onze oude teefje Sheila kan niet meer goed lopen, wordt alleen maar erger, wat nu ? :'(

Ons Mechelaar teefje Sheila is 12 jaar en tot voor een week ging het eigenlijk nog prima alhoewel ze een heel apart loopje had omdat haar achterpoten een eind op zijn, maar ze had er tot nu toe nooit last van en kon nog gemakkelijk 1 grote wandeling per dag aan, de rest van de dag deden we dan altijd maar kleine stukjes of reden naar een mooi plekje met de auto.
Sinds vrijdag loopt ze ineens heel moeilijk en sleept 1 achterpoot gewoon mee, ik moet er wel even bijvertellen dat deze achterpoot ooit gebroken is geweest en scheef aangegroeit (op zeer jonge leeftijd voor ze bij ons kwam) de DA zei toen dat ze er niet veel last van zou hebben alleen waarschijnlijk wel als ze ouder zou worden van daar dat ze al een paar jaar een raar loopje heeft.
Nu is het echt zo sneu want lopen gaat nu wel heel moeilijk, ze sleept de poot, je hoort de nagels krassen en komt met moeite de stoep op, ook in haar mandje stappen is moeilijk voor haar, ze kan me ook op een bepaalde manier aankijken dat ik denk volgens mij is het zover en wil je niet meer, het maakt me ongelooflijk verdrietig je weet dat het er een keer van gaat komen maar als het dan zover is..
Nu ben ik net met Laika een grote ronde gaan doen en heeft mijn man Sheila even uitgelaten volgens hem ging het echt slecht en wilde ze ook gelijk weer naar huis, het was alleen al verschrikkelijk te zien hoe ze naar me keek toen ik alleen met Laika wegging, maar ze kan gewoon niet meer, thuis ligt ze de hele dag in haar mand komt er geeneens meer uit om ons te begroeten, ik denk dat we afscheid moeten gaan nemen binnenkort als ik er alleen maar aan denk zitten de tranen hoog..

als ik het zo lees, denk ik inderdaad dat het tijd word om haar te laten gaan. je kunt altijd nog even de dierenarts bellen, kijken wat die ervan vind.alvast veel sterkte

Wat heeft Sheila al een mooie leeftijd bereikt.
Natuurlijk is het altijd te vroeg om je hond te laten gaan, het liefst houden we ze eeuwig bij ons.

Ik zou toch wel even langs de dierenarts gaan, al is het maar voor pijnstillers.

Jullie weten het beste wanneer het genoeg is.
Daar kan niemand wat over zeggen of oordelen.
Vind het altijd een moedige beslissing.

Heel veel sterkte!

He bah zeg, maar ik denk zoals je het omschrijft dat het haar tijd is.
Ik zal er zeker wel de dierenarts naar laten kijken, krijgt ze bijvoorbeeld pijnmedicatie ?
Misschien zou het daarop nog iets dragelijker zijn voor haar, maar dan is het alsnog uitstellen.
Arm beestje en jullie ook veel sterkte !

Die mogen er ook gewoon uitkomen hoor.
Zou eerder vreemd zijn als het je niets zou doen na zoveel jaar samenleven met je 4 voeter.
Tja, dit soort dingen hoopt niemand mee te maken, maarja...maakt dus elke hondenliefhebber mee.

Wel,niet, pijnstillers, klein rondje, nog kleiner rondje.?
Die beslissing gaat er komen, da's 1 ding wat je zeker weet.
Enkel....waneer.?!

Een verschrikkelijk moment, maar er zijn hier heel veel mensen die hem hebben moeten nemen.(misschien jij ook al eens bij een vorige hond).
Denk er rustig over na, zet het op een rijtje voor jullie zelf, en blijf altijd aan de hond denken.

Sterkte...heel veel sterkte de komende tijd.
En blijf ons gewoon "lastig" vallen met je gevoel of twijfels met de beslissing.
We hebben het bijna allemaal mee moeten maken..

Je staat voor een hele moeilijke beslissing.

Een hond geeft pas in een zeer laat stadium pijnen aan en wat Sheila nu laat zien en merken is zeer ernstig.

Laat Sheila niet onnodig lijden. Liefhebben is ook los kunnen laten.
Ik wens jullie heel veel sterkte.

We zijn het er over eens mijn man en ik dat we haar gaan laten inslapen...
We kunnen het nog gaan rekken met pijnstillers maar dan is het alleen maar uitstellen, nu alleen nog even kijken wanneer, dit is onze tweede hond die we moeten laten inslapen, de eerste was een dwerg-schnauzertje die 14 was geworden dat was zo heftig en moeilijk dat ik er nu als een berg tegen op zie, bedankt iedereen hier voor jullie lieve reacties dat doet me heel goed, de meeste van jullie weten hoe het is en ik vind het fijn er over te kunnen praten

dat maken wij ook mee, je wilt niet loslaten, maar er is soms geen keuze, loslaten is moeilijk, je wilt dat niet.

als het de tijd is , dan weet je het, je hebt het al met elkaar bepraat , als het zover is, vraag je dierenarts om thuis te komen, en bij jullie in te laten slapen, eigen plekje, mooi vertrouwd.

en kom hier met je verdriet, wij allen weten wat het is om van je lieverd afscheid te moeten nemen.

Wat moeilijk als je weet dat het zover is.....
Het lijkt mij de meest vertrouwde manier om je dierenarts thuis te laten komen zodat ze in alle rust thuis temidden van jullie kan heen gaan.

Alvast heel veel sterkte toegewenst!

Willemien,wat een moeilijke beslissing hebben jullie genomen.
Maar helaas moet deze beslissing een keer genomen worden,door iedereen die een huisdier bezit.

