beetje hulp gevraagd

Hallo,

Zoals jullie weten hebben wij hoby nu een week..
Ik heb een paar vraagjes en hoop of jullie mij daar ook bij kunnen helpen.
Wij zijn heel blij met hem en hij doet het ook heel goed hoor!

Alleen loop ik tegen een paar probleempjes aan :(

Als wij gaan wandelen loopt hij als een gespannen boog naast mij.. waardoor hij niets aan de lijn doet. Voor huis in het gras doet hij zijn plas maar verder dan dat doet hij niet.
Hij loopt alleen maar om hem heen te kijken, ik weet niet of het angst of onzekerheid is.
Zijn staart hangt gedurende de wandeling omlaag... nou hangt de staart van dit ras ook laag. Maar ik vind dit totaal geen ontspannen staart.

Hoe kan ik de wandeling ontspannen maken?

Ik heb al eens een speeltje mee gehad om te ontspannen doet ie niets mee, staat alleen maar omgedraaid richting huis.
Hij taalt onder het wandelen niet naar een snoepje of stukje kaas, om even zijn aandacht af te leiden helpt ook niet.

Hij is ook zo angstig vooral tegen andere honden en mensen. Dan begint hij te joelen en blaffen..
Ik negeer dat en loop gewoon verder.
Doe ik dat goed??
Hoe zie ik of dat angst of onzekerheid is?
Hij geeft verder weinig om vreemde dingen..

Vraag en verwacht ik te veel van hem of wil ik te snel??
Ik ben bang dat ik het verpest..
Verder gaat het super!

O ja... we hebben ons op gegeven voor puppycursus, en hij mag mee doen met de kleinsten om hem wat meer zelf vertrouwen te geven.
Alleen die begint pas als er minmaal 4 aanmeldingen zijn.. ik ben de 3e.. dus nog even wachten..

kunnen jullie mij tips of adviezen geven?
Alvast bedankt

Is het de bedoeling dat hij zijn behoeften tijdens de wandeling doet, of kan dat ook in de tuin? Als dat kan zou ik daar nog geen druk op leggen tijdens de wandeling. Loes is nu 6 maanden, en doet ook niets tijdens de wandeling. Zal vanzelf wel komen zeker?
Wat het wandelen betreft, probeer misschien eens een ander soort band? Als je nu een halsband gebruikt, gebruik dan eens een tuigje. Mijn vorige hond voelde zich zekerder als ze een halsband droeg in nieuwe situaties. 
Als het gedrag voortkomt uit angst, is het belangrijk om er geen aandacht aan te besteden. Wandel gewoon door en laat merken dat er niets aan de hand is. Op die manier legt hij de link wel: mijn baas vindt het niet eng, dus ik ook niet. 

Veel succes ermee en blijven volhouden!

Ginny vond wandelen in het begin ook een hele spannende zaak. Wat bij ons hielp was om te wandelen met meerdere leden van het gezin, dus met de hele 'roedel' er op uit. Geen advies wat ik destijds heb gekregen, maar meer per ongeluk gemerkt dat ze zich dan een stuk zekerder voelde... Of dat bij andere honden ook dit effect heeft... Ik heb eerlijk gezegd geen idee maar wellicht het proberen waard? Je hoeft natuurlijk niet voor eeuwig met de hele familie op stap, wij hebben het ook weer afgebouwd toen

Dubbele post, oopsie

Het is wel de bedoeling dat hij zijn behoefte aan de lijn gaat doen..
Maar zodra we thuis komen gaat hij er even ontspannen voor zitten achter huis..
Gaat hij het dan later wel leren??
Ik vind het zelf niet zo fris.. ik ruim het direct op hoor! we hebben ook kinderen die achter huis spelen.

als hij wat gedaan heeft geven we er dan geen aandacht aan, maar als ie dan wel wat aan de lijn doet dan is het feest hoor! Het poepen is het grootste probleem.. plassen doet hij wel maar dat alleen voor huis in het veld.

Wij gebruiken een halsband, lopen aan de lijn vindt hij niet erg...

Hier hetzelfde probleem gehad, tot ik erachter kwam dat als ik stil bleef staan ze na een minuut of 5 toch ging poepen. Blijkbaar zijn de vele luchtjes tijdens het lopen verwarrend of kan ze niet kiezen waar te gaan zitten. Tijdens het lopen was ze in het begin ook erg gespannen en weet nu dat als ze een opdracht/taak heeft ze meer ontspannen loopt. Ik gooi af en toe een snoepje op de grond en laat haar zoeken dit vind ze fantastisch!!! Ik zeg dan "let op" En dan weet zij dat ik wat op de grond of naar haar toe gooi. Ze is nu 9 maanden en het gaat als een zonnetje.
Succes!

