Husky heren op stap

Zo, eindelijk weer eens een helemaal vrij weekend. Gisteren goed begonnen met een avondwandeling van anderhalf uur. Moed bijeen geraapt, langs het huis van de gekke herder ( sorry, maar een hond die zo'n beetje totaal hysterisch door een hek heenkomt als ik daar met mijn hond langs wandel vind ik niet helemaal normaal) die gelukkig niet thuis was. Ik kan dat pad wel helemaal gaan mijden maar dan sluit in een heel wandelkwadrant af en daar heb ik geen zin in. Eigenlijk wonen wij zo luxe: ik kan vanuit huis steppen, wandelen, onverhard fietsen, naar water, noem maar op. dus ik beon door een groene tunnel in een stukkie bos, toen langs de akkers, daarna een woonwijkje doorgestoken, weer een stuk bosm(nu met zand en dennen en oh ja koijnen) langs het bungalowmpark. Daar zie ik in de verte een man fietsen met een herder. ik denk eerst nog, ik kan toch niet alle herders gaan lopen vermijden.... maar ineens zie ik dat er een ruiter bij is en herken ik de gekke herder, dus sla ik toch maar een zijpaadje in. Het loopt parallel aan het eerste pad, dus de heren zien en ruiken hem wel, maar de afstand is groot genoeg zodat het blijft bij een alerte blik. Daarna richting de boomgaarden langs de Maas. Daar de honden even los laten rennen. Het is altijd weer spannend. Zodra de lijnen los gaan, moeten ze er even vandoor stuiven. Even de bosjes met de konijnenholen inspecteren. Dan door de wei heen naar de Maas, pootje baden. Bijna terug in het dorp komen we de witte herder pup tegen. 4,5 maand en 20 kg, da's net zo zwaar als mijn honden! Ze moet duidelijk nog in haar poten en oren groeien. Het is een frank envrije pup, met Shadow gaat het prima maar Spot vindt het nog steeds maar zozo.. Ze loopt los, snuffelt even bij Shadow. Ik hoor Spot zachtjes grommen en plaats mij tussen hond en pup. Als we verder lopen checkt Spot even bij Shadow of alles OK is na het enge neus aan neus staan met die witte dame... duh, denkt Shadow, doe toch niet zo moeilijk....en zo lopen we langs de geitewei weer naar huis. Waarom ik die geitenweide noemde? Die is heel bijzonder. Had ik daar vroeger nog een hysterische hond aan de lijn, nu kijkt Spot een keer en loopt op mijn verzoek keurig mee door. Da's dus anderhalf uur lopen op een prachtige avond met wegeteld twee honden in het vizier... waar zijn al die andere baasjes toch?

Wij hebben ook de luxe om zo te wonen ( behalve het water ) en nu met Luna ook sinds kort een stuk bos erbij genomen met de wandeling ook daar gaat dan weer een nieuwe wereld voor haar open andere geuren en volgens mij met ook wat meer kleinere dieren. Ik zie ze niet maar hoe ze daar doet en gaat genot om te zien. 
Ook zij gaat zodra ze los is er als een speer vandaar even uit het zicht alleen op pad. Mc doet een poging en soms gaat hij nog helemaal met haar mee maar laatste tijd toch iets van .... ja laat maar ik ben me daar gek.   Gevoelsmatig lijkt het alsof ze een eeuwigheid weg blijft maar komt ( nog ) steeds terug. 

Hier hebben we op een langere route ook van die herders die het liefst door het hek heen willen je schrikt je telkens weer de pleures gelukkig hier mogelijkheden genoeg om die nog te ontwijken.

Maar hoe heerlijk is en blijft het toch om zo met de honden in de weer te zijn. En waar al die andere baasjes zijn? Wss binnen al zappend voor de tv en niet beseffen dat ze een heerlijk avond buiten met de honden missen.

o wat een heerlijk verhaal, als ik het zo lees wonen jullie in een prima gebied.
ik ben een tikje jaloers, want ik moet toch wel eerst een klein stukje in de auto wil ik zo mooi wandelen als jij beschrijft (al is het alles wel op een kwartiertje rijden bij mij vandaan dus t valt mee).

heerlijk dat de heren lekker los konden, ik heb echt genoten van je verhaal.
ik kon me er helemaal in verplaatsen, zelfs dat stukje met die "gekke" herder. alleen heb ik dat met een ander ras hier in de buurt

steppen doe ik niet maar ik fiets wel veel met hem en dat kan ook zo heerlijk rustgevend zijn met toch een tikje actie hier en daar '

Vanochtend nog een bijzondere ontmoeting; er scharrelde een jonge das over het pad. Rustig eerst van rechts naar links, toen weer van links naar rechts overstekend. Zich niets aantrekkend van een mekkerende Spot (zucht, uiteindelijk hem maar even gedragen) en een geinteresseerd toekijkende Shadow  (het is toch zo'n braverd aan het worden als hij maar geen andere honden ziet...)

Klinkt als een leuke wandeling ' Zelf woon ik een eind bij jou vandaan dus zie je me niet lopen met de hond