Ik hoop dat alles voorspoedig zal gaan en dat jullie er vrede mee kunnen hebben/krijgen.
Op deze manier kunnen jullie Sheila nog één keer helpen.

Sterkte toegewenst.

Als jullie haar toch nog een paar dagen bij jullie willen houden dan zou ik toch zeker wel iets van pijnstillers gaan geven om het nog wat dragelijk voor haar te maken.
Het is nog het laatste wat jullie kunnen doen voor haar.

Heel veel sterkte!

Een hele dapper beslissing in het belang van Sheila..
En zoals je merkt, kun je hier je verhaal/emotie's altijd kwijt.

Heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing..

Moeilijk hoor.... wij hebben afgelopen week onze mechelaar van 14,5 jaar moeten laten inslapen, pff, ben er echt kapot van. Maar wij hebben op dat moment aan de hond gedacht en niet aan ons zelf.Heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing!!

@ Jolanda gecondoleerd met het verlies van je hond en sterkte toegewenst.

Willemien heeft dezelfde beslissing genomen.
Maar oh wat is hij moeilijk,ook al doe je wat het beste is voor je hond op dat moment.

Wat een mooie leeftijd ook 14,5 jaar. heel veel sterkte nog met het verlies van jullie hond,

Dit is zo moeilijk en als dierenliefhebber ongeacht welk beestje dat je hebt komt er een tijd dat je ze moet laten gaan.

Wat al eerder gezegd is liefhebben is ze ook laten gaan, niet langer laten lijden.
Maar het blijft ontzettend moeilijk.


Mijn oude tut van bijna 15 doet het nog ontzettend goed maar ik weet ook dat het een hondje van de dag is ook al mankeert ze niks bij haar kan ook ineens het licht uit gaan of der hartje zegt ik vind het genoeg geweest.
Moet er niet aan denken maar het is wel zo.

Heel veel sterkte met alles en hoop als jullie haar laten gaan dat ze rustig in mag slapen ze zal jullie dankbaar zijn.

Lea

Iedereen bedankt voor de lieve reacties het doet me ontzettend goed.
Vandaag gelijk de DA gebeld, morgenmiddag nemen we afscheid van haar, het zal erg zwaar worden en ons zoontje van 5 heeft zich net in slaap gehuild om Sheila, wat een groot verdriet, toen ik mijn kleine jongetje net zo zag moest ik ook ontzettend huilen, hij is zo dol op Sheila.. Hij zei net: Ik ben toch haar baasje maar hoe moet dat nu als ze er niet meer is, voor hem is het zo moeilijk te begrijpen dat Sheila echt niet meer kan, hij zei kunnen we het niet gewoon zo laten dan doen we gewoon alleen maar kleine stukjes met Sheila... En toen ik vertelde dat dat niet gaat omdat ze pijn heeft begon hij over oranje tabletjes (kinderparacetamol) dat we die maar moesten geven want die helpen bij hem ook zo goed..
Het wordt een heftige dag morgen maar het moet we doen het voor Sheila om haar de rust te geven die ze verdiend, al is het nog zo moeilijk... bedankt voor jullie steun

Ach wat moeiijk is het toch en zeker als je het verdriet van je kleine mannetje er ook nog eens bij hebt.
Het is dat je gedurende het leven van je hond er zoveel plezier van kan beleven,anders beginnen we toch nooit meer aan een hond.Het verdriet is zo groot en zo ook het gemis.

Ik wens jullie heel veel sterkte morgen en de tijd er na en geef een extra knuf aan je mannetje en andere hond van mij als je wilt.

Pfoew..
Ja ..hier geen kinderen, maar dat is inderdaad ook nog een extra "last" op je schouders.
Hoe vang je die op, hoe vertel je dat.?

Sterkte morgen...en hoop dat julie het een plekje kunnen geven.

Het kinderverdriet is inderdaad niet te onderschatten. Ze zijn zo lief en begaan met hun huisgenoot.

(mijn kinderen wilden de hond nog rondrijden op een plank met wieltjes, dan kon hij de tuin nog in)

(goed uitleggen helpt; ze snappen meer dan wij denken)

ook veel sterkte voor jullie

Wat ontzettend sneu voor jullie zoontje.
Heel erg veel sterkte vandaag.

heel veel sterkte vandaag, en blijf je verdriet van je afschrijven. wij weten allemaal hoe het voelt, en willen jullie graag steunen.

Beste Willemien,

Heel veel sterkte vandaag.  Ik voel met je mee. Hopelijk gaat het inslapen op een vredige manier.
Tegenwoordig weten ze weer meer dan jaren geleden. Ik heb dat recent ervaren.

We leven allemaal met je mee.

Heel erg veel sterkte toegewenst vandaag.. Voor jullie en jullie zoontje.

Willemien, heel veel sterkte, voor vandaag en voor de komende tijd!!

Het verdriet van je zoontje maakt het nog moeilijker.
Het is zo lastig uit te leggen.
Ik hoop dat jullie er vrede mee zullen hebben, want dit is de enige juiste beslissing om Sheila verder lijden te besparen.
Heel veel kracht om straks het gemis te verwerken.

Heel veel sterkte vandaag en de komende tijd.

Wat een moeilijke en verdrietige dag zal het vandaag voor jullie zijn.

Je maatje waar je zoveel van houdt(en) moeten loslaten. Het onwerkelijke, het gemis, de leegte die Sheila achterlaat. De enige troost is dat ze geen pijn meer heeft en in jullie harten blijft voortbestaan.

Ontzettend veel sterkte vandaag en om jullie verlies van lieve Sheila een plaats te kunnen geven.

Vandaag is het een verdrietige dag voor jullie. Denk wel dat het een goede beslissing is.Heel veel sterkte , ook voor je zoontje.