de laatste reis

na een mooi leven van 15 jaar heb ik vandaag 17/5/13 afscheid genomen van mijn lieve schat
hij was al enige tijd moeilijk te poot en heb hem een 2 tal maand elke keer recht moeten zetten als hij zich wou verplaatsen , ik heb hem alles gegeven wat ik kon en hij heeft alles gegeven wat hij kon maar de laatste weken vertelde hij mij ook wel dat het genoeg voor hem was , ik heb de moeilijke beslissing maar genomen en hebben een week afscheid kunnen nemen van elkaar , het inslapen en de crematie is heeeeel mooi en vredig verlopen en dank dan ook mijn dierenarts en de mensen van het crematorium die alles tot een waardige oversteek van mijn lieve schat lieten verlopen
vele traantjes maar ook een opluchting en vrijheid die op mij afkwamen , de juiste beslissing ja maar nu in een leeg huisje is toch raar zoekend naar de Scan op zijn lievelingsplaatjes maar nee niet te zien niet te vinden geen balletje die rolt geen geblaf die mij roept alleen een urne op de kast
toch heb ik er vrede mee maar wil niet zeggen dat ik mij niet rot voel dat het geen pijn doet dat ik hem niet mis nu alleen gaan slapen pfff dat zal moeilijk ook nog iets zijn

eerste morgen zonder Scan , ik ben opgestaan met tranen in mijn ogen onmiddellijk zoekend Waar ligt Hij maar neen een lege kamer ook weet je dat wel maar ik blijf gewoon zoeken
de stilte de leegte ik word er gek van , het lijkt wel dat onze thuis geen thuis meer is voelt heel vreemd aan
ik ben toch nog gaan wandelen naar het bosje waar we altijd gingen ( de gewoonte al was het helemaal anders zonder Scan ) maar het gaf mij toch een zekere rust waar ik blij om was

het hier mogen schrijven doet mij ook deugt , want erover spreken aan telefoon is voor mij nog te moeilijk , bedankt hiervoor

Heel veel sterkte! Hij heeft zeker weten een geweldig leven gehad, en fijn afscheid kunnen nemen.. nu kan hij weer lekker rennen...

Sterkte met het verlies!

Mooie leeftijd, maar het gemis is er niet minder om, heel veel sterkte de komende tijd!

Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Louise

hey bedankt voor jullie reactie en steun , maar weet het nu effe niet meer wat ik nog kan zeggen buiten dat ik jullie zeer dankbaar ben

altijd moeilijk afscheid te moeten nemen, jouw Scan, heeft het goed bij je gehad, daarboven waar die is kijkt tie op je neer met een tevreden gevoel.

Loslaten is moeilijk, voor jou heel veel sterkte met dit grote verlies.

Een hond in laten slapen die 15 jaar jouw leven gedeeld heeft, is vreselijk moeilijk.
Ondanks het grote verlies en gemis kan je dankbaar zijn dat hij zo lang je maatje is geweest.
Mijn Kooiker werd ook bijna 15 jaar; hij was bij wijze van spreken mijn schaduw.
Veel sterkte.

het is een enorme leegte die ze achterlaten,ze zijn er altijd,op elk moment van de dag en nu plots niet meer
zo te zien heeft hij het heel goed bij jou gehad,en je hebt hem uit liefde laten gaan,om hem pijn te besparen
in je hart zal hij er altijd zijn
veel sterkte

Heel veel sterkte met de verwerking van dit grote verlies.

Heel veel sterkte toegewenst met het verlies van Scan!

velen weten hier hoe je je nu voelt - heel veel sterkte bij dit heel groot verlies!

Hallo lieve mensen allemaal
ik dank jullie met hart en ziel maar wat ik jullie nu ga vertellen klinkt echt te gek voor woorden
eerst een verduidelijking toen ik samen met Scan naar de dierenarts moest gaan voor zijn reis was mijn beste vriendin erbij met haar hond Lola
we zijn vandaag zondag naar de ardennen gegaan waar we heel vaak naar toe gingen en had een deel van zijn as meegenomen omdat niet alles in zijn urne kon , en we waren aan het wandelen waar we wel eens meer kwamen en Lola ging in het water op een mooi plekje er zweefde een buizerd in het rond Lola is een niet zo actieve new foundlander en ik zag een mooie grote steen onder water liggen net een grafzerk zo een waar Mijne scan wel zou gaan opstaan en ineens ging Lola daar opstaan ik kreeg de tranen in mijn ogen mijn beste vriendin vroeg gaat het ik knikte ja toen kwam Lola uit het water en bracht die ene grote boomstronk mee uit het water iets wat ze nooit of nooit zou doen , toen wist ik het maar Sandra snapte er totaal niets van , ik was spraakeloos en de tranen stroomde mij uit de ogen , ik zei je zal het onmiddellijk snappen , ik haalde de as uit mijn zak ik wou niet dat Sandra en Lola die last moesten meedragen en ze wist er niets van ; we hebben er een ceremonie van gemaakt en zonder dat Lola er iets van wist hat ik Scan zijn as in het water ( de ourthe ) gegooid zoals een stok waar hij gek van was en Lola blafte 2 keer en keek naar de plek waar ik had gegooid , het was zo mooi dat het mij helemaal opluchtte en kon terug lachen ineens op de terugweg naar de auto hoorde we langs alle kanten honden blaffen en die opluchting en ontlading was zo groot dat ik de rest van de dag niet meer gehuild heb 

ik weet dat het vreemd zal klinken als jullie dit lezen en vraag mij af of iemand iets gelijkaardigs heeft mee gemaakt
xxx