Blind en doof

Hallo allemaal. Ik ben al even aan het mee lezen op het forum en besloten me ook maar eens fatsoenlijk te registreren. Zie ik een voorstel topic over het hoofd?

Ik woon samen met mijn lieve partner en ons lieve hondje is Brandy 13 jaar die helaas inmiddels doof en blind is geworden. Ik las een oud topic over iemand met een hondje die blind begon te worden en twijfelde over of haar hondje nog wel plezier kon hebben in zijn leven.

Omdat dit een lastig onderwerp is heb ik me aangemeld omdat ik wilde laten zien en weten dat dit nog heel goed kan. Het vereist liefde en toewijding maar het kan echt. Ik ben geschrokken ooit op een ander forum waar ik terecht kwam toen ik begon te merken dat ze blind begon te worden en informatie zocht. Daar werd veelal geadviseerd om de hond in te slapen. Hier vond ik gelukkig wel de adviezen die ik het liefst wilde lezen. Dat een hondje nog heel goed kan leven met blind zijn. Ook advies aan de dierenarts gevraagd, want doof was Brandy inmiddels ook al. Geen zicht en geen gehoor... heeft ze nog kwaliteit van leven? Het antwoord van de dierenarts was ja, dat heeft ze. Verder is ze gezond op dit moment na meerdere operaties te hebben gehad.

Haar neus zal zich nog beter gaan ontwikkelen en als je in huis niet teveel verplaatst zal ze zich prima kunnen redden zei de arts. En zo leven we nu bijna anderhalf jaar. En het gaat heel erg goed. De lieverd is levendig, vrolijk, eet goed, loopt goed, weet de weg goed in huis, maar loopt soms ook nog steeds wel eens ergens tegen aan, slaapt goed en we zijn stapel gek op haar. En met veel hulp en liefde hopen we dat we haar nog wat gelukkige jaren kunnen geven.

Zijn er hier baasjes die een oudere of jongere hond hebben die en doof en blind is en daarover willen vertellen en wellicht tips willen delen?

Welkom,
Levendig vrolijke en eet goed is fantastisch!
Mijn honden hebben hun zintuigen nog tot hun beschikking ,wel ervaring met dove kat en ook een blinde kat.
dus niet beide..ik denk dat het afhangt van neus ,rest van gezondheid en ook de steun die je hond krijgt bij de nieuwe grenzen in zijn of haar leven.

Ik hoop in ieder geval dat je een boel antwoorden en ideeen kan vinden

Dank je wel voor je lieve bericht. Beiden hoor je ook niet zo heel erg vaak. Het is meestal of doof of blind. Klopt, alles valt en staat met de rest van de gezondheid en die is gelukkig op dit moment goed. Ze krijgt alle steun en we helpen haar waar nodig. Dank je wel ik hoop dat er meer mensen zijn de hun ervaring willen delen.

Je hebt duidelijk je hart op de juiste plek..fijn dat je je Brandy zo steunt!
Je hebt  goede resultaten al!
Het zal best veel aanpassingsvermogen vergen ,je hierop aan te passen...
Ik hoop dat je veel info krijgt van lot genoten!

Liefs

Onze oude hond is nu erg slechtziend én nagenoeg doof. Haar zicht is iets beter dan haar gehoor vermoed ik.  Als de stofzuiger er ineens staat of zo zal ze daar toch niet tegenaan lopen. Maar ze is ook voorzichtig geworden. En ze loopt altijd langzaam door een handicap aan haar heupen dus echte botsingen heb je gewoon niet.

Het enige "probleem" is dat ze toch in een soort isolement leeft en als je haar soms verkeerd benaderd enorm kan schrikken. Nu is ons hondje zo dat ze nooit zal uitvallen of wat dan ook maar het is gewoon niet leuk voor der. Ook kun je haar natuurlijk niet roepen, en dit klinkt misschien raar maar mijn hond ziet nog wel grote bewegingen dus maak ik gebaren naar haar. Als ik zwaai laat ik weten dat ik er ben. Want ze heeft vaak geen idee waar ik ben en dan zie je haar maar staren en staren. Ik heb ook een gebaar om haar te "roepen". En ja daar "luistert" ze naar.

Het lijkt mij voor een hond die zo geboren is makkelijker als voor zo'n oude als ik heb. Want die raakt haar zelfvertrouwen kwijt op het moment dat ze andere honden ineens pas opmerkt als ze voor der neus staan. Terwijl ze vroeger elke hond van 100m afstand al zag. Een hond die zo geboren is weet wellicht niet beter en past zich z'n hele leven er op aan. En daar zal het reukvermogen ook sterker bij ontwikkeld zijn. Maar wij hebben nog "iets" om mee te werken ook al is het niet veel. Blind en doof... pff. Ik heb wel ooit gehoord dat ze zulke honden halsbanden om deden met een trilmotortje erin om signalen te sturen naar de hond.

welkom!en wauw, toch echt een bijzonder verhaal!