Ik zou gewoon hele saaie wandelingen maken al is dat voor nu alleen maar letterlijk je eigen straat een paar keer op en neer. En zo langzaam uitbreiden met andere straten. Ik zou niet voor extra druk/opwinding met speeltjes, beloningen en andere toeters en bellen zorgen. Af en toe stil blijven staan, door de hurken of gaan zitten en samen met hem de wereld bekijken. Als hij dan (een beetje) relax(ter) is, zachte lieve woordjes en een aai/knuffel als hij dat fijn vindt.

Ontlasten zou ik hem laten doen zoals hij nu al doet. Voor het huis en id tuin. Als hij straks ontspannen op pad gaat en zich zekerder gaat voelen zal hij het vanzelf ook tijdens de wandeling durven doen.

Wat ik met Mikey deed was 1 plekje kiezen buiten voor de deur. Hier was dat gewoon aan de overkant langs de stoeprand  
Aangelijnd naar buiten en alleen op dit plekje blijven. Niet lopen, niet praten, eigenlijk helemaal geen aandacht geven. In het begin werd er alleen maar gesnuffeld, rond gedraaid en als de grootste spanning eraf was ging Mikey er gewoon rusit bij zitten en rondkijken. Maar na een paar keer zo volhouden en telkens alleen op dat plekje blijven kwam er toch ineens een plasje
Toen een heel feestje gebouwd: stembelonen, geaaid, geknuffeld, klein beetje gespeeld enz. en pas daarna werd er een stukje gelopen.

Mikey had al snel het vertrouwen gevonden in dat plekje en het werd dan ook snel de gewoonte om eerst daar iets te doen en dan pas volgde er aandacht (en een wandelingetje/speelmomentje enz.)

Buiten zou ik zelf de angst niet negeren. Misschien kun je hem op een afstand eens gewoon laten kijken naar bijvoorbeeld honden die hij eng vindt? dan kun je hem rustig toespreken dat het goed is. (niet om te troosten of blij te maken, maar gewoon zo neutraal mogelijk dat hij zich gesteund voelt.) Ook kun je hem bijvoorbeeld achter je benen laten schuilen. Je hoeft hem niet te aaien, af te schermen of iets dergelijks, maar hij mag best even wat bescherming zoeken door achter je te gaan staan. Op deze manier doet hij ook geen nare ervaringen op en zal hij steeds meer zelfvertrouwen krijgen en - ook belangrijk - hij zal jou gaan vertrouwen dat jij hem niet in 'gevaarlijke' situaties brengt, maar hem juist bescherming biedt. 

Je zegt dat je ook kinderen hebt. Stel dat je met je kindje in een hele drukke straat loopt en er loopt een groep gothics op jullie af (geen vooroordeel, gewoon even als voorbeeld!) Dit heeft jouw kindje nog nooit gezien en ja, dit ziet er ook best eng uit met al die make-up/kleding enz. Negeer je je kindje dan ook? Trek je hem/haar dan ook gewoon mee alsof het niets is? Doe je dan ook alsof je niets ziet?? Nee, dan stel je hem/haar ook gerust dat er niets gebeurd. Misschien neem je je kindje op je arm of blijf je even staan om het uit te leggen ..enz. En eigenlijk is het met een pupje net zo. 

Als hij ouder wordt zal hij ook steeds zekerder worden, maar tot die tijd is het nog even geduld hebben en zijn tempo aanhouden. Breng hem niet in situaties die hij nog niet aankan, maar bouw het rustig op. Als je bijvoorbeeld een rustige hond tegen komt kun je kijken of hij daar misschien kennis mee wil maken. Geef hem de tijd en de ruimte om te ontdekken dat er niets naars gebeurd en blijf zelf ook geod opletten dat er ook niets naars gebeurd natuurlijk. Zie je een drukke (of te grote) hond aankomen dan kun je bij voorbaat al zorgen dat je genoeg ruimte creert, zodat je pupje er zonder negatieve ervaringen en angst ruimschoots omheen kan. Dit komt later helemaal goed als hij ouder wordt

Gr. Alexandra

Bedankt allemaal voor jullie reactie en adviezen.. Daar kan ik wel wat mee!

Nou deed hoby gister zomaar een poepje aan de riem en was hij ontzettend ontspannen.. ik helemaal blij!

Daarna even lekker in het gras gezeten hij ging lekker snuffelen...

Het komt allemaal ook wel alleen ik wil veel te snel.
Hij doet het zo goed.. ik ben al zo super trots op hem!

We gaan rustig aan verder met hem...