijn plekje (bench of plaid) en negeert hem verder.
Dit moet je blijven volhouden. Geef hem ook andere dingen waar hij wel in mag bijten.
Een trektouwtje, een pluchen pieper zonder vulling, ...

Poep eten:
Hou hem altijd aan een korte lijn, zodat hij er niet voor jou bij kan. Neem anders een andere wandelroute waar minder poep ligt.
Als hij dan toch poep vast heeft ga je dit ruilen voor iets lekkerder. Niet zomaar uit zijn mond pakken, dat vinden honden nooit fijn.

Het katten jagen gedeelte heb ik geen ervaring mee...

Daarnaast zou ik niet dagelijks de oefeningen van de school herhalen. Onderzoek heeft bewezen dat als een hond een dag rust krijgt tussen trainingen in hij sneller leert dan als hij elke dag traint.
Geef hem dus minstens 1 dag tussen de trainingen in waarbij geen druk op hem gelegd wordt van het presteren.
Het zou kunnen dat hij jou associeert met de druk van presteren en leren en dat hij daarom andere mensen leuker vindt.

Dus minder druk op hem leggen, meer spelenderwijs met hem dingen doen, aanraken moet gelijkstaan aan belonen, regels zijn regels en situaties die op voorhand slecht gaan aflopen (zoals de met poep bezaaide wandelroute en de zetek) vermijden en elkaars ruimte respecteren.

Ik hoop dat ik je hiermee kan helpen.

Even over het stukje dat je pup wel andere mensen enthousiast begroet: ik heb dat ook gehad met Rupert, wel in iets mindere mate.

Onze hond trok met name erg naar mijn man, terwijl ik het meeste thuis met hem was en hem dus grotendeels alleen verzorgde. Achteraf gezien wilde ik te leuk gevonden worden door hem en was het mijn onzekerheid. Nu loopt hij het liefst een hele dag achter mij aan en zijn we echt maatjes geworden. Het grootste probleem bij mij was dat ik hem veel te weinig rust gaf en hij erg oververmoeid en overprikkeld was. Ging daardoor erg veel happen en klieren.

M.b.t. bijten, ik accepteerde geen enkel hapje richting mij, dan was het auw en liep ik weg. Nu, Rupert is bijna 9 maanden en is een auw genoeg dat hij direct stopt (bv in een spel) en gaat liggen.

Hier heb ik ook nog 6 cavia's en in het begin hing onze hond half in de kooi, steeds erop afgaan, opjagen enz. Kwestie van blijven volhouden, dat het niet mag. Nu, ruikt hij eens bij de kooi, geeft een likje aan een caaf (als ik er bij ben) en verder is hij heel kalm bij ze.

Ik deel dit met je om een hart onder de riem te steken. Met rupert heb ik ook al heel wat afgezien. Ik zeg altijd, voor Rupert volwassen is, ben ik grijs. (ben 33 jaar ) Toch moet ik tegenwoordig hard lachen om zijn streken en zou hem echt niet meer kunnen missen.

@ Maniera,
bedankt voor je reactie, dat was inderdaad een hart onder de riem Ik ben dus niet de enige die dit tegenkomt.

Ik denk zelf nu ook dat ik Jelle inderdaad teveel vraag voor een pup en te weinig rust geef. En ook heel herkenbaar...ik wil het te goed doen. En ben daardoor op het moment heel erg gespannen. Slaapgebrek zal ook flink meespelen, want een pup opvoeden als je in je eentje bent is best zwaar.

Sorry, vergeten in te loggen....De laatste reactie van Anoniem (gast) was ik dus.
@ Maniera,
bedankt voor je reactie, dat was inderdaad een hart onder de riem Ik ben dus niet de enige die dit tegenkomt.

Ik denk zelf nu ook dat ik Jelle inderdaad teveel vraag voor een pup en te weinig rust geef. En ook heel herkenbaar...ik wil het te goed doen. En ben daardoor op het moment heel erg gespannen. Slaapgebrek zal ook flink meespelen, want een pup opvoeden als je in je eentje bent is best zwaar.

Een pup opvoeden is ook heel erg zwaar en vooral als je de zorg niet kan delen. Op een gegeven moment (toen ik het even niet meer zag zitten met onze pup) heb ik echt 1 uur wakker, 2 uur rust aangehouden. Meneer sliep en sliep en ik kwam ook weer even op adem. Laat hem maar piepen of blaffen in zijn bench. Negeren is echt het sleutelwoord. Ik gaf hem iets lekkers mee, een botje en wist zeker dat hij niet meer hoefde te plassen o.i.d. en hij had al rap door dat piepen niet hielp.

Kan je af en toe de zorg niet even delen? Dat je weer even op adem kan komen?

Het is een pup, en pups kunnen niet anders leren hoe ie zich moet gedragen dan door middel van dit gedrag. En nog iets positiefs voor jou, degene die voor een pup belangrijk is krijgt het het zwaarst te voortduren, want een pup zal het meeste tijd, inclusief veel uitdagend gedrag, investeren in degene die het belangrijkst is in zijn ogen. 

Pups doen niets om iemand te plagen of klieren, het is voor een pup een hele serieuze bezigheid. En juist dit gedrag geeft jou de mogelijkheid om je standpunt te maken zoals een ouder zijn kind leert hoe het moet/hoort. Het probleem is vaak alleen hoe ga je om met bepaald gedrag zodat de pup leert hoe die zich moet gedragen. Probeer nu eerst bijvoorbeeld eens wat minder de pup te aaien en te knuffelen en wat meer je normale dagelijkse dingen zonder daarbij teveel aandacht aan de pup te geven, de pup houd jou wel in de gaten zit er maar niet over in. En wanneer je de pup toch wilt aaien wacht dan tot de pup bij jou komt na dat je hem hebt geroepen. Dan zal het al een stuk rustiger worden.

wat wij bij het begroeten ook gemerkt hebben is dat de honden zeker toen ze jong waren, degene die het meest thuis was minder uitbundig begroetten, en degen die veel weg was meer.

aangezien jij bijna de hele dag bij hem bent, kan het zijn dat jij wat gewoner bent voor hem, niet zo bijzonder, en de mensen die hij maar af en toe ziet, zijn heel bijzonder.