Een half jaar verder, onze herplaatser

Hoi allemaal,

Het is even geleden sinds ik actief ben geweest hier.
Afgelopen december hebben wij een herplaatser in huis gehaald, genaamd Djuna. Een choco lab van nu 17 maanden.
Djuna heeft het niet makkelijk gehad, want in de eerste 12 maanden van haar leven heeft ze al 4 baasjes versleten. Ze is nooit ergens langer dan een paar maanden geweest en dat was ook goed te merken.
Om een lang verhaal kort te maken hebben we de afgelopen 6 maanden behoorlijk hard gewerkt om haar stabiel maar vooral vertrouwen te geven. We hebben haar verlatingsangst kunnen doorbreken en haar stressgerelateerde 'zweet geur' is ook verdwenen. Ze trekt nog wel als ze haar behoefte moet doen maar daarna is het over. Daar hebben we nog een lange wek mee te gaan.

En dan het puntje socialisatie, want ik kom nu steeds meer dingen tegen die vreemd zijn voor Djuna. Op eigenlijk alles reageert ze ontzettend goed. Even onzeker, pootje omhoog, vrouwtje aankijken.. oh die reageert niet, Buffy aan kijken, oh die reageert ook niet dan zal het wel goed zijn. Tot vandaag, bij grazende schapen. Ik heb haar nog nooit zo gezien. staart tussen de benen, rug haren recht omhoog, ogen verwijd, oren rechtop, kwijlen en laag waarschuwend grommen.
Voor de eerste keer liet ze me kennis maken met angstagressie en ik hoop dat ik het goed heb opgepakt.
Ik heb haar kort vastgezet langs Buffy en de lijn zo los mogelijk gelaten en ben rustig doorgelopen. Niet gehaast maar ook niet treuzelend. Als ik zag dat ze even niet fixeerde praatte ik tegen haar en gaf ik haar een klopje. Maar als ze weer fixeerde negeerde ik haar weer.

Vanzelfsprekend wil ik die wandeling zo lang als de schapen er staan herhalen, maar heb ik het wel op een goede manier aangepakt? Hebben jullie tips?

Je zou kalmerende signalen kunnen gebruiken: zoals splitsen dat je Djuna aan de buitenkant van jou laat lopen en niet tussen jou en de schapen in.Ik weet niet in hoeverre ze nog aandacht heeft voor jou maar anders zou je nog meer kalmerende signalen kunnen gebruiken. 

Ik gebruik het veel bij mijn uitlaathondje ik splits hem als ik andere honden tegen kom zo van ik regel het wel. En het werkt! Eerst blafte die zich schor, hing zich op in de riem enz. Ja af en toe gaat het nog eens mis door mijn onoplettendheid of gewoon een bepaalde hond waar hij wel op moet reageren vindt hij.

Verder ben ik nog niet heel ervaren dus kan je niet echt tips geven.

De eerste paar meter kon ik haar fixatie niet doorbreken, daarna wel. Het probleem is dat ik op dit moment juist geen goede energie heb. Ik ben zwanger en heb geen makkelijke zwangerschap. Veel last van bekkeninstabiliteit en harde buiken. Daarnaast ben ik ook nog behoorlijk hormoniaal. Vandaar dat ik haar aan mijn andere hond koppelde die schapen niet zo spannend vind.

Mijn vriend neemt de grootste wandelingen voor zijn boekje nu, de ochtend wandeling voordat hij gaat werken en als hij thuis komt de avond wandeling + speelveld. Maar hij is om 7.00 de deur uit en komt s'avond om 18.00 uur thuis. De twee korte wandelingen doe ik dan overdag.

Ik wil dus het liefst zo min mogelijk van mijn energie doorgeven aan haar, maar tegelijkertijd wil ik deze kans ook niet voorbij laten gaan door er niet langs te lopen.

Volgens mij heb je het prima gedaan, jezelf zoveel mogelijk ontspannen houden en gewoon doorlopen. En je merkt het vanzelf; wordt het steeds makkelijker, dan deed je het dus goed . Schudde ze zich uit na de schapen? Dat vind ik altijd wel een goed teken, letterlijk het 'van zich af schudden' van de stress is voor mij ook wel een moment waarop ik vaak iets zeg, ' goedzo jongens klaar, kunnen we weer gewoon doorlopen'. 
Ik geloof eerlijk gezegd niet zo in het afgeven van kalmerende signalen naar je hond, wel in zelf je lijf losjes houden, schouders laag, beetje neurien, rustig praten (goed zo meisje als ze meeloopt)

Doordenkertje; als kalmerende signalen datgene zijn wat een hond doet als hij gestressed is (veel van die signalen zijn reflexmatig en worden ook afgegeven als er geen andere hond in het spel is, in hoevere zijn die dan kalmerend naar een hond f kunnen ze de hond juist de indruk geven dat ook de baas gestressed is??)

En sterkte met je zwangerschap en bekken, pijnlijk hoor..