Mijn Beagle was op het laatst, vanaf haar 15e ook blind en doof. Het vergt aanpassingsvermogen van de eigenaar, maar ik vond het goed te doen. En ik heb zeker het idee dat Lucky nog een fijne tijd heeft gehad, ondanks haar beperkingen. Ze wist me meestal wel te vinden als ik op de bank zat, om bij me te komen liggen of een knuffel te halen. En als ik met eten bezig was wist ze feilloos de weg naar de keuken Wel moest je haar, zoals Gastinnetje al zegt, voorzichtig benaderen omdat ze anders erg schrok.

Uitlaten gebeurde altijd aan de lijn, maar dat was daarvoor ook al zo, omdat mevrouw zoals een echte Beagle betaamt altijd oostindisch doof was Buiten merkte ik wel dat ze uit zichzelf dichter bij mij bleef en minder zelfstandig was. Ze vertrouwde er echt op door mij geleid te worden.

Ik hoop dat mijn nieuwe hondje lang gezond zal blijven. Maar als zo'n situatie zich weer voor zou doen, zou ik hetzelfde doen en hem zeker niet laten inslapen. Zolang ze graag wandelen en eten en genieten van een knuffel is het goed, toch?

Uiteindelijk is Lucky ingeslapen op een leeftijd van 16 jaar en 10 maanden. Toen ze niet meer wilde wandelen en eten heb ik de DA thuis laten komen. Die voelde een grote bult in haar buik. Toen wist ik dat het tijd was.

Mijn vorige hond werd eerst langzaam blind (vanaf 5 jaar tot geheel blind op 10) en het laatste half jaar werd ze ook steeds dover. Toen lieten we haar niet meer los lopen maar aan de flexi, had ze een beetje gevoel van richting.
Voor ze doof werd liep ze nog op bekende stukken los en maakte wij steeds geluid zodat ze wist waar we waren.
Ik deed erg veel met stemhulp, links, rechts, trap op, trap af etc. Dus in die richting heb ik geen tips voor je. Ik denk dat blnd makkelijker te managen is dan doof, misschien omdat ik daar het eerst tegenaan gelopen ben. En ik wist dat het er aaan zat te komen, veel voorbereidingstijd gehad.

Zelfs een dove en blinde hond kan je nieuwe trukjes leren.Of bestaande dingen (zoals zitten en liggen) dmv tappen opnieuw aanleren.
Tappen is met je voet op de grond '''tappen''.

Ook dmv aanraking kan je dingen leren.
Om een voorbeeld te noemen..zo doe je vaak lichtjes op de achterkant van de hond duwen om hem/haar te laten zitten.

Ze voelen namelijk ook met hun poten.
In huis kan dit zeer goed, maar bv langs de weg gaat dit slecht omdat auto's ook trillingen veroorzaken.

Wie creatief en geduldig genoeg is, kan inderdaad zeer goed leven met een blinde en dove hond.

Het oude hondje van mijn vader was doof en blind aan het einde. Hij kon zich prima redden en is uiteindelijk 17 jaar geworden. laatste 4 jaar doof en blind. vanaf zijn 3de al blind aan 1 oog.
De dierenarts zij ieder jaar zolang je niet verhuisd is er niets aan de hand.
Inderdaad niet te veel verplaatsen in huis of tuin.
Nu liep hij altijd los op het terrein van mijn Pa en was nooit de weg kwijt ofzo. Mee in de auto ging hij wel minder graag toen hij blind en doof was. Alsof hij dan niet meer kon onthouden waar hij was. maar thuis had hij het echt naar zijn zin. (Hij is uiteindelijk van ouderdom gestorven en gevonden in de tuin door mijn vader op een middag.)

Hallo ook mijn yorkje is zestien jaar geworden. En half blind, neen feitelijk driekwart. En doof ook. Het was oppassen als we buiten wandelden want hij kon de afstand vd muur niet meer inschatten, ook voor ergens vreemd  binnen te gaan moesten we zorgen dat hij mooi in het midden werd gestuurd door ons, anders botste hij tegen de kant.
Voor de rest sprong die nog kwiek op zijn opstapje naar de sofa, alleen als hij dan naar ons liep, dan moesten we heel goed oppassen want anders viel die vd zetel af. Hij zag dus de rand niet....
Binnen niks problemen, maar ja alles staat en blijft zo staan . Soms merkte ik wel als er iets van boodschappen in de weg stond dat hij er tegen liep. Mijn schuld . 
Omdat hij doof was moesten we altijd goed oppassen als we hem voorbijliepen, hij hoorde ons niet komen en schrok dan. Ook hem oppakken, ging nooit bruusk , heel zachtjes aanraken en dan pas opnemen. 
Zo een oud beestje is blij met zijn eigen vertrouwde stekje, en hij kent toch alles in huis. Moest het nu een jonge pup zijn, dan zou het veel erger zijn.
Jouw hondje heeft zeker nog kwaliteit in zijn leventje. Help hem een beetje en zolang er geen pijn is, houden hoor !

welkom op het forum

pfff wat een verhaal eigenlijk. Hoe weet je of je hondje nog gelukkig is, dat lijkt me moeilijk in te schatten. Maar in laten slapen zou ik denk ik ook niet doen.

Als de hond maar niet angstig is, dat zou zielig zijn.

Ik vind het knap dat het zo goed gaat! goed om te horen!