Vooruitgang! Trots!

Zoals jullie misschien in mijn vorige topics gelezen hebben ging het contact met andere honden vanaf Koji zijn pubertijd een stuk minder goed. Hij viel uit en we hielden dus, op aanraden vd GT, aftstand van andere honden. Nu heb ik gemerkt dat geen échte agressie is, maar angstagressie en onzekerheid!

Hoe, vraag je me?
Wel, ik merkte dit voor het eerst wanneer er een andere hond opeens achter ons kwam (weliswaar aan de lijn) maar Koji bevroor en ging met z'n staart tussen zijn poten zitten. Hij ging niet verder mee en wanneer de grote hond zo dicht bij ons kwam dat ze begonnen te snuffelen aan elkaars snuit, hapte Koji. Niet bijten, maar gewoon van: "Laat me, ik vertrouw je niet!"  In het verleden is hij namelijk aangevallen geweest door zo'n agressieve hond waarvan de baas het niet nodig vond om mij te vertellen, voor ze de losloopweide binnenkwamen, dat zijn hond een vechtersbaas was die pitbulls etc heeft gebeten!

Na dit gedrag waargenomen te hebben, heb ik verschillende GT's geconsulteerd die allemaal zeiden dat dit angstagressie was. Mijn vermoeden werd bevestigd. 

Dus ging ik aan de slag. Ik werd rustiger, hield hem aan een iets lossere lijn en zag verbetering in hem. De afstand tussen hem en andere honden verkleinde. 

Maar vandaag gebeurde er iets machtigs!
Toen er een zwarte retriever aan hem kwam snuffellen probeerde hij haar eerst van zich weg te snauwen, maar toen ze daar niet voor weg deinse vertrouwde hij haar en speelde hij voor de eerste keer samen met een andere hond, aan de lijn dan nog wel! Zo trots dat ik was!
En zo kon hij ook samen met het maatje van die hond, een Jack Russel, wandelen. Wat een evolutie, dacht ik!

Even later, na vele beloningen en een lekker verdiend stukje kip, zagen we in de losloopweide een am. staff. Prachtig beestje, heel vrolijk, 7.5 maand, maar opdringerig. 
Ons Koji begon weer zijn tanden te tonen, maar na zo'n 5 min gaf hij het op een begon op z'n Shiba's te "blaffen". Ook dit maakte geen indruk op de am. staff. 
Na wat gebabbeld te hebben met het baasje van dat hondje, waagde ik de sprong en ging naar binnen in de weide, maar wel aan de lijn.
Ze begonnen vrijwel meten te spelen samen! (Hadden al zo'n beetje kennisgemaakt achter het hek). Ik werd zeer blij en was, opnieuw, ongelooflijk trots op hem!

Nu ik weet wat het probleem is en hoe ik het kan behandelen (vele ontmoetingen met stabiele honden) ben ik weer zeer hoopvol! Het komt allemaal ooit in orde!

Fingers crossed, vandaag was alvast al een superdag.

 Gefeliciteerd 

Wat een topper is Koji! Ik snap dat je trots bent!

Bedankt! Het doet deugd om vooruitgang te zien

Super  Daar mag je zeker trots op zijn.

geweldig! ik ben blij voor je, ik snap volledig dat je trots bent, zou ik ook zijn.

als ik dit zo lees krijg ik zelf nog meer zin om hard te werken aan Nyx zijn problemen, bedankt voor de extra motivatie, het word weer bevestigd: het kan, als je maar hard werkt en niet opgeeft!

Inderdaad! Het was echt volhouden, want ik nam hem overal mee naartoe en dat kon dus niet meer. Vooral in het begin, aangezien ik hard mijn best had gedaan om hem zo goed mogelijk te socialiseren  

Geef dus vooral de moed niet op!
Het is verbazingwekkend hoe sterk die hondjes zijn